میکوں کلھڑا چھوڑ تے ۔ویندی کیندے سانگ ۔
قطرہ مہیج ککیس ن آئیو ۔لائیو ہجر دی سانگ ۔
تھل مارو دا پینڈا سارا ۔تھیسم ہک پلھانگ ۔
جے تیں ناسی دل وچ ساہم ۔رہسم تیڈڑی تانگ ۔
جاون لادی برہوں سنائم ۔کنیں ڈکھاندی بانگ ۔
صدقے کیتے ہیں نینہ کولہوں ۔کھاوم کالڑا نانگ ۔
چھوٹے وقت کوارے ویلے ۔لگرم تیڈڑا دانگ ۔
میں ہاں کیڑھے باغ دی مولی ۔کئی رل موئے میں وانگ ۔
گھمر گھیر فرید کپردے ۔ن تڑ رسم ن ٹانگ ۔

میں تاں تیکوں منتاں کردی ۔سانول اساں ول بھال ۔
واہ گمزے واہ ناز چبولے ۔واہ نخرے واہ تلک تلولے ۔
واہ زلپھا واہ خال ۔
تھی کر دام دلیں نوں ونگن ۔تھی کر نانگ جگر نوں ڈنگن ۔
اتروں بھنڑے وال ۔
جیں ڈینہ یار اساں توں رٹھڑے ۔بن پئے ڈورے ململ پٹھڑے ۔
جر جر جر بوگھ تے آل ۔
بھاون مول ن باجھ سجن دے ۔کپڑے نازک ونڑو ونڑ دے ۔
زیور آلو آل ۔
درد فراق دی چال اساڈی ۔سنجری بٹڑیں جال اساڈی ۔
بے واہی دا حالَ ۔
اتنا ظلم مناسب نہیں ۔رو رو پٹّ پٹّ کر کر دھائیں ۔
گزر گئے سے سال ۔
یار فرید نہ رلا ڈیسم ۔اوڑک سڈ کر کول بلھیسم ۔
ہے سوہنا لجپال ۔

مارو مٹھل ول مکھڑا چھپایا ۔ڈکھڑیں ڈکھایا دردی منجھایا ۔
تانگھی تپایا منجھی مسایا ۔سولی ستایا نیڑھے ہرایا ۔
آتن ن بھاواں سنگین رووایا ۔دھوتی دا ویڑا ڈھولن پرایا ۔
سوجڑی سسی نوں جلبی رلایا ۔ہے ہے پنل ول پھیرا ن پایا ۔
پوری پرائی دلڑی نوں تایا ۔پیڑی پرانی مکھڑا ونجایا ۔
خوشیاں وہانیاں سانول سدھایا ۔گل گیا فریدہ جوبن اجایا ۔

متاں من ماندا تھیوے ۔پنل نہ تھی دھار ۔
سانون ڈینہ سہاگ دے ۔ہردم مینگھ ملھار ۔
رل کر ساتھ گزاروں ۔جوبھن دے دن چار ۔
موت سنیندی سولی ۔ونجنا وارو وار ۔
چیتر بہار سہاؤں ۔کر کے ہار سنگار ۔
پلہر پانی پیؤں ۔تھیا تھل باغ بہار ۔
خوش تھی نینہ نبھاون ۔رس نہ سانول یار ۔
توں بن جیون اوکھا ۔ڈکھڑے تارو تار ۔
یار فرید ن وسرے ۔دل کیتم لاچار ۔

میڈا جسم وی توں میڈا روح وی توں ۔میڈا قلب وی توں جند جان وی توں ۔
میڈا کعبہ قبلہ مسجد مندر ۔مصحف تے قرآن وی توں ۔
میڈے فرض فریضے حج زکواتاں ۔صوم صلواۃ اذان وی توں ۔
میڈی ذہد عبادت طاعت تقویٰ ۔علم وی توں عرفان وی توں ۔
میڈا ذکر وی توں میڈا فکر وی توں ۔میڈا ذوق وی توں وجدان وی توں ۔
میڈا سانول مٹھڑا شام سلونا ۔من موہن جانان وی توں ۔
میڈا مرشد ہادی پیر طریقت ۔شیخ ہکائکدان وی توں ۔
میڈا آس امید تے کھٹیا وٹیا ۔تکیا مان تے تران وی توں ۔
میڈا دھرم وی توں میڈا بھرم وی توں ۔میڈا شرم وی توں میڈا شان وی توں ۔
میڈا ڈکھّ سکھ روون کھلن وی توں ۔میڈا درد وی توں درمان وی توں ۔
میڈا خوشیاں دا اسباب وی توں ۔میڈے سولاں دا سامان وی توں ۔
میڈا حسن تے بھاگ سہاگ وی توں ۔میڈا بخت تے نام نشان وی توں ۔
میڈا دیکھن بھالن جاچن جوچن ۔سمجھن جان سنجان وی توں ۔
میڈے ٹھنڈڑے ساہ تے مونجھ منجھاری ۔ہنجنو دے طوفان وی توں ۔
میڈے تلک تلولے سیدھاں مانگاں ۔ناز نہورے تان وی توں ۔
میڈی مہندی کجل مساگ وی توں ۔میڈی سرخی بیڑا پان وی توں ۔
میڈا وحشت جوش جنونّ وی توں ۔میڈا گریا آہ و فگان وی توں ۔
میڈا شیار عروض قوافی توں ۔میڈا بحر وی توں اؤزان وی توں ۔
میڈا اول آخر اندر باہر ۔ظاہر تے پنہان وی توں ۔
میڈا بادل برکھا کھمنیاں گاجاں ۔بارش تے باران وی توں ۔
میڈا ملک ملیر تے مارو تھلڑا ۔روہی چولستان وی توں ۔
جے یار فرید قبول کرے ۔سرکار وی توں سلطان وی توں ۔
ناتاں کہتر کمتر احقر ادنیٰ ۔لاشے لا امکان وی توں ۔

میڈا یار گیا پردیس ڈوں وے میاں ۔گانے گہنے کینویں پاواں ڑی پاواں ۔
ساڑاں سیندھ تے مانگھ اجاڑاں ۔بوڈی نوں اگّ لاواں ڑی لاواں ۔
بٹھّ کجلا بٹھّ سرخیاں مہندیاں ۔سولیں سانگ نبھاواں ڑی نبھاواں ۔
سجڑی رات کراں فریاداں ۔ڈیہاں وین ولاواں ڑی ولاواں ۔
ککڑے کنڈرے فرش وچھا کر ۔ڈکھّ دی سیجھ سہاواں ڑی سہاواں ۔
ملک ملھیر ن وٹھڑم ہے ہے ۔رو رو سندھ ڈوں آواں ڑی آواں ۔
بھیننیں ویر تھئے سبھ ویری ۔امڑی مول ن بھاواں ڑی بھاواں ۔
باجھوں یار فرید ہمیشہ ۔رتّ روواں غم کھاواں ڑی کھاواں ۔

رتھ دھیمیں دھیمیں ٹور ۔
مینڈا دستا نرم کرور دا ۔متاں ونگیں لگم ٹکور ۔
رتھ تے بہندی وڑرا ن سہدی ۔ہم تباء کمزور ۔
روز اضل دی پائم گل وچ ۔برہوں تینڈے دی ڈور ۔
شالہ مولھ سلامت نیواں ۔راہ وچ لڑدن چور ۔
جیکر رتھ بیٹھیں تھک پوساں ۔گھوڑا گھنساں بور ۔
سوکھا، تیز، لگام دا کولا ۔نہ اوکھا سر زور ۔
رانجھن تے میں جوڑ کوں جوڑوں ۔جوڑ جوڑیندا جوڑ ۔
سک تے طلب ملن دی سینے ۔روز نواں ہم شور ۔
پندھ اڑانگے دلڑی تانگھے ۔جلد پچاویں توڑ ۔
میں تے یار فرید منیسوں ۔رل مل شہر بھمبھور

مینڈا مٹھڑا مانہنو کاک جا ۔شالہ رانا اندم رات ۔
تیڈی سک دے کان ستیہم ۔سومل کوں گھن سانت ۔
پھیر سہائی جیدیں ماڑیاں ۔توڑیں ڈیہے چھ سات ۔
سچ ڈسّ جو کجھ کیتی ایہاں ۔ماڑدی حئی مرجات ۔
کاک کندھن تے رل مل مانوں ۔ساون دی برسات ۔
کہیں وٹڑی ویہ گیوہاں ۔تے ول ن پائیو جھات ۔
غم دا حالَ سناواں کویں ۔سو ڈکھ تے ہکّ وات ۔
کانگل کھنڈ دیاں چوریاں ڈیساں ۔کر کوئی ملن دی بات ۔
پیت پٹھے نت درد کسالے ۔واہ ڈاتے دی ڈات ۔
ڈینہ بنے رو راتیں کیتم ۔راتیں کئی پربھات ۔
منجھ سلال فرید ملیوسے ۔ازلو برہو برات ۔

(ایہہ کافی مہینوال دی عاشق سوہنی دی زبانی بیانی گئی ہے)
مل مہینوالا مل مہینوالا ۔ہر دل میں ہے تیڈڑی بھال ۔
روز اجل دی سختی ماری ڈتڑی مول ن قسمت واری ۔
ما پیو ویر ن لہم سنبھال ۔
فکر فراق تے مونجھ منجھاری ۔یاری لا کے مٹھڑی ہاری ۔
ڈسدم وصل وسال محال ۔
روندی رڑدی کوکاں کردی ۔آہیں بھردی جکھ جکھ مردی ۔
عشقَ اولڑا جی جنجال ۔
زورے تورے حسن دے مانے ۔سارے سنغار وہانے ۔
آئی اوڑک سولاں زال ۔
ناز نزاکت نوک نخرے ۔سہجوں سکھ سہاگ دے بکھرے ۔
ساڈے کھوپڑے کوجھڑا حالَ ۔
کھویش قبیلہ دسمن سارا ۔ہر کوئی مارم جان وچارا ۔
برہوں اویڑا الٹی چال ۔
ویڑے یار فرید ن آیا ۔گل گیا جوبھن مفت اجایا ۔
ڈٹھڑے ڈند تے چٹڑے وال ۔

مساگ ملیندی دا گزر گیا ڈینہ سارا ۔
شنگار کریندی دا گزر گیا ڈینہ سارا ۔
کجلا پائم سرخی لائم ۔کیتم یار وسارا ۔
کاگ اڈیندی عمر وہانی ۔آیا ن یار پیارا ۔
روہ ڈونگر تے جنگل بیلا ۔رولئم شوق آوارہ ۔
ہکدم عیش دی سیج ن مانڑم ۔بخت ن ڈتڑم وارا ۔
پڑھ بسملا گھولئم سرکوں ۔چاتم عشقَ اجارا ۔
رانجھن مینڈا میں رانجھن دی ۔روز اضل دا کارا ۔
ہجر فریدہ لمبی لائی ۔جل گیوم مفت وچارا ۔

مٹھڑی دلڑی ڈکھڑیں کٹھڑی ۔ہے ناز ادا دی لٹڑی ۔
ہن زخم جگر دے آلے ۔دل پرزے اکھیاں نالے ۔
سے سینے پون ابالے ۔جند ہار ہٹی میں مٹھڑی ۔
تتے درد اندوہ اویڑے ۔لائی دلڑی جھوکاں دیرے ۔
ہن حضرت عشقَ نویڑے ۔ڈتی پیڑ پرانی پٹھڑی ۔
سر چھتڑے نینہ لیو سے ۔سب شرم شؤر گنویو سے ۔
دل ڈھولے یار لیوسے ۔سسّ مارم امڑی رٹھڑی ۔
مل ماہی آرو یاروں ۔تھی فارغ کل کم کاروں ۔
رل راول ڈاکاں چاروں ۔ہے اج کلھ روہی وٹھڑی ۔
تھی کھیرو خیر چریساں ۔اکھیں نال اگھاڑ بنیساں ۔
پاہ پلکاں نال بڑھیساں ۔گھر باروں سنگت ترٹڑی ۔
تھیاں سنج بر سہن حویلیاں ۔گئیاں سنگیاں وسر سہیلیاں ۔
البیلیاں بانہہ چڑیلیاں ۔ما بھین کنوں دل چھٹڑی ۔
گیا چیتر فرید اجایا ۔گھر سانول یار ن آیا ۔
سر سولیں سخت ستایا ۔تھئی دشمن قسمت کھٹڑی ۔

نام اﷲ دے پاندھڑا ۔مینڈا لے سنیہڑا جا ۔
آکھیں بٹھ گھت دروح پریت کوں ۔یار ن وٹڑا لا ۔
جیویں جویں کنڈ ڈے گیاہیں ۔اوویں منہ ڈے آ ۔
ہے ہے ظالم نییتّ مرادی ۔تھولے کھوٹ کما ۔
چالیں پیچ فریبی والی ۔ڈھولن ریت وٹا ۔
کرکے سنگت سانگ بیگانے ۔بیٹھوں من پرچہ ۔
بیا ہے کون کہیندا توں ہی ۔ساڈے بار اٹھا ۔
سسّ نیناناں مارم طعنے ۔مہنے ڈیوم ما ۔
آ کر ماہی دیدیں دیرے ۔دل وچ جھوکاں لا ۔
نہ کڈھ گالیں نہ دے مندڑے ۔واتوں سمجھ اﷲ ۔
یاری لائیو لا ن جاتو ۔محض ن آئیو ڈاکٹر ۔
جھور جھرانے جند دا جوکھوں ۔ڈتڑس ماس سوکا ۔
ڈٹھڑے باجھوں کیوں جتراں ۔برہوں لگا ہڈّ تا ۔
سکھڑی نہ ڈے یار الامبھے ۔کر کجھ کان حیا ۔
سوہنی نال نبھاوے ہر کوئی ۔کوجھی نال نبھا ۔
جلدی آویں نہ چر لاویں ۔ساہ تے نہم وسا ۔
ڈے کر ساڈی بانہہ سرھاندی ۔سوہے سیجھ سہا ۔
تے کن سانول دلڑی آپے ۔آویسچم سر چا ۔
بے ٹھائی گزران ن بھلی ۔بٹھ پیا کوڑ نبھا ۔
چاڑھی توڑ ن راہ وچ رولیں ۔رکھنا یاد وفا ۔
انگن فرید دے بھورل جانی ۔سہجوں آ پوں پا ۔

نیناں نہیں رہندے ہٹکے ۔
نین نیناں ساں اڑدے لڑدے ۔لاکر ناز دے لٹکے ۔
گلڑیں کوچیں شہر بازاراں ۔لگڑے نینہ دے چٹکے ۔
ناز نہورے نوکاں نخرے ۔لانون برہوں دے کٹکے ۔
میہنیں سٹھڑیں تانے تبرے ۔گھڈڑے لوکاں بٹکے ۔
سہساں ٹوکاں ویساں جھوکاں ۔کھویش قبیلے سٹکے ۔
یار بناں پھوک اگّ اڑیساں ۔ہار ہمیلاں پٹکے ۔
ڈکھڑے سہندے نین ن رہندے ۔بے وس تھینکر اٹکے ۔
نیڑے باجھ فرید ن بھاوے ۔بھٹ گھت کوڑے کھٹکے ۔

نین نرالے نیر ۔نکھڑے نور نظر دے ۔
ساڑن سول سریر ۔ساگی سوز سکر دے ۔
کھتڑے برہوں کٹاری کٹھڑے ۔ناز نہورے نخرے مٹھڑے ۔
چوچک چکمک ویر ۔ویری ول ول گھر دے ۔
سیجھ سہاگ دی سڑ گئی ساری ۔ڈوہڑے ڈکھّ ڈہاگ ڈہاڑی ۔
تکّ تکّ مارن تیر ۔زہری زور زبر دے ۔
پور پنلڑیدے پل پل دے ۔جدڑی جکھدی جیئڑا جلدے ۔
پیت پرانی پیڑ ۔ویری درد اندر دے ۔
سٹّ کر سجن سدھائیوں سوہنا ۔ملک ملھیر ملیو من موہنا ۔
چڑھ چڑھ چکدے چیر ۔جاری جرہ جگر دے ۔
سانگ سنجی نوں سک سانول دی ۔منجھ مٹھی نوں موہ مٹھل دی ۔
ہار ہٹی ہن ہیر ۔حوص گئے ہوش ہنر دے ۔
نینہ نواں نت نالہ زاری ۔فکر فراق فرید دی یاری ۔
رگ رگ روگ دی ریر ۔رودیں روح ابر دے ۔

نہ کر بے پرواہی وو یار ۔مل ساول ماہی وو یار ۔
بٹھ پیا رنگ پور دا پرنیونا ۔توں بن جیون ڈکھڑا تھیون ۔
سمجھاں موت وساہیں وو یار ۔
باجھوں تینڈے باجھ اجائی ۔امڑی بابل بھینیں بھائی ۔
پھردی دل توں لاہی وو یار ۔
کویں پیکیں پتنی ولدی ۔توڑ اصل دی روز اضل دی ۔
ہیر رانجھن دی آہی وو یار ۔
چائی جائی عشقَ دھنوائی ۔پیت سوا پئی ریت نہ کائی ۔
بے واہی بے ٹھائی وو یار ۔
وسریا رنگ محل چچکانا ۔جھنگ سیالیں تے مگھیانا ۔
لائیو کیبر جاہی وو یار ۔
دھوڑ مہیں دی نور اکھیں دا ۔پاہ ہمباہ ہے مان مہیں دا ۔
ڈیوم حالَ گواہی وو یار ۔
سہجوں سرخی میندی لیساں ۔کجلھا پیساں مانگ بنیساں ۔
جو تھیؤں مے ڈو راہی وو یار ۔
آپے تخت ہزاروں آیا ۔ہیرے کارن چاک سڈایا ۔
سٹ کر شوکت شاہی وو یار ۔
برہوں فرید تھی اسے ساتھی ۔جےَ ڈینہ راول پاکر جھاتی ۔
جادو مرلی واہی وو یار ۔

نہ کر کیچ ونجن دی ۔رہو بروچل یار ۔
عشقَ لائیو سے پٹھڑا ۔بھل گیا کل کم یار ۔
جان جگر وچ ڈکھڑے ۔سینے سول ہزار ۔
باجھوں مارو مٹھڑے ۔بار ڈسے گھر بار ۔
توں بن ہوت پیار ۔سیجھ تھئی کل خار ۔
رل مل یار ہمیشہ ۔مانوں چیتر بہار ۔
نینہ نبھاون اوکھا ۔اکھیاں زارو زار ۔
ڈھول فرید دے کولھوں ۔ساری عمر گزار ۔

ناسہ ناہی ناتھی مانء ۔عشقَ اساڈا دین ایمان ۔
کنتُ کنزن عشقَ گواہی ۔پہلوں ہب خود ذات کوں آہی ۔
جیں ساگے تھیا جمل جہان ۔
عشقَ ہے گدی پرم نگر دا ۔عشقَ ہے رہبر راہ فقر دا ۔
عشقوں حاصل ہے عرفان ۔
مال عیال دی بٹھّ گھت یاری ۔دنیاں عقبہ توں تھی عاری ۔
بے سامانی ہے سامان ۔
مذہب مشرب لا مذہب دا ۔لب ہے عرش عرب دا ۔
شاہد درس حدیث قرآن ۔
سکھ لکھتّ سٹّ غیر دی علت ۔ابنل عربی دی رکھ ملت ۔
آکھیوم سوہنے فخر جہان ۔
غافل شاگل ناسی زاکر ۔صالح تالہ مومن کافر ۔
سب ہے نور قدیم دا شان ۔
عہد اوہی ہے احمد اوہ ہے ۔میم دے اولھے دلڑی موہے ۔
دھیان فرید رکھیں ہر آن ۔

نینہ اولڑا اوکھا لائم ۔سکّ پل پل دی مار منجھائم ۔
پچھدی ملا بہمن جوسی ۔کیڑھا وقت ملن دا ہوسی ۔
ڈھول اساڈے ویڑھے اؤسی ۔رنج ہجر دے سخت ستائم ۔
روہی وٹھڑی مینگھ ملھاراں ۔پوٹے پوٹے تھیاں گلزاراں ۔
شالہ موڑم دوست مہاراں ۔بھاگ سہاگ دی موسم آئم ۔
اکھیاں روون دل کورلاوے ۔دلڑی جکھدی تن تڑپھاوے ۔
رات ڈیہاں آرام ن آوے ۔ڈکھّ ڈہاگ دے بار اٹھائم ۔
عشقَ اویڑا پیش پیو سے ۔درد کشالے سیجھ ڈھیوسے ۔
مونجھ منجھاری ہار تپوسے ۔سہجوں ڈکھ ڈہاگ سہائم ۔
حسن پرستی گھات اساڈی ۔گز ہرائک بات اساڈی ۔
رمز حقیقی جھات اساڈی ۔فخر جہاں ایہا ریت سکھائم ۔
ملسم یار فرید کڈاہیں ۔دود دکھاواں کڈھ کڈھ آہیں ۔
جان جگر تن بھڑکن بھائیں ۔سوز پنم دے صاف جلائم ۔

نینہ اولڑی چوٹک لائی ۔تن من کیتس چکنا چور ۔
ماہی باجھوں کویں گزاراں ۔سوز گھنیرے ڈکھ ہزاراں ۔
پوون تتی کوں پل پل پور ۔
سیجھ ستی نیناں نندر ن آندی ۔کیکر گزرے رین ڈکھاں دی ۔
دل دا ڈھولا چھڈّ گیا دور ۔
پٹدیاں کھپدیاں عمر نبھاوے ۔سوہنے باجھ آرام ن آوے ۔
درد وسایا قہر کلور ۔
گمراہی سب زہد عبادت ۔شاہد مستی این ہدایت ۔
جس جا کیتا عشقَ ظہور ۔
نور حقیقی گھنگھٹ کھولے ۔اٹھ گئے اولھے بھجّ پئے بھولے ۔
ہر جا ایمن ہر جا طور ۔
فخر جہاں ہک ریت سجھائی ۔عرضی تھیا یک بار سمائی ۔
ظلمت بن گئی نور نور ۔
نیت فرید نماز شہودی ۔ہر شے میں ہے رمز وجودی ۔
سٹ ملوانے جو مزکور ۔

نینہ لائم کارن سخ وے میاں ۔پئے پلڑے ڈوڑے ڈکھّ وے میاں ۔
ن کھواہش دنیاں دولت دی ۔نہ شاہی سوکت سولت دی ۔
ہے ہک دیدار بکھ وے میاں ۔
نہ قاصد نہ پیغام آیا ۔نہ خشک جواب سلام آیا ۔ گئی گزر امر جکھ جکھ وے میاں ۔
وچّ دلڑی درد اندوہ بھری ۔پئی روڑی وارے چنگ ضری ۔
نت سڑم تتی دکھ دکھ وے میاں ۔
کہیں خبر ڈساں میں ڈھالاں دی ۔دل سنجڑی ممبڑی مڈھ لاندی ۔
تھولے گالوں ویندی ڈخّ وے میاں ۔
ہیوں عشقَ دے ملک دے میر اساں ۔پوشاک ہے سو سٹھ لیر اساں ۔
ہے بستر کھتڑی نکھ وے میاں ۔
ایہو کھٹیا علم ہنر دا ہے ۔کیوں وسرے نقش پتھر دا ہے ۔
سوہنے خان پنل دا مکھ وے میاں ۔
ہے چھوٹی لادی دل کٹھڑی ۔ہتھوں ناز بروچل دی مٹھڑی ۔
اجاں ڈتے ن ہامس سکھ وے میاں ۔
تھل مارو دے وچّ رول گیا ۔آیا سخت ڈکھاں دے وات جیا ۔
طلے ریت تتی اتوں لکھ وے میاں ۔
جیں ڈیہ فرید توں یار رٹھن ۔پٹ رو رو کٹّ کٹّ پیر مٹھن ۔
ماری مک سینے گک ککھ وے میاں ۔

نینہ نبھایا سخت برا ہے ۔بار اجل سر باری بھلو ۔
مارو محب ملھیر سدھایا ۔ولدا کوئی پیغام ن آیا ۔
پھر دی شہر آواری بھلو ۔
کیچ گیاں دی خبر ن آئی ۔روندی گل گئی امر اجائیں ۔
یار ن کیتم کاری بھلو ۔
ڈکھڑے ڈکھڑے آئم پکھڑے ۔تاڈے ڈٹھڑے ٹوبھے سکڑے ۔
دلڑی دردیں ماری بھلو ۔
ککرے کنڈڑے راہ جبل دے ۔اوکھے پینڈے ماروتھل دے ۔
سولیں ساڑی ہاری بھلو ۔
ریت تھلاں دی پیر پچالے ۔جھلکن چھلکن لکھ لخّ چھالے ۔
پلڑے پیوم کھواری بھلو ۔
روہ ڈونگر دیاں اوکھیاں گھٹیاں ۔مارو تھل دیاں ڈکھڑیاں پٹیاں ۔
وہ وہ یار دی یاری بھلو ۔
عشقَ فرید ن کیتم بھلا ۔ہے ہے بخت ن تھیوم سولاّ ۔
ویدم ہوت وساری بھلو ۔

نیڑ الاون حالَ ونجاون ۔مفتے پور پرائے ۔
میہنیں کھادی سٹھڑیں سہندی ۔دلڑی چا برمائے ۔
کرن شکائت سینگیاں سئیاں ۔گلڑے حق ہمسائے ۔
آر و یار پچار کریندے ۔سکڑے ماں پیو جائے ۔
ویر نہیڑے امڑی جھیڑے ۔بابل نت دڑکائے ۔
سسّ نناناں کرن بکھیڑے ۔روز بروز سوائے ۔
باندیاں بردیاں مہز ن ڈردیاں ۔دائی وین الائے ۔
اصلوں سدھڑا منہ ن ڈیندے ۔مامے چاچے تائے ۔
کانگا قاصد پٹھ پٹھ ہٹڑی ۔یار ن واگ ولائے ۔
ناز نواز نمانے شودے ۔ہار سنگار اجائے ۔
مارو چھوڑ ملھیر ملھاراں ۔آپے آ بلوائے ۔
رل مل ٹوبھے تے تر تاڈے ۔ساڈو نال وسائے ۔
قسمت جاگے بخت بھڑائے ۔قادر دوست ملائے ۔
سہجوں لیٹے طول نہالی ۔سوہی سیجھ سہائے ۔
بھاگم سختی تے بد بختی ۔بھاگ سہاگ ملھائے ۔
سانول بانہہ سراند ڈیکر ۔ساری رات نبھائے ۔
چھوڑ ونجن دی دور رہن دی ۔نہ رکھ رانجھن رائے ۔
توں بن راول جوگی دل دے ۔ڈکھڑے کون مٹائے ۔
نہ کوئی سنگتی نہ کوئی ساتھی ۔نہ کوئی حالَ ونڈائے ۔
سچ ہے کون پرائے ڈکھڑے ۔اپنے گلڑے پائے ۔
جس تن لگڑی سوئی تن جانے ۔ہوراں کیا پروائے ۔
اپنے بارے آپ اٹھیساں ۔دلڑی نت فرمائے ۔
کر بوواہی سٹّ نندرائی ۔پیچی کیچ سدھائے ۔
سنجڑیدے سنجڑیپے کیا کیا ۔پیش تتی دے آئے ۔
سرخیں میندیں تلک تلولیں ۔فکڑے رنگ ڈکھائے ۔
ہکّ ڈکھّ سے سے سانگ خوشی دے ۔سارے صاف ونجائے ۔
چولی چنڑی سوزوں بھنڑی ۔آس ن پنڑی ہائے ۔
عشقوں مول ن پھرساں ۔توڑیں منہ ن لائے ۔

پل پل سول سوایا ہے ۔جی مفت ڈکھاں وچّ آیا ہے ۔
دور گیا منظور دلیں دا ۔تن من دھن ہے مال جہیں دا ۔
شالہ ڈھولن ملم چہیندا ۔درداں سخت ستایا ہے ۔
دشت بیاباں جال اساڈی ۔سوز اندوہ دی چال اساڈی ۔
ماتم حالَ تے کال اساڈی ۔عشقَ بہوں ڈکھّ لایا ہے ۔
چاک کیتے دل چاک مہیدے ۔کون کللڑے زخم کوں سیندے ۔
مرہم وصل وصل تہیدے ۔کھیڑا کوڑا جایا ہے ۔
رانجھن جوگی میں جگیانی ۔بے زر اس دے راہ وکانی ۔
مٹھڑی ماری پھراں نمانی ۔نان نشان گنوایا ہے ۔
برہوں المبی جوڑ کر لائی ۔سڑدی بلدیں پھراں لکائی ۔
لوک کیا جانے پیڑ پرائی ۔جو لکھیا سو پایا ہے ۔
چھڈّ گیا رانجھن سر دا والی ۔کیتس حالَ کنوں بے حالی ۔
ساڑاں سیجھ تے تول نہالی ۔سبھ کجھ ہجر بھلایا ہے ۔
دل نوں لٹیا عشقَ مریلے ۔پھردی شہر تے جنگل بیلے ۔
متاں فرید کرے ربّ میلے ۔تانگھ آرام ونجایا ہے ۔

پردیس ڈہوں دیداں اڑیاں وے یار ۔ساڈیاں وطن کنوں دلی سڑیاں وے یار ۔
خبر نہیں ایہناں کملیاں لوکاں ۔تیغاں تیز برہوں دیاں نوکاں ۔
درد منداں سر کھڑیاں وے یار ۔
جے تئیں موت کریسم ٹالا ۔ڈیکھاں نال اکھیں دے شالہ ۔
شہر ارم شاہ پریاں وے یار ۔
ڈیکھ کے چالی یار سجن دیاں ۔ناز کھراماں من موہن دیاں ۔
کبکاں روہی وڑیاں وے یار ۔
میں جیہیاں تینڈیاں سو (سٹھ) سہیلیاں ۔ناز پننیاں راج گیہلیاں ۔
تھیاں دیوانیاں چریاں وے یار ۔
کسنی چائم نیہڑا لائم ۔جندڑی مفت فرید گوائم ۔
نبھ گئیاں سکھ دیاں گھڑیاں وے یار ۔

پردیسی یارا وا پورب دی گھلے ۔
ساون مینہہ برسات دی واری ۔پھورا پھلی کھپ پھلے ۔
گاجاں گجکن بجلیاں لشکن ۔زوکوں دلڑی چلے ۔
دھامن کترن سنھ تے سہجوں ۔چھتر سہاگ دا جھلے ۔
جے تیں پانی پلھڑن کھٹسی ۔کون بھلا سندھ جلے ۔
روز بروز فرید ہے لذت ۔طبع ڈینہوں ڈینہ کھلے ۔

پٹی پیت دے پندھ پریرے ۔برے برہوں دے بار بریرے ۔
جانے مول ن جانے ۔بھانے یار دے من نوں بھانے ۔
گانے گہنے میوے کھانے ۔وسرے تول وہانے ۔
راج ببانے حسن دے مانے ۔گزرے بھاگ بھلیرے ۔
ٹول خوشی دے رول ڈتے ۔وہ سولاں لائی کانی ۔
ڈھول ن نیتم کول مٹھی ۔گیا جوبن جوش جوانی ۔
ہار شنگار ن کھڑ مکلایا ۔ترٹڑے پھلوں سہرے ۔
بادل کالے پورب والے ۔نالے بعد شمالے ۔
بارش نالے وقت سکھالے ۔موسم روپ ڈکھالے ۔
سوز اگالے پون ابالے ۔یار نہیں ہے ویڑھے ۔
چیتر بہاراں کھیتر ہزاراں ۔ٹوبھے تار متاراں ۔
گل گلفاراں لکھ للھکاراں ۔کنڑی پون تواراں ۔
جھوپڑ ساڑاں جھوک اجاڑاں ۔دوست ن وسدا نیڑے ۔
تانگھاں یار دیاں ساگا ۔کنڑیں برہوں سنائیاں بانگاں ۔
کجڑے وال تے اجڑیاں ماگھاں ۔لکھدی ہجر دے کانگاں ۔
کردی چانگاں سجھن ن تانگاں ۔سکھ دے بڈ گئے بیڑے ۔
راہ جبل دے مارو تھل دے ۔سانگ کسانگ اضل دے ۔
آون یاد پنل دے رلڑے ۔پور پون پلپل دے ۔
ڈکھڑے ولول پکھڑے ڈھلدے ۔درد اندوہ گھنیڑے ۔
ویس وٹیساں دیس چھڑیساں ۔جوگن تھی گزریساں ۔
خاک رمیساں دھونڑی لیساں ۔نازک نینہ نبھیساں ۔
شرم لوڑھیساں بھرم پڑیساں ۔کیجو کھلسن کھیڑے ۔
نوک غماں دی چوک ڈکھاں دی ۔دم دم دل درماندی ۔
رات ڈیہاں تڑپھاندی ۔کٹھڑی مہنی سٹھڑیں کھاندی ۔
سیجھ ن بھاندی پئی کرلاندی ۔مٹھڑی عشقَ اویڑے ۔
دلڑی ہرمل اخیاں پلپل ۔پیریں چھل چھل چھالے ۔
نرمل درد اندر دے درمل ۔ڈتڑے روگ کسالے ۔
جلبل تے ہتھ ململ کوکاں ۔زخم پئے وچّ زیرے ۔
لالی لوے تے کانگاں بولے ۔تھیواں اولے گھولے ۔
مرغ ممولے کرن چبولے ۔نہ ڈے راول رولے ۔
سارے سون شگون شمولے ۔در ویڑھے بٹھّ جھیڑے ۔
کیا دوری مہجوری اوڑک ۔ونجناں جھوک ضروری ۔
پوری نیساں سکّ ساول دی ۔ہم ایمان دی موڑی ۔
پورے جھورے خاک پٹی دی ۔کرسم کیچ کیچ وہیڑے ۔
اگ لائی بھڑکائی رنگت ۔چشماں چول چلائی ۔
دیداں کرن لڑائی ۔رمزاں جڑ کر چاٹ چکھائی ۔
بیواہی دے نال اجانئی ۔غمزے رکھن بکھیڑے ۔
اﷲ راسی ما نہ ماسی ۔شہر بھمبھور دی واسی ۔
ترہ اداسی سخت پیاسی ۔بدن بھبھوت سناسی ۔
کھوسا پھاسی تھی بے عاصی ۔پلپل موت کہیڑے ۔
جنگل بیلے سیہ مریلے ۔ڈوڑے ڈکھّ ڈہیلے ۔
کپڑے میل کچیلے ۔نبھ گئے ہسن کھلن دے ویلھے ۔
ویلھے میلے کر البیلے ۔آوس ہوت اریرے ۔
پندھ اڑاگے دلڑی تانگھے ۔اوکھے وصل دے سانگھے ۔
ملن مرانگے کوجھے لانگھے ۔چولا بوچھن گھانگے ۔
جوہ جتن دے ڈسم ن چاگے ۔ن کھارے ن چھیڑے ۔
تیر جگر وچّ پیڑ اندر وچّ ۔نیرا نیر وہیراں ۔
پیر مناواں دھیر ن پاواں ۔دل دلگیر لویراں ۔
مارو چھوڑ ملھیر سدھایا ۔پئے تقدیر نکھیڑے ۔
سٹیاں مٹیاں بھٹیاں کٹیاں ۔وٹیاں پٹیاں پتیاں ۔
گھٹیاں خوشیاں پاڑوں پٹیاں ۔ہٹیاں سکھ دیاں رتیاں ۔
مٹھیاں تیغ برہوں دیاں کٹھیاں ۔لوٹیاں ناز نویراں ۔
درد جدید مزید ہمیشاں ۔ریت پریت سوائی ۔
پیت پرم دے گیت سکھائم ۔نیت اساں سر چائی ۔
عید فرید بعید سنیوسے ۔غم کیتے دل دیرے ۔

پئے ڈکھ گل وچ جمدے یار ۔نہ رہِ گؤ سے کہیں کم وے یار ۔
باغ بہار اجاڑ کیتو سے ۔ہار شنگار وسار ڈتوں سے ۔
دولت دنیاں دار تھیؤ سے ۔نوکر تینڈڑے دم دے یار ۔
شرم شؤرر اساں توں رٹھڑے ۔ننگ نموز دے سانگے ترٹڑے ۔
گھولے صدقے کیتے مٹھڑے ۔آسرے بھیم بھرم دے یار ۔
ہک ویلھے احرام حرم دے ۔ہک ویلھے زنار دھرم دے ۔
نہ پاeند ہوں دین جڑم دے ۔بندڑے عشقَ دے غم دے یار ۔
ڈوکھے چال انوکھی پٹھڑی ۔کئی ونج پہنتی، کئی مرہٹڑی ۔
ناز تینڈے دی راند ن کھٹڑی ۔گزرے دہ آدم دے یار ۔
لانے پھوگ اساڈے مانے ۔ٹبوڑے،بھٹڑے،ڈہر ٹکانے ۔
ڈسدے سکڑے کھیتر کمانے ۔ساگی باغ ارم دے یار ۔
یار فرید ملم گھر اندر ۔پانواں بھاگ سہاگوں زیور ۔
کھاون سہجوں بولے بینسر ۔لچکے کلھ سرسم دے یار ۔

پیڑ پرانی بیشم کیتا ۔نال ن نیتم سانول یار ۔
پنل یار کوں چا بھرمائیو نے ۔زورا زوری پکڑ نیتو نے ۔
پونے شالہ رب دی مار ۔
پیر ہواڑاں کھوج ن پاواں ۔رو رو کرڑ کنڈا گل لاواں ۔
نین سکے تے زار نظار ۔
تھی راہی تھل مارو جلساں ۔لانڈی تے لس بیلاں رلساں ۔
سنج بر بار، کیتم گھر بار ۔
پانی مول ن مٹھڑے کھارے ۔نہ کجھ پلڑے نہ کوئی چارے ۔
نارہ ڈسدم ستر سوار ۔
وسریاں رنگ رنگیلیاں جائیں ۔باغ بگچڑے ٹھڈریاں چھائیں ۔
سہرے گانے گھنے یار ۔
نازک شوکھ مزاج نگاہ انوہاں ۔یاری لا کر تھیؤ انسہاں ۔
کیڈے گل گئے قول قرار ۔
کرم تتی دے نہ ڈکھ مٹڑے ۔کرم ن کیتم مارو مٹھڑے ۔
جتڑی بازی ڈترش ہار ۔
کیچ ڈُ تنساں جے تیں جیساں ۔جے ول ولساں کافر تھیساں ۔
گل وچ پائم پریت مہار ۔
اوکھیاں گھاٹیاں گاٹیاں چاٹیاں ۔لاہیاں چاڑھیاں سبھ اٹھ کاٹھیاں ۔
سجڑو کھبڑو سو سو غار ۔
بٹھ پیا بھٹڑے واہن دا جوماں ۔شہر بھمبور وی کوڑ نکماں ۔
کیچ حئی وطن حقیقی وار ۔
یار فرید ن کیتم گولی ۔سرخی ڈسم بندوق دی گولی ۔دھار کجل دی تھئی تلوار ۔

پری اج ن گیوسے کلھ ہی صحیح ۔ایہو وطن بیگانہ کوڑا کوڑ ٹکانا ۔
رنگ گل پھل ڈیکھ کے بھل ن بہیں ۔سدھے راہوں سالک رول ن بہیں ۔
ایہیں جگ دی جگمغ سمجھ بہانہ ۔
اے نگری ملک پرایا ہے ۔اتھّ آسرا رکھن اجایا ہے ۔
مڈھوں رہن ن ڈیندے کرن روانہ ۔
تھی غافل اصلوں ہکّ ن گھڑی ۔ہن ہتھ ہتھ مل مل پرتاب ضری ۔
ماجھُ موت نے بھیجیا لکھ پروانہ ۔
بٹھّ دنیاں فانی دیس ایہو ۔سبھ مکر فریب دا ویس ایہو ۔
کیا ناز نہورے تان ترانا ۔
کر طوبیٰ استگفار سدا ۔رکھ بدعت شرکو آر سدا ۔
تھی مہز مواہد صاف یگانہ ۔
ربّ باجھ فرید نوں آس نہیں ۔ایہا عمر سبھو ہک پاس نہیں ۔
کہیں نال ن چاڑے توڑ زمانہ ۔

پیا عشقَ اساڈی آن سنگت ۔گئی شدمد زیر جبر دی بھتّ ۔
سبھِ وسرے علم الوم اساں ۔کل بھل گئے رسم رسوم اساں ۔
ہے باقی درد دی دھوم اساں ۔پئے برہوں دی یاد رہیوسے گت ۔
ایہناں جوٹھیاں غیراں ویریاں توں ۔ایہناں کوڑیاں کھیڑیاں بھیڑیاں توں ۔
ایہناں کوجھیاں گیڑیاں پیڑیاں توں ۔ہر ویلھے یار بنم ڈتپت ۔
کر صبر تے شکر شکائت تے ۔رکھ آس امید عنایت تے ۔
پئے فخر دی فقر ولایت تے ۔ڈینہ راتیں دلڑی ڈیوم مت ۔
مٹھی گلڑی شہر وکھوہی دی ۔تتی ملک ملامت ڈوہی دی ۔
سنجی روہی راوے روہیں دی ۔ڈتی کھلئت یار بروچل جت ۔
نت کھاواں ڈکھڑیں توں مک لط ۔ہاں! آکھن نیڑا لیسیں وت ۔
کڈیں ووئے توئے تے کڈیں کرن ہٹ ہٹ ۔ڈے ڈر کے خوب نپیڑن ست ۔
سٹ کلھڑی یار فرید گیا ۔ایہو حالَ نمانی نال تھیا۔
فریاد کراں کر یاد پیا ۔ہتھ مل مل بیٹھی روواں رتّ ۔

پنل چھڈ کے نیچ سدھائیوں ۔دلڑی نمانی ہے زار نظار ۔
یاس پیاس نصیب اساڈے ۔نہ کوئی ٹوبھے نہ کئی تاڈے ۔
نہ راہ ڈسدم کرہوں قطار ۔
درد گھنیرے ڈکھ ہزاراں ۔سول تتی کوں تار متاراں ۔
برہوں بچھیندا روز آزار ۔
سٹ کر شاہی تھیساں باندی ۔ٹھیک سوہیساں ریت غماں دی ۔
کیجو کرسم لوگ ویار ۔
سیجھ ن بھاوم پئی تڑفاواں ۔تارے گن گن رات نبھاواں ۔
ن کوئی ساتھی ن غم کھوار ۔
ماں پیو ویری مول ن بھاندے ۔مینے ڈیوم بردے باندے ۔
سیگیاں سرتیاں کردے آر ۔
جیں تن لگڑی سوئی تن جانے ۔غیر فرید ن رمز پچھانے ۔
جانم سوہناں دلبر یار ۔

پنل تھیویں پاندھی یارا ۔چھڈّ کے کلھڑی بر وچ ۔
ہر دم وتاں درمادی یارا ۔سے سے روگ اندر وچ ۔
پیت ن پالی سر دے والی ۔طول نہالی رولیس خالی ۔
دل دردوں کرلاندی یارا ۔منہ پلڑُ گھر گھر وچ ۔
رکھدی آس امید ہزاراں ۔آخر ہک ڈینہ موڑ مہاراں ۔
ہوت تھیسم آ کاندھی یارا ۔نیسم توڑ قبر وچ ۔
سول دے سہرے سوز دے گانے ۔منجھ دے ہار ڈکھاں دے گہنے ۔
دردی بانہہ سرہاندی یارا ۔وسدی یاس نگر وچ ۔
نینہ اویڑا، دشمن ویڑھا ۔ما پیو رکھم بکھیڑا جھیڑا ۔
کیا بردی کیا بادی یارا ۔کردیاں ٹوک ٹبر وچ ۔
مارو تھل دے ڈکھڑے گھاٹے ۔گپّ کھڈ کھڑبن کھوب گپاٹے ۔
گت ڈیہاں تڑپھاندی یارا ۔رلدی روہ ڈنگر وچ ۔
برہوں بلائیں سنجھ سباہیں ۔دم دم آہیں نکلن دھائیں ۔
سیجھ فرید ن بھاندی یار ۔لگڑی چوٹ اندر وچ ۔

پورب للہاوے تے پتالوں پانی آوے ۔
پیگھاں ونڑو ونڑ دیاں ۔مچھلے پیلے گوڑھے ساوے ۔
بدلے دردوں روون ۔بجلی اکھ مارے مسکاوے ۔
روہی رنگ رنگیلی ۔چک کھپ ہار ہمیلاں پاوے ۔
بوٹے بوٹے گھنڈ سہاگوں ۔گیت پرم دے گاوے ۔
کیسر بھنڑی چولی چنڑی ۔ول ول مینہہ پساوے ۔
پورب معڑ دکھن دے بادل ۔کوئی آوے کوئی جاوے ۔
ساون مینگھ ملھاراں ۔سہجوں تھلڑیں مال ن ماوے ۔
پیسوں پانی دھارو دھاری ۔ڈیسوں جھوک تراوے ۔
وٹھوے پالے تھئے خسہالے ۔مال مویشی گاوے ۔
سبھ کئی پاکر چوڑے بیڑے ۔بہ مٹیا گھبکاوے ۔
سوہنی کوجھی گہنے گٹھڑے ۔پاوے پا ٹھمکاوے ۔
سیندھ مانگھاں تلک تلولے ۔کجل مساگ سہاوے ۔
رشک کھئید ڈسے سنھ دھامن ۔تھئے چوگٹھّ پلاوے ۔
نند ن ماون کھیر گئیدے ۔پور تھئے جھاب ڈہاوے ۔
کونجاں کرکن مور چنگھارے ۔کوئل کوک سناوے ۔
آون رلڑے یاد سجن دے ۔جلمیں برہوں ستاوے ۔
سوہنی موسم سوہنیاں مدتاں ۔سوہناں آن ملھاوے ۔
باقی امر فرید دی شالہ ۔سانول سانگ وہاوے ۔

پرانی پیڑ پئی گل دی ۔نہ گلدی دال درمل دی ۔
سدا جلدی تے ہتھ ملدی ۔اضل دی تانگ پلپل دی ۔
وطا رولدی پٹی تھل دی ۔ن ٹلدی سک بروچل دی ۔
سڑیندی سیجھ بکھمل دی ۔تلیندی طول نرمل دی ۔
سنجی نوں سانگ ساول دی ۔اضل دی ہے ن اجکل دی ۔
ڈکھاں ڈکھڑے ڈتے ڈاڈھے ۔ہڈاں دا ماس غم کھادھے ۔
ہمیشہ درد ہن وادھے ۔پنل ولدیں کریں جلدی ۔
اویڑا عشقَ پیا جھولی ۔لویراں ہے چنی چولی ۔
ن جمدیں وقت ما گھولی ۔ڈتی گولی ہلاہل دی ۔
سجن رٹھڑا تے مکھ مٹھڑا ۔خوشی دا سانگ سبھ ترٹڑا ۔
نہ ڈکھّ کھٹڑا ن جی چھٹڑا ۔اپٹھڑی مونجھ ول ولدی ۔
سڑیندا سوز چھاتی ہے ۔مریندا روگ کاتی ہے ۔
نہ پینداں یار جھاتی ہے ۔کراں کیا کجھ نہیں چلدی ۔
ڈکھی دا درد دیری ہے ۔مٹھی دی ماں اویڑی ہے ۔
تتی دا ویر ویری ہے ۔سروں سختی نہیں ڈھلدی ۔
فرید آیا ن ماہی ہے ۔ڈتی سولاں ن ساہی ہے ۔
جگر وچّ جرہ جاہی ہے ۔لگی جڑھ نوک راول دی ۔

پور وہشت سنجڑی روہی ۔اے دل دیوانی موہی ۔
واہ یار پنل من بھاندا ۔وا داروں درد دلاں دا ۔
ہاں بردا تیڈڑے ناں دا ۔چمّ چاتم تیڈڑی ڈوہی ۔
ونج آکھیں قاصد بھلڑا ۔ہے ساون سخت اولڑا ۔
مل یار تھلاں وچّ کلھڑا ۔حئی قسم خدا دی دروہی ۔
تھی راہی بر ڈوں جلساں ۔ول راہوں مول ن ولساں ۔
ونج ساتھ پریں دے رلساں ۔وچّ روہی کرسوں بوہی ۔
بٹھّ توں بن چینتر بہاراں ۔سر سول آون کر واراں ۔
دل ڈکھڑے درد ہزارا ۔اندوہ کرن امبوہی ۔
کیا زیور ہار چمبیلی ۔کیا پھلوں سیجھ سہیلی ۔
تھیا عشقَ فرید آ بیلی ۔سبھ بھلّ گئے ایہی اوہی ۔

قسم خدا دی قسم نبی دی ۔عشقَ ہے چیز لذیذ عجیب ۔
نفسی خلط ہے تونے غالب ۔پر مایوس ن تھیویں طالب ۔
پیر-اے-مغاں ہے خاص طبیب ۔
لکھ لکھ سول ہاجاراں ڈکھڑے ۔سو سو شکر ظو آئم پکھڑے ۔
بے شک ضرب حبیب زبیب ۔
عمر نبھائم سڑدیں دکھدیں ۔تپدیں کھپدیں ڈکھدیں، جکھدیں ۔
پلڑے پیئم نصیب یسیب ۔
تھی ان سوہاں منہ ن لاوے ۔جے لک ڈیکھاں گھنگٹ پاوے ۔
تونے وس دم سخت قریب ۔
ہردم اسدی پیاس اسیسے ۔میں لوہا او مکنا تیسے ۔
انئلکلب ابنیو نیییب ۔
سرّ مکتوم مئما جئیئد ۔دنیاں توں خود چنیا سید ۔
جوک نماز نسا تے تییب ۔
میں مسکین فرید نمانا ۔دھوتا پاڑا یار ایانا ۔
سو سو ویڑھے وس رقیب ۔

رانجھن انگ لگایا ہے ۔سب غیر دا وہم بھلایا ہے ۔
رانجھن میرا نور الٰہی ۔مظہر ذات صفات کماہی ۔
سر لو لاک کلنگی پائی ۔'تاہا' چتر جھلایا ہے ۔
رانجھن میڈے ویہڑے آیا ۔کھیڑیں بھیڑیں شور مچایا ۔
آیا ولدا نہیں ولایا ۔بے شک بخت بھڑایا ہے ۔
ماہی میں ول پائی جھاتی ۔پاکر جھاتی لائس چھاتی ۔
ہر ویلھے ہر جا ہے ساتھی ۔لوں لوں وچّ سمایا ہے ۔
حسن رانجھن دیاں دھماں پئیاں ۔کھیڈن آئیاں سنگیاں سئیاں ۔
ہیر دا بوچھن دھئیاں دھئیاں ۔ڈیکھو کیا رنگ لایا ہے ۔
فخر پیا توں بل بل جاواں ۔جیندے نال میں لدھیاں لاواں ۔
اس دی ہو کر کیوں غم کھاواں ۔سب کجھ یار سجھایا ہے ۔
یار فرید نہیں مستورے ۔ہر جا اس دا این زہورے ۔
ظلمت بھی سبھ نور حضورے ۔اسم فقط بیا آیا ہے ۔

رانجھن ماہی تخت ہزاروں ۔میں کارن اتھّ آئے ۔
سوہی سیجھ تے سانول سہجوں ۔سکدی کوں گل لائے ۔
ڈکھڑے کھا کھا یار لدھو سے ۔ڈکھڑے تھیوم سجائے ۔
ایں جینہیں ہکّ ہکّ ڈکھ توں ۔سے سے سکھڑے گھول گھمائے ۔
بکھتیں بھاگ سہاگیں سگھڑیں ۔میں ول منہ ولائے ۔
راتوں رات نسوکڑ ڈکھڑے ۔کالے روہ سدھائے ۔
سیدھاں ماگھاں سر چڑھ بولن ۔والیں سو ول پائے ۔
گانے ناز نواز دے گاہنے ۔پائے پا ٹھمکائے ۔
ہجر فراق نساہا تھی ہکّ ۔چائے سہنس لڑھائے ۔
پا کجلا لا سرخی دلڑی ۔ڈیکھے تے مسکائے ۔
مدتاں پچھے شام سلونے ۔جھوک نوں آن وسائے ۔
سو سو حمد تے لکھ شکرانے ۔مولا معڑ وسائے ۔
سانول سوہنا ساون بدرا ۔ساڈے آن ملھائے ۔
ڈیون ودھائیاں سنگیاں سئیاں ۔رل وسدے ہمسائے ۔
گجھڑے راز فقر دے سارے ۔فخردین سجھائے ۔
حالَ مقام دی رتک پھتک ۔سب شرہیں کر فرمائے ۔
یاریاں باشیاں رلڑے واریاں ۔وسّ وسیب وہائے ۔
پوئم فرید برہوں دے پندھڑے ۔پے دھندڑے مکلائے ۔

رتّ رودیں عمر نبھیساں ۔ایہو داغ قبر وچّ نیساں ۔
لگا تیر جگر وچّ کاری ۔تھیا خون اخیں توں جاری ۔
میں مٹھڑی ڈکھڑی ماری ۔ہے اکیندے سانگ جلیساں ۔
اتھّ رہن ن ڈیندیاں پیڑاں ۔تھئےّ نیر ہنجھو نکّ سیڑاں ۔
ڈینہ رات ڈکھاں دیاں بھیڑاں ۔ہن موت دا ملک وسیساں ۔
سڑ سونی دی گئی مہندی ۔تھئیّ کنڈڑے سیجھ پھلیندی ۔
تتی قسمت رودھے ڈیندی ۔میں مٹھڑی کیڈے ویساں ۔
کھل کھیڈدے وقت وہانے ۔بٹھّ پہلوں طول وہانے ۔
بھن ہار ہمیلاں گاہنے ۔بھنّ چوڑا اگّ اڑیساں ۔
ہڈّ جالے تتڑی آہیں ۔تن گالے ٹھنڈڑیں ساہی ۔
میں ویساں یار دے راہیں ۔ونج کچّ فرید منیساں ۔

رت رو سر پار رنگوندیاں ۔برے برہوں دے سگن سہوندیاں ۔
سبھ سنگیاں سرتیاں بھاگ لدھا ۔سر گوڈڑے کنتھ سہاگ لدھا ۔
میں مٹھڑی مفت ڈہاگ لدھا ۔ڈکھے ڈکھوے بار اٹھوندیاں ۔
کہیں سرخی کجلا دھار ٹھہے ۔کہیں چوڑا ہار شنگار ٹھہے ۔
کہیں نوری ٹھمکار ٹھہے ۔میں کجڑے ساگ رسوندیاں ۔
کہیں جوبن جوش بہار سوہے ۔کہیں ٹول خوشی دے تار سوہے ۔
کہیں بانہہ سراندی یار سوہے ۔ہک میں روندی غم کھا اؤدیاں ۔
ہکو جیڈیاں بینسر بول چھکے ۔سہجوں سیجھ نہالی تول چھکے ۔
میں موئی نوں کوجھا سول چھکے ۔منہ پلڑو گھر گھر پودیاں ۔
سوہنا یار فرید نہ بھاؤدیاں ۔سوہی سیجھ سنجی اگّ لاؤدیاں ۔
تڑپھاندی رات نبھاؤدیاں ۔رو بوچھن پاد پوساؤدیاں ۔

روہی لگڑی ہے(ہے) ساونی(ساؤنی) ۔ترت ولا ہوت مہاراں ۔
کھمنیاں کھمن رنگیلڑیاں ۔رمّ جھمّ بارش باراں ۔
سارے سگن سہاگڑے ۔یار ملم آ یاراں ۔
بدلے گوڑے سانورے ۔وچّ برسات دیاں دھاراں ۔
کر دھدکارے گاجڑا گاجڑاں ۔گاون برہوں دیاں واراں ۔
مارو والیاں خارڑے ۔سنجڑے تھلڑے باراں ۔
کارن مٹھڑی ماروی ۔گل گلزار بہاراں ۔
کارن مٹھڑے یار دے ۔گل گلزار بہاراں ۔
سختیاں سول سڑاپڑے ۔سہندڑی ساریاں ماراں ۔
شانلا بھٹڑی ریہڑی ۔توں سنگ ڈاگاں چاراں ۔
سجن سنجی دا کوئی نہیں ۔دشمن سہنس ہزاراں ۔
ڈوڑے ڈوہ ڈوراپڑے ۔گلڑے کرن پچاراں ۔
اٹھی اٹھی نندروں روندڑی ۔سے سے سفنے گارھاں ۔
سن سن ہسّ ہسّ سینگیاں ۔الٹا کرن تواراں ۔
ٹبڑے ڈہر سلابڑے ۔ٹوبھے تارمتاراں ۔
چھیڑن چھیڑو چھاگڑاں ۔نازو کرن توارا ۔
مکلوادا سواد ڈو ۔رو رو واٹ نہاراں ۔
ڈسدا یار پروبھرا ۔بیٹھی کانگ اڈاراں ۔
ککڑے مکڑے ڈھانڈلے ۔کن من مینہہ پھوگاراں ۔
طرفاں مرکھاں پھوگڑے ۔لانی لائیاں خاراں ۔
پورب ہیلاں بھانوڑیاں ۔ٹھڈڑیاں مینگھ ملھاراں ۔
کوئل اغن پپیہڑے ۔دردوں کڈھن پکاراں ۔
سوہنا عربی سانورا ۔آ لہو ساڈیاں ساراں ۔
تیڈے باجھ فرید نوں ۔ڈکھڑے تار و تاراں ۔

روہی وٹھڑی ٹوبھا تار وے ۔آ مل توں سینگا یار وے ۔
تھئے تھلیڑ باغ بہار وے ۔چو دھار گل گلزار وے ۔
کتھے چنکی دے چھنکار وے ۔کتھے مٹیاں دے گھبکار وے ۔
ڈینہ رات مینگھ ملھار وے ۔وچّ پکھیاں دے چہنکار وے ۔
کتھے گاج دے دھدکار وے ۔کتھے خمنی دے لشکار وے ۔
پئے ٹھہندے ہار شنگار وے ۔سرخی تے کجلا دھار وے ۔
آئے سکھ سہاگ دے وار وے ۔گئے ڈکھّ وی آر وے پار وے ۔
سنگیاں وسن گھر بار وے ۔لا گل سوم ہن دلدار وے ۔
ہکّ میں رلی اواسار وے ۔ڈکھّ سول نال وپار وے ۔
توں بن فرید کھوار وے ۔رتّ ہنجڑو روون کار وے ۔
ول جلد موڑ مہار وے ۔نہ تاں مرویساں وار وار وے ۔

روندے (رودیں) امر نبھائی ۔یار دی خبر ن کائی ۔
بھاگ سہاگ سنگار ونجائم ۔دلوں وساریا ماہی ۔
دور گیا ول آیا ناہیں ۔مرساں کھا کر پھائی ۔
عشقَ نہیں ہے ناز غضب دی ۔چڑنگ چوانتی لائی ۔
جوبن سارا روپ گنوائم ۔دردیں مار مسائی ۔
فکھردین مٹھل دے اشکو ۔دم دم پیڑ سوائی ۔
یار فرید ن پائم پھیرا ۔گل گیوم مفت اجائی ۔

روندی سنج سباہیں ۔
پنل آوم آ گل لاوم ۔پوم قبول دوائیں ۔
یار بروچل پھیر ن آیا ۔اچڑیاں جھوکاں جاہیں ۔
مارو تھل دے ڈکھڑے پینڈے ۔سہنس ہزار بلائیں ۔
باجھ مٹھل دے باجھن کائی ۔سوجھم ن ہرگز واہی ۔
روز اضل دی ایں جگ اوں جگ ۔میں باندی توں سائیں ۔
ساجھا بیور زیور تریور ۔بیٹھاں بیسر باہیں ۔
کیچی پیچی دے ہتھ ویچی ۔جندڑی ستڑے پائیں ۔
عمر وہانی کانگ اڈیندی ۔تھکڑی تکّ تکّ راہیں ۔
کر کر یاد سجن دے رلڑے ۔نکلن لکھ لکھ آہیں ۔
ڈھولن کارن جاون لادیاں ۔لگڑیاں دل نوں چاہیں ۔
انگن فرید دے آ البیلا ۔کر کر ناز ادائیں ۔

رودیں امر گزار ڈتو سے ۔یار پنل دی کلھ ن پِaُ سے ۔
لائی دلڑی چوٹ اندر دی ۔وسری سیجھ رنگیلی گھر دی ۔
رلدی ریت تتی تھل بر دی ۔اوڑک موت نصیب تھیوسے ۔
پیچ پیا ول کیچ شہر دا ۔مشکل پینڈا روہ ڈونگر دا ۔
مایہ پہرہ سخت پہر دا ۔رلدے پھردے مر بھر گیوسے ۔
رل مل ڈکھڑے آئے پکھڑے ۔اجڑیاں، کھسیاں نبھ گئے سکھڑے ۔
گانے گہنے سہرے سکڑے ۔سنجڑے غم دے سانگ رلیوسے ۔
اوکھیاں گھاٹیاں ڈونگر کالے ۔تتڑے بٹڑی پیر پجالے ۔
ڈکھ کھا کھا سنجواہ وچالے ۔تھی بیواہ ڈہاگ چھکیوسے ۔
رکھساں دم دم نال سمبھالے ۔سہجاں روگ کروپ کشالے ۔
بھالے یار فرید ن بھالے ۔جےَ زورے جند جان لٹیوسے ۔

سب سر اصرار قدم دا ہے ۔اتھ دخل ن مہز عدم دا ہے ۔
دلڑی سگھڑ سنجان سیانی ۔آکھے ہردم سمنجھ بلیانی ۔
مظہر ذات حمد دا جانی ۔تونے روپ صنم دا ہے ۔
جو ہے نفس مقدم تاہر ۔علوی سفلی دا ہے ماہر ۔
کلّ دا مظہر کلّ دا ظاہر ۔والی عرب عجم دا ہے۔
جس نوں زوکے خیال مہیا ۔اس نوں کال تے حالَ مہیا ۔
گلشن جشن جمال مہیا ۔وارث باغ ارم دا ہے ۔
بیولا یعنی تے نادانی ۔دل دلدار تے دل دا جانی ۔
دل اخلاص تے صبا-مسانی ۔مبدا دم قدم دا ہے ۔
دیخو شوکت شان پسارا ۔مہو گردش صبا سیارا ۔
مرکز دور مہیت دا سارا ۔نقطہ دل آرام دا ہے ۔
سینہ صاف شفا بے کینہ ۔نور حقیقی دا آئینہ ۔
دلڑی خالص پاک نگینہ ۔نقشہ بیعت حرم دا ہے ۔
خاص فرید غلام فخر دا ۔باندا بردا اس دے در دا ۔
بٹھّ پیا آسرا المو ہنر دا ۔تکیہ دوست دے دم دا ہے ۔

سب صورتَ وچّ وسدا ڈھولا ماہی ۔دل اساڈی کھسدا ڈھولھا ماہی ۔
رنگ برنگی اس دے دیرے ۔آپے رانجھا ہیر تے کھیڑے ۔
لک چھپ بھید ن ڈسدا ڈھولھا ماہی ۔
آپ ہے ہجر تے آپ ہے میلہ ۔آپ ہے قیس تے آپ ہے لیلا ۔
آپ آواز جرس دا ڈھولا ماہی ۔
آپ ہے مطرب مجلس کافی ۔آپ مواہد صوفی صافی ۔
منکر ہوکر ہسدا ڈھولھا ماہی ۔
راول یار بروچل سانول ۔آکر ہر ہر آن اساں ول ۔
دل کھسّ خس دل نسدا ڈھولھا ماہی ۔
بطن بطون توں ظاہر ہویا ۔عربی تھی کر ملک نوں مویا ۔
رسم رسالت رسدا ڈھولھا ماہی ۔
دل نوں تانگھاں لکھ لکھ چاہیں ۔نکلن آہیں سجھن نواہیں ۔
ہنجڑوں میہہ برسدا ڈھولھا ماہی ۔
یار فرید ن وسرم شالہ ۔اوڑک لہسی آپ سمبھالا ۔
میں بے بس بیکس دا ڈھولھا ماہی ۔

سب صورتَ وچّ ذات سنجانی ۔حق باجھوں بیو غیر ن جانی ۔
ن کوئی آدم ن کوئی شیطان ۔بن گئی اے کلّ کوڑ کہانی ۔
باجھ خدا دے مہز خیالے ۔دل ن کر گیریئت ہانی ۔
مطلب وحدت ہے ہر چالوں ۔سکّ ن رکھ بنے پاسے تانی ۔
جانون لاندی دل دا ناؤں ۔اسنینت مول ن بھانی ۔
سوہنا کوجھا صرف بہانہ ۔ہکڑو حئی دل سمنجھ سنجانی ۔
روز اضل دی یار پنل دی ۔پئی گل ساڈے پیت پرانی ۔
یار فرید ملیوسے جیندیں ۔سوہنی ساری عمر وہانی ۔

ساڈا دوست دلیں دا نور محمد خواجہ ۔
ڈھولا یار چاہیندا نور محمد خواجہ ۔
ساری ساڈی شرم بھرم دا ۔تینڈے گل وچ لاجا ۔
عرب وی تینڈی، عجم وی تینڈی ۔سندھ پنجاب دا راجا ۔
زمین زمن وچ وجدا گجدا ۔فیض تینڈے دا واجا ۔
قدم تینڈے وچ نوں من بھاگم ۔انگن میرے پین پاجا ۔
دلبر جانی یوسف ثانی ۔موہن مکھ ڈکھلاجا ۔
نسا شہر مہار دا بنڑا ۔سکدی کوں گل لاجا ۔
نین فرید دے درس پیاسے ۔آجا نہ ترسا جا ۔

سدا جی پجلے دل جلے وو یار ۔لگیاں دلاں نوں کون جھلے وو یار ۔
ڈسم ن راول گجھن سائیں ۔رنگ پور سارا اجڑیاں جائیں ۔
کوجھے قہر کللے وو یار ۔
درد، اندوہ تے سول ہزاراں ۔سے سے سول کلور دیاں ماراں ۔
جند جکھ جکھ پئی گلے وو یار ۔
راتیں ڈینہاں مونجھ منجھاری ۔چھڈّ گیا ڈھولا یار آزاری ۔
نبھ گئے سکھ دے رلے وو یار ۔
رل مل سینگیاں ماروں ڈھالا ۔منگوں دوائی میں ول شالہ ۔
ہوت پنل ول ولے وو یار ۔
یار ن آوے سیج ن بھاوے ۔ویڑھا کھاوے، گھر اگّ لاوے ۔
گزرے وقت سولے وو یار ۔
رانجھن ماہی مرلی واہی ۔پریم جڑی جڑ لائس جاہی ۔
ڈکھ ڈکھڑے پئے پلے وو یار ۔
آتش عشقَ رنجھیٹے والی ۔ہوش فکر دی پاڑ پجالی ۔
ڈھانڈھ اندر وچ بلے وو یار ۔
آتن، انگن حویلیاں، جاہیں ۔خواجہ جان ڈیوم کتھاہیں ۔
کوئی جا میکوں ن جھلے وو یار ۔
خیڈن کڈن فرید گؤ سے ۔پنڈ ملامت مفت چتوسے ۔
ڈٹھڑے عشقَ دے بھلے وو یار ۔

ساڈے نال سدا توں وسّ پیا ۔وس ہسّ رسّ دل کھسّ پیا ۔
سر وچ درد، دماغ خماری ۔تنلے رتڑے ہنجڑو جاری ۔
جیڑے جھورا دل آزاری ۔تن سولاں دے وس پیا ۔
بے پت دی بیپتڑی یاری ۔ظلم اندھاری بے نرواری ۔
پہلوں لٹ لیو دل ساری ۔پچھے چوری نس پیا ۔
ہجر سوا کوئی سود ن پائم ۔چوٹیاں کھتم حالَ وجائم ۔
منتاں کیتم سیس نوائم ۔نک گھرڑیندی گھسّ پیا ۔
پیش کیتا جیں فہم فکر کوں ۔لیت لعل دی ارکھر کوں ۔
کر کر شکر ن ڈترس سر کوں ۔عشقَ دی راہ وچ بھسّ پیا ۔
لانے پھوگ فرید سو ہیساں ۔سٹ گھر بار تے بار وسیساں ۔
کرڑی تے ونج جھوکاں لیساں ۔اج کلھ ٹوبھا وسّ پیا ۔

ساڈی ول پھیر ڈے ۔جویں کھسّ نیتی کیوں چا قابو کیتی ۔
ڈوہ ورائیں وین الیندیں ۔ڈیکھن سیتی تریڑی پیندی ۔
ڈے ڈر کے رتّ پیتی ۔
ویر ن لھینا حاوی ماہی ۔کھسّ کر زورے دل بیواہی ۔
سانگ ڈکھاں دے سیتی ۔
تونے لگڑی ہو ہو پھکڑی ۔دلڑی تکڑی دردیں پکڑی ۔
توڑ پچا جو نیتی ۔
ناہیں مڑن مناسب تھکّ تھکّ ۔جے سر ڈیسیں ہے پکّ بے شکّ ۔
برہوں دی بازی جیتی ۔
آیا وقت فرید ملن دا ۔بھرل جانی یار سجن دا ۔
رین غماں دی بیتی ۔

سے سے سول سیاپے ۔ڈکھڑا نیہڑا لائم ۔
توں بن گھر ور وے ۔ہاں دا شاڑا وے ۔
سینے لکھ لکھ کانپے ۔ویڑھا کھاون آئم۔
پل پل دل نوں وے ۔پور پنل دے وے ۔
ول آوے تاں جاپے ۔دردی مار منجھائم ۔
یار دلیندے وے ۔پیت ن پالی وے ۔
کینوں ڈیواں ڈوڑاپے ۔یاری تروڑ سدھائم ۔
کویں دلدا وے ۔حالَ سناوا وے ۔
لوک سبھے ڈوچاپے ۔سختی سخت ستائم ۔
یار اویڑے وے ۔توڑ ن نیتی وے ۔
جی جکھ جکھ پرتاپے ۔مفتی جان گنوائم ۔
سک ساجن دی وے ۔رہن نہ ڈیندی وے ۔
جیں سنگ دلڑی اڑا ۔جیندے ناز مسائم ۔
انگن فرید دے وے ۔ساول اؤسی وے ۔
کرم کریسم آپے ۔تانگھیں آس ودھائم۔

سخی کر لیو ہار سنگار سخی ۔سئیاں رل مل دھوم مچائی ۔
گرجت بدرا لسکت بجلی ۔رتّ سانون ٹھیک سہائی ۔
اگن پپیہے کرن بلارے ۔رس کوئل کوک سنائی ۔
ملک ملھیر وسائم مولٰی ۔سبھ گل پھل خنکی چائی ۔
رل مل سئیاں ڈیون مبارک ۔مد بھاگ سہاگ دی آئی ۔
مدتاں پچھے رانجھن ملیا ۔ربّ اجڑی جھوک وسائی ۔
آکر کانھ دوارے دل دے ۔سدھ بنسی پرم بجائی ۔
سمنج فرید ن کر دل منجھ ۔کل لاج پئے گل پائی ۔

سجن سدھائے وے میاں ساتھ وسن ۔شالہ جیون محب مٹھل متوارے ۔
سنج بر رلدی ولول بھلدی ۔ڈسم ن چانگے چارے ۔
جلدی گلدی ہتھڑے ملدی ۔چھڈّ گئے ہوت پیارے ۔
ڈکھدی جکھدی ماری لکھدی ۔تھی ککڑاند انگارے ۔
منگاں دوائی سنج سباہیں ۔آوم وصل دے وارے ۔
سٹّ بیواہی تھی گیا راہی ۔دلڑی پارے پارے ۔
چھہدی جھوکاں سہندی ٹوکاں ۔کنڑی پووم توارے ۔
یار پنل دی سکّ پل پل دی ۔روز اضل دی کارے ۔
برہوں بھنوالی الٹی چالی ۔سکھ بوڑے ڈکھّ تارے ۔
سوز فرید نوں روز سوایا ۔لوں لوں لکھ چنگارے ۔

سجن توں بن ن تھیساں منے ۔گھڑی کیا پل ن جیساں میں ۔
گیا سولاں اندر سر گل ۔سبھو مشکل تھیؤسے حل ۔
سسی سوہنی اتے مومل ۔اوہناں وچّ پئی گنیساں میں ۔
نتو نت ٹیک ڈکھلاوے ۔کرے وعدے تے ن آوے ۔
جے آئے آئے ناطہ کھٹّ کھاوے ۔نہ ول سستی منیشاں میں ۔
ن سڈّ ویندے ن آدا ہے ۔ڈیہوں ڈینہ روح ماندا ہے ۔
تتا جیون ن بھاندا ہے ۔ہلاہل جھول پیساں میں ۔
کئی ڈکھڑیں توں بچ بچ گئیاں ۔کئی در نال رچ رچ گئیاں ۔
کئی سک سانگ مچ مچ گئیاں ۔کراں کیں نال ریساں میں ۔
فرید آیا ن ماہی ول ۔ڈتی سولاں ن ساہی ول ۔
پیا ڈکھّ ڈور پھاہی ول ۔اجھوں اج کلھ ہریساں میں ۔

سمجھ فریدہ برہوں بہوں سر زور ۔
اکھیاں ابلیاں دلڑیاں اکلیاں ۔سینے پئے شر شور ۔
گمزے راہ زن ملک مریلے ۔ناز-اے-نگاہ ہے چور ۔
لور سراں وچ ڈور کناں وچ ۔روندی اکھیاں کور ۔
لاکر یاری کرن ن کاری ۔مہج ن چاڑھن توڑ ۔
ناز نہورے دلیاں لٹ کر ۔الٹا تھیندے تور ۔
سکڑے چھٹڑے سانگے ترٹڑے ۔عشقَ پیا گل ڈور ۔
میں اڑ چکڑی پیچ ڈکھاں وچ ۔شالہ ن پھاسن ہور ۔

سمنجھ، سنجانی غیر ن جانی ۔سبھ صورتَ ہے این ظہور ۔
رکھ تصدیق ن تھی آوارہ ۔کعبہ، قبلہ، دیر، دوارا ۔
مسجد مندر، ہکڑو نور ۔
حسن اضل تھیا فاش مبیان ۔ہر ہر گھاٹی وادی ایمن ۔
ہر ہر پتھر ہے کوہ طور ۔
تھیئے ظاہر اصرار قدیمی ۔ہر ہر شاخ ہے نکھل کلیمی ۔
زیر، جبر، چپ، گست حضور ۔
ویرانہ آباد ڈسیجے ۔جنگل بیلا شاد ڈسیجے ۔
دوزخ نجرم حور قصور ۔
عاری پھردے حج، زکواتوں ۔سوم سلواتوں ذات سپھاتوں ۔
رند الستوں ہن مخمور ۔
کشپھ-ایشپھ حقائق مہز محالے ۔جے تیں مرشد نظر ن بھالے ۔
بیو کل، کوڑ، فریب تے زور ۔
پھکا، اصول، کلام، مانی ۔منتک، نحو تے سرف مبانی ۔
ٹھپ رکھ ہے توحید گیور ۔
ملا پٹھڑے مانی کردے ۔آیت درس حدیث خبر دے ۔
صرف سدا تے تھیئے مغرور ۔
ملاں ویری سخت ڈسیندے ۔بے شک ہن استاد دلیندے ۔
ابنل عربی تے منصور ۔
شاہد، واحد، اصل پھرء وچ ۔راز طریقت رسم شرا وچ ۔
ہے مشہود نہیں مستور ۔
بٹھ گھت ریت روش تکلیدی ۔راہ تحقیقی سلک پھریدی ۔کر منظور تے تھی مسرور ۔

سانول پنل ول گھر ڈو سدھایا ۔تن منجھ ماریا سر سول تایا ۔
ڈونگر ڈراون دکھڑے ستاون ۔ڈینڑی بلائیں کر ٹول آون ۔
بن ڈھول سکڑے سوڑے ن بھاون ۔گھر بار ڈسدا سارا پرایا ۔
مٹھڑی موئی نوں خوشیاں ن پھلڑیاں ۔ڈوڑے ڈوڑاپے تانگھاں اولڑیاں ۔
جانی اویڑا پتیاں کللڑیاں ۔ہے ہے اڑایا اکھیاں اجایا ۔
تحفے ڈکھاں دے غم دیاں سوغاتاں ۔کیچے سیس ڈوآئیاں براتاں ۔
برہو براتاں اؤکھڑیاں گھاتاں ۔جیڑا نہیڑے نیڑا نہ بھایا ۔
گزرے وہاٹھڑے جوبن دے ماٹھڑے ۔سہرے کماٹھڑے اجڑے ٹکانے ۔
جھردی جھراٹھڑے ڈھولن ن جانڑے ۔دلڑی مسایا بے وس رلایا ۔
آساں امیداں ساڑیاں تجالیاں ۔اصلوں بروچل پیتاں ن پالیاں ۔
مارو مہر دیاں دیداں ن بھالیاں ۔آئم فریدہ سختی دا سایہ ۔

سپاہیڑا ن مار نیناں دے تیر ۔
پلپل پھلڑے چبھن کللڑے ۔تن من سیس سریر ۔
گوڑیاں اکھیاں رت دیاں بکھیاں ۔زلف سیاح بے پیر ۔
کجلا جنگی، ظالم زنگی ۔کوہدا بے تقصیر ۔
نیشے ڈکھیندے ریش ڈکھیدے ۔رگ رگ لکھ لکھ سیڑ ۔
سینگیاں سرتیاں کھیڑے ورتیاں ۔ویری ما پیو ویر ۔
بگڑیاں تانگھاں اجڑیاں مانگھاں ۔وارو وسم ملھیر ۔
یار کراڑا دھوتا پاڑا ۔کیا کیجے تدبیر ۔
جندڑی چبھدی نوک غضب دی ۔دل غم دی جاگیر ۔
عمر فرید نبھائم روندیں ۔متھڑے دی تحریر ۔

ساری عمر گزارئم گڈّ سائیں ۔ہن ہوت پنل گیوم لڈّ سائیں ۔
نہ کلھ یار سجن دی ۔نہ رہِ گئی جوہ جتن دی ۔
نہ تڑ تاڑے مڈّ سائیں ۔
تھل مارو دیاں پٹیاں ۔ڈنگر اوکھیاں گھٹیاں ۔
اپڑم توڑ ن سڈّ سائیں ۔
سخت اویڑے پینڈے ۔رڑدے رچھّ تے گینڈے ۔
اٹھ گئی آس تو تڈّ سائیں ۔
باندر راکھس گھاٹے ۔کھڑبن خوب گباٹے ۔
قدم قدم تے کھڈّ سائیں ۔
درد فرید ستاوے ۔اگّ لاوے بھنّ کھاوے ۔
پٹ پٹ ماس تے ہڈّ سائیں ۔

سسی کرہو قطار ۔کیچ ڈہوں ہن ہن وے ۔
جھاگ جبل تھل بار ۔نال پنل بن تن وے ۔
پلڑے ڈوہ گناہ ن میڈے وے ۔ہے وے بروچل یار مفت کیتو ان بن وے ۔
ہکّ کلھڑی پئی پیت کللڑی وے ۔روواں زارو زار لا گلڑے ون ون وے ۔
نیں باری تے ٹانگ ابھاری وے ۔رات اندھار غبار جھڑ مینہہ دی کن کن وے ۔
کیڈے کجل مساگ گیوسے وے ۔کیڈے ہار شنگار گہنے دی گھن گھن وے ۔
دلڑی چست ن تھیویں پھلڑی وے ۔مطلب حئی دیدار موئیں جیندیں تن تن وے ۔
رہبر شوق شفیق سجیندا وے ۔جلدی موڑ مہار پریں دوں کھن کھن وے ۔
برہوں فرید ہے بوجھا کوجھا وے ۔بے شک باری بار رتی من من وے ۔

سٹ سانول سجن سدھایا ۔سر سنجڑے سول ستایا ۔
تپڑی کلہڑی تپڑی ملڑی ۔سانگ ہجر دی رلڑی ۔
جندڑی جلڑی دلڑی گلڑی ۔لگڑی اگّ کللڑی ۔
پیڑ اولڑی نیئڑے گھلڑی ۔پلپل پور پرایا ۔
پربت رولے جکھڑ جھولے ۔غم دے سانگ سنگولے ۔
سوز سمولے یارن کولے ۔جیڑا جل بل کولے ۔
سختی گولے سجھم ن اولے ۔دم دم روگ سوایا ۔
نے باری منتاری ہاری ۔کاری مونجھ منجھاری ۔
درداں ماری کرم ن کاری ۔الٹا تروڑم یاری ۔
انگ ازاری اکھیاں جاری ۔جو لکھیا سو پایا ۔
ڈنگر کالے پیریں چھالے ۔تتڑی واقعہ گھالے ۔
اکھاں نالے سوز پجالے ۔زخم جگر دے آلے ۔
پریت ن پالے کردے چالے ۔فکر فراق منجھایا ۔
خوشیاں کھسدا بھیت ن ڈسدا ۔ول ول ڈھولن نسدا ۔
نیڑے وسدا سب کوئی ہسدا ۔جھیڑا جھگڑا سسدا ۔
ڈورا ڈکھڑا جی بے بس دا ۔دلڑی مفت اڑایا ۔
روہ سنیڑے راہ اویڑے ۔وسدا یار پریڑے ۔
امڑی جھیڑے ویر نہیڑے ۔سسّ ننان کریڑے ۔
آ وڑ ویڑے چھوڑ بکھیڑے ۔سٹّ گھت شور اجایا ۔
نکلن آنہی سنجھ سباہیں ۔برہوں دکھے دا بھاہی ۔
لگڑیاں چاریں سجھن ن واہی ۔رلدی بیلے کاہیں ۔
سنجڑیاں جھوکاں اجڑیاں جاہی ۔یار فرید ن آیا ۔

سٹ سک غیر خدا دی ۔سب شے وہم خیال ۔
کتھ لیلیٰ کتھ مجنوں ۔کتھ سوہنی مہینوال ۔
کتھ رانجھن کتھ کھیڑے ۔کتھ ہے ہیر سیال ۔
کتھ سسی کتھ پنوں ۔کتھ او درد کشال ۔
کتھ سیفل کتھ پریاں ۔کتھ او ہجر وسال ۔
باجھوں عہد حقیقی ۔کل شے این زوال ۔
چار ڈہارے چیتر دے ۔کڈے بکروال ۔
ما کھلا اﷲ باتل ۔بیہک کوڑ پپال ۔
یار فرید ن وسرم ۔مشکل مہز مہال ۔

سون سگون سہاندا ہے ۔متاں سانول اساں ول آندا ہے ۔
فعال وسال دی کرے چبولے ۔لالی لوے تے کانگا بولے ۔
سہجوں انگ ن مانوم چولے ۔سیجھ ہسے گھر بھاندا ہے ۔
سوز اندوہ تھئے آزاری ۔سول کریندے نالہ زاری ۔
ہجر ڈہاگ نوں مونجھ منجھاری ۔درد علم غم کھاندا ہے ۔
آس aمید نوید ہے شادی ۔عید سعید مبارکبادی ۔
راحتَ ہر دم وادھو وادھی ۔سکھ سکھڑا ڈکھّ ماندا ہے ۔
لانی پھوگ پھلاری واہ واہ ! کنڈڑی کرڑ سنگاری واہ واہ !
چنڑکی گھنڈ توارے واہ واہ ! جھوکاں مال ن ماندا ہے ۔
گیا فرید ڈہاگ دا ویلھا ۔سہن سوہیلا گھر البیلا ۔
آپے دلبر کیتم میلہ ۔جیں بن جی تڑپھاندا ہے ۔

ساون بوندڑیاں جھرلاوے ۔
کوک کوک پاپی تے پپیہا ۔پھوکھ پھوک تن آگ جگاوے ۔
کوئل کونج مہروا بولے ۔دل دکھیاری نوں ڈخّ تاوے ۔
نین چین سے جھگڑت جھگڑت ۔تڑپھت تڑپھت رین بہاوے ۔
چھتیاں دھڑکت جیئڑا لرجت ۔تج بن کاری گھٹن ڈراوے ۔
رم جھم رت برخا سوہے ۔انگ انگ رس راند رچاوے ۔
بیت گئے دن رین ڈکھاں دے ۔کہو ری پیا کے سیجھ سہاوے ۔
پیتم پیت فرید ن پالی ۔انگ انگ برہن مرجھاوے ۔

ساون مینگھ ملھاراں ۔ترس پووی پنل آ موڑ مہاراں ۔
ہنجڑو ہاراں واٹ نہاراں ۔بیٹھی کانگ اڈاراں ۔
سجڑیاں راتیں پاواں فالاں ۔ڈینہاں ڈھالے ماراں ۔
توں بن کیچ شہر دا والی ۔اوکھی عمر گزاراں ۔
روز اضل دیاں لدھئم لاواں ۔ہن کیوں کردی آراں ۔
سنجڑیں ٹبڑیں دلڑی موہی ۔وسرے شہر بازاراں ۔
ملک ملھیر واسائم مولا ۔تھیاں چو گٹھّ بہاراں ۔
تھل چترانگ ڈسیجن ندیاں ۔رمّ جھمّ لاسوں تاراں ۔
نیلیاں پیلیاں رتیاں پینگھاں ۔مچھلی سہنس ہزاراں ۔
سرخ کرینہ تے چٹڑیاں بوٹیاں ۔ساویاں لانیاں خاراں ۔
جوپھڑ جوپھڑ گھمکن مٹیاں ۔سونہدیاں گھنڈ تواراں ۔
گائیں بکریاں بھیڈاں چانگے ۔چردے جوڑ قطاراں ۔
یار فرید ملم دل بھادا ۔میلے ویس اتاراں ۔

سینہ مہز لویراں ۔دلڑی دھئیا دھئیا ۔
رو رو اجڑیاں اکھیاں سجڑیاں ۔چولی چنڑی لیراں ۔
کھلدیاں سنگیاں سئیاں ۔
عشقَ برائی جوڑ کرائی ۔لوں لوں لکھ لکھ پیڑاں ۔
وسّ سولی دے پئیاں ۔
درد اندر وچّ سوز جغر وچّ ۔اکھیاں نیر وہیراں ۔
موں سر بھسڑ چھئیاں ۔
نیڑے ویڑم سخت نہیڑم ۔چٹڑی ہجر دے تیراں ۔
او خوشیاں کن گئیاں ۔
کھوٹ کماون کوڑ الاون ۔کوڑیاں ڈیوم دھیراں ۔
چھڈّ دے ساول بئیاں ۔
برہوں بھنوالی ڈیکھ فریدہ ۔سے سسیاں لکھ حیراں ۔
رلدیاں بوٹے لئیاں ۔

سیج سہائم بیلی ۔سکدی بانہہ چوڑیلی ۔
یار ن ملدا عالم کھلدا ۔حالَ اولڑا اؤکھڑے دل دا ۔
سنج بر سہن حویلی ۔
بلبل بھنورے خوشیاں پاون ۔رل مل دوست بسنت سہاون ۔
آئی رت البیلی ۔
کھڑ کے سی سیالے بیتے ۔سونگیں زیور تریور کیتے ۔
ہکّ میں مہز ڈہیلی ۔
پیت پریندی سکّ متراں دی ۔سینے سو سو سانگ ڈکھاں دی ۔
سیندھ دھڑی تھئی میلی ۔
کجلے بادل مینہہ برساتیں ۔گاجاں کھمنیاں کالیاں راتیں ۔
رلدے روہ اکیلی ۔
ناز نواز دے وقت وہانے ۔پھل گل ہار سنگار کمانے ۔
بٹھ راویل چمبیلی ۔
یار فرید ن آئم ویڑھے ۔اجڑے گانے گہنے سہرے ۔
پھردی میل کچیلی ۔

شہہ(شاہ) رانجھا البیلا ۔جوگی جادوگر وے ۔
راول بنسی جوڑ سنائی ۔وسر گیوم گھر ور وے ۔
یار رنجھیٹے مرلی واہی ۔کر کر پیچ ہنر وے ۔
انحد بین بجا من موہس ۔رلدی بوٹے جھر وے ۔
کنے کنے بندے گل جھپ مالھاں ۔رہندے حسن نگر وے ۔
تخت ہزاروں(ہزاریوں) رانجھن آیا ۔ہیر تتی دے گھر وے ۔
جوگن تھیساں خاک رمیساں ۔رلساں شہر بہر وے ۔
ما پیو چھوڑ لگی لڑّ تیڈے ۔سانول کاری کر وے ۔
باجھ پریندے باجھ ن کائی ۔بٹھّ زیور بٹھّ زر وے ۔
اتنا ظلم مناسب ناہیں ۔ربّ کولوں کجھ ڈر وے ۔
رانجھا جوگی میں جغیانی ۔ڈتڑی عشقَ خبر وے ۔
یار فرید ن وسرم ہرگز ۔سکدی ویساں مر وے ۔

شہہ رانجھا البیلا ۔ہیں دلیندا ٹھگّ وے ۔
تینڈے تانے مہنے سٹھڑی ۔ڈیوم سارا جگّ وے ۔
جھوک ن آواں کیں ول جاواں ۔ہیر تتی دی تگّ وے ۔
کیڈے ہار سنگار گیوسے ۔کیڈے گئے جھگّ مگّ وے ۔
نیڑے جیئڑا جوڑ نہیڑیم ۔دھاں کرم رگ رگ وے ۔
سول اولڑے مول مٹھی دے ۔ڈکھّ آون کر وگ وے ۔
برہو لمبی جڑ کر لائی ۔لوں لوں دھکھدی اگّ وے ۔
روندی کھپدی آتن بہندیں ۔تھئی بیمار الگ وے ۔
یار فرید ن کیتم کاری ۔جیواں کیندے لگ وے ۔

سکھ ریت روش منصوری نوں ۔ہن ٹھپّ رکھ کنج قدوری نوں ۔
جو کوئی عشقَ مدرسے آیا ۔فقہ اصول دا فکر اٹھایا ۔
بے شک عارف ہوکر پایا ۔رمز حقیقت پوری نوں ۔
جو کوئی چاہے علم حقائق ۔راز لٹنی کشپھ دکائک ۔
تھیوے اپنے آپ دا شائق ۔سٹّ نزدیکی دوری نوں ۔
ہما اوست دے بھید نیارے ۔جانن وحدت دے ونجارے ۔
ہر ہر شے وچّ کرن نظارے ۔اثر تجلی طوری نوں ۔
بید انوکھے پنتھ اویڑے ۔ویڑو وسدے رکھن بکھوڑے ۔
ہور ن کوئی آپ نبیڑے ۔اپنی اکی پوری نوں ۔
لطفَ اضل دا ویلا آیا ۔فخر جہاں گر گیان سنایا ۔
طبع سلیم فرید دی پایا ۔فہم لغات تیوری نوں ۔

سکّ ساڑے دل تانگ پجالے ۔وطن ن وسرم رانجھن والے ۔
ہجر فراق دا کوجھا قصہ ۔ساہ منجھائے تے ہاں ڈالے ۔
راہ اولڑے لکھ لکھ ولڑے ۔ڈونگر کالے پیریں چھالے ۔
دلڑی جڈڑی ڈکھڑیں لڈڑی ۔کیویں ہوش حواس سمبھالے ۔
جیدیں ڈیکھاں جھوک سجن دی ۔قادر بار غماں دے ٹالے ۔
عشقَ سوغاتاں میں ول بھیجیاں ۔درد اندیشے روگ کشالے ۔
ہے سوہنیاں دی عادت اصلوں ۔کڑے پیچ فریبی چالے ۔
یار فرید ن اترم دل توں ۔لتپھیں بھالے کھواہ ن بھالے ۔

سک سولیں ساڑیں ساری ۔وہ عشقَ دی اواواڑی ۔
دل جل بل کیری کولے ۔ڈکھّ رگ رگ سوز سمولے ۔
ہکّ سینہ سو سو شعلے ۔ہن برہوں تے دوزخ ہاڑی ۔
جیں ڈیہ اکھیں میں لاتیاں ۔کل آس امیداں لاتھیاں ۔
کیا پھتکن جیڑھیاں پھاتیاں ۔بیا ہر کوئی مارے تاڑی ۔
میں کراں تتی کیا کاری ۔ہن زخم پٹھے پھٹّ کاری ۔
گل کاتی پیٹ کٹاری ۔سر برچھی تبر کٹاری ۔
تھیا وسّ ہسّ کولے اولے ۔ہن پھول ن دل دے پھولے ۔
اتھ پئے جولھدے بھولے ۔گٹھّ سیواں ڈوں ہت پاڑی ۔
مل مونہریں ڈولیاں وٹیاں ۔گئی فرحت شادیاں ہٹیاں ۔
غم خوشیاں پاڑوں پٹیاں ۔ڈکھّ سکھ دی بیکھ اکھاڑی ۔
آئے لوکاں ہت بہانے ۔کئی ڈیوم میہنو تانے ۔
کئی مارن کاٹھیاں کانے ۔ہے بیا بیا ظلم ڈہاڑی ۔
سن یار فرید دیاں دھائیں ۔کر ناز و شوخ نگاہیں ۔
ول آپے ساول سانئیں ۔ہے گڑا کون پھپھاڑی ۔

سوہناں نہن اقرب ڈسدا ڑی ۔ساڈے نال ن ہسّ رس وسدا ڑی ۔
کینوں ڈکھّ دی گالھ سناواں ۔کلھڑی سیجھ ستی تڑپھاواں ۔
تارے گن گن رات نبھاواں ۔ہے جی اوکھا بیوسدا ڑی ۔
یار پنل ڈوں دلڑی تانگے ۔اوکھے لانگھے راہ اڑانگے ۔
مشکل پینڈا ملن مہانگے ۔کنیں پووم آواز جرس دا ڑی ۔
کولیں وسدا بھیت ن ڈسدا ۔دلڑی کھسدا ول ول نسدا ۔
ڈیکھ کے حالَ ایہیں بیکسدا ۔کر ٹھاہ ٹھاہ در دوں ہسدا ڑی ۔
نازک ڈھنگ اجائب وندا ۔سانول ڈھولے من موہن دا ۔
مان کراں کیا یار سجن دا ۔او دلبر ہے ہر کسّ دا ڑی ۔
اے بے کار فرید نبھایا ۔لوہے وانگ بہوں بے مایہ ۔
فخر پئے دی صحبت آیا ۔تھیا ہمسایہ پارس دا ڑی ۔

سوہنے یار باجھوں میڈی نہیں سردی ۔تانگھ آوے ودھدی سک آوے چڑھدی ۔
کیتا ہجر تیڈے میکوں زارو زارے ۔دل پارے پارے سر دھارو دھارے ۔
منجھ وادھو وادھے ڈکھّ تارے تارے ۔ربّ میلے ماہی بیٹھی دھاں کردی ۔
سوہنا یار ماہی کڈی پاوے پھیرا ۔شالہ پا کے پھیرا پچھے حالَ او میرا ۔
دل درداں ماری ڈکھاں لایا دیرا ۔راتیں آہیں بھردی ڈیہاں سولاں سڑدی ۔
پنوں خان میرے کیتی کیچ تیاری ۔میں منتاں کردی تروڑی ویندا یاری ۔
کئی نہیں چلدی کیا کیجے کاری ۔سٹ باندی بردی تھیساں باندی بردی ۔
رو رو فریدہ فریاد کرساں ۔غم باجھ اس دے بیا ساہ ن بھرساں ۔
جا تھیسم میلہ جا رلدی مرساں ۔کہیں لا ڈکھائی دل چوٹ اندر دی ۔

سوہنے یار پنل دا ۔ہر جا این حجور ۔
اول آخر ظاہر باطن ۔اسدا جان ظہور ۔
آپ بنے سلطان جہاں دا ۔آپ بنے مزدور ۔
تھی مشتاق پھرے وچ غم دے ۔واسل تھی مہجور ۔
تھی معشوق دلیں لٹ نیویں ۔جان کرے رنجور ۔
گل لانون ول مار تڑھاون ۔ایہو نہیں دستور ۔
چشماں فکھرودین مٹھل دیاں ۔تن من کیتا چور ۔
گھول گھوت میں فخر جہاں توں ۔جنت حور قصور ۔
یار فرید کوں ایویں ساڑیو ۔جویں جلیا کوہ طور ۔

سوہنیاں رمزاں تیریاں بھاؤندیاں ۔سانوں گجھڑی چیٹک لاؤندیاں ۔
چشماں جادو قہر قیامت ۔ہوش ہواس بھلاؤندیاں ۔
ابرو کوس تے مزگاں کیبر ۔زلمیں چوٹ چلاؤندیاں ۔
چڑھن شکار ن مڑدیاں ہرگز ۔زلفاں سید پھہاؤندیاں ۔
چالیں ناز دیاں دل نوں موہدیاں ۔ہکمیں برہوں بچھاؤندیاں ۔
تیغاں تیز نگاہ دیاں ہر دم ۔لال لہو وچّ دھاؤندیاں ۔
عشقَ فرید کئی گھر گالے ۔سہنس پئیاں تڑفاؤندیاں ۔

صبح صادق خاں صاحبی مانے ۔پا سہرے گانے گہنے ۔
سہجوں پھلوں سیجھ سہا توں ۔بخت تے تخت کوں جوڑ چھکا توں ۔
اپنے ملک کوں آپ وسا توں ۔پٹ انگریزی تھانے ۔
سن اقبال تیڈا پے ڈردے ۔راجے دہشت کر مردے ۔
میر نواب تھئے آ بردے ۔بے زر مفت وکانے ۔
پیر فقیر تیکوں سب چہندے ۔صوبیدار ملازم رہندے ۔
گردا گرد کچہری بہندے ۔افلاطون سیانے ۔
فیض تیڈے دے جگ وچّ کسے ۔زالاں مرد گئے گھن حصے ۔
نینگر تکڑے بڈھڑے لسے ۔ننڈھڑے بال ایانے ۔
خوب ہنڈائیں جند جوانی ۔ہر دم کول وسیں دل جانی ۔
یار پیارا یوسف ثانی ۔ناز تینڈے من بھانے ۔
کرے فرید ہمیش دوائیں ۔سانول جیویں چر جگ تائیں ۔
تیڈے ساڈا سوہنا سائیں ۔لگڑے نینہ پرانے ۔

سکھ سومہن سدھائم ۔یار ن نیتم سنگ وے ۔
سیجھ رنگیلی سٹئم پسیلی ۔دھاں کرم انگ انگ وے ۔
نکلن آہیں سنج صباحی ۔ڈکھڑیں کیتم تنگ وے ۔
سجن سدھائے ول ن آئے ۔واہ قادر دا رنگ وے ۔
کول ن نیتم ڈھول دلیندے ۔روہی رلیوم کرنگ وے ۔
ٹلھئم نہ سختی تے بدبختی ۔گیا نامس تے ننگ وے ۔
درد اولڑے سول کللڑے ۔تن من دور چرنگ وے ۔
رلدی تھل وچّ یار ن ول وچّ ۔ولڑی لگڑی جنگ وے ۔
عشقَ فرید چھکا موئیں جیندی ۔ڈے سر مل ن سنگ وے ۔

سن سمجھڑے زاہید زاہد توں ۔ہن عشقَ دے اے کلمات عجب ۔
ہے گالھ عجب ہے حالَ عجب ۔ہے چال عجب ہے گھات عجب ۔
ہے ذوق عجب ہے شوق عجب ۔ہے این عجب ہے بین عجب ۔
ہے ذکر عجب ہے فکر عجب ۔ہے نفی عجب اسبات عجب ۔
کل تانگھ طلب مپھکود کرن ۔سبھ صورتَ حق مسجود کرن ۔
تھی بازل ترک وجود کرن ۔سک سوم صلوات زکوات عجب ۔
ہکمات عجب سبہات عجب ۔درجات عجب درکات عجب ۔
آیات عجب طاعات عجب ۔تاغوت تے لات منات عجب ۔
ہک جاتوں سہنس زوات عجب ۔اسما اپھال سپھات عجب ۔
خوش خضر دے پھلسپھیات عجب ۔زلمات تے آب حیات عجب ۔
ٹھپّ فک اصول اکائد نوں ۔رکھ ملت ابنل عربی دی ۔
ہے دلڑی گیروں پاک تیری ۔مصباح عجب مسکوات عجب ۔
حرکات عجب، سکنات عجب ۔اشغال عجب اوقات عجب ۔
اؤراد عجب داوات عجب ۔ساات عجب ڈیہ رات عجب ۔
لا یدرکہل ابصار عجب ۔لایہجھا الشکال عجب ۔
ہے بحر عجب ہے لہر عجب ۔ہے نہر عجب کترات عجب ۔
آفات عجب کھدشات عجب ۔سدمات عجب ہسرات عجب ۔
واہ جزببھہ من جذبات عجب ۔راہات عجب لزات عجب ۔
ناسوت عجب ملکوت عجب ۔جبروت عجب لاہوت عجب ۔
تلبیس عجب تانیس عجب ۔تقدیس عجب ستوات عجب ۔
اوہام عجب ابہام عجب ۔ایلام عجب الہام عجب ۔
ہم ذات عجب خترات عجب ۔لمہات عجب شتہات عجب ۔
ہے قرب عجب ہے بوئد عجب ۔ہے وصل عجب ہے فصل عجب ۔
ہے قہر حجاب اکاب عجب ۔ہے لطفَ نجات ثبات عجب ۔
ابدال عجب اؤتاد عجب ۔اکتاب عجب اپھراد عجب ۔
تحقیق عجب تصدیق عجب ۔تقلید عدول سکات عجب ۔
ہے قلب عجب ہے سر عجب ۔ہے نفس عجب ہے روح عجب ۔
ہے حرم عجب اہرام عجب ۔ہجاج عجب ارفات عجب ۔
جبریل عجب تنجیل عجب ۔ترتیل عجب تعمیل عجب ۔
ہے ظہر عجب تفصیر عجب ۔ہے بطن تے تاوالت عجب ۔
ہے کبر تے فخر غرور عجب ۔ہے نعر عجب ہے نور عجب ۔
ہے نکھل عجب ہے طور عجب ۔ہے موسیٰ تے میکات عجب ۔
آغاز عجب انجام عجب ۔ہے شام عجب پربھات عجب ۔
ہے شمس تے مدالجل عجب ۔ہے عکس عجب زرات عجب ۔
ہے ترھا قیام کؤد عجب ۔ہے وجا رکو سجود عجب ۔
ہے شپھاء عجب ہے وتر عجب ۔ارکان عجب رکات عجب ۔
نفکات عجب سدکات عجب ۔خیرات عجب حسنات عجب ۔
ہے دنیا اصل اہاد عجب ۔ہے دین الوپھ مائت عجب ۔
ہے دوزخ طبقات عجب ۔ہے جنت سبء سپھات عجب ۔
اسیان عجب اسات عجب ۔ابرار تے باقیات عجب ۔
واللیل ہے رمز بطون عجب ۔والکلم عجب ہے نون عجب ۔
والتین تے والزیتن عجب ۔والشمش تے والسپھات عجب ۔
من این علی ایں است عجب ۔ما ال حاصل فی ال بین است عجب ۔
من علم مالی ال این است عجب ۔اصرار رمز نکات عجب ۔
گھر بار ڈسے بر بار اساں ۔گئے وسر سبھو کم کار اساں ۔
لاچار تے زار نظار اساں ۔واہ ڈتڑی برہو برات عجب ۔
ہک پاسوں ناز نواج عجب ۔پے پاسوں عجز نیاز عجب ۔
ہے سوز عجب ہے ساز عجب ۔ہے گھنڈ عجب ہے جھات عجب ۔
واہ عالم حسن آباد عجب ۔وچ سوہنیاں دا بے داد عجب ۔
لٹی دلڑی دی فریاد عجب ۔مٹھیاں اکھیاں دی برسات عجب ۔
ہر آن اہدّ ڈوں دھیان دھرو ۔ہے بے شک دین ایمان ایہو ۔
دل نال فرید دا واعظ سنو ۔سو بات دی ہے ہک بات عجب ۔

سن وو سہیلی سگھڑ سیانی ۔برہوں دے پندھڑے سخت بعید ۔
نہ کلھ میکوں تیغ قضاع دی ۔نہ تقدیر دے تیر دغا دی ۔
کیتوم دوست دی دید شہید ۔
جے ڈینہ بھلڑے متر وی بھلڑے ۔قسمت جوڑے جوڑ کللڑے ۔
یار شدید تے بخت انید ۔
روون پٹن کوں سمجھوں شادی ۔سنجی بر جھر، جھنگ ڈسم آبادی ۔
اشرا مہرم ساڈڑی عید ۔
سو سو چھانگاں لکھ لکھ چھیڑو ۔وٹھڑے دی ووہ ڈیون پندھیڑو ۔
روہی تھئی آباد جدید ۔
جند اسیرے زور و جفا دی ۔دلڑی قیدی کرب و بلا دی ۔
ڈسم رقیب یزید پلید ۔
سٹ کھرکا بھٹ گھت سجادا ۔جامہ جاں سو پاک ب بادا ۔
کردمی پیر مغاں تاکید ۔
سانول یار دے ناز-اے-نگاہ دے ۔مارو چال تے کھال سیاح دے ۔
تھیوسے مفت فرید خرید ۔

(ایہہ کافی ہیر دی زبانی لکھی ہے، جہڑی رانجھے دی عاشق سی ۔)
سن یار پرانی پیڑ وو ۔تھیاں اکھیاں چھل گئی دلڑی جل ۔
کانہ کمانیں اجڑیاں جھوکاں ۔سخت سیالیں کردیاں ٹوکا ۔
رہندی دل دلگیر وو ۔سر درد اٹل پئے روگ اچھل ۔
لگڑا نینہ رنجھیٹے والا ۔وسریا فہم فکر دا چالا ۔
ہیر گئی جھنگ چیر وو ۔سٹ سیجھ پلنگ تے رنگ محل ۔
بھوگے مول ن دشمن جائی ۔جو جو سختی میں سر آئی ۔
مارم ما پیو ویر وو ۔ول سنگیا سرتیاں لہم ن کلھ ۔
چاک مہیندا آ وڑ ویہڑے ۔کھیڑے بھیڑے رکھن بکھیڑے ۔
کپڑے لیر کتیر وو ۔گیا ہار سنگار مساگ کجل ۔
نازک ناز نگاہ سجن دے ۔اشوے گمزے من موہن دے ۔
لگڑے کاری تیر وو ۔سے سینے پل پل چبھدے پھل ۔
اوکھے لاگھے روہ ہبلدے ۔چھل چھل چھالے پیر پچلدے ۔
رلدی راہ ملھیر وو ۔جتھ راکھس ڈنڑی پوون دہل ۔
سسی شودی پیر پیادی ۔نہ تڑ تاڈے جھوک آبادی ۔
مٹھڑی بے تقصیر وو ۔نہ خرچ پلے نہ گنڈھ سمل ۔
ماہی باجھوں سول قہر دے ۔ڈیہاں رات فرید نجردے ۔
نیڑاں نیر وہیر وو ۔جھر جنگل بیلے چھلو چھل ۔

ستڑی ہوت سدھانے ۔ناہیں ہکتل ترس جتن میں ۔
گئے کرہوں قطاری برڈو ۔تھی پاندھی کیچ شہر ڈو ۔
کر زور ازور دھنگانے ۔خوس وٹھڑے دیس وطن میں ۔
تتی کلھڑی تے نندرائی ۔بیواہی مونجھ منجھائی ۔
منہ بسرا نین کمانے ۔حوص ن سر میں سرت ن تن میں ۔
بٹھ بے درداں دی یاری ۔میں مٹھڑی لا کر ہاری ۔
نت جھردی جھور جھرانے ۔رہندی درد امدوہمہن میں ۔
آ آپے یاری لائس ۔ول ویندی نہ مکلائس ۔
سبھ رہِ گئے حالَ پرانے ۔دل دی دل میں من دی من میں ۔
ڈے ویرن ڈوہ ڈراپے ۔رکھ آس ملن دی آپے ۔
موئیں جیندی تھلڑے مانے ۔نیتس پوری گور کفن میں ۔
گئے جوبھن جوش بہاری ۔گئی ہار شنگار دی واری ۔
تھئے کجل مساگ نمانے ۔والی وٹڑی سوہم ن کن میں ۔
ٹھگّ باغ بہوں دل کالے ۔سے پیچ کرن لکھ چالے ۔
کر کوڑ فریب اگھانے ۔ڈسدے پورب وسن دکھن میں ۔
سبھ سنگیاں ملک امن وچّ ۔اے چھوری بیعت ہزن وچ ۔
کر بیٹھن جاہ ٹکانے ۔سوج بدن میں دود دہن میں ۔
تھیاں خوشیاں آسے پاسے ۔گئے وسر مزاکھاں ہاسے ۔
کیا حسن جمال دے مانیں ۔بڈھڑی تھیئم نویڑے سن میں ۔
اے گمزے ناز نہورے ۔اے خوشیاں زیرے تورے ۔
ہن ڈاڈھے سخت سیانے ۔ہر علم تے ہر ہر فن میں ۔
لا نیہ فرید ن پھرساں ۔ایہو گھیر کللڑا گھرساں ۔
او جانے کھواہ ن جانے ۔رہسوں ہر دم ہکڑے ون میں ۔

تانگھ پنل ول تیندی ہے ۔سانوں ہکّ پل رہن ن ڈیندی ہے ۔
عشقَ اجاڑی جھوک امن دی ۔پاڑو بیکھ پٹیس ہڈّ تن دی ۔
ہکّ سک رہِ گئی یار سجن دی ۔جو سب بار سہیندی ہے ۔
مونجھ منجھاری درد وچھوڑا ۔لکھیا باب تتی دے ڈوڑا ۔
اے غم مول ن تھیوم تھوڑا ۔جند جکھ جکھ مکلیندی ہے ۔
تیغ طمانچہ بانک کٹاری ۔خنجر پلکاں تیر شکاری ۔
پھٹ کیتے تن من وچّ کاری ۔پیڑ قرار وجیندی ہے ۔
درد اندوہ ہزاراں دل نوں ۔ڈکھّ ڈیون لکھ ماراں دل نوں ۔
سولاں دیاں تلواراں دل نوں ۔حسرت برچھی لیندی ہے ۔
منہ ن لیندے سکے بھائی ۔میہنیں ڈیوے ما پیو جائی ۔
کھویش قبیلے کرن لڑائی ۔سسّ ننان مریندی ہے ۔
شوق فرید شعور لڑھائم ۔حالَ ونجائم کال گنوائم ۔
دھوڑی پائم خاک رمائم ۔دل سبھ کوش کریندی ہے ۔

تتا عشقَ بہوں گزریو سے ۔ایہو قہر ن پیش ایو سے ۔
بھاہ برہوں دی ساڑ پجالیا ۔ہڈّ تن کیتس کیری ۔
یار لدھو سے جانی ویری ۔لکھیا واہ ملیو سے ۔
جان جگر تن پارے پارے ۔سینہ محض لویراں ۔
لوں لوں رگ رگ وچّ سو سو پیڑاں ۔ہجر برات ڈھیو سے ۔
ہنجڑوں ہاراں واٹ نہاراں ۔بیٹھی کانگ اڈانراں ۔
جان جگر ہے جیندا دیرا ۔تنہا چھوڑ گیوے سے ۔
پیت پرانی من نوں بھانی ۔لزت بہت ڈکھالی ۔
مثل سمندر آتش اندر ۔سو سو عیش لدھیو سے ۔
سڑگم جلگم مرگم گلگم ۔یار فرید ن آیا ۔
سکدی تپدی مردی کھپدیں ۔نازک نیہ نبھیو سے ۔

تتے نینہ تتڑی دے اتے ۔حیران سارا لوک ہے ۔
اے دل نہیں کچڑی گھدی ۔ماہی وجائی ٹھوک ہے ۔
چٹ تھئی جوبن دی تار وے ۔گئے کم، بھلے کل کار وے ۔
توں بن تتی دا یار وے ۔جیون ن جیون بھوغ ہے ۔
او اپنی جا تے خوش وسن ۔اتھ نین تھی بے وس وسن ۔
کیوبھ لوک ن میں تے حسن ۔مٹھڑی کوں چاتا بوک ہے ۔
رو پٹّ اساڈی کار ہے ۔ڈکھّ سول گاہناں ہار ہے ۔
بر بار چٹ گھر بار ہے ۔مارو تھلاں وچّ جھوک ہے ۔
تھیاں بخت میں تے تنگ ہے ۔سکھ دی ہمیشاں جنگ ہے ۔
بکھڑا مساگ دا رنگ ہے ۔اجڑی سہاگ دی نوک ہے ۔
بچھڑا فرید دا حالَ ہے ۔سانول ن نیتم نال ہے ۔
نظرم وسال محال ہے ۔ڈکھّ دی نویں نت چوک ہے ۔

تتی نینہ پندھ اڑانگے نیں ۔ڈکھے ڈونگر اوکھے لانگھے نے ۔
ڈنگے راہ اولڑے ولڑے دے ۔بیا پندھڑے روہ جبلڑے دے ۔
متاں سمجھیں مفت سہاگے نے ۔
رکھ ترہ طریق توکل نوں ۔کر ہوشلا شبر تہمل نوں ۔
ول وصل وسال مہاگے نے ۔
سے دھکڑے دھوڑے سول بہوں ۔لکھ خار آزار ببول بہوں ۔
سبھ سوہندے یار دے لانگھے نے ۔
بن مارو اے تھل مارُ ہے ۔ن جھوک نہ کوئی چارو ہے ۔
نہ بھیڈاں بکریاں چانگے نے ۔
سنجر ہے ڈر ہے دڑبڑ ہے ۔رچھّ راکھش مم دی گڑبڑ ہے ۔
کئی سو جھم ن اصلوں ٹانگے نے ۔
سر بھوندے تے روح پھردے ہن ۔دل ڈکھدے تے ہاں گھردے ہن ۔
چم لیراں ماس وی گھانگے نے ۔
غم محنت دی دلجوئی ہے ۔سر گٹھڑی موڈھے لوئی ہے ۔
گئے چولے بوچھن لانگھے نے ۔
گھر باروں برہوں بعید کیتا ۔کم کاروں فرد فرید کیتا ۔
دل پرم نگر ڈوں تانگھے نے ۔

تتی رو رو واٹ نہاراں ۔کڈیں سانول موڑ مہاراں ۔
جیں کارن سو سختی جھاگی ۔پھراں ڈہاگی دیس براگی ۔
جیندی ڈیکھاں سانول ساگی ۔تھیواں باغ بہاراں ۔
یار بروچل وسم سولڑا ۔جیندی سانگے مانیم تھلڑا ۔
خان پنلڑا نہ کر کلھڑا ۔توں سنگ چانگے چاراں ۔
جیں ڈینہ یار اساں توں نکھڑے ۔مہندی روپ ڈکھائے پھکڑے ۔
ڈسدے سرخی دے رنگ بکھڑے ۔وگھریاں کجل دیاں دھاراں ۔
منّ منّ منتاں پیر مناواں ۔ملا گول تعویز لکھاواں ۔
سڈّ سڈّ جوسی فالاں پانواں ۔کردی سون ہزاراں ۔
کھواجے پیر دے ڈیساں چھنے ۔ایہے ڈینہ اتھائیں بھنے ۔
جیندیاں سبھ دل کیتیاں منے ۔وسم سدا گھر باراں ۔
بندڑے نال ن کرسیں مندڑا ۔توڑیں کوجھا کملا گندڑا ۔
لٹک سہائیں سہن سوہندڑا ۔پوں پوں توں جند واراں ۔
چھوڑ فرید ن یار دا دامن ۔جیں جی کیتا جڑ کر کامن ۔
ڈوہاں جہانیاں ساڈا مامن ۔کویں دلوں وساراں ۔

توں باجھ تھے سنج ویڑھے وو یار ۔ول وس وو سجن انیڑے وو یار ۔
قدسی گھر وچ کولھ پلھاکے ۔اپنا محرم راز بنا کے ۔
کیتو سخت پریرے وو یار ۔
توں بن سارا ملک اندھارا ۔سینے تے چڑھ لیٹ پیارا ۔
اکھیاں دے کر دیرے وو یار ۔
یار چہیندا چاک مہیں دا ۔باعث ساڈے درد دلیں دا ۔
نہ کر کوڑے جھیڑے وو یار ۔
زیور، نیور، پاہیں،تریور ۔کرساں ٹوٹے پرزے پیور ۔
پٹّ پٹّ سٹساں سہرے وو یار ۔
آپ سمبھالیں پتیاں پالیں ۔سو سو نظر کرم دی بھالیں ۔
کردیں آپ بکھیڑے وو یار ۔
عشقَ اولڑا درد کللڑا ۔بخت ن بھلڑا سول سولڑا ۔
یار فرید آویڑھے وو یار ۔

توں بن حضرت یار ! ہر دم پھراں حیرانی ۔
ماہی باجھوں سول گھنیڑے ۔جیون ہے بے کار ۔
جانم دل دا جانی ۔
دلبر جیہاں ہور ن کوئی ۔خوبی دا سردار ۔
صورتَ وچّ لاثانی ۔
پنل چھڈّ کے کیچ سدھایا ۔کیتس زار نظار ۔
رو رو تھیؤم دیوانی ۔
عشقَ اویڑا پیش پیو سے ۔دل نوں دار مدار ۔
تن من سو سو کانی ۔
درد فرید ہے چیز مہانگی ۔تھیندے ونج وپار ۔
جندڑی کر قربانی ۔

توں بن مہیندا چاک وے ۔دلڑی غماں دی جھوک ہے ۔
جو جو خوشی سر سبز تھئی ۔سر سر ڈکھاں توں سوک ہے ۔
گئی ریت بھت ڈت گھت منڈھوں ۔آسلی ن ٹکساں اتھ منڈھوں ۔
ساڑے ن سہساں نت منڈھوں ۔اے گال روک دی روک ہے ۔
رل مل تتی نوں تیندیاں ۔رکھ ویر وین الیندیاں ۔
ہکڑیاں اولامبھے ڈیندیاں ۔ہکڑیاں دی نوک تے ٹوک ہے ۔
رو رو اکھیں وچّ پئیاں چراں ۔کلھ مردی شالہ اج مراں ۔
یاں ونج بوڈاں یا بھوئی وڑاں ۔گیا تار تروڑ سنجوک ہے۔
ڈکھّ سول ہار ہنڈیپڑے ۔آئے سر تے سخت رنڈیپڑے ۔
بد بخت جوپھ بڈھیپڑے ۔کیا ملیا تھوک کوں تھوک ہے ۔
قسمت فرید دی تھئی پٹھی ۔گیا رول سانول ڈے پٹھی ۔
چٹڑے پدھر تے میں لٹی ۔خوش وسدا سارا لوک ہے ۔

توں بن موت بھلی ویندم شالہ مری ۔
ٹکساں ہکّ ن ضری جیساں پل ن گھڑی ۔
پورب طرف ڈھوں مینگھ ملھار ڈٹھم ۔
بجلی لسک ڈتی گز گز گاج سنم ۔
رہساں اتھ ن اڑی ویساں وطن وری ۔
کنڑیں ووڑ پیوم روہی وٹھڑی دی ۔
ڈھولا کلھ ن لدھو ڈکھڑی کٹھڑی دی ۔
پھاڑم چولی چنی رو رو تھیوم چری ۔
اپنے دیس ونجاں دل نوں تانگھ تھئی ۔
ڈیکھاں تاڈے ٹوبھے لانے خار بوئی ۔
برڈوں راہی تھیواں ساڑیں سول سڑی ۔
اونگاں پونگ اٹھن بدلی کیتی لس ۔
گھن گھن نام تیڈا روندی تھئی بے بس ۔
ساول تینوں ملاں یا سر پووم مری ۔
سرخی مہندی مٹھی کجلا دھار گیوم ۔
ناز نواز بھلیا ہار سنگار گیوم ۔
بینسر بول بھناں اجڑی مانگھ دھڑی ۔
کھیڈن کوڈن گیا سکھدا ٹول گیوم ۔
ڈکھڑے پکھڑے پئے خوشیاں گیوم ۔
جڑ کر راول جوگی لائی پرم جڑی ۔
کھمدی کھمن فرید جھوکاں یاد پوون ۔
اکھیاں نیر ہنجوں کر برسات وسن ۔
لکھ لکھ دھاں اٹھم جاں جاں ڈسم جھڑی ۔

تینڈے نیناں تیر چلایا ۔تینڈی رمزاں شور مچایا ۔
المست ہزار مرایا ۔لکھ عاشق مار گنوایا ۔
ابراہیم اڑاہ اڑائیو ۔بار برہوں سر چایا ۔
صابر دے تن کیڑے بچھے ۔موسیٰ طور جلایا ۔
زکریا کلوتر چرائیو ۔یاہا گھوٹ کوہایا ۔
یونس پیٹ مچھی دے پائیو ۔نوح طوفان لڑھایا ۔
شاہ حسن کوں شہر مدینے ۔زہر دا جام پلایا ۔
کربلا وچ تیغ چلا کر ۔ایڑھا کیس کرایا ۔
شمس الحق دی کھلّ لہوائیو ۔سرمد سر کپوایا ۔
شاہ منصور چڑھائیو سولی ۔مستی سانگ رسایا ۔
مجنو کارن لیلا ہو کر ۔سو سو ناز ڈکھایا ۔
خسرو تے فرہاد دی خاطر ۔شیریں نام دھرایا ۔
درد دا بار اٹھایا ہر ہک ۔اپنا وقت نبھایا ۔
کر قربان فرید سر اپنا ۔تینڈڑا وارا ایا ۔

(رمزاں=اشارے، اڑاہ اڑائیو=اگّ دے ڈھیر وچ پھسایا،
بچھے=پے گئے، طور=اوہ پہاڑ، جتھے حضرت موسیٰ نے ربی جلوا
ویکھیا سی، کلوتر=آرا، گھوٹ=لاڑا، کوہایا=مروایا،
ایڑھا کیس=ایڈا حادثہ، کپوایا=کٹوایا، تینڈڑا وارا=
تیری واری)

تیرا نینہ نبھیساں زورے ۔سانوں ہٹکے کون تے ہوڑے ۔
جان جلیساں سیس سڑیساں ۔سہجوں سوز سہیساں ۔
سارا شرم لوڑھیساں ۔ساری آر ویار اٹھیساں ۔
تن من دھن سبھ ملک سجندے ۔تونے کیجو کرم وچھوڑے ۔
عشقَ اجاڑم سولاں ساڑم ۔درداں لائے دیرے ۔
روگ کروپ کشالے ہر دم ۔گانے گہنے سہرے ۔
راج ببانے تول وہانے ۔وسرے جورے تورے ۔
پیکے ٹوکاں کرم سریجے ۔مارم جگتاں نوکاں ۔
مٹھڑی دلڑی لٹڑی دا ۔ہے قبلہ یار دیاں جھوکاں ۔
ما پیو خویش قبیلہ مل مل ۔ڈیندے دھکڑے دھوڑے ۔
چشماں جادو جوڑ جگائے ۔ہوش قرار بھلایا ۔
ڈکھڑے پکھڑے آئے غم ہم ۔دم دم نال سوایا ۔
گمزے خوب دھموڑے ڈیون ۔رمزاں گھتدیاں گھوڑے ۔
یار فرید ن وسرم ہرگز ۔رو رو دھائیں کرساں ۔
جیندی مردیں اؤکھیں سوکھیں ۔ساہ محبت بھرساں ۔
دوہری سکدی سانگ جگر وچّ ۔جے ڈکھ ڈیوم ڈوڑے ۔

تیرے بناں سانول بہوں ۔دلڑی الگّ بے آس ہے ۔
جندڑی جلے سینہ سڑے ۔سر چور ہے تن ناس ہے ۔
جیڑا غماں دے وات ہے ۔ہیات ہے ہیات ہے ۔
ہک ڈکھ تتی دے ساتھ ہے ۔سخ دی ن بو ن باس ہے ۔
جےَ ڈینہ پنل گیا کیچ ول ۔سٹّ سیجھ کھٹ رنگین محل ۔
جھاگ جبل گھاٹیاں تے تھل ۔ہکّ مونجھ ہے پئی پیاس ہے ۔
وسرے نہالی طول سب ۔پوپا تے بینسر بول سب ۔
ہن سوز ہے یا سول سب ۔یا درد ہے یا یاس ہے ۔
کیڈے فرید اج بھجّ نسوں ۔جتھ رچھّ تے باندر دی وسوں ۔
ڈینیں ممیں راکھس بہوں ۔سو گول لکھ نسناس ہے ۔

تھئی تابیا خلقت سب ۔تاں وی کیا تھی پیا ۔
حئی گم تھیون مطلب ۔
تینڈا رشد ارشاد وی تونڑے ۔ونج پہنتا عجب ارتھ ۔
تاں وی کیا تھی پیا ۔
پڑھ پڑھ بید پران سہائپھ ۔پیا سکھیوں علم ادب ۔
تاں وی کیا تھی پیا ۔
سارے جگ تے حکم چلاویں ۔پا شاہی دا منصب ۔
تاں وی کیا تھی پیا ۔
دنیاں دے وچ عزت پائیو ۔گؤں عقبہ نال طرب ۔
تاں وی کیا تھی پیا ۔
سنی پاک تے حنفی مذہب ۔رکھیو شفی دا مشرب ۔
تاں وی کیا تھی پیا ۔
وچ آثار، افعال، صفاتی ۔جے یار گھدوہی لبھ ۔
تاں وی کیا تھی پیا ۔
غوسی قطبی پا تو۔تھیو شیخ شیوکھ لقب ۔
تاں وی کیا تھی پیا ۔
شعر؎ فرید تینڈا انج ہلیا ۔ہند معڑ دکھن پورب ۔
تاں وی کیا تھی پیا ۔

(تھئی=ہو گئی، تابیا=ادھین، رشد=نیکی، ارشاد=
پیری مریدی، ونج=جانا، سہائپھ=اسمانی کتاباں،
منصب=مرتبہ، عقبہ=پرلوک، طرب=خوشی، آثار=
نشانیاں، افعال=کم، صفاتی=گن، گھدوہی=لیا،
ہلیا=پرسدھ ہویا، معڑ=مارواڑ)

تھیواں صدقے ۔آیا شہر مدینہ ۔
سکھ دی سیجھ سہائم ۔گیا ڈخڑا دیرینا ۔
نہ رو دلڑی لٹڑی ۔نہ ڈکھّ سنجڑا سینہ ۔
سجھ سونے دا ابھریا ۔ڈٹھڑا نیک مہینہ ۔
حرج مئلا روشن ۔ہے نوری آئینہ ۔
عرب دی ساری دھرتی ۔سوہنی صاف نگینا ۔
ملسی جیڑ رکھسی ۔صدق ثبوت یکینا ۔
تھیا شیطان پسیلا ۔مر گیا نفس کمینہ ۔
خبر فرید سنیو سے ۔ملسوں سب آدینا ۔

ٹوبھا کھٹاڈے ملک ملھیر تے ۔پتھر پہاڑ کوں چیر تے ۔
ملک ملھیر دی نازو چالی ۔پوئی لانی دا رتبہ عالی ۔
ٹوکاں کردی دھوڑی والی ۔کیسر مشک امبیر تے ۔
منجھیاں رنگسن گائی ڈھکسن ۔بھیڈاں بکریاں چاگے ٹکسن ۔
اکھیاں اڑسن دلڑیاں بکسن ۔دھرتی دی تاثیر تے ۔
برہوں دے روہ تے جوہ بنیسوں ۔جھوکاں جوڑ سنجوک چھکیسوں ۔
سسی تے سے تھورے لیسوں ۔منت چڑیسوں مائی ہیر تے ۔
بیعت کریسوں کلھ تھل برکوں ۔ساگھر پریم تے سکھ ساگر کوں ۔
گجھڑے رچھنے جودھا سر کوں ۔رکھ تکیہ گر پیر تے ۔
جاں جاں وٹھ دی وہو سنیوے ۔سندھڑنو روح اچاک ڈسیوے ۔
ڈیہاں لسڑی تے دل تھیوے ۔راتیں گاوے کھیر تے ۔
ٹوبھے باجھوں مول ن ٹھہساں ۔نہ وکڑے نہ بند تے بحثاں ۔
نہ گٹھ تے نہ پاڑ تے رہساں ۔نہ وت کھوہ وہیر تے ۔
آپے آکر دلڑی لاتو ۔حالَ میڈا سب سمجھیو جاتو ۔
ہن کیوں مٹھڑی توں دل چاتو ۔دھوتیں دی تقریر تے ۔
عشقَ فرید لخیا پروانہ ۔گھر باروں تھی بار روانہ ۔
کر صدقے پڑھ شکرانہ ۔رہیں مٹھڑی تحریر تے ۔

ٹوبھا کھٹا ڈے سوہنی جا تاڑے ۔اوجھا ن ہووے ساری معڑ تے ۔
ٹوبھے باجھوں مول ن رہساں ۔نہ گٹھ تے نہ پاڑ تے ۔
ڈیہاں پیسوں لسیاں گاؤئیاں ۔راتیں خیر کوں کاڑھ تے ۔
توں بن ساول اگّ اڑینساں ۔چولا بوچھن پاڑ تے ۔
جے ن اؤسیں توں ول جھوکاں ۔لڈسوں جھوپڑ ساڑ تے ۔
جھوپڑ جوڑ بنیسوں کھپ دے ۔تھل دے صاف پساڑ تے ۔
گائیں سہنس سوائیاں موہنیاں ۔ڈوبھن آن اکاڑ تے ۔
ٹوبھا بنویسوں دل دے سانگے ۔منت چڑیسوں لالو لاڑ تے ۔
آوم راحتَ چوڑی چوڑی ۔لانے پھوگ دے وار تے ۔
پھرہ فرید نوں روز سوائی ۔سنجبر سخت اجاڑ تے ۔

ٹوبھ بنوا ڈے پکا تڑ تاڑ تے ۔سندھڑوں دور اتار تے ۔
صبح سہوریں گھبکن مٹیاں ۔جھوپڑ دے اگواڑ تے ۔
روہی راوے روہیں دھماں ۔ہوک پووے ونج معڑ تے ۔
اچڑے ٹبڑے سکھ ساگھر دے ۔چڑھنا پووم پہاڑ تے ۔
چو طرفوں ویہ پانی آوے ۔سوہنے صاف جھکاڑ تے ۔
پاک ڈھر وچّ ٹوبھا ماروں ۔نہ جھت جھاڑ کجاڑ تے ۔
روہی واس سبھے لڈاوسن ۔اپنیاں جھوکاں شاڑ تے ۔
پھلوڈھے تے منت لیسں ۔تھورا چڑھیسوں دینے لاڑ تے ۔
آن فرید سو ہیساں چنور ۔شہر بازار اجاڑ تے ۔

تم بے شک اصل جہان کے ہو ۔
نہ تم فرشی نہ تم عرشی ۔نہ فلکی نہ عرضی ہو ۔
ذات مقدس نور معلا ۔آئے وچّ انسان کے ہو ۔
روتے ہو کبھی ہستے ہو ۔کتھے عاشق تے معشوق بنو ۔
اپنا بھیت بتاؤ رے ۔تم کون ہو بھلا کہاں کے ہو ۔
روپ انوکھے طور اویڑے ۔نازک چالیں من موہنیاں ۔
ناز نزاکت حسن ملاحت ۔صاحب سبھ سامان کے ہو ۔
کتھے جاہل کتھّ فاسک فاجر ۔اپنا آپ گماتے ہو ۔
کتھ عارف کتھ اہل حقائق ۔واقف سر نہا کے ہو ۔
قبلہ، کعبہ، مسجد، مندر ۔دیر گنیش سبھ تجھ میں ہے ۔
سوم و صلوات کے خود ہو والی ۔کیوں پابند گمان کے ہو ۔
غیر تمھارا مہج مہالے ۔اس جگّ میں اور اس ذرا میں ۔
دنیاں تم ہو عقبہ تم ہو ۔مالک کونو مکان کے ہو ۔
واعظ نصیحت رمز فریدی ۔سوچ سنجانو دم دم سے ۔
اپنی عظمت یاد کرو ۔کیوں تھئے یسف زندان کے ہو ۔

اپرم بید بتؤں ۔میں اگیانی کو گیان سناؤں ۔
سرت سرندھ ہاتھ موں لیکر ۔پریم کی تار بجاؤں ۔
پانچ سخی مل رام دوارے ۔ستگور کے جس گاؤں ۔
کنج گلی میں شام سندر سنگ ۔ہوری دھوم مچاؤں ۔
میت چیت پچکاری ماروں ۔پریت گلال اڈاؤں ۔
کہاں اجدھیا سبل متھراں ۔کہاں گووردھن جاؤں ۔
لچھمن رام کنھیا کلغی ۔اپنے آپ موں پاؤں ۔
دیسوں کہاں بدیس کو دوڑوں ۔جوگ براگ کماؤں ۔
سورج چاد کو سنمکھّ راکھوں ۔سن سمادھ لگاؤں ۔
پیپل تلسی کاہے کو پوجوں ۔کاہے کو تیرتھ نھاؤں ۔
اور سے قان فرید نہ میرو ۔آتم دیوَ مناؤں ۔

اتھ درد مندا دے دیرے ۔جتھ کرڑ کنڈا بوئی ڈھیرے ۔
ایہہ اچے ٹبڑے عالی ۔اے سوہنی ککڑی والی ۔
ہن مشتاقاں دے والی ۔بیا کون قدم اتھ پھیرے ۔
کھپ کھھاراں تے لئی لانڑی ۔سن پھوگ بہو من بھانڑی ۔
تھل ٹبے ڈہر ٹکانڑیں ۔ہر بھٹ بھٹ نال بسیرے ۔
مڈ جھوکاں تے تڑ تاڈے ۔رس چھٹڑے کھیلا خاڈے ۔
واہ تکیہ گاہ اساڈے ۔ہن ہووے کون نکھیڑے ۔
ٹپ ٹوبھے باہیں سونہدے ۔وچّ چٹکے دل نوں مونہدے ۔
جی ہر ویلے پیا لونہدے ۔ہے ہردم ہوون نیڑے ۔
جھڑ گاجاں بجلیا بادل ۔کیا چٹڑے گورے سانول ۔
سکّ ساول کرے اباہل ۔لڈّ ہوت وسم آ ویڑے ۔
ول ککڑیاں ریبھڑ کچریاں ۔کئی سبز متیرے کھکھڑیاں ۔
کئی گدریاں پیلیاں ککڑیاں ۔شرہوہی سونہدے سہرے ۔
کھش کترن اتروں بھنڑی ۔گزلائی ساوی سنڑی ۔
کھا ساگ پوسی دی پھنڑی ۔نبھ ویندے وقت سکھیرے ۔
دل ہر ویلے پئی تانگھے ۔ونز ڈیکھاں مال دے لانگھے ۔
گئیاں بکریاں بھیڈاں چانگھے ۔لنگھ پوندم قدم اگیرے ۔
سنج واہ اساڈیاں جھوکاں ۔سن کملے کردے ٹوکاں ۔
کجھ خبر نہیں اناں لوکاں ۔دل پٹھڑے سخت اویڑے ۔ بٹھ شہر بازار عمارت ۔بیواہی برہوں بشارت ۔
پر بے شک عشقَ اشارت ۔چھڈّ جھگڑے کوڑے جھیڑے ۔
تھیاں روہی مینگھ ملھاراں ۔کل گل گلزار بہاراں ۔
وچّ سونہدیاں گھنڈ تواراں ۔ہر ٹوبھے چھانگا چھیڑے ۔
سو کررے کنڈڑے کاٹھیاں ۔لکھ ڈونگر اوکھیاں گھاٹیاں ۔
سب ڈنگڑے وٹڑے چاٹیاں ۔جتھ تھیوم فرید وہیرے ۔

ویندیں ولّ کیچ ڈوں ۔پنل کیندے کان ۔
جیدیں سانول رل مل مانوں ۔شہر بھمبھور سحان ۔
توں ہے جیون جوگا ساڈی ۔ڈکھڑی دل دا مان ۔
نازو ادا دی جانی لائیو ۔جانی جگر وچّ کان ۔
ڈتڑی جمدیں امڑی کھتڑی ۔غم گٹھڑی ڈکھّ ڈان ۔
ایں جگ اوں جگ موئیں جیندی ۔ہاں تیڈڑی جان ن جان ۔
توں بن گانون یار مٹھی دے ۔وین تتی دے وان ۔
جے ڈینہ بھلڑے متر وی بھلڑے ۔ہے مشہور اکھان ۔
درد موٹھا چک چونڈھیاں پاوے ۔مارم سول وڈان ۔
لیلا مجنوں ہیر زلیکھا ۔سے لڑھ گئے ہیں گھان ۔
باجھوں یار فرید نبھایا ۔جینو کیندے تران ۔

ویسوں سنجھ سباہیں ۔خالی رہسن جائیں ۔
پکھی پردیسی ابھے سردے ۔دو دن دے کھلکائیں ۔
ملک بیگانہ دیس پرایا ۔کوجھیاں کوڑ بنائیں ۔
نہ کوئی ساتھی نہ کوئی سنگتی ۔کینوں درد سنائیں ۔
قسمت سانگے ڈٹھم اے دھرتی ۔آدا کون اتھائیں ۔
حسن نگر ڈوں تھیوم روانہ ۔یا ربّ توڑ پرائیں ۔
منگاں دوائیں اﷲ سائیں ۔وچھڑیا ڈھول ملائیں ۔
عشقَ فرید بہوں ڈکھّ ڈتڑے ۔بچھیاں برہوں بلائیں ۔

ول کہیں ڈکھڑے وے ڈیندی ۔سانول دلڑی برما گیوں سوہنا یار ۔
کنے کنے بندے گل جھپ مالا ۔انحد بین بجا گیا سوہنا یار ۔
راول جوگی شاہ حسن دا ۔پرم جڑی جڑ لاگیوں سوہنا یار ۔
اکھیاں سہری سحر کماون ۔جادو چوٹ چلا گؤں سوہنا یار ۔
سوز تپش موجود ہمیشہ ۔بھا برہوں بھڑکا گؤں سوہنا یار ۔
لا کر یاری یار وساریو ۔کھوٹ فریب کما گؤں سوہنا یار ۔
کلھڑی چھڈ کے کیچ سدھائیوں ۔پربھت روہ رلا گؤں سوہنا یار ۔
توں بن یار فرید ڈکھاں وچ ۔سولیں جان اڑا گؤں سوہنا یار ۔

ول وس وسا اوہے ٹول وے ۔کر لاڈ مٹھڑا بول وے ۔
ہر وقت سانول ڈھول وے ۔پیا ہو اساڈڑے کول وے ۔
ان سہیندی گھنڈڑی کھولھ وے ۔ان سنگ میں سنگ بول وے ۔
اتہوں ناز دے ٹک ٹول وے ۔لکھ لکھ الول مخول وے ۔
اتھاں مٹھڑی جان سڑول وے ۔تھئی ڈکھڑیندی کچکول وے ۔
کیا ڈکھڑیں لدھڑم گول وے ۔تھئے چور زرھا تے کھولھ وے ۔
ماریا ہے کیا جڑ تول وے ۔ابرو غلیل گلول وے ۔
پے حوص دے وچّ بھول وے ۔جیرے اندر سو پول وے ۔
تھیا جسم چیچی ٹھول وے ۔دل ڈتڑے کئی گھر رول وے ۔
جے اے فرید دا ڈول وے ۔اہا ٹور تے ایہا جول وے ۔
کئی ڈیہ ن پھولا پھول وے ۔اجھوں شہریں وجسن دول وے ۔

وصل ہجر یکس ۔وسدا دوست قریب دلیندے ۔
علوی سفلی یار دیاں جھوکاں ۔خبر نہیں ایہناں کملیاں لوکاں ۔
اے دل جان پچھان ۔ہر جا دیرے چاک مہیں دے ۔
ڈکھّ ڈہاگ تے بے حزن میں ۔سکھ سہاگ تے ملک امن میں ۔
عاشق سمنجھ سنجان ۔سبھ مظہر میں یار چہیندے ۔
چاک ببانا من نوں بھانا ۔تن من اس دے راہ وکانا ۔
کیا وت دین ایمان ۔شرم بھرم سب ملک تہیندے ۔
عشقَ فرید تسرف کیتا ۔لائس جڑ کر پرم پلیتا ۔
سب صورتَ سبحان ۔ظاہر اکھیاں نال ڈسیندے ۔

وسو وی اکھیاں گھنگھوراں لاکے ۔
ساون آیا یار ن آیا ۔تھئے بادل طوفان بلا کے ۔
آون کہہ گئے ولّ ن آئے ۔دل نوں مفتی چوٹ چلا کے ۔
دل برمائے راول جوگی ۔دھن دھن بنسی پھوک بجا کے ۔
اتنا ظلم مناسب ناہیں ۔پہلوں اپنا یار بنا کے ۔
روہ جبل وچّ مارو تھل وچّ ۔مارو گیا پردیس رلا کے ۔
مارو ملک ملھیر دا مالک ۔لڈّ ن جاویں جھوک وسا کے ۔
جوگن تھیساں ملک ڈھنڈیساں ۔ویساں انگ بھبوت رما کے ۔
الڑے زخم ن چول پپیہا ۔ساڑ ن کوئل کوک سنا کے ۔
کروٹیاں لے ہٹّ ہٹّ جاندی ۔بے بس ڈکھڑے سول سہا کے ۔
تم بچھڑت موہے چین ن آوے ۔پاپ مٹاؤ انگن سہا کے ۔
گرجت بدرا لشکت بجلی ۔رم جھم بارش زور گھٹا کے ۔
ساجن باجھ فرید ہے جینا ۔مشکل ایسے بار اٹھا کے ۔

وطن بیگانے ول نہیں آونا ۔یاد کیتم دلدار ۔
کولے رہساں مول ن سہساں ۔ہجر دا باری بار ۔
وسریا سارا راج ببانا ۔وسر گیا گھر بار ۔
بھان منیساں مان نبھیساں ۔گھولے آر و یار ۔
سرخی کجل مساگ گیوسے ۔بٹھ پیا ہار سنگار ۔
پاروں ڈسدی جھوک سجن دی ۔کیوں رہساں اروار ۔
میں منتاری تے نینہ باری ۔قادر نیسم پار ۔
بٹھ پئی سندھڑی کیتم مولا ۔ملک ملھیر ملھار ۔
دیس عرب دا ملک تربدا ۔سارا باغ بہار ۔
روہی راوے روہیں رلیس ۔نس گیا کرہوں قطار ۔
ڈینہ ڈکھاں دا ڈونگر ڈسدا ۔رات غماں دی غار ۔
سانون آیا روہی وٹھڑی ۔بار تھئی گلزار ۔
دار مدار فرید ہے دل نوں ۔ڈکھڑے تارو تار ۔

وے توں سانولا ن مار نیناں دے تیر ۔
اکھیاں شر کارن نت بکھیاں ۔ہن پاپی بے پیر ۔
زلفاں مشکیں بنھ بنھ ڈیون ۔دلڑی کوں تئزیر ۔
تینڈے نال ہے سانول سوہنا ۔دل لانون تقصیر ۔
ناز نہورے گمزے تینڈے ۔مسہپھ دی تفصیر ۔
کاکل پنیاں نانگ ورادھا ۔ڈٹھڑی چڑھم سریر ۔
جھوکاں آن سولڑیاں سینگا ۔نین لوڑھیدے نیر ۔
پاہ ہمباہ اگار گئیندے ۔میں لیکھے اکسیر ۔
وٹھ کنوں تھئی دھرتی تھلڑی ۔ساگی ملک ملھیر ۔
رلڑے سجن سہاون تھلڑے ۔کار، ککی، کیڑ ۔
جیسلمیر نرہائی مانوں ۔تھی ڈوہیں کھنڈ کھیر ۔
تھل چترانگ اندر میں سسی ۔بیلیں بیٹیں ہیر ۔
روز اضل دا تینڈا ساڈا ۔مال مویشی سیر ۔
جانون لادا ملک تساڈا ۔تن من سیس سریر ۔
کوجھی کملی تیڈے ناں دی ۔نہ کر یار کریر ۔
مونجھاں دوست تے خوشیاں دشمن ۔سکھ ویری ڈکھ ویر ۔
جانی جوڑ چلئیو کانی ۔سندھ سندھ دے وچ پیڑ ۔
بٹھ چوچک بٹھ کھیڑے بھیڑے ۔توں نہ تھی دلگیر ۔
ڈیہوں ڈینہ کوراڑا تھیوے ۔واہ سک دی تاثیر ۔
رو رو تٹھلی پئیاں ناسوراں ۔دل وچ سو سو چیر ۔
اریانی دی کھلئت ملڑی ۔سنجبر دا جاگیر ۔
ہو ہو پھکڑی شہر کھواری ۔ساڈی ہے توقیر ۔
گوس قطب سب توں تو صدقے ۔کون فرید فقیر ۔

وچّ روہی دے رہندیاں ۔نازک نازو جٹیاں ۔
راتیں کرن شکار دلیں دے ۔ڈیہاں ولوڑن مٹیاں ۔
گجھڑے تیر چلاون کاری ۔سے سے دلڑیاں پھٹیاں ۔
کر کر دردمنداں کوں زخمی ۔ہے ہے بدھن ن پٹیاں ۔
چھیڑن بھیڈاں بکریا گائیں ۔لے لے گابے کٹیاں ۔
کئی مسکین مسافر ۔چوڑ کیتو نے ترٹیاں ۔
دھوئی دار فقیر تھیو سے ۔فخر وڈائیاں سٹیاں ۔
ہیوں دلبر دے کتڑے در دے ۔برہوں پئیاں گل گٹیاں ۔
موجھے فرید مزید ہمیشہ ۔اج کلھ خوشیاں گھٹیاں ۔

واہ ! حضرت عشقَ مجازی ۔سب راج رموز دی بازی ۔
سبھو شاہد اسلیں جانیں ۔ہے واحد پرم کہانی ۔
ہے وحدت سمنجھ سنجانی ۔وچّ پردے کسرت سازی ۔
کر رفع ملال کدورت ۔ٹکّ سمنجھ سجن بے صورتَ ۔
تھیاں ظاہر وچّ ہر مورت ۔چھپّ اولے نور حجازی ۔
سن حسن اضل دی چالی ۔سب ناز نہورے والی ۔
کتھ خالق خلق دا والی ۔کتھ آبد ریت نیازی ۔
کتھ عاشق درد کشالے ۔کتھ حسن ملاحت چالے ۔
تھی ہر شنگار ڈکھالے ۔خوش سیرت ناز نوازی ۔
کتھ مطرب تے میخانے ۔کتھ رندی رسم یگانے ۔
کتھ سوم صلوات ازانے ۔کتھ زاہد نیک نمازی ۔
ہے غیریئت زندیکی ۔پا ورثہ رکھ صدیقی ۔
کر زہد زہاد حقیقی ۔بن مرد مئلا غازی ۔
ٹھپّ فقہ اصول مسائل ۔سٹّ نحوی فیئل تے فاعل ۔
بٹھّ علمی بحث دلائل ۔ہے فقر فقط جاں بازی ۔
اے سلک سلوک فریدی ۔ہے ریت عجب توہیدی ۔
پر ذوق لذیذ جدیدی ۔چھڈّ لمبڑ دور درازی ۔

واہ ! واہ!! دلبر دی یاری ۔یاری کرم ن کاری ۔
تھی رکھڑا رکھم بریت ۔نہ پچھدا حالَ حقیقت ۔
نہ سندا ویدن ساری ۔
میں مٹھڑی ڈکھڑیں کٹھڑی ۔سے تیری غمدیں چٹڑی ۔
دل لڑی سولاں ماری ۔
نہ ڈٹھڑم مٹھڑا مکھنا ۔گیا سانون صاف سلکھنا ۔
گئی موسم چیتر بہاری ۔
نہ کھوج نہ کھوب اٹھاں دے ۔سب پربھت پندھ تھلاں دے ۔
دل رل رل رو رو ہاری ۔
میں سندھری کیویں جالاں ۔پردیس بیٹھی تن گالاں ۔
تھئے روہی ڈینہ ملھاری ۔
دل کھسدا بھیت ن ڈسدا ۔تھی اوپرا دوروں ہسدا ۔
لا ہو ہو شہر کھواری ۔
ہکّ یار فرید اویڑا ۔بیا سسّ ننان دا جھیڑا ۔
پئی پلڑے منجھ منجھاری ۔

واہ واہ سوہنے دا ورتارا ۔ہر صورتَ وچ کرے اتارا ۔
ہک جا چاوے عشقَ اجارہ ۔بئ جا ڈیوے حسن ادھارا ۔
او مالک مے ادنیٰ سگ دا ۔ہر صورتَ وچ مٹھڑا لگدا ۔
مے کیا موہ لیئس من جگدا ۔ماریس ہر جا ناز نقارہ ۔
میں بے آس امید دا مانا ۔ہر کس ناقص دے من بھانا ۔
دوست اویڑا یار ایانا ۔ہر اک دل کوں لگے پیارا ۔
جو میں وانگ بجھارت بجھدا ۔سو تھیا واقف ساری گجھ دا ۔
ہرگز دخل نہیں کہیں کجھدا ۔جان نظارہ یار دا سارا ۔
چرن گرُ دے سیس نوائیں ۔جو آکھے چم اکھیاں چائیں ۔
جوہد جہاد دا بار اٹھائیں ۔کرب کمال ہیئی مطلب بارا ۔
تھی گر پیر دا چیلا سچا ۔نہ ہو قدم ہٹا کر کچا ۔
برہو کڑاہ چڑھیا مچّ مچیا ۔جل بل مار عنا دا نعرہ ۔
جو کوئی رکھسی اے گن چارے ۔جو راتی جگ جوگ جگارے ۔
ونج خوش وس سی شام دوارے ۔رہسی جگت سوں نیارا ۔
جگرت سپنس سکوپت ٹریا ۔تینڈی سیر دے سانگے جڑیا ۔
جیندا پیر سنجانوں تھڑیا ۔پھرسی تھی چو گٹھ آوارہ ۔
توں ایہہ سمجھ سنجان ن چھوڑیں ۔نرگن سرگن وچ جا جوڑیں ۔
اپنے آپ توں منہ ن موڑیں ۔سب ہے روپ سروپ تہارا ۔
چاروں بید بدانت پکارن ۔اوم برم نارائن دھارن ۔
آتم اتم سروپ سدھارن ۔دویت فرید ہے جوٹھا لہرا ۔

یاد آون یار دے رلڑے ۔نت پوون کروپ کللڑے ۔
کیوں چڑھدی چندری کھارے ۔کیوں کردی زیور بارے ۔
جے جانی ہجر دے وارے ۔اے نیڑے سخت سولڑے ۔
ڈکھّ یار سکھاں دے دیرن ۔لئے سولاں سینے ڈھیرن ۔
منہ کالا نیلے پیرن ۔واہ ! ہوت پنل دے بھلڑے ۔
کیوں ڈکھڑی امر نبھاواں ۔ہن موت دا ملک وساواں ۔
ونج گورستان سہاواں ۔بٹھّ جیون کوڑ تسلڑے ۔
گل پیچ ہجر دے ولڑے ۔دل زخم اولڑے الڑے ۔
ایہہ نینہ لاون دے بھلڑے ۔پئے میں مٹھی دے پلڑے ۔
سب زور ہوس وس لائم ۔پر یار فرید ن آئم ۔
غم درد اندر سر پائم ۔کر آپیں گلڑے گلڑے ۔

یار بروچل کان ۔رلدی روہ ڈونگر وچ ۔
لائس جڑ کر بان ۔دلڑی، جان، جگر وچ ۔
سینگیاں سرتیاں کنتھ رجھایا ۔اپنے اپنے ڈھول کوں پایا ۔
میکوں میڈرے مانن ۔رولیا سنجڑے بروچ ۔
یار ن پاواں بار اٹھاواں ۔نیر وہاواں گاون گاواں ۔
رکھ رکھ وین دی وان ۔ہر کوچے گھر گھر وچ ۔
ریت تتی پیا ڈکھڑے گھاٹے ۔کھڑ بن کھوب گپاٹے گھاٹے ۔
سٹّ گیا جان پچھان ۔کانی مار اندر وچ ۔
حسن حقیقی نورِ حجازی ۔کھیڈے ناز نیاز دی بازی ۔
سدکو سمجھ سنجان ۔آیا کوٹ شہر وچ ۔
راہ اولڑے اوکھیاں گھاٹیاں ۔چبھدے ککرے کنڈرے کاٹھیاں ۔
مارم سول وڈان ۔آئم ظلم قہر وچ ۔
پہلے ڈینہ دی قسمت پھٹڑی ۔جمدے ویلے امڑی مٹھڑی ۔
ڈتڑا ڈکھ دا ڈان ۔لوڑھیس برہو بروچ ۔
درد فرید ہمیشہ ہووے ۔سارے پاپ دوئی دے دھووے ۔
رہندی تانگھ تے تان ۔پہنچاں پریم نگر وچ ۔

عشقَ تے باہِ بروبر، عشقَ دا تا تکھیرا ۔
باہِ سڑیندی ککھّ کانے نوں، عشقَ سڑیندا جیئڑا ۔
باہر سامے نال پانی دے،عشقَ دا دارو کہڑا ۔
یار میڈے aتھے چاہِ نہ رکھیں، جتھے عشقَ لائندا ڈیرہ ۔

یار ڈاڈھی عشقَ آتش لائی ہے ۔
سانوں لگّ گئی بیئختیاری،
سینے دے وچ نہ سمائی ہے ۔

ہلہلا کے عشقَ جو آیا ۔
محبت ڈاڈھا شور مچایا ۔
تھاں تھاں ناچ نچائی ہے ۔

عشقَ چوایا میں سر چائی ۔
شرم حیا پہلے سٹّ لیا ای ۔
عشقَ نوں ملامت لائی ہے ۔

عشقَ اویڑا بہن نہ دیندا ۔
تھی گداگر مست کریندا ۔
گھٹی گھٹی چا مننگائی ہے ۔

یار کوں کر مسجود ۔چھڈ ڈے بیو مئبود ۔
ہر صورتَ وچ یار کوں جانی ۔غیر نہیں موجود ۔
سبھ داد کوں سمجھی واحد ۔کسرت ہے مپھکود ۔
پھکھردین مٹھل دے شوقوں ۔دم دم نکلم دود ۔
وصل فرید کوں حاصل ہویا ۔جب ہو گیا نابود ۔

یار کراڑا حالَ وے ۔سانوں مار ن طعنے ۔
سانگ سنجوک رلائے قسمت ۔سانگے دوست بگانے ۔
جاں جاں سونہ بنانواں ۔تاں تاں ڈسدے دور ٹکانے ۔
آون کان ن منگنیں دلڑی ۔کچڑے کرن بہانے ۔
بے درداں دی پریت ن بھلی ۔ملا موت کوں آنے ۔
روواں رو رو لوک سناواں ۔جی ن آنوم خانے ۔
کوئی آکھے من مچل کوڑی ۔کوئی آکھے دیوانے ۔
سولیں نال سنجیدے جالے ۔سنج صباح گزرانے ۔
آنویں دیر ن لانوی ماہی ۔جند ڈوں ڈھیندی مہمانے ۔
اشوے غمزے ناز نہورے ۔کیا کیا حسن دا شانے ۔
جو ہے شان فرید دی ساری ۔مارن دا سامانے ۔

یار سپاہیڑا آ وس ماڈرو کول ۔
اک لکھ ڈیندی ڈو لکھ ڈیساں ۔ہک واری چا بول ۔
پہلوں دے کر باہ سراندی ۔ساول یار ن رول ۔
نیں سانون دی مے منتاری ۔سے چھولیاں لکھ جھول ۔
یار چہیندا مان مہیندا ۔آوس ماڈرے کول ۔
ساولیاں دے نین سلونڑی ۔کجلے دے ٹک ٹول ۔
پاپن چکوی کر کر چیکاں ۔الھڑے زخم ن چول ۔
مر مر جاندی رسک ن سہندی ۔دلڑی سخت سڑول ۔
بینے بونلے بینسر وسرے ۔گئے نورِ رمجھول ۔
نخرے ناز نہورے ہردم ۔بیا بیا کرن الول ۔
اؤگن ہاری ناسک کم دی ۔سوہنا عیب ن پھول ۔
سمجھ فرید ن تھی گمواسو ۔اﷲ ملیسم ڈھول ۔

زانت پھیلن کل شے باتل ۔ہک ہے فائل بیو سبھ آتل ۔
ذوق وگئیں طور عقل دے ۔بھٹ گھت کوڑی بحث دلائل ۔
اٹھدیں بہندیں ٹردیں پھردیں ۔ن ہو زاہل ن تھی غافل ۔
غیر مہالے ویر کھیالے ۔ہر ہک ڈوں رکھ گپھت شامل ۔
ساڈا ہے مہبوب دلیندا ۔جو کوئی ہے توحید دا قایل ۔
علم حقائق دا ہے لایق ۔نفس مزکی معدہ قابل ۔
باجھ محبت جان برابر ۔کیا ناتک کیا ناہک ساہل ۔
ابنل عربی دی رکھ ملت ۔ٹھپ رکھ پھکا اصول مسائل ۔
بہہ کر کلھڑیں رمز سجھائی ۔پیر مکمل عارف کامل ۔
وجہ اﷲ فرید ہے باقی ۔باقی ہالک زاہک زاہل ۔