Santokh Singh Dhir
سنتوکھ سنگھ دھیر

Punjabi Kavita
  

سنتوکھ سنگھ دھیر

سنتوکھ سنگھ دھیر (2 دسمبر، 1920 ای.- 8 فروری، 2010)دا جنم س: ایشر سنگھ دے گھر ماتا جمنا دیوی دی ککھوں پنڈ بسی پٹھاناں، ضلع پٹیالہ (موجودہ ضلع پھتہگڑھ صاحب) وکھے ہویا۔ اتھے اس دے نانکے سن۔ اس دا اصل پنڈ ضلع لدھیانہ وچ کھنہ دے نیڑے پنڈ ڈڈہیڑی سی۔گھروگی تے آرتھک حالت چنگی نہ ہون کرکے اوہ اچّ ودیا حاصل نہ کر سکیا۔ اوہنے گیانی (1945) اتے میٹرک (1952، صرف انگریزی) دی پریکھیا پاس کیتی۔ کجھ چر سکول ادھیاپک وجوں سیوا نبھائی، پر چھیتی ہی اوہ ساہت لیکھن ولّ رچت ہو گیا اتے نرول ساہتکار ساری عمر لنگھا دتی۔ اوہناں دی ساہت رچنا وچّ کاوَ سنگریہہ: پہُ-پھٹالا، دھرتی منگدی مینہہ وے، پتّ جھڑے پرانے، برہڑے، اگّ دے پتے، کالی برچھی، سنجیونی، سنگھاولی، آؤن والا سورج، جدوں اسیں آوانگے، پیر، جھکھڑ جھلن، کودھرے دا مہانگیت؛ کہانی سنگریہہ: سٹیاں دی چھاں، سویر ہون تکّ، سانجھی کندھ، شراب دا گلاس، شیراں دی آواز (سکھ اتہاس دیاں کہانیاں)، اوشا بھین جی چپّ سن، پکھی، اک کتا تے میں، پکا راگ، کھبے پکھی؛ ناول: دو پھلّ، اوہ دن، یادگار، مینوں اک سفنہ آیا، ہندوستاں ہمارا، نواں جنم، نہیں جی، کھما آدی شامل ہن ۔


Santokh Singh Dhir Punjabi Shayari/Poetry

پنجابی شاعر یسنتوکھ سنگھ دھیر

ایتھے بولن دی نہیں جا میاں
میں مخبر نہیں ساں
ندی دا گیت
بہت غلط
بابیہا
جاگرت
ادھی ادھی راتیں دیوا جگدا
تیرا لٹیا شہر بھمبور
پیلیاں
راجیا راج کریندیا
تیری نگری وچ ہنیرا گھور ہے
او سمیں دے حاکماں
سدا نہ رہندی رات
حق دی آواز
ساڈے تاں راہ روشن