ਨਾ ਥਾ ਮੁਕੱਦਰ ਕਿ ਉਲਫ਼ਤ-ਏ-ਨਿਸ਼ਾਤ ਮਿਲਤੀ, ਮਿਲੇ ਗ਼ਮ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਪੇ ਯਾਰ ਬਨਕਰ, ਤਾਯਰ ਚੀਖਤਾ ਰਹਾ ਕਫ਼ਸ ਕੇ ਅੰਦਰ, ਆਇਆ ਨਾ ਕੋਈ ਗ਼ਮਗੁਸਾਰ ਬਨਕਰ, ਜੋ ਮਾਂਗਤਾ ਥਾ ਖੁਦਾ ਸੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਮਾਰੀ, ਕਰ ਗਯਾ ਕ਼ਤਲ ਵੋਹੀ ਤਲਵਾਰ ਬਨਕਰ, ਮਾਨਾ ਕੇ ਸ਼ਮਅ-ਏ-ਕੁਸ਼ਤਾ ਹੂੰ ਤੇਰੀ ਮਹਿਫ਼ਲ ਕਾ, ਕਭੀ ਜਲਤਾ ਥਾ ਤੇਰੀ ਆਸਤਨ ਪਰ ਸਰਾਰ ਬਨਕਰ, ਜਬ ਸਪੁਰਦ-ਏ-ਖ਼ਾਕ ਕਰ ਦਿਆ ਮੁਝੇ ਲਾਸ਼ ਕਹਿਕਰ ਰੋਇਆ ਸਾਕੀ ਮੇਰੀ ਮੌਤ ਪੇ ਖੁਦ ਬਾਦਾਖ਼ਵਾਰ ਬਨਕਰ, ਤੁਮੇ ਆਪਣਾ ਕਹਿਤੇ ਥੀ ਆਰਜ਼ੂ ਹਮਾਰੀ , ਨਾ ਥਾ ਮਾਲੂਮ ਮੁਹੱਬਤ ਮਿਲਤੀ ਭੀ ਹੈ ਅਫ਼ਗਾਰ ਬਨਕਰ, ਫ਼ਿਰ ਭੀ ਮੇਰੀ ਮੌਤ ਪੇ ਲੋਗੋਂ ਕਾ ਮਜ਼ਮਾ ਦੇਖਣਾ, ਬੇਸ਼ੱਕ ਤਮਾਮ ਉਮਰ ਗਾਰੇ-ਮੋਹੀਬ ਰਹਾਂ ਹੂੰ ਬਿਮਾਰ ਬਨਕਰ, ਕੋਈ ਰਾਜ-ਏ-ਮਸਤੂਰ ਨਾ ਰੱਖਾ ਹਮਨੇ, ਮਿਲੇ ਸਭ ਕੋ ਹਮ ਦੋਸਤ ਆਸ਼ਕਾਰ ਬਨਕਰ, ਇਤਨਾ ਜ਼ੁਲਮ ਸਹਾ ਕੇ ਇੰਤਹਾ ਹੋ ਗਈ, ਮਿਲਤੇ ਰਹੇ ਸਭ ਸੇ ਫ਼ਿਰ ਭੀ ਬੇਅੰਤ ਦਿਲਦਾਰ ਬਨਕਰ, (ਉਲਫ਼ਤ-ਏ-ਨਿਸ਼ਾਤ=ਪਿਆਰ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਤਾਯਰ=ਪੰਛੀ ਕਫ਼ਸ=ਪਿੰਜਰਾ ਗ਼ਮਗੁਸਾਰ=ਹਮਦਰਦ ਸ਼ਮਅ-ਏ-ਕੁਸ਼ਤਾ=  ਬੁਝਿਆ ਹੋਇਆ ਦੀਵਾ ਆਸਤਨ=ਦੇਹਲੀ ਸਰਾਰ=ਅੱਗ ਦਾ ਚੰਗਿਆੜਾ ਸਪੁਰਦ-ਏ-ਖ਼ਾਕ=ਦਫ਼ਣਾਉਣਾ ਬਾਦਾਖ਼ਵਾਰ=ਸ਼ਰਾਬੀ ਆਰਜ਼ੂ=  ਤਾਂਘ ਅਫ਼ਗਾਰ=ਜਖ਼ਮ ਮਜ਼ਮਾ=ਭੀੜ ਗਾਰੇ-ਮੋਹੀਬ=ਡੂੰਘੀ ਗੁਫ਼ਾ ਰਾਜ਼-ਏ-ਮਸਤੂਰ=ਗੁਪਤ ਭੇਤ ਆਸ਼ਕਾਰ=ਖੁੱਲਿਆ ਹੋਇਆ ਇੰਤਹਾ=ਅੰਤ )

ਹੋਤਾ ਅਗਰ ਮੈਂ ਸ਼ਾਯਕ-ਏ-ਬਦਨ ਮੈਂ ਤੁਮਹਾਰਾ ਗ਼ਮਗੁਸਾਰ ਨਾ ਹੋਤਾ... ਨਾ ਇਸ ਕਦਰ ਕਜ਼ਾ ਮਿਲਤੀ ਬਾਈਂ ਹਮਾ ਸੇ ਅਗਰ ਪਿਆਰ ਨਾ ਹੋਤਾ... ਨਾ ਹੋਤੇ ਬਿਸਮਿਲ ਉਸਕੀ ਬਜ਼ਮ ਮੇਂ ਅਗਰ ਬੇਵਫ਼ਾ ਹਮਾਰਾ ਯਾਰ ਨਾ ਹੋਤਾ.... ਨਾ ਹੋਤਾ ਦਿਲ ਮੇਂ ਦਰਦ-ਏ-ਕੁਲਜੁਮ ਇਨ ਆਂਖੋਂ ਮੇਂ ਕਭੀ ਆਬਸ਼ਾਰ ਨਾ ਹੋਤਾ... ਨਾ ਹੋਤੀ  ਸ਼ਬੇ-ਗ਼ਮ ਹਮਾਰੀ, ਨਾ ਮਹਿਖਾਨੇ ਜਾਤਾ ਔਰ ਬਾਦਾਖ਼ਵਾਰ ਨਾ ਹੋਤਾ... ਕਭ ਕਾ ਭੂਲ ਗਯਾ ਹੋਤਾ ਮੁਹੱਬਤ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ, ਅਗਰ ਸਬਰੋ ਕਨਾਅਤ ਕਾ ਉਸਤੁਵਾਰ ਨਾ ਹੋਤਾ.... ਅਗਰ ਵਫ਼ਾ ਕਰਤਾ ਤੂ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਬਨਕਰ, ਚਿਹਰੇ ਪੇ ਨਿਸ਼ਾਤ ਹੋਤੀ ਸੀਨੇ ਪੇ ਆਫ਼ਗਾਰ ਨਾ ਹੋਤਾ... ਨਾ ਹੋਤੀ ਫ਼ਲਕ ਸੇ ਗ਼ਮ -ਏ -ਬਰਸਾਤ ਬਾਗ ਦਿਲ ਕਾ ਯੂੰ ਖ਼ਾਰ ਜ਼ਾਰ ਨਾ ਹੋਤਾ..... ਉੱਠ ਗਯਾ ਹੋਤਾ ਅਬ ਤੱਕ ਜਨਾਜ਼ਾ ਕਬ ਕਾ ਅਗਰ ਕੋਈ ਮੇਰਾ ਸਿਤਮਗਾਰ ਨਾ ਹੋਤਾ..... ਕਿਉ ਕਹਿਤਾ ਤੂ ਮੁਝੇ ਲਿਖਨੇ ਕੋ ਗ਼ਜ਼ਲ -ਏ ਮੁਹੱਬਤ , ਅਗਰ ਤੁਝੇ ਹਮਸੇ ਪਿਆਰ ਨਾ ਹੋਤਾ... 24-11-2022 (ਸ਼ਾਯਕ-ਏ-ਬਦਨ=ਜਿਸਮ ਦਾ ਸ਼ੋਕੀਨ ਗ਼ਮਗੁਸਾਰ=ਹਮਦਰਦ,  ਕਜ਼ਾ=ਮੌਤ, ਬਾਈਂ ਹਮਾ=ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨਾਲ,  ਬਿਸਮਿਲ=ਜ਼ਖਮੀ ਬਜ਼ਮ=ਮਹਿਫ਼ਿਲ,ਕੁਲਜੁਮ=ਸਮੁੰਦਰ,ਆਬਸ਼ਾਰ=ਝਰਨਾ ਸ਼ਬੇ-ਗ਼ਮ=ਗ਼ਮ ਦੀ ਰਾਤ,ਬਾਦਾਖ਼ਵਾਰ=ਸ਼ਰਾਬੀ, ਸਬਰੋ ਕਨਾਅਤ ਕਾ ਉਸਤੁਵਾਰ=ਸਬਰ ਸੰਤੋਖ ਦਾ ਪੱਕਾ, ਨਿਸ਼ਾਤ=ਖੁਸ਼ੀ,ਆਫ਼ਗਾਰ=ਜ਼ਖਮ,ਖ਼ਾਰ ਜ਼ਾਰ=ਰੋਹੀ ਬਿਆਬਾਨ,)

ਨਾ ਖੁਦਾ ਮਾਨਾ ਨਾ ਮਾਇਲ ਯਾਰ ਹੂਆ, ਜਿਤਨੀ ਬਾਰ ਭੀ ਫੂਲ ਮਾਂਗਾ ਕਾਂਟੋ ਸੇ ਤਕਰਾਰ ਹੂਆ.. ਜੁਰਰਤ ਦੇਖੋ ਪਰਵਾਨੇ ਕੀ ਦੋਸਤੋ, ਜਿਸੇ ਜਲਤੀ ਸ਼ਮਾਂ ਸੇ ਪਿਆਰ ਹੂਆ.... ਫ਼ਿਰਾਕ ਮੇਂ ਤੜਫਤਾ ਰਹਾ ਵੋਹ ਤਮਾਮ ਉਮਰ, ਕੈਦ ਕਫ਼ਸ ਮੇਂ ਜਬ ਤਾਯਰ ਹੂਆ...... ਸ਼ਅਮ-ਏ-ਕੁਸ਼ਤਾ ਕਹਿ ਕਰ ਠੁਕਰਾ ਦੀਆ ਥਾ ਜਿਸੇ, ਦੇਖ ਤੇਰੀ ਜੁਸਤਜੂ ਮੇਂ ਜਲਕਰ ਸ਼ਰਾਰ ਹੂਆ... ਫਿਰ ਭੀ ਮੁਸਕਰਾ ਦੀਆ ਬਿਸਮਿਲ ਹੋਕਰ ਤੀਰੇ ਨੀਮਕਸ਼ ਜਬ ਦਿਲ ਕੇ ਪਾਰ ਹੂਆ.... ਫ਼ਲਕ ਰੋਇਆ ਮਾਹਤਾਬ ਸੇ ਮਿਲਕਰ, ਕ਼ਤਲ ਮੇਰਾ ਜਬ ਸਰੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਹੂਆ.. ਫਿਜ਼ਾ ਬਦਲ ਗਈ ਉਨਕਾ ਤਸੱਵੁਰ ਦੇਖ ਕਰ, ਜਬ ਮੇਰੀ ਕਜ਼ਾ ਪੇ ਨਾ ਉਨਕੋ ਇਤਬਾਰ ਹੂਆ.... ਨਾਸ਼ਾਦ ਹੋਕਰ ਲਿਖਾ ਮੈਂਨੇ ਜਬ ਅਫ਼ਸਾਨਾ ਪਿਆਰ ਕਾ, ਕਭੀ ਮੁਕੱਦਸ ਤੋ ਕਭੀ ਰੁਸਵਾ ਯਾਰ ਹੂਆ.... (ਮਾਇਲ=ਰਾਜੀ, ਫ਼ਿਰਾਕ=ਵਿਛੋੜਾ, ਕਫ਼ਸ=ਪਿੰਜਰਾ, ਤਾਯਰ=ਪੰਛੀ ਸ਼ਅਮ-ਏ-ਕੁਸ਼ਤਾ=ਬੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ, ਜੁਸਤਜੂ=ਤਲਾਸ਼, ਸ਼ਰਾਰ=ਅੰਗਾਰਾ, ਬਿਸਮਿਲ=ਜ਼ਖਮੀ, ਤੀਰੇ ਨੀਮਕਸ਼=ਅੱਧਾ ਖਿਚਿਆ ਤੀਰ, ਫ਼ਲਕ=ਅਸਮਾਨ, ਮਾਹਤਾਬ=ਚੰਨ, ਫਿਜ਼ਾ=ਮੌਸਮ,ਹਵਾ; ਤਸੱਵੁਰ=ਸੋਚ, ਕਜ਼ਾ=ਮੌਤ, ਨਾਸ਼ਾਦ=ਦੁਖੀ, ਅਫ਼ਸਾਨਾ=ਕਹਾਣੀ, ਮੁਕੱਦਸ=ਪਵਿੱਤਰ, ਰੁਸਵਾ=ਬਦਨਾਮ )