Punjabi Kavita
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ
Home
Punjabi Poetry
Sufi Poetry
Urdu Poetry
Hindi Poetry
Translations
Maninder Singh Shair ਮਨਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸ਼ਾਇਰ
ਮਨਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸ਼ਾਇਰ ਸਪੁੱਤਰ ਸ ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ, ਪਿੰਡ ਹਸਨਪੁਰ, ਡਾਕਖਾਨਾ ਦੱਪਰ ਜਿਲਾ ਮੋਹਾਲੀ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹਨ । ਉਹ ਕਿੱਤੇ ਵੱਜੋਂ ਬੈਂਕ ਕਰਮਚਾਰੀ ਹਨ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਵਹਿਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਣ ਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ।
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਮਨਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸ਼ਾਇਰ
ਰੁੱਖੀਆਂ ਰੁੱਤਾਂ
ਬਹੁੜਿਆ ਨਾ
ਹੰਝੂਆਂ ਦੀਆਂ ਬੁਛਾੜਾਂ
ਆਹ ਫੜ ਸਾਂਭ
ਡੰਗ ਸੱਜਣ ਦਾ
ਜੋਬਨ ਰੁੱਤ
ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਲੱਗੇ ਰਮਣੀਕ
ਕਦੇ ਪੁੱਛ ਕੇ ਵੇਖੀਂ ਸੱਜਣਾ
ਰੂਹ ਦੇ ਰੁੱਖ
ਚਾਨਣ ਸੁੱਤੇ ਗਲੀ਼ਏ ਗਲੀ਼ਏ
ਤੇਰੀ ਗੋਰੀ ਹਿੱਕ
ਮਨ ਦਾ ਮਿਰਗ
ਦਰਦਾਂ ਨੂੰ ਝਾੜ ਝੰਬ ਕੇ
ਗਮ ਦਾ ਤੋਲਾ਼
ਤੇਰੇ ਬਾਗ਼ਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਸਜਣਾ ਵੇ ਮੰਜੇ ਬਾਣ ਦੇ
ਪੀੜ ਤੇਰੀ ਦਾ ਭੱਠ
ਦਿਲ ਦੇ ਮੰਦਰ
ਸ਼ੱਕਰ ਵੰਡਾਂ
ਹੌਲੀ ਬੋਲ
ਦਿਲ ਦੀ ਜੂਹ 'ਚੋਂ ਲੰਘਿਆ ਮਹਿਰਮ
ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ
ਮਾਏ ਨੀ ਮੈਂ ਨੈਣ ਕਰ ਲਏ ਖਾਰੇ
ਬੰਦੇ ਤਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ਡੰਗੇ
ਰੂਹ ਦਾ ਚਰਖਾ
ਮਹਿਰਮ ਦੀ ਸਿਫਤ
ਦੇਸ਼ ਦੀ ਹਾਲਤ
ਹੰਝੂ ਕੋਸੇ ਕੋਸੇ
ਦਿਲ ਉਦਾਸ
ਖਿਆਲ ਮੇਰੇ ਹਾਏ ਮਰਦੇ ਪਏ ਨੇ
ਤੇਰੇ ਆਉਣ ਦਾ ਭਰਮ
ਸ਼ਾਇਰ ਦਾ ਖਿਆਲ
ਕੁਆਰੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਚਾਹਤ
ਆਉ ਨੀ
ਪੀੜ ਮਰਜਾਣੀ
ਤੂੰ ਜਾਹ ਤੇਰੇ ਵੱਸ ਦੀ ਨਹੀ ਗੱਲ
ਆਓ ਕਦੀ
ਦਿਲ ਪਤੰਦਰ
ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਹਾਲ
ਖਸਤਾ ਦਿਲ
ਦਿਲ ਸੂ ਦਿਲ ਮਨ ਸੂ ਮਨ
ਸੁੱਤੇ ਸੁੱਤੇ ਸਾਹ
ਸੱਜਣ ਦਿਲ ਦੇ ਕਾਲੇ ਨਿਕਲੇ
ਆਫਤ
ਪੈਰ ਤੇਰੀਆਂ ਪੀੜਾਂ ਦੇ
ਕਬਰਿਸਤਾਨ ਦੀ ਮਿੱਟੀ
ਸੱਧਰਾਂ ਜਲੀਆਂ ਜਲੀਆਂ
ਕਦੋਂ ਪਰਿੰਦੇ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਣ
ਵਾਰੋ ਪੀੜਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਪਾਣੀ
ਸਧਰਾਂ ਕੱਟਣ ਰੰਡੇਪੇ
ਦਿਲ ਲੱਗੇ ਨਾ ਵਿਚ ਨਮਾਜ਼ ਵੇ
ਨੈਣੋਂ ਨੀਰ ਵਹੇ
ਤਾਰਾ ਕੋਈ ਕੋਈ
ਦਸਤਕ
ਪਿਆਰ ਦੀ ਗੱਲ
ਜੂਨ ਚੁਰਾਸੀ
ਦਿਲ ਦਾ ਕੋਰਾ
ਗਮ ਝੂਮਰ ਪਾਉਂਦੇ
ਕਬੂਤਰੀ ਵਰਗੀਆਂ ਅੱਖਾਂ
ਰਾਂਝਾ ਜੋਗੀ
ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਕਸ਼
ਸੁਲਗਦਾ ਦਿਲ
ਲੱਪ ਕੁ ਹੰਝੂ
ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਬਰ
ਤਾਰਾ ਮੰਡਲ
ਇਕ ਪੱਤਰ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦਾ
ਹੁਸਨ ਦੀ ਸਿਫਤ
ਕਬਰ ਦੇ ਦੀਵੇ
ਕੁੱਤ ਖਾਨਾ
ਵਫਾ ਦਾ ਦੋਸ਼
ਮੁਹੱਬਤ ਉਸਦੀ
ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਵੰਡ
ਤੇਰੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਸੂਰਜ ਵਾਰ ਦਿਆਂ
ਚੱਲ ਯਾਰ
ਕੱਲਮ ਕੱਲੇ
ਵੇ ਨੀਲੇ ਨੈਣਾਂ ਵਾਲਿਆ
ਰੂਹ ਦੇ ਕਪੜੇ
ਗੁੱਸਾ ਇਸ਼ਕ ਤੇ
ਅਰਜੋਈ
ਉਸਦੀ ਗਲ਼ੀ ਚ ਜਾ ਕੇ ਸਾਡੇ ਸਾਹ ਨਿਕਲੇ
ਭੌਰਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਟੁੱਲ੍ਹ ਜਾਵਣ ਦੇ
ਇਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹੇ ਕੰਮ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਫੜੇ ?
ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਤਲੀ 'ਤੇ ਹੰਝੂ ਧਰ ਦਿੱਤੇ
ਅੱਜ ਕੱਲ ਪਿਆਰ ਦਾ ਨਾਟਕ ਏ
ਉਂਜ ਤਾਂ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਮੇਰੇ ਭੀੜ ਰਹੀ
ਕਿੱਧਰੇ ਮੇਰੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹ ਲਈਆਂ ?
ਹੰਝੂਆਂ ਕੀਤੀ ਲੁਪਰੀ ਕੋਸੀ ਕੋਸੀ ਏ
ਕੁਝ ਤੇਰੇ ਉਤੇ ਸ਼ੇਅਰ ਲਿਖੇ ਨੇ
ਇਹ ਜੋ ਰੋਗ ਲਗਾਏ ਨੇ
ਰੋਗ ਹੋਰ, ਦਵਾਈਆਂ ਹੋਰ
ਨੈਣ ਕਿਸੇ ਦੇ ਤੜਫਦੇ ਤੜਫਦੇ ਰੋਏ ਨੇ
ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ਼ ਮਿਲਾ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਗੱਲ ਕਰੋ