Bhupinder Dulay ਭੁਪਿੰਦਰ ਦੁਲੇਅ

ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਦਾ ਪਰਪੱਕ ਸ਼ਾਇਰ ਭੁਪਿੰਦਰ ਦੁਲੇਅ ਟੋਰੰਟੋ (ਕੈਨੇਡਾ) ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ ਵੱਸਦਾ ਹੈ।
ਭੁਪਿੰਦਰ ਬਾਰੇ ਜੇ ਇਹ ਕਹੀਏ ਕਿ ਸ਼ਾਇਰੀ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਰਸੇ ਚ ਮਿਲੀ ਹੈ ਤਾਂ ਕੋਈ ਅਤਿਕਥਨੀ ਨਹੀਂ। ਉਸ ਦੇ ਸਤਿਕਾਰਯੋਗ ਪਿਤਾ ਜੀ ਡਾਃ ਰਣਧੀਰ ਸਿੰਘ ਚੰਦ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼ਾਇਰ ਸਨ ਜੋ 26 ਮਾਰਚ 1992 ਚ ਪੰਜਾਹ ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੀ ਘੱਟ ਉਮਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਕੇ ਸੰਸਾਰ ਛੱਡ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੋਣਵੀਂ ਸ਼ਾਇਰੀ ਇੱਕ ਸੂਰਜ ਮੇਰਾ ਵੀ ਮਾਰਚ 2022 ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਹੈ। ਭੁਪਿੰਦਰ ਦੁਲੇਅ ਦੇ ਸਤਿਕਾਰਤ ਮਾਤਾ ਜੀ ਤਰਨਜੀਤ ਕੌਰ ਸੁਰਤਾਲ ਤ੍ਰੈਮਾਸਿਕ ਪੱਤਰ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕ ਰਹੇ ਹਨ।
ਉਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਹਿਸਾਸ ਦੀ ਪੀੜ ਸਾਲ 2000 ਚ ਛਪਿਆ ਅਤੇ ਦੂਸਰਾ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ 2014 ਵਿਚ। ਸਾਲ 2022 ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਬੰਦ ਦਾ ਦੂਜਾ ਸੰਸਕਰਨ ਛਪਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਸਪਰੈੱਡ ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਪਟਿਆਲਾ ਹਨ।
ਅਜਾਇਬ ਚਿਤਰਕਾਰ, ਡਾਃ ਜਗਤਾਰ ਤੇ ਡਾਃ ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ ਜੀ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਬਾਰੇ ਬੇਹੱਦ ਮੁਲਵਾਨ ਟਿਪਣੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ। ਸਿਰਫ਼ ਵੰਨਗੀ ਮਾਤਰ ਡਾਃ ਜਗਤਾਰ ਦੀ ਟਿਪਣੀ ਹੀ ਪੜ੍ਹੋ।
ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਡਾਃ ਰਣਧੀਰ ਸਿੰਘ ਚੰਦ ਵਾਂਗ ਭੁਪਿੰਦਰ ਦੁਲੇਅ ਦੀਆਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬੜੀ ਪੁਖ਼ਤਗੀ ਹੈ। ਉਹ ਕਈ ਸ਼ਿਅਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਉਸਤਾਦ ਸ਼ਾਇਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਤ ਪਾ ਰਿਹਾ ਵਿਖਾਈ ਦੇਂਦਾ ਹੈ।
ਉਸ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਬਿਆਨ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਰੱਖ ਰਖਾਉ , ਸ਼ਿਅਰਾਂ ਵਿਚਲੀ ਗਹਿਰਾਈ ਕਮਾਲ ਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੋਰ ਨਹੀਂ, ਚੁੱਪ ਸਿਰਜਦੀ ਸਹਿਜਤਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਨਾ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੋਵੇਗੀ। - ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ

Band Band : Bhupinder Dulay

ਬੰਦ ਬੰਦ : ਭੁਪਿੰਦਰ ਦੁਲੇਅ

  • ਨਵਾਂ ਕੋਈ ਗੀਤ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ
  • ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਨੂੰ ਜੋ ਸਿਰਜੇ
  • ਕਲਮ ਦੇ ਵੇਗ `ਤੇ ਐਸੀ ਸ਼ਫ਼ਕਤ ਰਹੇ
  • ਹਰੇਕ ਧੜਕਨ, ਹਰੇਕ ਜੀਵਨ
  • ਯਾ ਖ਼ੁਦਾ! ਮੇਰੀ ਦੁਆ ਹੈ
  • ਕਿਸੇ ਝਰਨੇ ਦੇ ਕਲਕਲ ਵਹਿਣ ਵਾਂਗਰ
  • ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਸੱਜਰੀ ਅਜੇ
  • ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਗਿਆ ਸੂਰਜ
  • ਹਰ ਸੀਨੇ ’ਚੋਂ ਉਠਦੀ ਦਮ-ਦਮ
  • ਸਾਡਾ ਤਾਂ ਹਾਲ-ਚਾਲ ਹੈ
  • ਏਸ ਦਰਿਆ ਦੀ ਇਹ ਜੋ ਹੈ ਕਲ-ਕਲ
  • ਸਿਗ੍ਹਾ ਚਿਰ ਦਾ ਮੇਰਾ ਇਹ ਸ਼ਾਂਤਪਨ
  • ਧੁਨਾਂ, ਸ਼ਬਦਾਂ, ਸੁਰਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਨ ਕੇ
  • ਪਵਿੱਤਰ ਪੁਸਤਕਾਂ 'ਤੇ ਹੱਥ ਧਰ-ਧਰ
  • ਤੇਰੇ ਸੀਨੇ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਅੰਦਰ
  • ਬੜਾ ਸੌਖਾ ਹੈ ਤੇਰੇ ਵਾਸਤੇ
  • ਦਾਗ ਮਿਟ ਜਾਣਗੇ
  • ਆਵਣ ਵਾਲ਼ੇ ਵੇਲ਼ੇ ਦਾ ਸਭ ਡਰ ਭਉ
  • ਇਹ ਮੇਰਾ ਤੇ ਉਹ ਤੇਰਾ ਹੈ
  • ਭਰ-ਭਰ ਕੇ ਛਲਕਾਵੇ
  • ਛੇੜ ਕੋਈ ਰਾਗ ਕਰ ਸਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰ
  • ਐ ਆਸਮਾਨ ਮੇਰੇ !
  • ਸ਼ੀਸ਼ਿਆਂ ਵਿਚ ਕੈਦ ਹੋਈ ਰੌਸ਼ਨੀ
  • ਕੋਈ ਹਾਲੇ ਵੀ ਹੋਕਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ
  • ਵਾਂਗ ਬੇਮੌਸਮੀ ਘਟਾਵਾਂ ਦੇ
  • ਕਿਸ ਮੋੜ ’ਤੇ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
  • ਵਕਤ ਐਸੀ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ
  • ਨਾ ਦਿਲਾਂ ਰੂਹਾਂ ਦੀ ਹੈ
  • ਖਿਲਰੇ ਪਏ ਨੇ ਹਰਫ਼ ਇਹ
  • ਮੈਂ ਹਰੇ ਤੋਂ ਸੁਰਖ਼, ਸਾਵਾ, ਜ਼ਰਦ
  • ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਸੱਚ ਸਾਥੋਂ ਦੱਸਿਆ
  • ਲਾਪਤਾ ਜੋ ਹੋ ਗਿਆ
  • ਨਾ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਰੰਗ ਹੋਇਆ
  • ਮਾਣਦਾ ਬੇਸ਼ੱਕ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
  • ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬਦਲਾਵ
  • ਇੱਛਾ ਤੋਂ ਵੀ ਅਗੇਰ ਤਕ ਜਾਂਦੀ
  • ਰਹਿਣ ਦੇ ਤੂੰ ਸਦਾ ਆਪਣੇ ਕੋਲ਼ ਹੀ
  • ਹਟ ਵੀ ਤਾਂ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਦੇ
  • ਨਾ ਮੌਸਮ ਹੀ ਬਦਲੇ ਨਾ ਪੰਛੀ ਮੁੜੇ ਘਰ
  • ਦੇਰ ਤੋਂ ਹੀ ਜੀਣ ਦੀ ਇਕ ਵੱਖਰੀ
  • ਕੁਝ ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਰਹਿ ਗਿਆ
  • ਇਕ ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਟੋਲੀ ਜਾਵਾਂ
  • ਤਿਉੜੀਆਂ ਦਾ ਜਾਲ ਸਾਵ੍ਹੇਂ ਸੀ ਮੇਰੇ
  • ਦਿਨ ਤੇਰੇ ਨੇ ਮੁੜ ਜਾਣਾ ਸੀ
  • ਤੇਰੀ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਜਦ ਛੱਡ ਆਏ
  • ਆਜ਼ਮਾ ਅਪਣਾ ਮੁਕੱਦਰ
  • ਜਦ ਕਦੇ ਵੀ ਯਾਦ ਆਇਆ
  • ਤੋਤਲੀ ਸਰਗਮ ਰਤਾ ਛੋਹ ਸਕੇਂ
  • ਅਚਾਨਕ ਰੰਗ ਕਿੱਥੋਂ ਆ ਗਿਆ
  • ਕੌਣ ਮੌਸਮ ਦੇ ਸੁਹਾਣੇ ਰੂਪ ਨੂੰ
  • ਜਦ ਚੁੱਪ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖਿਆ
  • ਐਤਕੀਂ ਮੌਸਮ ਨਵਾਂ ਹੈ
  • ਚਾਨਣੀ ਚੰਦ ਨੇ ਖਿਲਾਰੀ ਹੈ
  • ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਰੁਮਕਦੀ ਹਵਾ ਵਾਂਗਰ
  • ਇੱਕ ਪੁਰੇ ਦੇ ਬੁੱਲੇ ਕੋਲ਼ੋਂ
  • ਇਹ ਕਲਾ ਦਾ ਸੁਹਜ ਹੈ
  • ਢੱਠੀਆਂ ਕੰਧਾਂ, ਤਿੜਕੇ ਬਾਲੇ
  • ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆਪਣੀ ਤੋਰ ਤੁਰਦੀ ਗਈ
  • ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨੀਲਾਮ ਜੋ
  • ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਜਾਣ ਵਾਲ਼ੇ ਨਾਲ
  • ਇੰਝ ਆਖ ਪਾਣੀ 'ਚ ਸੁੱਟ ਗਏ
  • ਨਾ ਜੀਅ ਭਰ ਕੇ ਤੱਕਿਆ ਹਾਲੇ
  • ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਜਿੱਤਣੀ ਬਾਜ਼ੀ
  • ਕਦੇ ਸਫ਼ਰ 'ਚ ਮੈਂ ਨਿਕਲ਼ਾਂ
  • ਇਕ ਵਾਰ ਸੁਣ ਕੇ ਹੈ ਯਾਦ ਜੋ
  • ਮੇਰਾ ਆਪਾ ਤਾਂ ਹੋ ਗਿਆ ਪੱਥਰ
  • ਉਹ ਬੇਰੋਕ ਵਹਿਣ ਦੇ ਵਾਂਗੂੰ
  • ਕਿਸੇ ਵਿਰਲੇ ਹੀ ਸਾਂਭੇ ਹੋਣਗੇ
  • ਨੂਰ ਦੀ ਚਾਦਰ ਲਪੇਟੀ
  • ਹੈ ਚੁਫੇਰੇ ਬੜਾ ਹੀ ਸ਼ੋਰ ਅਜੇ
  • ਬੜਾ ਹੀ ਭਟਕਦੈ ਦਿਲ ਜਦ ਵੀ
  • ਕਦੇ ਤਾਂ ਖੰਡਰਾਂ ਤੇ ਉਜੜੀਆਂ ਥਾਵਾਂ
  • ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਭਰ ਮੈਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ
  • ਇਹ ਤੇਰੇ ਸੁਰਤਾਲ ਵਿਚ ਹੋ ਗਿਆ
  • ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਹਾਂ 'ਚ ਘੁਲ਼ ਕੇ
  • ਆਓ ਫਿਰ ਮਿਲ ਬੈਠੀਏ ਦੋ ਪਲ ਜਨਾਬ
  • ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗਰਾਂ ਹੀ ਚੂਰ ਹਾਂ
  • ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਾਗ਼ਜ਼ ਦੇ ਉੱਪਰ
  • ਅੰਬਰਾਂ ਦਾ ਚੰਦ ਮੁੜ ਕੇ ਪਰਤਿਆ ਸੀ