Aape Hi Karna Kio

Aape Kudrat Saaj Kai

Aapinhai Aap Sajio

Aapinhai Bhog Bhog Kai

Badphaili Gaibana Khasam Na Jaan-ee

Bhagat Terai Man Bhaavde

Bhagtan Tai Sansarian

Bin Satgur Kinai Na Paaio

Chaakar Lagai Chaakri

Chitai Andar Sabh Ko Vekh

Chare Kunda Dekh Andar Bhalia

Daan Mahinda Tali Khaak

Dhur Karam Jina Kau Tudh Paaia

Hau Dhadhi Vekar Kaare Laaia

Ik Kand Mool Chun Khahe

Ikna Maran Na Chit

Ik Ratan Padarath Vanajde

Jaati Dai Kia Hath

Ja Toon Ta Kia Hor

Jit Seviai Sukh Paaiai

Jivadia Mar Maar

Kaaia Hans Sanjog Meil Milaaia

Kapar Roop Suhavana

Kete Kehah Vakhan

Khasmai Kai Darbar Dhadhi Vasia

Maha Ruti Sabh Toon

Nadar Karaih Je Aapni

Nanak Ant Na Jaapnhi

Nanak Jia Upaae Kai

Nari Purakh Piar

Nau Tera Nirankar Hai

Paria Hovai Gunahgar

Poore Gur Ki Kaar

Raje Rayat Sikdar

Sabh Ko Aakhai Aapna

Sacha Bhojan Bhau

Sacha Sahib Ek Toon

Sacha Tera Hukam

Sada Sada Toon Ek Hai

Sahib Hoi Dial Kirpa Karei

Satgur Hoi Dial Ta Sardha Pooriai

Satgur Sev Nisang

Satgur Vada Kar Salahia

Satgur Vit-hu Varia

Sev Keeti Saantokhi-een

Toon Karta Purakh Agamm Hai

Tudh Aape Jagat Upaae Kai

Tudh Sache Sub-haan

Ture Palaane Paun Veg

Vadde Kia Vadiaaian

Vin Sache Sabh Koor

ਆਪੀਨ੍ਹੈ ਆਪੁ ਸਾਜਿਓ ਆਪੀਨ੍ਹ੍ਹੈ ਰਚਿਓ ਨਾਉ

ਆਪੀਨ੍ਹੈ ਭੋਗ ਭੋਗਿ ਕੈ ਹੋਇ ਭਸਮੜਿ ਭਉਰੁ ਸਿਧਾਇਆ

ਆਪੇ ਹੀ ਕਰਣਾ ਕੀਓ ਕਲ ਆਪੇ ਹੀ ਤੈ ਧਾਰੀਐ

ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜਿ ਕੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ

ਇਕਨਾ ਮਰਣੁ ਨ ਚਿਤਿ ਆਸ ਘਣੇਰਿਆ

ਇਕਿ ਕੰਦ ਮੂਲੁ ਚੁਣਿ ਖਾਹਿ ਵਣ ਖੰਡਿ ਵਾਸਾ

ਇਕਿ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਵਣਜਦੇ

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਤੂੰ

ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿਆ

ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਸਿਆ

ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਨਿਸੰਗੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਈਐ

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤ ਸਰਧਾ ਪੂਰੀਐ

ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਡਾ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ

ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੂੰ ਏਕੁ ਹੈ

ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਆਪਣਾ

ਸਾਹਿਬੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ

ਸੇਵ ਕੀਤੀ ਸੰਤੋਖੀਈਂ ਜਿਨ੍ਹੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ

ਹਉ ਢਾਢੀ ਵੇਕਾਰੁ ਕਾਰੈ ਲਾਇਆ

ਕਪੜੁ ਰੂਪੁ ਸੁਹਾਵਣਾ ਛਡਿ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜਾਵਣਾ

ਕਾਇਆ ਹੰਸਿ ਸੰਜੋਗੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ

ਕੇਤੇ ਕਹਹਿ ਵਖਾਣ ਕਹਿ ਕਹਿ ਜਾਵਣਾ

ਖਸਮੈ ਕੈ ਦਰਬਾਰਿ ਢਾਢੀ ਵਸਿਆ

ਚਾਕਰੁ ਲਗੈ ਚਾਕਰੀ ਜੇ ਚਲੈ ਖਸਮੈ ਭਾਇ

ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਦੇਖਿ ਅੰਦਰੁ ਭਾਲਿਆ

ਚਿਤੈ ਅੰਦਰਿ ਸਭੁ ਕੋ ਵੇਖਿ ਨਦਰੀ ਹੇਠਿ ਚਲਾਇਦਾ

ਜਾਤੀ ਦੈ ਕਿਆ ਹਥਿ ਸਚੁ ਪਰਖੀਐ

ਜਾ ਤੂੰ ਤਾ ਕਿਆ ਹੋਰਿ ਮੈ ਸਚੁ ਸੁਣਾਈਐ

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ

ਜੀਵਦਿਆ ਮਰੁ ਮਾਰਿ ਨ ਪਛੋਤਾਈਐ

ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ

ਤੁਧੁ ਸਚੇ ਸੁਬਹਾਨੁ ਸਦਾ ਕਲਾਣਿਆ

ਤੁਰੇ ਪਲਾਣੇ ਪਉਣ ਵੇਗ

ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ

ਦਾਨੁ ਮਹਿੰਡਾ ਤਲੀ ਖਾਕੁ

ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਜਿਨਾ ਕਉ ਤੁਧੁ ਪਾਇਆ

ਨਦਰਿ ਕਰਹਿ ਜੇ ਆਪਣੀ

ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ

ਨਾਨਕ ਅੰਤ ਨ ਜਾਪਨ੍ਹੀ ਹਰਿ ਤਾ ਕੇ ਪਾਰਾਵਾਰ

ਨਾਨਕ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਕੈ ਲਿਖਿ ਨਾਵੈ ਧਰਮੁ ਬਹਾਲਿਆ

ਨਾਰੀ ਪੁਰਖ ਪਿਆਰੁ ਪ੍ਰੇਮਿ ਸੀਗਾਰੀਆ

ਪੜਿਆ ਹੋਵੈ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ਤਾ ਓਮੀ ਸਾਧੁ ਨ ਮਾਰੀਐ

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਰਮਿ ਕਮਾਈਐ

ਬਦਫੈਲੀ ਗੈਬਾਨਾ ਖਸਮੁ ਨ ਜਾਣਈ

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ

ਭਗਤ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ

ਭਗਤਾ ਤੈ ਸੈਸਾਰੀਆ ਜੋੜੁ ਕਦੇ ਨ ਆਇਆ

ਮਾਹਾ ਰੁਤੀ ਸਭ ਤੂੰ ਘੜੀ ਮੂਰਤ ਵੀਚਾਰਾ

ਰਾਜੇ ਰਯਤਿ ਸਿਕਦਾਰ ਕੋਇ ਨ ਰਹਸੀਓ

ਵਡੇ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ਕਿਛੁ ਕਹਣਾ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ

ਵਿਣੁ ਸਚੇ ਸਭੁ ਕੂੜੁ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ