Pal Singh Arif
Pal Singh Arif (1873-1958) was born in the village of Paddhari, now in Amritsar district of the Punjab. He was a mystic and poet. He learnt to read and write Punjabi from the village granthi and Urdu from a Muslim He started writing poetry quite early in his youth. He was fond of the company of holy men, Hindu, Sikh and Muslim. Pal Singh Arif was the author of over three dozen works. In 1949 he published a collection of all his poems in a 1250 page volume entitled ‘Arif Prakash’.
|
|
پال سنگھ عارف
پال سنگھ عارف (1873-1958) دا جنم پنجاب دے امرتسر ضلعے دے پنڈ پڈھاری وچّ ہویا ۔اوہ رہسوادی کوی سن ۔ اوہناں نے پنجابی پڑھنا اتے لکھنا پنڈ دے گرنتھی کولوں اتے اردو اک مسلمان سجن کولوں سکھیا ۔جوانی 'چ پیر پاؤندیاں ہی اوہ پنجابی وچّ کویتا رچن لگّ پئے سن ۔ اوہناں نوں نیک اتے دھارمک بندیاں دی سنگت بہت پسند سی ۔ اوہناں نے کوئی تنّ درزن کتاباں لکھیاں ۔ 1949 وچّ اوہناں نے 1250 صفیاں دا اپنا کاوَ سنگریہہ 'عارف پرکاش' پرکاشت کیتا ۔
|
|
Punjabi Poetry Pal Singh Arif
|
1. Ishke Andar Bahut Khuari |
2. Maran Bhala Hai Buri Judaai |
3. Ki Dil Da Bhet Sunawan Main |
4. Yeh Jagat Musfir Khana Hai |
5. Kahu Ki Palle Lai Javenga |
6. Tain Par Meri Jaan Fida |
7. Bin Dithian Nain Tarasde Ni |
8. Aashiq Har Haal Diwane Ni |
9. Baranmah |
|
|