Punjabi Kavita
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ
Home
Punjabi Poetry
Sufi Poetry
Urdu Poetry
Hindi Poetry
Translations
Shabad Guru Arjan Dev Ji
ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ
Aapan Tan Nahi Ja Ko Garba
Achut Parbrahm Parmesur
Allah Agam Khudaai Bande
Bajigar Jaise Baji Paee
Bin Baaje Kaiso Niratkari
Bin Jal Pran Tajei Hai Meena
Birkhai Heth Sabh Jant Ikathe
Bisar Gaee Sabh Taat Praai
Brahm Giani Sada Nirlep
Chaandna Chaandan Aangan
Chaar Pukareh Na Tu Maneh
(Chaubole) Samman Jau Is Prem Ki
Dah Dis Chhatar Megh Ghata Ghat
Das Mirgi Sehje Bandh Aani
Dukh Bhanjan Tera Naam Ji
Gaee Bahor Bandi Chhor
Ghar Meh Thakur Nadar Na Aavai
Hatwani Dhan Maal Haat Keet
Haumai Rog Manukh Kau Deena
Kaaran Karan Kareem
Kaee Kot Khaani Ar Khand
Karai Duhkaram Dikhavai Hor
Kheer Adhaar Barik Jab Hota
Kia Tu Rata Dekh Kai
Kia Tu Socheh Kia Tu Chitveh
Kirpa Karhu Deen Ke Daate
Koee Bolai Ram Ram Koee Khudaye
Kot Brehmand Ko Thakur Suami
Mehma Na Janeh Bed
Mera Man Lochai
Mitha Kar Kai Khaaia
Mukh Te Parhta Teeka Sahit
Panch Majmi Jo Panchan Rakhai
Pawnai Meh Pawan Samaaia
Sabhe Thok Prapte
Sagal Bnaspat Meh Baisantar
Thir Ghar Baishu Har Jan Piaare
Tichar Vaseh Suhelari
Tis Basant Jis Prabh Kirpal
Toon Mera Pita
Toon Ped Saakh Teri Phooli
Tu Mera Pita Tuhai Mera Mata
Varat Na Rahu Na Meh Ramdana
ਅਚੁਤ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪਰਮੇਸੁਰ ਅੰਤਰਜਾਮੀ
ਅਲਹ ਅਗਮ ਖੁਦਾਈ ਬੰਦੇ
ਆਪਨ ਤਨੁ ਨਹੀ ਜਾ ਕੋ ਗਰਬਾ
ਸਗਲ ਬਨਸਪਤਿ ਮਹਿ ਬੈਸੰਤਰੁ
ਸਭੇ ਥੋਕ ਪਰਾਪਤੇ ਜੇ ਆਵੈ ਇਕੁ ਹਥਿ
ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਮਾਨੁਖ ਕਉ ਦੀਨਾ
ਹਟਵਾਣੀ ਧਨ ਮਾਲ ਹਾਟੁ ਕੀਤੁ
ਕਈ ਕੋਟਿ ਖਾਣੀ ਅਰੁ ਖੰਡ
ਕਰੈ ਦੁਹਕਰਮ ਦਿਖਾਵੈ ਹੋਰੁ
ਕਾਰਨ ਕਰਨ ਕਰੀਮ
ਕਿਆ ਤੂ ਸੋਚਹਿ ਕਿਆ ਤੂ ਚਿਤਵਹਿ
ਕਿਆ ਤੂ ਰਤਾ ਦੇਖਿ ਕੈ
ਕਿਰਪਾ ਕਰਹੁ ਦੀਨ ਕੇ ਦਾਤੇ
ਕੋਈ ਬੋਲੈ ਰਾਮ ਰਾਮ ਕੋਈ ਖੁਦਾਇ
ਕੋਟਿ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਕੋ ਠਾਕੁਰੁ ਸੁਆਮੀ
ਖੀਰ ਅਧਾਰਿ ਬਾਰਿਕੁ ਜਬ ਹੋਤਾ
ਗਈ ਬਹੋੜੁ ਬੰਦੀ ਛੋੜੁ
ਘਰ ਮਹਿ ਠਾਕੁਰੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ
(ਚਉਬੋਲੇ) ਸੰਮਨ ਜਉ ਇਸ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀ
ਚਾਦਨਾ ਚਾਦਨੁ ਆਂਗਨਿ ਪ੍ਰਭ ਜੀਉ
ਚਾਰਿ ਪੁਕਾਰਹਿ ਨਾ ਤੂ ਮਾਨਹਿ
ਤਿਸੁ ਬਸੰਤੁ ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ
ਤਿਚਰੁ ਵਸਹਿ ਸੁਹੇਲੜੀ
ਤੂ ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਤੂਹੈ ਮੇਰਾ ਮਾਤਾ
ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਤੂੰਹੈ ਮੇਰਾ ਮਾਤਾ
ਤੂੰ ਪੇਡੁ ਸਾਖ ਤੇਰੀ ਫੂਲੀ
ਥਿਰੁ ਘਰਿ ਬੈਸਹੁ ਹਰਿ ਜਨ ਪਿਆਰੇ
ਦਸ ਮਿਰਗੀ ਸਹਜੇ ਬੰਧਿ ਆਨੀ
ਦਹ ਦਿਸ ਛਤ੍ਰ ਮੇਘ ਘਟਾ ਘਟ
ਦੁਖ ਭੰਜਨੁ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਜੀ
ਪਵਨੈ ਮਹਿ ਪਵਨੁ ਸਮਾਇਆ
ਪੰਚ ਮਜਮੀ ਜੋ ਪੰਚਨ ਰਾਖੈ
ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਸਦਾ ਨਿਰਲੇਪ
ਬਾਜੀਗਰਿ ਜੈਸੇ ਬਾਜੀ ਪਾਈ
ਬਿਸਰਿ ਗਈ ਸਭ ਤਾਤਿ ਪਰਾਈ
ਬਿਨੁ ਜਲ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੇ ਹੈ ਮੀਨਾ
ਬਿਨੁ ਬਾਜੇ ਕੈਸੋ ਨਿਰਤਿਕਾਰੀ
ਬਿਰਖੈ ਹੇਠਿ ਸਭਿ ਜੰਤ ਇਕਠੇ
ਮਹਿਮਾ ਨ ਜਾਨਹਿ ਬੇਦ
ਮਿਠਾ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਇਆ
ਮੁਖ ਤੇ ਪੜਤਾ ਟੀਕਾ ਸਹਿਤ
ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਲੋਚੈ ਗੁਰ ਦਰਸਨ ਤਾਈ
ਵਰਤ ਨ ਰਹਉ ਨ ਮਹ ਰਮਦਾਨਾ