Punjabi Kavita
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ
Home
Punjabi Poetry
Sufi Poetry
Urdu Poetry
Hindi Poetry
Translations
Salok Dakhne Guru Arjan Dev Ji
ਸਲੋਕ ਡਖਣੇ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ
Aagaha Ku Traagh
Aasak Aasa Bahra
Bhore Bhore Roohre
Bhori Bharam Vanjae
Charh Kai Ghorrai
Deh Andhari Andh Sunji
Dekhan Ku Mustaak
Dhehdi Jaae Karaar
Dhoori Majan Sadh Khe
Ditha Habh Majhaahe
Dithi Habh Dhandol
Doongar Jala Thala
Dukhia Dard Ghane
Durjan Dooja Bhau Hai
Durjan Tu Jal Bhahri
Gahadarara Trin Chhaaia
Gilee Gilee Rodari
Gujhra Ladham Laal
Habhe Tol Suhavane
Habh Samaani Jot
Hath Majhahu Ma Piri
Hikas Koon Tu Aah
Jaan Vasando Manjh
Ja Chhute Ta Khaak Tu
Jal Thal Neer Bharei
Ja Moon Aavaih Chit
Ja Moo Pasi Hath Mai
Je Tu Mitar Asadara
Je Tu Vataih Angne
Jina Pichhai Hau Gaee
Jis Man Vasai Parbrahm
Jithai Koe Kathann
Jo Dubando Aap
Jo Tau Keene Aapne
Kapar Bhog Vikaar
Kathria Santah
Kia Galaaio Bhoochh
Kia Takaih Bia Paas
Kuriye Kuriye Vaindia
Lagria Piriann
Loin Loee Dith
Lorido Habh Jaae
Maniku Mohe Mau
Matri Kaandhku Aah
Meri Meri Kia Karaih
Mua Jivanda Pekh
Mukh Suhave Naam Chau
Mukhu Alaae Habh
Mu Thiaau Sej Naina
Mu Thiaau Takhat Piri
Nanak Baitha Bhakhe Vau
Nanak Bhusrian Pakaaian
Nanak Bijulian Chamkann
Nanak Jis Bin Ghari Na Jeevna
Nanak Kachria Siu Tor
Nanak Peetha Paka Saajia
Nihu Mahinja Tau Naal
Parbhaate Prabh Naam Jap
Pehla Maran Kabool
Piria Sandri Bhukh
Ratte Rang Parbrahm Kai
Saain Naam Amol
Sach Janai Kach Vaindio
Sach Suhava Kaadhiai
Sai Nange Nah Nang Bhukhe
Sajan Mainda Chaaeea
Sajan Mukh Anoop
Sajan Sach Parakh
Sej Vichhaee Kant Ku
Sohandaro Habh Thaae
So Nivahu Gad
Sukh Samuha Bhog
Thaga Nihu Matror
Tu Chau Sajan Maindia
Uthi Jhaalu Kantre
Vichhora Sunei Dukh
ਉਠੀ ਝਾਲੂ ਕੰਤੜੇ ਹਉ
ਆਸਕੁ ਆਸਾ ਬਾਹਰਾ ਮੂ ਮਨਿ ਵਡੀ ਆਸ
ਆਗਾਹਾ ਕੂ ਤ੍ਰਾਘਿ ਪਿਛਾ ਫੇਰਿ ਨ ਮੁਹਡੜਾ
ਸਚੁ ਸੁਹਾਵਾ ਕਾਢੀਐ ਕੂੜੈ ਕੂੜੀ ਸੋਇ
ਸਚੁ ਜਾਣੈ ਕਚੁ ਵੈਦਿਓ
ਸਜਣ ਸਚੁ ਪਰਖਿ ਮੁਖਿ ਅਲਾਵਣੁ ਥੋਥਰਾ
ਸਜਣ ਮੁਖੁ ਅਨੂਪੁ ਅਠੇ ਪਹਰ ਨਿਹਾਲਸਾ
ਸਜਣੁ ਮੈਡਾ ਚਾਈਆ ਹਭ ਕਹੀ ਦਾ ਮਿਤੁ
ਸਾਈ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ਕੀਮ ਨ ਕੋਈ ਜਾਣਦੋ
ਸੁਖ ਸਮੂਹਾ ਭੋਗ ਭੂਮਿ ਸਬਾਈ ਕੋ ਧਣੀ
ਸੇਜ ਵਿਛਾਈ ਕੰਤ ਕੂ
ਸੈ ਨੰਗੇ ਨਹ ਨੰਗ ਭੁਖੇ
ਸੋਹੰਦੜੋ ਹਭ ਠਾਇ ਕੋਇ ਨ ਦਿਸੈ ਡੂਜੜੋ
ਸੋ ਨਿਵਾਹੂ ਗਡਿ ਜੋ ਚਲਾਊ ਨ ਥੀਐ
ਹਠ ਮਝਾਹੂ ਮਾ ਪਿਰੀ
ਹਭ ਸਮਾਣੀ ਜੋਤਿ ਜਿਉ
ਹਭੇ ਟੋਲ ਸੁਹਾਵਣੇ ਸਹੁ ਬੈਠਾ
ਹਿਕਸ ਕੂੰ ਤੂ ਆਹਿ
ਕਥੜੀਆ ਸੰਤਾਹ ਤੇ ਸੁਖਾਊ ਪੰਧੀਆ
ਕਪੜ ਭੋਗ ਵਿਕਾਰ ਏ
ਕਿਆ ਗਾਲਾਇਓ ਭੂਛ ਪਰ
ਕਿਆ ਤਕਹਿ ਬਿਆ ਪਾਸ
ਕੁਰੀਏ ਕੁਰੀਏ ਵੈਦਿਆ ਤਲਿ ਗਾੜਾ ਮਹਰੇਰੁ
ਗਹਡੜੜਾ ਤ੍ਰਿਣਿ ਛਾਇਆ
ਗਿਲੀ ਗਿਲੀ ਰੋਡੜੀ ਭਉਦੀ
ਗੁਝੜਾ ਲਧਮੁ ਲਾਲੁ
ਚੜਿ ਕੈ ਘੋੜੜੈ ਕੁੰਦੇ ਪਕੜਹਿ
ਜਲ ਥਲ ਨੀਰਿ ਭਰੇ
ਜਾ ਛੁਟੇ ਤਾ ਖਾਕੁ ਤੂ
ਜਾਣੁ ਵਸੰਦੋ ਮੰਝਿ ਪਛਾਣੂ ਕੋ ਹੇਕੜੋ
ਜਾ ਮੂ ਪਸੀ ਹਠ ਮੈ
ਜਾ ਮੂੰ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤੂ
ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ
ਜਿਥੈ ਕੋਇ ਕਥੰਨਿ ਨਾਉ
ਜਿਨਾ ਪਿਛੈ ਹਉ ਗਈ
ਜੇ ਤੂ ਮਿਤ੍ਰੁ ਅਸਾਡੜਾ
ਜੇ ਤੂ ਵਤਹਿ ਅੰਙਣੇ
ਜੋ ਡੁਬੰਦੋ ਆਪਿ ਸੋ ਤਰਾਏ ਕਿਨ੍ਹ੍ਹ ਖੇ
ਜੋ ਤਉ ਕੀਨੇ ਆਪਣੇ
ਠਗਾ ਨੀਹੁ ਮਤ੍ਰੋੜਿ ਜਾਣੁ ਗੰਧ੍ਰਬਾ ਨਗਰੀ
ਡਿਠਾ ਹਭ ਮਝਾਹਿ ਖਾਲੀ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੀਐ
ਡਿਠੀ ਹਭ ਢੰਢੋਲਿ ਹਿਕਸੁ ਬਾਝੁ ਨ ਕੋਇ
ਡੂੰਗਰਿ ਜਲਾ ਥਲਾ ਭੂਮਿ ਬਨਾ ਫਲ ਕੰਦਰਾ
ਡੇਖਣ ਕੂ ਮੁਸਤਾਕੁ ਮੁਖੁ
ਢਹਦੀ ਜਾਇ ਕਰਾਰਿ
ਤੂ ਚਉ ਸਜਣ ਮੈਡਿਆ
ਦੁਖੀਆ ਦਰਦ ਘਣੇ
ਦੁਰਜਨ ਤੂ ਜਲੁ ਭਾਹੜੀ
ਦੁਰਜਨੁ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਹੈ
ਦੇਹ ਅੰਧਾਰੀ ਅੰਧੁ ਸੁੰਞੀ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੀਆ
ਧੂੜੀ ਮਜਨੁ ਸਾਧ ਖੇ
ਨਾਨਕ ਕਚੜਿਆ ਸਿਉ ਤੋੜਿ
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਣਾ
ਨਾਨਕ ਪੀਠਾ ਪਕਾ ਸਾਜਿਆ
ਨਾਨਕ ਬਿਜੁਲੀਆ ਚਮਕੰਨਿ
ਨਾਨਕ ਬੈਠਾ ਭਖੇ ਵਾਉ
ਨਾਨਕ ਭੁਸਰੀਆ ਪਕਾਈਆ
ਨੀਹੁ ਮਹਿੰਜਾ ਤਊ ਨਾਲਿ
ਪਰਭਾਤੇ ਪ੍ਰਭ ਨਾਮੁ ਜਪਿ
ਪਹਿਲਾ ਮਰਣੁ ਕਬੂਲਿ
ਪਿਰੀਆ ਸੰਦੜੀ ਭੁਖ ਮੂ
ਭੋਰੀ ਭਰਮੁ ਵਞਾਇ ਪਿਰੀ ਮੁਹਬਤਿ ਹਿਕੁ ਤੂ
ਭੋਰੇ ਭੋਰੇ ਰੂਹੜੇ ਸੇਵੇਦੇ ਆਲਕੁ
ਮਤੜੀ ਕਾਂਢਕੁ ਆਹ ਪਾਵ ਧੋਵੰਦੋ ਪੀਵਸਾ
ਮਾਣਿਕੂ ਮੋਹਿ ਮਾਉ ਡਿੰਨਾ
ਮੁਆ ਜੀਵੰਦਾ ਪੇਖੁ ਜੀਵੰਦੇ ਮਰਿ ਜਾਨਿ
ਮੁਖ ਸੁਹਾਵੇ ਨਾਮੁ ਚਉ
ਮੁਖਹੁ ਅਲਾਏ ਹਭ ਮਰਣੁ ਪਛਾਣੰਦੋ ਕੋਇ
ਮੂ ਥੀਆਊ ਸੇਜ ਨੈਣਾ
ਮੂ ਥੀਆਊ ਤਖਤੁ ਪਿਰੀ
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਿਆ ਕਰਹਿ
ਰਤੇ ਰੰਗਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੈ
ਲਗੜੀਆ ਪਿਰੀਅੰਨਿ ਪੇਖੰਦੀਆ ਨਾ ਤਿਪੀਆ
ਲੋਇਣ ਲੋਈ ਡਿਠ ਪਿਆਸ ਨ ਬੁਝੈ ਮੂ ਘਣੀ
ਲੋੜੀਦੋ ਹਭ ਜਾਇ ਸੋ ਮੀਰਾ ਮੀਰੰਨ ਸਿਰਿ
ਵਿਛੋੜਾ ਸੁਣੇ ਡੁਖੁ ਵਿਣੁ ਡਿਠੇ ਮਰਿਓਦਿ