Punjabi Kavita
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ
Home
Punjabi Poetry
Sufi Poetry
Urdu Poetry
Hindi Poetry
Translations
Rozy Singh ਰੋਜ਼ੀ ਸਿੰਘ
ਰੋਜ਼ੀ ਸਿੰਘ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਕਵੀ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਹਨ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਰੀਝਾਂ ਦੀ ਛਾਂਵੇਂ, ਸੂਲਾਂ ਵਿੰਨ੍ਹੀਆਂ ਰੁੱਤਾਂ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਪੈੜ ਤਲਾਸ਼ਦਿਆਂ, ਤੇਰੀ ਆਮਦ ਅਤੇ ਨਿਆਗਰਾ ਦੇ ਦੇਸ ਵਿੱਚ (ਸ਼ਾਹਮੁਖੀ ਤੋਂ ਗੁਰਮੁਖੀ ਅਨੁਵਾਦ) ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ ।
ਤੇਰੀ ਆਮਦ ਰੋਜ਼ੀ ਸਿੰਘ
ਸ਼ਿਅਰ ਹੈ ਹਾਜ਼ਰ ਗ਼ਜ਼ਲ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੱਚਿਆ, ਕਹਿਰਾਂ ਦਾ ਕੁਹਰਾਮ
ਕੁਦਰਤ ਕੋਲ ਨਜ਼ਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਸਾਡੇ ਲਈ ਹੀ ਸਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਕੌਣ ਕਿਸਦਾ ਰਕੀਬ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਕਿਹੜੇ ਭੇਦ ਜੋ ਤੇਰੇ ਸਾਥੋਂ ਗੁੱਝੇ ਨੇ
ਜੇ ਗਰਮੀ ਤੇ ਠੰਡ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਇੱਕ ਗੁਸਤਾਖ਼ੀ ਕਰ ਬੈਠੇ ਹਾਂ
ਉਮਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਦੁੱਖ ਵੱਡੇ ਸਹਿੰਦੀਆਂ
ਦੂਰ ਤੱਕ ਇਕ ਸੋਗ ਹੈ, ਸੁਨਸਾਨ ਹੈ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਝੱਲਾ ਕਰ ਜਾਵਣ ਇਹ
ਧੁੱਪਾਂ ਛਾਵਾਂ ਜਰਦੇ ਵੇਖੇ
ਜਦੋਂ ਵੀ ਸਿਰ ਤੁਫਾਨ ਉਠਾਇਆ ਡਾਢਿਆਂ ਨੇ
ਮੇਰੀ ਅੱਖੋਂ ਡੁੱਲਦਾ ਪਾਣੀ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਓਦ੍ਹੇ ਖੁਮਾਰ ਦੀਆਂ
ਬੰਦਾ ਭੱਜਾ ਫਿਰਦਾ ਏ ਰੁਜਗਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਰੋਜ
ਜਦ ਵੀ ਉਹ ਸੁਪਨੇ ਸਜਾਇਆ ਕਰਨਗੇ
ਰੌਸ਼ਨੀ ਕੀ ਹੈ ਇੱਕ ਵਾਰ ਤੂੰ ਸਵੇਰਾ ਤਾਂ ਹੋ ਕੇ ਵੇਖ
ਚੁੱਪ ਨੂੰ ਵੰਙਾਂ ਦੀ ਖਨਕਾਰ ਨਾਲ
ਅੱਜ ਹੋਈ ਬਰਸਾਤ 'ਚ ਕੋਠਾ ਚੋਇਆ ਹੈ
ਚੱਲ ਆ ਧੁੱਪਾਂ 'ਚ ਠਰਕੇ ਵੇਖੀਏ
ਜਜਬਿਆਂ ਤਹਿਰੀਰਾਂ ਦੇ ਜਮਾਲ ਦੀ ਗੱਲ
ਓਦਾਂ ਨਦੀਆਂ ਤਰ ਜਾਨਾ ਏਂ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਿਖਰ ਦੁਪਿਹਰ ਸੀ, ਥੋੜੇ ਚਿਰਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ
ਖੁੱਲੀਆਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਘਰ ਦੀਆਂ ਬਾਰੀਆਂ
ਇਹ ਕੀ ਕਾਰਾ ਕਰ ਗਏ ਸੱਜਣ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਯਾਰ ਗਵਾਈ ਏ
ਹੱਥ ਮਹਿੰਦੀ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਸੀ
ਮਨ ਦੀ ਪੀੜ ਨਾ ਲੁਕਦੀ ਅੜਿਆ
ਜੀਣਾ ਕਿਤਨਾ ਮੁਹਾਲ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਯਾਰੋ ਕਿੱਦਾਂ ਮਨ ਪਰਚਾਈਏ, ਹੋਲੀ 'ਤੇ
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਂ ਗੁਜਾਰਾ ਕੀਤਾ ਵਰਿਆਂ ਤੋਂ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਰੋਗ ਲਵਾ ਬੈਠੇ ਆਂ
ਜਾਂ ਤੇ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰਿਆ ਕਰ
ਕਿਨਾ ਦਰਦ ਹੰਢਾਇਆ ਹੈ
ਝੱਲਦੇ ਕਿੰਝ ਮੌਸਮਾਂ ਦੀ ਮਾਰ ਨੂੰ
ਕੌਣ ਮੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਰੋ ਰਿਹੈ
ਤੇਰਾ ਹਰ ਬੋਲ ਮੈਨੂੰ ਪਰਵਾਨ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਹੁਣ ਇਸ ਜੱਗ 'ਤੇ ਜੀ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਹੰਝੂਆਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਕੇ, ਮਰਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਕੀ ਆਖਾਂ ਕੁੱਝ ਬੋਲ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਜਿਹਾ
ਬਲਦੇ ਹੋਏ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕੌਣ ਕਰੇ
ਦਿਲ ਸਾਡੇ ਦੇ ਤਾਰ ਅਵੱਲੇ
ਦੱਸ ਅੱਲ੍ਹਾ ਤੂੰ ਕੀਹਦੇ ਵੱਲ
ਸੱਜਣਾ ਨਾਲ ਬਹਾਰ ਹੈ ਹੁੰਦੀ
ਸਾਨੂੰ ਦਿਲੋਂ ਵਿਸਾਰ ਨਾ ਦੇਵੀਂ
ਜੇ ਤੂੰ ਗੱਲ ਮੁਕਾਵੇਂ ਤਾਂ ਹੀ ਗੱਲ ਬਣੇ
ਕੋਈ ਗੱਲ ਤੇ ਦੱਸ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਤਾਂ ਦੇ
ਗ਼ਜ਼ਬ ਇਹ ਕੈਸਾ ਕਰਦੇ ਪਏ ਹੋ
ਜ਼ਰਾ ਨਜਦੀਕ ਆਓ ਬਾਦਸ਼ਾਹੋ
ਸਭ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁੱਝ ਦੱਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਤੂੰ ਰਾਤੀਂ ਕਿਉਂ ਹੰਝ ਵਹਾਏ ਦੱਸੀਂ ਨਾ
ਜੇ ਉਹ ਪੱਥਰ ਹੈ ਤਾਂ ਦਿਲ ਨੂੰ ਤੋੜੇ ਵੀ
ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਕਿਉਂ ਵੈਰ ਕਮਾਉਂਨੈ
ਮਾਤਮ ਹੈ, ਤੇ ਓਧਰ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਸਾਜ਼ ਨੇ
ਆ ਮਿਲ ਬਈਏ ਚੱਜ ਦੇ ਨਾਲ
ਜਿਹੜੀ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਹੋਈ ਏ ਪੁੱਛੋ ਨਾ
ਪਹੁੰਚੇ ਹਰ ਮਹਿਫਿਲ ਜਦੋਂ ਮੁਕਾਮ ਤੱਕ
ਸੋਗੀ ਖਿਆਲ ਦੀ ਚੰਗੇਰ ਵਿੱਚੋਂ
ਓਸ ਨੇ ਮੈਥੋਂ ਨਜ਼ਰ ਚੁਰਾਈ ਹੁੰਦੀ ਏ
ਮੁਸ਼ਕਲ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮਦਮ ਲੱਭਿਆ
ਤੇਰੇ ਖ਼ਾਅਬ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਰਾਤ ਸ਼ੋਰ ਪਾਵੇਗੀ
ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਮੈਂ ਉਹ ਅੱਖਰ
ਜਦ ਵੀ ਉੁਹ ਬੋਲਣਗੇ ਤਾਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਾਉਣਗੇ
ਅੱਜ-ਕੱਲ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ ਰਹਿੰਦੀਆਂ
ਅਸੀਂ ਪੌਣਾਂ ਕੋਲੋਂ ਓਹਦਾ ਹਾਲ-ਚਾਲ ਪੁੱਛਦੇ ਹਾਂ
ਦਿਨ ਦਿਹਾੜੇ ਲੁੱਟਦੇ ਜੋ, ਬਾਜਾਰਾਂ ਤੋਂ
ਸੂਰਜ ਟੁੱਕ-ਟੁੱਕ ਸੁੱਟੀ ਜਾਵੇ
ਦਿਲ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਉਮੰਗ ਤਾਂ, ਝੂਠੇ ਹਾਸੇ