ਸ੍ਰੀ ਚਰਨ ਦਾਸ ਨਿਧੜਕ (1899-1990) ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਵੱਖਰੀ ਪਛਾਣ
ਦਾ ਅਜਿਹਾ ਕਵੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਮੁੱਚਾ ਜੀਵਨ ਬੇਦਖ਼ਲ ਸਮਾਜ ਦੀ ਸਮਾਜਿਕ
ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਮੁਕਤੀ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਲੇਖੇ ਲਾਇਆ । ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ
ਕਪੂਰਥਲਾ ਦੇ ਪਿੰਡ ਚਾੜਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ । ਬਾਅਦ 'ਚ ਸਾਹਿਤਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ
ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ 'ਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਫਗਵਾੜਾ ਵਿਖੇ ਮੁਹੱਲਾ ਸੰਤੋਖਪੁਰਾ ਵਿੱਚ
ਆਬਾਦ ਹੋ ਗਏ । ਲਗਾਤਾਰ ਫਗਵਾੜਾ ਅਤੇ ਜਲੰਧਰ ਦੀਆਂ ਸਾਹਿਤਕ ਸਭਾਵਾਂ
ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮ ਰਹੇ ।
ਨਿਧੜਕ ਸਾਹਿਬ ਦਰਸ਼ਨੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੇ ਮਾਲਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ
ਵਕਤਾ ਸਨ । ਮੁਹਾਵਰੇਦਾਰ ਠੇਠ੍ਹ ਬੋਲੀ 'ਚ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹ
ਲੈਂਦੇ ਸਨ । ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖੇ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਤੱਕ ਮੁਢਲੀ ਵਿਦਿਆ
ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਪ੍ਰੰਤੂ ਆਪਣੇ ਅਕੀਦੇ ਦੇ ਪੱਕੇ, ਸਪਸ਼ਟ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ
ਪਕਿਆਈ 'ਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਸਾਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ।
ਨਿਧੜਕ ਸਾਹਿਬ ਸਾਹਿਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੂਲ ਰੂਪ 'ਚ ਅੰਬੇਡਕਰ ਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ
ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ । 1942 'ਚ ਕਾਨਪੁਰ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਸਮਾਗਮ 'ਚ ਡਾ. ਅੰਬੇਡਕਰ ਦੇ
ਸੰਪਰਕ 'ਚ ਆਏ । 1946 ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਸ਼ਡਿਊਲਡ ਕਾਸਟਸ ਫੈਡਰੇਸਨ ਦੇ ਸੀਨੀਅਰ
ਮੀਤ ਪ੍ਰਧਾਨ ਰਹੇ । 1956 'ਚ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਦਾ ਨਾਂ ਬਦਲ ਕੇ ਰਿਪਬਲਿਕਨ ਪਾਰਟੀ
ਆਫ਼ ਇੰਡੀਆ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ । ਆਖਰੀ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਨਿਧੜਕ ਸਾਹਿਬ ਇਸ
ਪਾਰਟੀ 'ਚ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹੇ । ਨਿਧੜਕ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਇੱਕ ਪੱਕਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ
ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਵਰਣ-ਵਿਵਸਥਾ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਗਰੀਬ ਲੋਕ ਸਵੈਮਾਣ
ਵਾਲਾ ਜੀਵਨ ਨਹੀਂ ਜਿਉਂ ਸਕਦੇ । ਮੰਗੂ ਰਾਮ ਮੂਗੋਵਾਲੀਆ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ 'ਚ ਆਉਣਾ
ਤੇ ਉਹ ਆਦਿ ਧਰਮ ਮੰਡਲ ਲਹਿਰ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਕਵੀਆਂ 'ਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ
ਸਮਕਾਲੀਆਂ ਵਿਚ ਗੁਰਦਾਸ ਰਾਮ ਆਲਮ, ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਾਮਦਾਸਪੁਰੀ, ਮੰਗੂ ਰਾਮ
ਬਾਹੜੋਵਾਲੀਆ, ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰੀਤਮ, ਸ੍ਰੀ ਚਾਨਣ ਲਾਲ ਮਾਣਕ ਨਾਲ ਨਿਧੜਕ
ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਸਬੰਧ ਰਿਹਾ ।
ਨਿਧੜਕ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਕਰਨ
ਬਾਰੇ ਕਾਫ਼ੀ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖੀਆਂ । ਉਸ ਦੀਆਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿਚ 'ਬਾਗੀ
ਹੋਣਾ ਦਸ ਗਿਆ', 'ਰੱਬ ਨਾਲ ਦੋ ਗੱਲਾਂ', 'ਅਛੂਤ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ', 'ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰੋ
ਕੁੜੀਏ' ਅਤੇ 'ਦੇਸ਼ ਦੀ ਨਾਰੀ ਜਾਗੀ' ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ । 'ਬਾਗ਼ੀ ਹੋਣਾ ਦੱਸ ਗਿਆ'
ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਸ੍ਰੀ ਰੂਪ ਲਾਲ ਜੱਸੀ ਨੇ ਸੰਪਾਦਤ ਕੀਤਾ ।
-ਡਾ. ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੱਲਰ ਮਾਜਰੀ ਅਤੇ ਡਾ. ਸੰਤੋਖ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ