Punjabi Kavita
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ
Home
Punjabi Poetry
Sufi Poetry
Urdu Poetry
Hindi Poetry
Translations
Naqsh-e-Faryadi-Faiz Ahmed Faiz
ਨਕਸ਼ੇ-ਫ਼ਰਿਆਦੀ ਫ਼ੈਜ਼ ਅਹਿਮਦ ਫ਼ੈਜ਼
ਅੰਜਾਮ
ਆਖ਼ਿਰੀ ਖ਼ਤ
ਆਜ ਕੀ ਰਾਤ
ਇਸ਼ਕ ਮਿੰਨਤਕਸ਼ੇ-ਕਰਾਰ ਨਹੀਂ
ਇਕਬਾਲ
ਇੰਤਜ਼ਾਰ
ਇੰਤਿਹਾ-ਏ-ਕਾਰ
ਏਕ ਮੰਜ਼ਰ
ਏਕ ਰਹਗੁਜ਼ਰ ਪਰ
ਸਰੋਦ
ਸਰੋਦੇ-ਸ਼ਬਾਨਾ-1
ਸਰੋਦੇ-ਸ਼ਬਾਨਾ-2
ਸੋਚ
ਸ਼ਾਹਰਾਹ
ਹਸੀਨਾ-ਏ-ਖ਼ਯਾਲ ਸੇ
ਹਮ ਲੋਗ
ਹਰ ਹਕੀਕਤ ਮਜਾਜ਼ ਹੋ ਜਾਯੇ
ਹਿੰਮਤੇ-ਇਲਤਿਜਾ ਨਹੀਂ ਬਾਕੀ
ਹੁਸਨ ਔਰ ਮੌਤ
ਹੁਸਨ ਮਰਹੂਨੇ-ਜੋਸ਼ੇ-ਬਾਦਾ-ਏ-ਨਾਜ਼
ਕਈ ਬਾਰ ਇਸਕਾ ਦਾਮਨ ਭਰ ਦਿਯਾ
ਕੁਛ ਦਿਨ ਸੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰੇ-ਸਵਾਲੇ-ਦਿਗਰ ਮੇਂ ਹੈ
ਕੁੱਤੇ
ਖ਼ੁਦਾ ਵਹ ਵਕਤ ਨ ਲਾਯੇ
ਚਸ਼ਮੇ-ਮਯਗੂੰ ਜ਼ਰਾ ਇਧਰ ਕਰ ਦੇ
ਚੰਦ ਰੋਜ਼ ਔਰ ਮਿਰੀ ਜਾਨ
ਤਹੇ-ਨੁਜ਼ੂਮ
ਤਨਹਾਈ
ਤੀਨ ਮੰਜ਼ਰ
ਦੋਨੋਂ ਜਹਾਨ ਤੇਰੀ ਮੁਹੱਬਤ ਮੇਂ ਹਾਰ ਕੇ
ਨਸੀਬ ਆਜ਼ਮਾਨੇ ਕੇ ਦਿਨ ਆ ਰਹੇ ਹੈਂ
ਫਿਰ ਹਰੀਫ਼ੇ-ਬਹਾਰ ਹੋ ਬੈਠੇ
ਫਿਰ ਲੌਟਾ ਹੈ ਖ਼ੁਰਸ਼ੀਦੇ-ਜਹਾਂਤਾਬ ਸਫ਼ਰ ਸੇ
ਬਾਦ ਅਜ਼ ਵਕਤ
ਬੋਲ-ਬੋਲ ਕਿ ਲਬ ਆਜ਼ਾਦ ਹੈਂ ਤੇਰੇ
ਮਰਗੇ-ਸੋਜ਼ੇ-ਮੁਹੱਬਤ
ਮਿਰੀ ਜਾਂ ਅਬ ਭੀ ਅਪਨਾ ਹੁਸਨ
ਮੁਝਸੇ ਪਹਲੀ-ਸੀ ਮੁਹੱਬਤ
ਮੇਰੇ ਨਦੀਮ
ਮੌਜ਼ੂ-ਏ-ਸੁਖ਼ਨ
ਯਾਸ
ਰਕੀਬ ਸੇ
ਰਾਜ਼ੇ-ਉਲਫ਼ਤ ਛੁਪਾ ਕੇ ਦੇਖ ਲੀਯਾ
ਵਫ਼ਾ-ਏ-ਵਾਦਾ ਨਹੀਂ, ਵਾਦਾ-ਏ-ਦਿਗਰ ਭੀ ਨਹੀਂ
ਵੋ ਅਹਦੇ-ਗ਼ਮ ਕੀ ਕਾਹਿਸ਼ਹਾ-ਏ-ਬੇਹਾਸਿਲ ਕੋ