Maulana Rumi
مولانا رومی

Punjabi Kavita
  

مولانا رومی

مولانا جلالودین رومی (1207-17 دسمبر 1273)، نوں بہتے لوک صرف رومی جاں مولانا رومی دے ناں نال ہی جاندے ہن ۔ اوہ تیرھویں صدی دے فارسی بولی دے کوی، قنوندان، اسلامی ودوان، دھارمک گورو اتے صوفی رہسوادی سن ۔ اوہناں دی بہتی رچنا فارسی بولی وچّ ہی ہے، پر کتے کتے اوہ ترکی، عربی اتے یونانی شبداں دا وی پریوگ کر جاندے ہن ۔ اوہناں دیاں کاوَ رچناواں دیوان-اے-شمس تبریزی جاں دیوان-اے-کبیر اتے مثنوی مانوی ہن ۔ اوہناں دیاں گدّ رچناواں وچّ فیہ ما فیہ، مجالس-اے-صبا اتے مکاتب شامل ہن ۔ اسیں اوہناں دیاں کاوَ رچناواں دا ابھی تواری دوارا کیتا انوواد پیش کر رہے ہاں ۔


مولانا رومی دی شاعری پنجابی وچ

ایک
عشقَ
سنے کون آلاپ میرے
صوفی-1
صوفی-2
ہمارے سرساز
ہنگامے رات کے
ہو سے ہوا میں
خدا
گلابی گال تیرے
جنگ اور جلال
جادوگر
طوبہ-1
طوبہ-2
درد
درویش
دل
دشوار
نایاب علم
پہاڑ
پستی
بدشکل
بن میرے
بت
مسجد
مخالف
مرلی کا گیت
مول کے مول میں آ
میکدے میں آج
یار
رہبر
رباعیاں
روح کے راز
لطیفہ