Dohe Raskhan
ਰਸਖਾਨ ਦੇ ਦੋਹੇ
੧
ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰੇਮ ਸਬ ਕੋਉ ਕਹਤ, ਪ੍ਰੇਮ ਨ ਜਾਨਤ ਕੋਇ ।
ਜੋ ਜਨ ਜਾਨੈ ਪ੍ਰੇਮ ਤੋ, ਮਰੈ ਜਗਤ ਕਯੋਂ ਰੋਇ ॥
੨
ਕਮਲ ਤੰਤੁ ਸੋ ਛੀਨ ਅਰੁ, ਕਠਿਨ ਖੜਗ ਕੀ ਧਾਰ ।
ਅਤਿ ਸੂਧੋ ਟੇੜ੍ਹੌ ਬਹੁਰਿ, ਪ੍ਰੇਮ ਪੰਥ ਅਨਿਵਾਰ ॥
੩
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮਦ ਮੋਹ ਭਯ, ਲੋਭ ਦ੍ਰੋਹ ਮਾਤਸਰਯ ।
ਇਨ ਸਬਹੀਂ ਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਹੈ, ਪਰੇ ਕਹਤ ਮੁਨਿਵਰਯ ॥
੪
ਬਿਨ ਗੁਨ ਜੋਬਨ ਰੂਪ ਧਨ, ਬਿਨ ਸਵਾਰਥ ਹਿਤ ਜਾਨਿ ।
ਸੁੱਧ ਕਾਮਨਾ ਤੇ ਰਹਿਤ, ਪ੍ਰੇਮ ਸਕਲ ਰਸਖਾਨਿ ॥
੫
ਅਤਿ ਸੂਕਸ਼ਮ ਕੋਮਲ ਅਤਿਹਿ, ਅਤਿ ਪਤਰੌ ਅਤਿ ਦੂਰ ।
ਪ੍ਰੇਮ ਕਠਿਨ ਸਬ ਤੇ ਸਦਾ, ਨਿਤ ਇਕਰਸ ਭਰਪੂਰ ॥
੬
ਪ੍ਰੇਮ ਅਗਮ ਅਨੁਪਮ ਅਮਿਤ, ਸਾਗਰ ਸਰਿਸ ਬਖਾਨ ।
ਜੋ ਆਵਤ ਏਹਿ ਢਿਗ ਬਹੁਰਿ, ਜਾਤ ਨਾਹਿੰ ਰਸਖਾਨ ॥
੭
ਭਲੇ ਵ੍ਰਥਾ ਕਰਿ ਪਚਿ ਮਰੌ, ਗਿਆਨ ਗਰੂਰ ਬੜ੍ਹਾਯ ।
ਬਿਨਾ ਪ੍ਰੇਮ ਫੀਕੋ ਸਬੈ, ਕੋਟਿਨ ਕਿਯੋ ਉਪਾਯ ॥
੮
ਦੰਪਤਿ ਸੁਖ ਅਰੁ ਵਿਸ਼ਯ ਰਸ, ਪੂਜਾ ਨਿਸ਼ਠਾ ਧਯਾਨ ।
ਇਨ ਤੇ ਪਰੇ ਬਖਾਨਿਯੇ, ਸੁੱਧ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸਖਾਨ ॥
੯
ਪ੍ਰੇਮ ਰੂਪ ਦਰਪਣ ਅਹੇ, ਰਚੈ ਅਜੂਬੋ ਖੇਲ ।
ਯਾ ਮੇਂ ਅਪਨੋ ਰੂਪ ਕਛੁ, ਲਖਿ ਪਰਿਹੈ ਅਨਮੇਲ ॥
੧੦
ਹਰਿ ਕੇ ਸਬ ਆਧੀਨ ਹੈ, ਹਰੀ ਪ੍ਰੇਮ ਆਧੀਨ ।
ਯਾਹੀ ਤੇ ਹਰਿ ਆਪੁ ਹੀ, ਯਾਹਿ ਬੜੱਪਨ ਦੀਨ ॥