Karamjit Singh Gathwala
کرمجیت سنگھ گٹھوالا

Punjabi Kavita
  

پرنسپل کرمجیت سنگھ گٹھوالا

پرنسپل کرمجیت سنگھ گٹھوالا (23مارچ 1951-) دا جنم پنڈ نارائن گڑھ ضلع سنگرور (پنجاب) وچ ہویا ۔ اوہناں نے پنجابی، ہندی اتے انگریزی دی ایم. اے. تکّ سکھیا پراپت کیتی ۔ زندگی دے ہر کھیتر نوں اوہناں نے نیڑیوں ہو کے ویکھیا ہے ۔ اوہناں نوں بچپن توں ہی ساہت نال بہت پیار ہے ۔


پنجابی غزلاں

بندے نوں بدلدے نے حالات اس طرحاں
بھاویں کردے آپنیں منہ تے ایڈے وڈے پردے لوک
بھلّ جاواں اس کہانی نوں دسدے دسدے
چن دیاں رشماں تیرے باجھوں ہین بجلیاں ہو گئیاں
دل وہِ تریا دل وہِ تریا کداں میں روکاں راہ اسدی
ایہہ سفر لمیرا زندگی دا تیرے بن کٹیا نہیں جاندا
کئی چراں دی وگ رہی ایہہ جو برفیلی ہوا
کئی واری تاں سبھ کجھ چنگا لگدا ہے
کیتیاں بن اقرار گیوں تینوں بلاواں کس طرحاں
کنے چنگے موڑ تے لے آیا مینوں نصیب
کنی کو زندگی باقی کنی کو آس رکھاں
کوئی میرے نال کیہو جہی کر گیا
کوئی پچھ وی لئے کی دساں میں کیہنے گل گھٹیا ساہواں دا
کجھ گونگے تے کجھ بولے تیرے گراں دے لوک
کجھ جھجکدا کجھ سنگدا، میرے گراں دا ہر بندہ
میرے دل نوں گھیریا اک سہم ہے
رشتیاں دا خون ہندا میں جدوں وی ویکھداں
سپنیاں دے جلن تے میرے گیتاں دا سر دکھے
توں کہیں تاں اس شہر وی لوک وسدے ہونگے
ورھیاں دے ورھے لنگھدے کوئی یاد کی کرے
یاد کرنا بھلنا تیرے شہر دا رواج سی
آس میری دے جھرنے سجناں رنگ بدلدے رہندے نے
سرلتھاں دی ستھّ اگے، لنگھناں تاں لنگھیں سوچ کے
میرے خیال جس جلائے اس ستم دا کی کراں
دن ویلے جو لڑدا سی دوجیاں لئی دریاواں نال
اپنی راہ تے تردے، کنے ہی کنڈے ہونجھے
ویکھو کیہدے ہتھ وچّ آئیاں شاہیاں نے
دوستی دے دور گھر نے آکھیا سی رہن دے
تیرے نال اکٹھیاں تریاں رک رک تینوں بھالدیاں
لالی تکّ کسے دے چہرے کیوں پئی تیری جند کڑھے
بڑے چراں دے بعد اوہدے ہتھ آئی چنگی بازی اے
سوہے پھلّ گلاب نوں تکیاں، کیوں تیرے منہ زرد پھری
سوہے پنجابی کویتا

پنجابی گیت

شیشے دے شہر دے واسی کیوں کھیڈیں پتھراں نال
دلا میریا سناویں کیہنوں حالَ
رہیں گیت سناؤندا توں
آجا وے سجناں یاد تیری ہنجھو لیا دتے
لیلیٰ دے گھر دے گردے عاشقاں پایا گھیرا
آ گئیاں کنیاں، سہیو آ گئیاں کنیاں
چپّ رہن نہ دیوے، میرے گیتاں دا پرندہ
وساکھی ! تیری بکل دے وچ
وساکھی یاد آؤندی اے
دل کھچّ لیا میرا توں

کجھ وشو-پرسدھ کہانیاں دا پنجابی کاو-روپ

سوارتھی دیؤ-اؤسکر وائلڈ
عیدگاہ-منشی پریم چند
کابلیوالا-رابندر ناتھ ٹیگور
ہار دی جت-سدرشن
باز دا گیت-میکسم گورکی
گرگٹ-انتون چیخوو
خوش شاہزادہ-اؤسکر وائلڈ
آخری پتہ-او. ہینری
ڈاک بابو-رابندر ناتھ ٹیگور
ربّ نوں چٹھی-گرگوریؤ لوپیز وائِ فیوئینٹس

پنجابی نظماں

ساڈی عمر بیتدی جاندی چھیتی ملجا توں (کلی)
تینوں بھلناں ہندا بھلّ جاندے کئی جنماں دے (کلی)
چٹھی پہلڑی وچ کی لکھاں تینوں
توں تے آکھیا سی چھیتی پھیر آواں
چیر لحن لگے شام پہنچ گیا
رکھ جھوم پئے یاد دے آئے بلے
چن جھک گیا چاننی نال جھک گئی
پنجرہ کھولھ تاں دیواں میں روح والا
تیرا کھیت میرا کھیت
ٹپے
حکیم اﷲ یار خاں جوگی نوں
ہسوئے کھشیئے دا گھول
گورو نانک دیوَ جی
گورو تیغ بہادر جی
1699 دی 'وساکھی' شام نوں
وہلا-رکھ (A Poison Tree-William Blake)
مالی-گورو ارجن دیوَ جی
نانک نانک دنیاں کردی
میں کویتا کوئی کیوں لکھدا ہاں

بچیاں لئی پنجابی نظماں

آئی وساکھی
بسنت
چن نال دوڑ
تارے
کوئل
طوطا
بلبل
رانی دھی