کرتار سنگھ دگل

کرتار سنگھ دگل (1 مارچ 1917-26 جنوری 2012) دا جنم پنڈ دھمیال ضلع راولپنڈی (پاکستان) وکھے جیون سنگھ دگل اتے ستونت کور دے گھر ہویا۔ پھارمن کرسچیئن کالج، لاہور توں ایم. اے. انگریزی کرن توں بعد دگل نے اپنا پروپھیشنل جیون آل انڈیا ریڈیو توں شروع کیتا سی۔اوہ پنجابی دے مہان گلپکار سن۔ اوہناں نے اردو، ہندی اتے انگریزی وچّ وی ساہت سرجنا کیتی۔اوہناں دے کاوَ سنگریہہ: کنڈھے کنڈھے، بند دروازے، ویہویں صدی تے ہور کویتاواں؛ کہانی سنگریہہ سویر سار (1942)، پپل پتیاں، کڑی کہانی کردی گئی (1943)، ڈنگر، اگّ کھان والے، کرامات (1957)، پارے میرے (1961)، اک چھٹّ چانن دی (1963)، مازا نہیں مویا (1970)، نواں گھر، صلع وٹے، ٹوئے ٹبے، سونار بنگلا، پھلّ توڑنا مناں ہے، ڈھویا ہویا بوہا، ہنسا آدمی (1986)، پینگے وین ڈونگھے (1993)، بھابی جان (1995) اتے موت اک غنچے دی (1995)؛ ناول: آندراں، پنیا دی رات، تیرے بھانے، بند درواز، مٹی مسلمان کی ہن ۔اوہناں نے ناٹک، اکانگی، وارتک، الوچنا اتے انوواد دے کھیتر وچ وی کم کیتا ۔اوہناں نوں ساہت اکیڈمی اوارڈ، پدم بھوشن پرشکار اتے ہور بہت سنمان ملے ۔

پنجابی شاعری کرتار سنگھ دگل