Karnail Singh Paras ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਪਾਰਸ

ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਪਾਰਸ (੨੮ ਜੂਨ ੧੯੧੬–੨੮ ਫ਼ਰਵਰੀ ੨੦੦੯) ਉੱਘੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕਵੀਸ਼ਰ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਆਪਣੇ ਨਾਨਕੇ, ਬਰਤਾਨਵੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਫ਼ਿਰੋਜਪੁਰ ਜਿਲ੍ਹੇ ਦੇ (ਹੁਣ ਬਠਿੰਡਾ ਜਿਲ੍ਹਾ), ਪਿੰਡ ਮਹਿਰਾਜ ਵਿੱਚ ਮਾਂ ਰਾਮ ਕੌਰ ਦੀ ਕੁੱਖੋਂ ਹੋਇਆ । ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਸ. ਤਾਰਾ ਸਿੰਘ ਦੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ । ੧੯੮੫ ਵਿੱਚ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਭਾਗ ਪੰਜਾਬ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਵੀਸ਼ਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ-ਗਾਥਾਵਾਂ, ਧਾਰਮਿਕ ਪ੍ਰਸੰਗਾਂ ਅਤੇ ਦੇਸ਼-ਭਗਤ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀਆਂ ਜੀਵਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕਵੀਸ਼ਰੀ 'ਚ ਕਲਮਬੱਧ ਕੀਤਾ ।

Karnail Singh Paras Punjabi Kavishri/Poetry

ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਪਾਰਸ ਪੰਜਾਬੀ ਕਵੀਸ਼ਰੀ

  • ਲਾ ਦੇਈਏ ਹੁਣ ਹਾਣੀਓ ਸਿਰ ਧੜ ਦੀ ਬਾਜੀ
  • ਦਸਖਤ ਕਰਕੇ ਨਾਲ ਖੂਨ ਦੇ ਕੀਤੇ ਪ੍ਰਣ ਜਵਾਨਾਂ
  • ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਸੁਖਾਲੀਆਂ ਔਖੇ ਪਾਲਣੇ ਬੋਲ
  • ਪੇਟੋਂ ਇਕ ਮਾਤਾ ਦੇ ਮੁੜ ਕੇ ਜਨਮ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਵੀਰਾ
  • ਆਓ ਭੈਣੋਂ ਰਲ ਮਿਲ ਗਾਈਏ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਘੋੜੀ ਨੀ
  • ਹੈ ਆਉਣ ਜਾਣ ਬਣਿਆਂ, ਦੁਨੀਆਂ ਚਹੁੰ ਕੁ ਦਿਨਾਂ ਦਾ ਮੇਲਾ
  • ਜੱਗ ਜੰਕਸ਼ਨ ਰੇਲਾਂ ਦਾ, ਗੱਡੀ ਇੱਕ ਆਵੇ, ਇੱਕ ਜਾਵੇ
  • ਬੈਂਤ (ਰੱਬ ਨੂੰ)
  • ਕਿਉਂ ਫੜੀ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਭੈਣੋਂ ਇਹ ਹੰਸਾਂ ਦੀ ਜੋੜੀ
  • ਫਸਿਆ ਵਹਿਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇਨਸਾਨ
  • ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ ਦਾਤਿਆ ਸੁਖੀ ਵਸੇ ਸਰਬੱਤ
  • ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਤੇ ਤੇਰੇ ਬੰਦੇ, ਰੱਬਾ ਡਹਿ ਡਹਿ ਮਰਦੇ ਕਿਉਂ ?
  • ਹੁੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ ਜੱਗ ਵਿੱਚ ਰੰਗ ਤਮਾਸ਼ੇ
  • ਲਗਦੇ ਰਹਿਣ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੇਲੇ ਮਿਲਦੀਆਂ ਰਹਿਣ ਵਧਾਈਆਂ
  • ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ਮਮਤਾ ਦੀ ਮੂਰਤ, ਮਾਵਾਂ ਠੰਢੀਆਂ ਛਾਵਾਂ
  • ਆਈਆਂ ਪੁੱਤ ਜਨਮਦੀਆਂ, ਦਾਤੇ ਭਗਤ ਸੂਰਮੇ ਮਾਵਾਂ
  • ਇੰਗਲਿਸ਼ ਦੀ ਐਮ. ਏ ਮੈਂ ਬਾਪੂ ਮੀਂਹ ਵਿੱਚ ਬੇਰੀ ਤੋੜਾਂ
  • ਦੱਸੋ ਵੇ ਲੋਕੋ ਹੁਣ ਪਗਲੀ ਮੈਂ ਕਿੱਧਰ ਨੂੰ ਜਾਵਾਂ
  • ਆਪਣਾ ਖ਼ੂਨ ਪਰਾਇਆ ਹੁੰਦਾ ਜਦ ਆਉਂਦੇ ਦਿਨ ਮਾੜੇ
  • ਗੁਰਬਾਣੀ ਫੁਰਮਾਵੇ ਪੁੱਤੀਂ, ਗੰਢ ਪਵੇ ਸੰਸਾਰ
  • ਦੇਹ ਅਸੀਸ ਇਹੀ ਜਗਦੀਸ਼ਾ ਯੁੱਗ ਯੁੱਗ ਜੀਵੇ ਜੋੜੀ
  • ਰਾਜੇ ਰੱਖ ਸਕੇ ਨਾ ਆਪਣੇ ਘਰੀਂ ਧੀਆਂ ਮੁਟਿਆਰਾਂ
  • ਜਨਮੀਂ ਘਰ ਤੇਰੇ ਸੀ ਬਾਬਲ ਰਿਜ਼ਕ ਬਿਗਾਨੇ ਵਿਹੜੇ
  • ਅਰਦਾਸ ਪੁੱਤਰੀ ਦੀ ਬਾਬਲ ਸੁਖੀ ਵਸੇ ਘਰ ਤੇਰਾ
  • ਹਾੜੇ ਹੱਥ ਬੰਨਦੀ ਹਾਂ ਅੰਮੀਏ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਨਾ ਮਾਰੀਂ
  • ਰੇਲ ਰੇਡੀਓ ਬਿਜਲੀ ਨਹਿਰਾਂ ਇਲਮ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰੇ
  • ਸੀਸ ਤਲੀ ਧਰ ਤੁਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਪ੍ਰੇਮ ਗਲੀ
  • ਲਈ ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੂਰਮਿਆਂ ਦੇਹ ਸੀਸਾਂ ਦੀ ਬਲੀ
  • ਸਿੰਜਿਆ ਆਪਣਾ ਖ਼ੂਨ ਪਾ ਕੌਮੀਂ ਬਾਗ਼ ਸ਼ਹੀਦਾਂ
  • ਸਿੱਖ ਬਣਨ ਲਈ ਪੈਣ ਲਹੂ ਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਲੰਘਣੀਆਂ
  • ਬੇ-ਅਰਥਾ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਡੁੱਲ੍ਹਿਆ ਖ਼ੂਨ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦਾ
  • ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਸਿਦਕ ਦੀਆਂ, ਲਿਖੀਆਂ ਨਾਲ ਖ਼ੂਨ ਦੇ ਲੜੀਆਂ
  • ਦੁਨੀਆਂ ਗਾਉਂਦੀ ਰਹੂਗੀ ਯੋਧਿਆਂ ਦੀਆਂ ਵਾਰਾਂ
  • ਯੁੱਗ ਯੁੱਗ ਜਿਉਂਦੇ ਰਹਿਣ ਮੋਟਰਾਂ ਅਤੇ ਟਰੱਕਾਂ ਵਾਲੇ