Punjabi Kavita
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ
Home
Punjabi Poetry
Sufi Poetry
Urdu Poetry
Hindi Poetry
Translations
Shabad Guru Teg Bahadur Ji
ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦੁਰ ਜੀ
Ab Main Kaha Karau Ri Maai
Ab Main Kaun Upau Karau
Beet Jaihai Beet Jaihai
Bhoolio Man Maaia Urjhaio
Birtha Kahau Kaun Siu Man Kee
Chetna Hai Tau Chet Lai
Dukh Harta Har Naam Pachhano
Har Bin Tero Ko Na Sahaai
Har Jas Re Mana Gaae Lai
Har Ju Raakh Lehu Pat Meri
Har Kee Gat Neh Kou Janai
Har Ke Naam Bina Dukh Paavai
Har Ko Naam Sada Sukhdaai
Ih Jag Meet Na Dekhio Koee
Jaag Lehu Re Mana Jaag Lehu
Jagat Mai Jhoothi Dekhi Preet
Ja Mai Bhajan Raam Ko Nahi
Jo Nar Dukh Mai Dukh Nahi Maanai
Kaahe Re Ban Khojan Jaai
Kaha Bhoolio Re Jhoothe Lobh Laag
Kaha Man Bikhia Siu Laptahi
Kaha Nar Apno Janam Gavavai
Kahau Kaha Apni Adhmaai
Kou Maai Bhoolio Man Samjhavai
Maai Main Dhan Paaio Har Naam
Maai Main Kih Bidh Lakhau Gusaai
Maai Main Man Ko Maan Na Tiaagio
Maai Man Mero Bas Nahi
Man Kaha Bisaario Ram Naam
Man Kar Kabhu Na Har Gun Gaaio
Man Kee Man Hee Mahi Rahee
Man Re Gahio Na Gur Updes
Man Re Kaha Bhaio Tai Baura
Man Re Kaun Kumat Tai Leenee
Man Re Prabh Kee Saran Bicharo
Man Re Sacha Gaho Bichara
Nar Achet Paap Te Dar Re
Paapi Heeai Mai Kaam Basaae
Prani Kau Har Jas Man Nahin Aavai
Prani Kaun Upao Karai
Prani Narain Sudh Leh
Preetam Jaan Lehu Man Mahi
Ram Bhaj Ram Bhaj
Ram Simar Ram Simar
Re Man Kaun Gat Hoye Hai Teri
Re Man Oat Lehu Har Nama
Re Man Ram Siu Kar Preet
Re Nar Ih Saachi Ji Dhaar
Sabh Kichhu Jiwat Ko Biwhar
Sadho Gobind Ke Gun Gaavau
Sadho Ihu Jag Bharam Bhulana
Sadho Ihu Man Gahio Na Jaai
Sadho Ihu Tan Mithia Jaano
Sadho Kaun Jugat Ab Keejai
Sadho Man Ka Maan Tiaago
Sadho Rachna Ram Banaai
Sadho Ram Saran Bisrama
Tih Jogi Kau Jugat Na Janau
Yeh Man Naik Na Kahio Karai
ਅਬ ਮੈ ਕਉਨੁ ਉਪਾਉ ਕਰਉ
ਅਬ ਮੈ ਕਹਾ ਕਰਉ ਰੀ ਮਾਈ
ਇਹ ਜਗਿ ਮੀਤੁ ਨ ਦੇਖਿਓ ਕੋਈ
ਸਭ ਕਿਛੁ ਜੀਵਤ ਕੋ ਬਿਵਹਾਰ
ਸਾਧੋ ਇਹੁ ਜਗੁ ਭਰਮ ਭੁਲਾਨਾ
ਸਾਧੋ ਇਹੁ ਤਨੁ ਮਿਥਿਆ ਜਾਨਉ
ਸਾਧੋ ਇਹੁ ਮਨੁ ਗਹਿਓ ਨ ਜਾਈ
ਸਾਧੋ ਕਉਨ ਜੁਗਤਿ ਅਬ ਕੀਜੈ
ਸਾਧੋ ਗੋਬਿੰਦ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵਉ
ਸਾਧੋ ਮਨ ਕਾ ਮਾਨੁ ਤਿਆਗਉ
ਸਾਧੋ ਰਚਨਾ ਰਾਮ ਬਨਾਈ
ਸਾਧੋ ਰਾਮ ਸਰਨਿ ਬਿਸਰਾਮਾ
ਹਰਿ ਕੀ ਗਤਿ ਨਹਿ ਕੋਊ ਜਾਨੈ
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ
ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਈ
ਹਰਿ ਜਸੁ ਰੇ ਮਨਾ ਗਾਇ ਲੈ
ਹਰਿ ਜੂ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਪਤਿ ਮੇਰੀ
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਤੇਰੋ ਕੋ ਨ ਸਹਾਈ
ਕਹਉ ਕਹਾ ਅਪਨੀ ਅਧਮਾਈ
ਕਹਾ ਨਰ ਅਪਨੋ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵੈ
ਕਹਾ ਮਨ ਬਿਖਿਆ ਸਿਉ ਲਪਟਾਹੀ
ਕਹਾ ਭੂਲਿਓ ਰੇ ਝੂਠੇ ਲੋਭ ਲਾਗ
ਕਾਹੇ ਰੇ ਬਨ ਖੋਜਨ ਜਾਈ
ਕੋਊ ਮਾਈ ਭੂਲਿਓ ਮਨੁ ਸਮਝਾਵੈ
ਚੇਤਨਾ ਹੈ ਤਉ ਚੇਤ ਲੈ ਨਿਸਿ ਦਿਨਿ ਮੈ ਪ੍ਰਾਨੀ
ਜਗਤ ਮੈ ਝੂਠੀ ਦੇਖੀ ਪ੍ਰੀਤਿ
ਜਾਗ ਲੇਹੁ ਰੇ ਮਨਾ ਜਾਗ ਲੇਹੁ
ਜਾ ਮੈ ਭਜਨੁ ਰਾਮ ਕੋ ਨਾਹੀ
ਜੋ ਨਰੁ ਦੁਖ ਮੈ ਦੁਖੁ ਨਹੀ ਮਾਨੈ
ਤਿਹ ਜੋਗੀ ਕਉ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਨਉ
ਦੁਖ ਹਰਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਨੋ
ਨਰ ਅਚੇਤ ਪਾਪ ਤੇ ਡਰੁ ਰੇ
ਪ੍ਰਾਨੀ ਕਉ ਹਰਿ ਜਸੁ ਮਨਿ ਨਹੀ ਆਵੈ
ਪ੍ਰਾਨੀ ਕਉਨੁ ਉਪਾਉ ਕਰੈ
ਪ੍ਰਾਨੀ ਨਾਰਾਇਨ ਸੁਧਿ ਲੇਹਿ
ਪ੍ਰੀਤਮ ਜਾਨਿ ਲੇਹੁ ਮਨ ਮਾਹੀ
ਪਾਪੀ ਹੀਐ ਮੈ ਕਾਮੁ ਬਸਾਇ
ਬਿਰਥਾ ਕਹਉ ਕਉਨ ਸਿਉ ਮਨ ਕੀ
ਬੀਤ ਜੈਹੈ ਬੀਤ ਜੈਹੈ ਜਨਮੁ ਅਕਾਜੁ ਰੇ
ਭੂਲਿਓ ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਉਰਝਾਇਓ
ਮਨ ਕਹਾ ਬਿਸਾਰਿਓ ਰਾਮ ਨਾਮੁ
ਮਨ ਕਰਿ ਕਬਹੂ ਨ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਇਓ
ਮਨ ਕੀ ਮਨ ਹੀ ਮਾਹਿ ਰਹੀ
ਮਨ ਰੇ ਸਾਚਾ ਗਹੋ ਬਿਚਾਰਾ
ਮਨ ਰੇ ਕਉਨੁ ਕੁਮਤਿ ਤੈ ਲੀਨੀ
ਮਨ ਰੇ ਕਹਾ ਭਇਓ ਤੈ ਬਉਰਾ
ਮਨ ਰੇ ਗਹਿਓ ਨ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ
ਮਨ ਰੇ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸਰਨਿ ਬਿਚਾਰੋ
ਮਾਈ ਮਨੁ ਮੇਰੋ ਬਸਿ ਨਾਹਿ
ਮਾਈ ਮੈ ਕਿਹਿ ਬਿਧਿ ਲਖਉ ਗੁਸਾਈ
ਮਾਈ ਮੈ ਧਨੁ ਪਾਇਓ ਹਰਿ ਨਾਮੁ
ਮਾਈ ਮੈ ਮਨ ਕੋ ਮਾਨੁ ਨ ਤਿਆਗਿਓ
ਯਹ ਮਨੁ ਨੈਕ ਨ ਕਹਿਓ ਕਰੈ
ਰਾਮੁ ਸਿਮਰਿ ਰਾਮੁ ਸਿਮਰਿ ਇਹੈ ਤੇਰੈ ਕਾਜਿ ਹੈ
ਰਾਮੁ ਭਜੁ ਰਾਮੁ ਭਜੁ ਜਨਮੁ ਸਿਰਾਤੁ ਹੈ
ਰੇ ਨਰ ਇਹ ਸਾਚੀ ਜੀਅ ਧਾਰਿ
ਰੇ ਮਨ ਓਟ ਲੇਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮਾ
ਰੇ ਮਨ ਕਉਨ ਗਤਿ ਹੋਇ ਹੈ ਤੇਰੀ
ਰੇ ਮਨ ਰਾਮ ਸਿਉ ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ