آ چنوں رل یار ۔پیلوں پکیاں نی وے ۔
کئی بگڑیاں، کئی ساویاں پیلیاں ۔کئی بھوریاں کئی پھکڑیاں نیلیاں ۔
کئی اودیاں گلنار ۔کٹوئیا رتیاں نی وے ۔

بار تھئی ہے رشک ارم دی ۔سکّ سڑ گئی جڑھ ڈکھّ تے غم دی ۔
ہر جا باغ بہار ۔ساکھاں چکھیاں نی وے ۔

پیلوں ڈیلیاں دیاں گلزارا ۔کہیں گل ٹوریاں کہی سر کھاریاں ۔
کئی لا بیٹھیاں بار ۔بھر بھر پچھیاں نی وے ۔

جال جلوٹیں تھئی آبادی ۔پل پل خوشیاں دم دم شادی ۔
لوکی سہنس ہزار ۔کل نے پکھیاں نی وے ۔

حوراں پریاں ٹولے ٹولے ۔حسن دیاں ہیلاں برہوں دے جھولے ۔
راتیں ٹھنڈیاں ٹھار ۔گوئلیں تتیاں نی وے ۔

رکھدے ناز حسن پرور وے ۔اتھرو تیغ تے تیر نظر دے ۔
تیز تکھے ہتھیار ۔دلیاں پھٹیاں نی وے ۔

کئی ڈیون انّ نال برابر ۔کئی گھن آون ڈیڈھے کر کر ۔
کئی ویچن بازار ۔تلیاں تکیاں نی وے ۔

کئی دھپّ وچّ وی چندیاں رہندیاں ۔کئی گھن چھان چھنویرے بہندیاں ۔
کئی چن چن پئیاں ہار ۔ہٹیاں تھکیاں نی وے ۔

ایڈوں اشوے گمزے نخرے ۔اوڈوں یار کھرائتی بکرے ۔
کسن کان تیار ۔رانداں رسیاں نی وے ۔

پیلوں چندیں بوچھن لیراں ۔چولا وی تھیا لیر کتیراں ۔
گلڑے کرن پچانر ۔سنگیاں سکیاں نی وے ۔

آئیاں پیلوں چنن دے سانگے ۔اوڑک تھئیاں پھریدن وانگے ۔
چھوڑ آرام قرار ۔ہکیاں بکیاں نی وے ۔

آہن الندر روز شب ۔پہنجی خودی میں خود غرق ۔
حالت ن سوم (سنلوانت) سلوت دی ۔کھواہش ن حج زکوات دی ۔
چاہت نہ ذات سپھات دی ۔ہک شان وحدت جی مرک ۔

نہ طلب ملک تے مال دی ۔نہ غرض جاہو جلال دی ۔
مستی خدائی خیال دی ۔پھونیں ن آدم جئے تے تک ۔

تونے جو دریا نوش ہن ۔پور جوش تھی خاموش ہن ۔
اصرار دے سرپوش ہن ۔سامت رہن مارن ن بک ۔

عاشق اتے معشوق ہن ۔سابق اتے مسبوک ہن ۔
خود در اتے صندوق ہن ۔ہر طور وچ رہندے اوچھک ۔

مسکین اتے مظلوم ہن ۔مہزون اتے مغموم ہن ۔
ہر وقت کلخادوم ہن ۔رکھدے ن دل وچ کئی عمق ۔

جو کچھ ہے ظاہر برملا ۔جانڑاں میں کویں ما سواں ۔
مرشد مہککّ وج وجا ۔ہما اوست دا ڈترا سابق ۔

ایہو فکر ہے ایہا گالھ ہے ۔ایہو وجد ہے ایہو حالَ ہے ۔
ایہو ذوق دمدم نال ہے ۔ایہو سچ ہے بیا سبھ ہے نرک ۔

بٹھ وہم خطرے دی ادا ۔ڈوجھا نوہی ہے ہک خدا ۔
اندر تے باہر ہے سدا ۔موجود ہک موجود ہک ۔

توں بن فقط بیا کو نہیں ۔منڈھوں غیر کی اتھ بوہیں ۔
ہے ہک سدا اتے ڈوہیں ۔ہک نال تھی ہک سٹ فرق ۔

اپنی حقیقت گول ۔بیکوں ن اصلوں پھول توں ۔
رکھ اساڈا بول توں ۔آئیں ن ہک ہے مہج پک ۔

پیکر پھریدی جام توں ۔تھی رند مست مداس توں ۔
ڈیہوں ڈونہ ودھا رکھ گام توں ۔واہ واہ کرے ساری خلق ۔

آ مل اجکل سوہناں سائیں ۔نہ تاں مفتی خون تھیسائیں ۔
توں بن مول ن سہندیاں واہیں ۔سن دل نال تاں گالھ اکھائیں ۔
پربھت دھاراں روہ گھنیڑے ۔جتھ لانگھے جتھ تھیوم وہیرے ۔
بے شک دردمنداں دے دیرے ۔جتھ تھلڑا جتھ سنجڑیاں جانہیں ۔
ہک پل عیش ن پائم گھر وچّ ۔گزری ساری عمر سفر وچّ ۔
پوندے سو سو پور اندر وچّ ۔یاربّ یار دے دیس وسائیں ۔
جاں ڈیکھاں جھڑّ مینہہ کن من کوں ۔روواں کر کر یاد سجن کوں ۔
اکھیاں بلکن منہ ڈیکھن کوں ۔گل لانون کوں تھپکن باہیں ۔
واٹ نہاراں کانگ اڈاراں ۔پنڈت جوسی دے کن کھاواں ۔
سو پنج ہاراں فالاں پاواں ۔اؤسی میڈا یار کڈاہیں ۔
میں بدناں کہیں بھیم بھرم دا ۔تونہی صاحب لاج شرم دا ۔
زور فرید کوں تیڈڑے دم دا ۔لگڑی ساول توڑ نبھائیں ۔

آ مل ماہی میں ماندی ہاں ۔بے وسّ برہوں دی باندی ہاں ۔
عشقَ اویڑے دشمن ویڑے ۔سسّ نناناں کرم بکھیڑے ۔
امڑی جڑ جڑ لاوم جھیڑے ۔بابلی ویر ن بھادی ہاں ۔
کھیڑے بھیڑے سخت ستاون ۔نیڑے وسدے مارن آون ۔
سنگیاں سرتیاں تہمت لاون ۔کلھڑی پئی کرلاندی ہاں ۔
سیجھ سڑیندی لمبے لیندی ۔گانے گہنے پھل ن پیندی ۔
طول تلیندی چوڑ جلیندی ۔روندی تے غم کھاندی ہاں ۔
ڈکھڑے پانواں نینہ نبھاواں ۔توں بن کینوں کوک سناواں ۔
تپدیں کھپدیں وقت ونجاواں ۔ول ول جھوکاں جاندی ہاں ۔
مولا جھوکاں پھیر وسیسی ۔سارا روگ اندر دا ویسی ۔
یار فرید انگن پوں پیسی ۔ڈیسم بانہہ سراندیاں ۔

آ مل مارو ماڑرو ۔تھل وچّ کردیاں دھاہاں ۔
مارا ہکلاں کوکڑیاں ۔کر کر لمبڑیاں باہاں ۔
بھل گئیاں رسماں ریتڑیاں ۔جینہ ڈینہ لگڑیاں پیتاں ۔
بٹھّ پئے کھویش کبیلڑے ۔پر ہک تینوں چاہاں ۔
کویں جیوے جالڑے ۔سنجڑی ہیر سلیٹی ۔
رانجھن تخت ہزارڑے ۔سکیاں لائیاں کاہاں ۔
ما پیو ویر وساریوم ۔راول ڈتڑم رلا ۔
پاواں لیرے میلڑے ۔چلی چنڑی لاہاں ۔
جاہی چٹ فرید نوں ۔لائیو لاڈ کھلائیو ۔
مول ن وسرم ریڈریاں ۔سانول ناز نگاہاں ۔

آ پہنتم جیندی مکے ۔اینہی شہر مبارک بکے ۔
واہ دیس عرب دآں چالیں ۔خوش ترہیں خوب خسالیں ۔
گئیاں وسر وطن دیاں گالھیں ۔کیا کھویش قبیلے سکے ۔
ہے لذت وادھو وادھی ۔ہے ہر دم ڈوڑی شادی ۔
ہر ویلے تانگھ زیادی ۔کئی ہارے تے کئی تھکے ۔
ہن پتھر سیجھ پھلاں دی ۔ہے دھوڑی طول گلاں دی ۔
شب بعد صبا من بھاندی ۔تا صبح جھلیندی پکھے ۔
امگور ہزار متیرن ۔خربوزے پنڈ کسیرن ۔
رمان شگیر کبیرن ۔چن دانے ماروں پھکے ۔
ہے ملک مکدس نوری ۔ہے جنت حور قصوری ۔
بن عاشق پاک حضوری ۔پیا کون قدم اتھے رکھے ۔
ونج ڈٹھم مدینہ عالی ۔جتھّ کونو مکان دا والی ۔
ہے دھرتی عیبوں خالی ۔پیا نور رسالت چھکے ۔
کیوں وسرن یار دے دیرے ۔تھیا اکھیاں رو رو بیرے ۔
دم جیندیں کرسوں پھیرے ۔یا لد بحثوں آ پکے ۔
توڑے لگدے دھکے دھکے ۔آکھ ول ول یار ڈوں تکے ۔
تن آگ محبت بخے ۔دل دردوں لزت چکھے ۔
ہے سخت شدید آزانری ۔کرے کون فرید دی کاری ۔
تھئے بھنلے نالے جاری ۔دل سوزوں بھجّ بھجّ پکے ۔

آپے بار محبت چائم ڑی ۔ونج آپ کوں آپ اوائم ڑی ۔
سب ڈکھاں سولاں دی تات ملم ۔غم درد، اندوہ، برات ملم ۔
بھیڑے ڈکھڑیں مار منجھائم ڑی ۔
سوہنا ہوت پنل چھڈّ کیچ گیا ۔گل سوز فراق دا پیچ پیا ۔
جو لکھیا پلڑے پائم ڑی ۔
ڈکھاں تھل مارو آ پیش گیا ۔دل جان جگر تن ریش گیا ۔
تتی عشقَ اولڑا لائم ۔
منہجا یار پنل چھڈّ کیچ رٹھا ۔سر جلمیں نینہ جو میہہ وٹھا ۔
ربّ ایڑھے بار سہائم ڑی ۔
ہک وار فرید نوں یار ملے ۔سرو پنڈ ہجر دا بار ٹلے ۔
جیندے کارن امر گنوائم ڑی ۔

آپے کیتوئی یار وے ۔کیوں تھی کھڑیوں اوازار وے ۔
ایویں ن ہا لایق پنل ۔کلھڑی د ول لدھڑو ن کلھ ۔
ونج کیچ لائیو عیش گل ۔مے گل موئی وچّ بار وے ۔
دلڑوں ن سنجڑی کوں چہیں ۔سرموں کشرموں آ بہیں ۔
شالہ سدا توں خوش رہیں ۔اصلوں نہیں اے کار وے ۔
جڑ جڑ لگی آ سانونی ۔مد مست مینہہ وساونی ۔
موسم سہاگ سہاونی ۔میں سر ڈوہاگ دا بار وے ۔
گئی مفت چیتر بہار وی ۔سرخی تے کجلا دھار وی ۔
مہندی تے ہار شنگار وی ۔کر یاد قول قرار وے ۔
ما پیو تتی توں دور ہے ۔ڈکھّ درد قہر کلور ہے ۔
سانول سبھو منظور ہے ۔ہکّ توں ن تھی بے زار وے ۔
آئیاں رتاں من بھاونیاں ۔لالیاں لون تے کاونیاں ۔
ول تانگھ چاوے چاونیاں ۔ول رس وسوں ہکّ وار وے ۔
گیوں رول مٹھڑا ڈھول وے ۔سارے بھلے ٹک ٹول وے ۔
وسرے الول مخول وے ۔ڈکھّ سول ناسیں تار وے ۔
دل شینہ نیہ دے وات ہے ۔ہییات ڈیہاں رات ہے ۔
اے منہ ن ماندی بات ہے ۔دل ہک لکھ آزار وے ۔
قسمت پٹھی دیاں گالیاں ۔مارو ن پیتاں پالیاں ۔
ڈے گیوم ملک نکالیاں ۔گھر بار بر، گھر بار وے ۔
ڈکھّ پیا پٹی دے پیش ہے ۔غم صبح شام ہمیش ہے ۔
دل زخم زخمی ریش ہے ۔توں بن تھوم لاچار وے ۔
بابل دی شفقت کھٹّ گئی ۔ماں مار مار کے ہٹّ گئی ۔
بھینیں دی سنگت ترٹّ گئی ۔ویرن دا نت تکرار وے ۔
جے تئیں ن ڈیخاں ول تینکوں ۔اصلوں ن ٹکّ رہساں منڈھو ۔
رکھسیں جے اتنی تانگھ توں ۔ہن پار نیلا پار وے ۔
ہن ہٹ دی کوڑی چج گئی ۔نیڑے کنوں دل رجّ گئی ۔
ڈکھڑیں توں دلڑی بھجّ گئی ۔بس یار گیو سے ہار وے ۔
آ آپ کیتو پیار وے ۔چا سر تے ڈوہ ہزار وے ۔
گلڑے، پچار، ویار وے ۔ٹھہندی نہیں ہن آر وے ۔
ستڑی کں کلھڑا چھوڑ گیوں ۔واگاں وطن تے موڑ گیوں ۔
سنج بر دی چھل وچّ بوڑ گیوں ۔لٹّ دھاڑ ظلم اندھار وے ۔
ہیں ظلم تو کر بس کیڈیں ۔رلڑے فرید دے وسّ کڈیں ۔
وسّ رسّ اتے کھل ہسّ کڈیں ۔جیون دے ڈینہ ہن چار وے ۔

آون دی کر کئی سانول ۔مفت ن جانوم جوبھن ڈھل ۔
سانون وقت سہاچ دے ۔رم جھم برسن بادل ۔
بٹھ پئے ہجر دے ڈینرڑے ۔عمر گزاروں رل رل ۔
ناہیں پیت لجاونی ۔آنوی رانا اج کلھ ۔
پرسوں ترسوں مر ستی ۔ول کتھ لبھسیا مومل ۔
یار لڈ آویں آوسیں ۔بٹھ گھت راجر دا تھل ۔
گھولاں راج خراج نوں ۔واراں سادھاں سومل ۔
جی کوں چاہ ملاپ دی ۔دل کوں تانگھ اتاول ۔
نین سکیتے درس دے ۔لاون سخت اباہل ۔
مارو اکھیاں جاڈرو ۔ناز و چالیں چنچل ۔
شوخ نگاہ مریلڑی ۔ظلمی زلف ولو ول ۔
کرک ن پاپن کنجڑی ۔ڈال ن ہاں کوں پل پل ۔
کوئل ساڑ پجالیا ۔کر کر کوکاں ول ول ۔
واہ واہ یار دی یاری ۔بھل بھل برہوں دی البھل ۔
جیڑا بیقل اکھڑیاں ۔بل بل دلڑی ہرمل ۔
نینہ نبھایا کھوٹڑا ۔نجریم سوکھا اول ۔
آخر اوڑک تھکڑی ۔مہج مئما لا حل ۔
مارو تھل دے پینڈڑے ۔پیچ کللڑے ول چھل ۔
تھک تھک ہٹ ہٹ ہارڑی ۔ہتھڑیں پیرڑیں کڑول ۔
کہتھڑے کہتھڑے پریت دے ۔ساڈے ڈورے مل مل ۔
اونی لوئی لاج دی ۔اطلس مشرو مخمل ۔
توں بن کون فرید دی ۔جانی لہسم آ کلھ ۔
جیجھی تیجھی تینڈیاں ۔گال ن ماہی لا گل ۔

آئے مست دہاڑے ساون دے ۔وہ ساون دے مان بھاون دے ۔
بدلے پورب معڑ ڈکھن دے ۔کجلے بھرے سو سو ون دے ۔
چارے طرفوں زور پون دے ۔سارے جوڑ وساون دے ۔
چکویاں چکوے اغن پپیہے ۔کوئل مور چچونے چیہے ۔
سہنس چکور چنڈور ببیہے ۔شاغل گیت شناون دے ۔
ڈینہاں پیگھاں ساویاں پیلیاں ۔راتیں کھنمیاں خمن رنگیلیاں ۔
گجّ گجّ غازہ گجن رسیلیاں ۔وقت شنگار سہاون دے ۔
روہی راوے تھیا گلزاراں ۔تھل چترانگ وی باغ بہاراں ۔
گھنڈ تواراں بارش باراں ۔چرچے دھاون گاون دے ۔
چاندنی رات ملھاری ڈونہ ہے ۔ٹھڈڑیاں ہیلاں رم جھم مینہہ ہے ۔
سوہنی موسم لگڑا نینہ ہے ۔گئے ویلے غم کھاون دے ۔
مد مستانی تے خوش دنڑے ۔سالوں سوہے کیسر بھنڑے ۔
سہجوں مینہہ برساتوں سنڑے ۔جھگڑے لانگھے لاون دے ۔
ونہ فرید آباد تھیوسے ۔مال مویشی شاد تھیوسے ۔
دل دردوں آزاد تھیوسے ۔چولے انگ نہ مانون دے ۔

اے حسن حقیقی نور اضل ۔تینوں واجب تے امکان کہوں ۔
تینوں خالق ذات قدیم کہوں ۔تینوں ہادس خلق جہان کہوں ۔
تینوں متعلق مہز وجود کہوں ۔تینوں المیا عیان کہوں ۔
ارواح نپھوس عقول مثال ۔اشباہ عیان نہاں کہوں ۔
تینوں این حقیقت ماہیئت ۔تینوں عرض صفت تے شان کہوں ۔
انواء کہوں اؤزاء کہوں ۔اتوار کہوں اؤزاء کہوں ۔
تینوں عرش کہوں افلاک کہوں ۔تینوں ناز نعیم جناں کہوں ۔
تینوں تت جماد نبات کہوں ۔حیوان کہوں انسان کہوں ۔
تینوں مسجد مندر دیر کہوں ۔تینوں پوتھی تے قرآن کہوں ۔
تسبیح کہوں زنار کہوں ۔تینوں کفر کہوں ایمان کہوں ۔
تینوں بادل برکھا گاج کہوں ۔تینوں بجلی تے باران کہوں ۔
تینوں آب کہوں تے خاک کہوں ۔تینوں بعد کہوں نیران کہوں ۔
تینوں دسرت لچھمن رام کہوں ۔تینوں سیتا جی جانان کہوں ۔
بلدیو جسودا نند کہوں ۔تینوں کسن کنھیا قان کہوں ۔
تینوں برما بشن گنیش کہوں ۔مہاں دیوَ کہوں بھگوان کہوں ۔
تینوں گیت گرنتھ تے بید کہوں ۔تینوں گیان کہوں اگیان کہوں ۔
تینوں آدم حوا شیس کہوں ۔تینوں نوح کہوں طوفان کہوں ۔
تینوں ابراہیی خلیل کہوں ۔تینوں موسیٰ بن عمران کہوں ۔
تینوں ہر دل دا دلدار کہوں ۔تینوں احمد عالی شان کہوں ۔
تینوں شاہد ملک حجاز کہوں ۔تینوں باعث کون مکان کہوں ۔
تینوں ناز کہوں انداز کہوں ۔تینوں حور پری گلمان کہوں ۔
تینوں نوک کہوں تینوں ٹوک کہوں ۔تینوں سرخی بیڑا پان کہوں ۔
تینوں طبلہ تے طنبور کہوں ۔تینوں ڈھولک تے سربان کہوں ۔
تینوں حسن تے ہار شنگار کہوں ۔تینوں وشوا غمزا آن کہوں ۔
تینوں عشقَ کہوں تینوں علم کہوں ۔تینوں وہم یقین گمان کہوں ۔
تینوں حسن کوی ادراک کہوں ۔تینوں ذوق کہوں وجدان کہوں ۔
تینوں سکر کہوں سکران کہوں ۔تینوں حیرت تے حیران کہوں ۔
تسلیم کہوں تلوین کہوں ۔تمکین کہوں ارپھان کہوں ۔
تینوں سنبل سوسن سرو کہوں ۔تینوں نرگس ناپھرمان کہوں ۔
تینوں لال داغ تے باغ کہوں ۔گلزار کہوں بستان کہوں ۔
تینوں خنجر تیر تفنگ کہوں ۔تینوں برچھا بانک سنان کہوں ۔
تینوں تیر کھدنگ کمان کہوں ۔سپھار کہوں پیکان کہوں ۔
بے رنگ کہوں بیمسل کہوں ۔بے صورتَ ہر ہر آن کہوں ۔
صبوح کہوں کدوس کہوں ۔رحمٰن کہوں سبحان کہوں ۔
کر طوبیٰ ترت فرید سدا ۔ہر شے نوں پور نقصان کہوں ۔
اے پاک الکھ بے عیب کہوں ۔اسے حق بے نام نشان کہوں ۔

اج بن موں برج راج بنسری بجائی ۔
بنسری بجائی اگم گیت گائی ۔
رتّ سہاگ بھاگ پھاگ راگ رنگ پیا سنگ ۔
بھئیو آنند امگ امگ ہر موں ہریائی ۔
کنج موں بھلی کرشن سے کھیلوں ہوری ۔
پریم نیم کی گلال کو اڑائی ۔
این بین چین میں بین بھئیو نہیں بین ۔
انحد گھنگھور شور زور سے مچائی ۔
سن مانہِ سمادھ سدھ دا لکھ لاگ رہو ۔
مہاں گھٹ وہد پٹ جوت ہیں جگائی ۔
کہاں گنگ گومتی جمنا عر رانم گنگ ۔
دل جل موں ٹوب ٹوب تیرتھ پرسائی ۔
کاشی، متھرا، پراگ، برما، بشن مہیش ۔
سب ہی اپنوں بھیس کیوں پردیس جائی ۔
برم کی فرید کھیل بسری جگت موں بیل ۔
درمٹ کے پھول کو پھلا کے پھل کھائی ۔

اج ڈوڑی سک دیدار دی ہے ۔متاں آئی نگر دلدار دی ہے۔
عرض مقدس ملک عرب دی ۔ہر ہر وادی پھرہ طرب دی ۔
منزل ترہ عجب دی ۔ساری وجاء شنگار دی ہے۔
ہر ہر قطرہ آمب ہے کوسر ۔گردو غبار ہے مشک تے امبر ۔
کرڑ کنڈا شمشاد سنوبر ۔خار وی شکل بہار دی ہے ۔
عرب شریف ہے سوہنی ساری ۔نازک نازو تے متواری ۔
تھیواں واری لکھ لکھ واری ۔دار نبی مختار دی ہے ۔
آئے حج امرے دے وارے ۔سبھ رل مل لبیک پکارے ۔
جیندی ڈیکھاں ربّ ن مارے ۔وسری ہب گھر بار دی ہے ۔
آنگن ن بھاوے تے گھر کھاوے ۔ساڑے تول نہالی بھاوے ۔
کئی شے اسلوں مہج بھاوے ن ۔سک ہک ساول یار دی ہے ۔
عشقَ فرید خرید کیتوسے ۔کلھ کاروں آزاد تھیؤسے ۔
سرخی سیندھ مسارا گیوسے ۔نہ کلھ کجلے دھار دی ہے ۔

اج کلھ اکھ پھرکاندی ہے ۔کئی خبر وسال دی آندی ہے ۔
وقت ملن دی موسم آئی ۔لزت روز بروز سوائی ۔
خوشیاں کردی ماں پیو جائی ۔کیا بردی کیا باندی ہے ۔
دردوں علم برباد تھیوسے ۔جنگل بیلا شاد تھیوسے ۔
ویرانہ آباد تھیوسے ۔پھرہت مول ن جاندی ہے ۔
ہر ویلے ہر آن ہے شادی ۔ڈیون لوک مبارکبادی ۔
ہر آزاروں تھئی آزادی ۔سول کنوں دل واندی ہے ۔
رانجھن جوگی آئم ویڑھے ۔سڑدے مردے کھیڑے بھیڑے ۔
ہن وت سانوں کون نکھیڑے ۔پل پل باہ سراندی ہے ۔
تھیا فرید سہاگ سوایا ۔مولٰی جھوک نوں آن وسایا ۔
رانجھن میڈا میں گھر آیا ۔جیں کارن دل ماندی ہے ۔

اج مانگھ مہینے دی ناویں وے ۔ول آویں آ گل لانویں وے ۔
رتّ رنگیلی تے سائت سوہنی ۔موسم گل پھل دی من موہنی ۔
مد مستانی ڈکھڑیں کوہنی ۔سانول سہن سہاویں وے ۔
سئیاں ناز نواز کریندیاں ۔کجلا سرخی مانگ بنیندیاں ۔
چیتر سہیندیاں ور گل لیندیاں ۔میں گھر وی پوں پاویں وے ۔
مٹھڑی روپ انوپ وسارے ۔ڈکھڑی روندی امر گزارے ۔
سوہنا ڈے کر کوڑے لارے ۔آندی ن مڑ جاویں وے ۔
کھیڑے بھیڑے رکھن بکھیڑے ۔سسّ نناناں لانوم جھیڑے ۔
چاک مہیں دا آ وڑ ویڑھے ۔تتڑی نوں ن تاویں وے ۔
سئیاں جگتاں نوکاں کردیاں ۔مہنے ہاپ کریندیاں بردیاں ۔
مل ماہی ہن بھٹّ گھت سردیاں ۔نہ دھوتیں لاج لجاویں وے ۔
توں بن میرا ہور ن کوئی ۔تانے مارم خلق سبھوئی ۔
روز اضل دی تیری ہوئی ۔لگڑی توڑ نبھاویں وے ۔
سالو بھنڑا اخیاں نیرے ۔چولی چنڑی لیر کتیرے ۔
لوں لوں سیڑھاں لکھ لکھ چیرے ۔الڑے زخم مٹانوی وے ۔
نینہ فرید فقر دی موڑی ۔باجھ برہوں دے کل گل کوڑی ۔
مردی جیندی نیویں پوری ۔دل نوں داغ ن لاویں وے ۔

اج مانگھ مہینے دی یاری وے ۔کیوں بیٹھیں یار وساری وے ۔
آئی موسم چیتر بہاراں ۔سنگیاں سرتاں ملیاں یاراں ۔
جوبھن لہریں تار متاراں ۔ہک میں مفت ازاری وے ۔
سئیاں دھانون گاون گانون ۔سہجے ہار شنگار سہاون ۔
مانگ بناون دھڑیاں گندھانون ۔میں سر ڈکھڑے باری وے ۔
سرخی کجلا میندی سونہدی ۔ہر ہک اپنے ڈھول نوں مونہدی ۔
میں مٹھڑی غم لٹڑی لونہدی ۔کردی لکھ لکھ زاری وے ۔
زیور پاون بیڑے لاون ۔کنتھ رجھاون سیجھ سہاون ۔
بانہہ سراندی ور گل لاون ۔میں ہکّ سولاں ماری وے ۔
رتّ سوہنی تے وقت سکھیلے ۔انگن سہیلے گھر البیلے ۔
میکوں وی ربّ رانجھن میلے ۔قسمت ڈیوم واری وے ۔
گل پھل دھجرا جوڑ ڈکھاوم ۔بلبل بھورے خوشیاں پاوم ۔
ول ول حسرت ماڑے آوم ۔پل پل چبھم کٹاری وے ۔
اجڑے سہرے ہار کمانے ۔ناز نواز دے ٹول وہانے ۔
گزرے سارے مانے ترانے ۔لگڑی شہر کھواری وے ۔
راتیں نندر ن ڈینہ کرارے ۔ہر ہر ویلے دار مدارے ۔
تول نہالی ڈسدی دارے ۔تتڑی اوڑک ہاری وے ۔
بانہہ چڑیلی سکّ سکّ ہٹڑی ۔گل ن لاوے ڈیندا پٹھڑی ۔
پیت کللڑی ریت اپٹھڑی ۔ڈٹھڑی یار دی یاری وے ۔
ماہی مٹھڑا گل نہ لاوم ۔گانے گہنے کھاون آوم ۔
باس گلاں دی ساہ منجھاوم ۔ساڑے بعد بہاری وے ۔
درد اندوہ تے روم کشالے ۔سوز پجالے اکھیاں نالے ۔
شالہ یار فرید سمبھالے ۔ٹالم مونجھ منجھاری وے ۔

اجوں مارو ملیو ۔دل نہ ماندی تھی ۔
سوہے سجّ کوں ساڑ تے ۔ونج متراں دی تھی ۔
باندی بردی یار دی ۔بردی باندی تھی ۔
گیروں الفت یار دے ۔دلڑی واندی تھی ۔
نینہ نبھیدی مر گیوم ۔پنل کاندھی تھی ۔
تانگھ فرید نوں آکھدی ۔بر ڈوں پاندھی تھی ۔

اج پہلوں سیز سڑیندی ہے ۔تتی طول سڑی چکّ پیندی ہے ۔
ڈینہ فراق اساں سر کڑکے ۔دلڑی فڑکے چھاتی تھڑکے ۔
سول نویں نت ڈیون دھڑکے ۔سختی سخت ستیندی ہے ۔
آئے وقت وداع سجن دے ۔سوہنے سانول من موہن دے ۔
سنجڑے سینے بیعت حزن دے ۔دلڑی جھوک ڈکھیندی ہے ۔
اجڑی رنگت پھٹڑے پھٹڑے ۔ہار ہمیلاں سہرے ترٹڑے ۔
اے ڈکھّ کٹھڑے سکھڑی کھٹڑے ۔پل پل پیڑ منجھیندی ہے ۔
وتن پیاساں چائیاں کھنکیاں ۔خوشیاں ڈسکیاں مونجھاں مسکیاں ۔
سانوں ڈوڑیاں ڈوڑیاں کھسکیاں ۔قسمت رکھ بدلیندی ہے ۔
پاس ن کیتی آس دلوں دے ۔یاری تروڑی یار چہیندے ۔
مان ونجائم مان مہیں دے ۔جندڑی خطر کریندی ہے ۔
مستک لکھڑی پیس پیو سے ۔یار فرید ن کھڑ مکلیوسے ۔
بے درداں دے ساتھ رلیوسے ۔سب کئی میہنیں ڈیندی ہے ۔

اج رنگ رخ تے ولیا ہے ۔متاں ماہی ماہنو گھلیا ہے ۔
جنگل بیلے سبزی چائی ۔رونک روز بروز سوائی ۔
رل مل سئیاں ڈیون ودھائی ۔رانجھن لوں لوں رلیا ہے ۔
کانھ کہیلے خنکی چائی ۔چائی لیادے پور للائی ۔
گل پھل کردے حسن ن ماہی ۔سکھ ملیا ڈکھّ ٹلیا ہے ۔
رانجھن جوگی میڈا ماہی ۔میں بیواہی دا ہے واہی ۔
روز اضل توں اسدی آہی ۔جیں دلڑی نوں ملیا ہے ۔
ڈھولن ڈتی بانہہ سراندی ۔سسّ ننان تھئی درماندی ۔
کھیڑیں بھیڑیں حسرت آندی ۔کوئی گلیا تے کوئی جلیا ہے ۔
ماہی کیتے جھوکیں دیرے ۔تھئے ہن میرے بھاگ بھلیرے ۔
ہتھ گانے سر سونہدے سہرے ۔باغ خوشی دا پھلیا ہے ۔
تھیوسے سول کنوں جیواندا ۔گزریا ویلھا وقت ڈکھاں دا ۔
یار فرید ملیوم دل بھاندا ۔بخت اساں ول ڈھلیا ہے ۔

اج سانولڑے مکلایا ۔سر بار ڈکھاں دا چایا ۔
اے قبلہ اقدس عالی ۔ہر عیب کنوں ہے خالی ۔
اب ادب ابید سوالی ۔جو جو منگیا سو سو پایا ۔
واہ ! امن اﷲ مئزم ۔وہ حرم اﷲ مہرم ۔
واہ ! بیت اﷲ مکرم ۔رحمت دا سرمایہ ۔
اے نور سیاح مجسم ۔ہے این سوادل اعظم ۔
تھیا بے شک آمن بے غم ۔جو حرم اہاتے آیا ۔
کر یاد حریم حرم کوں ۔رکھ پیش پرانے غم کوں ۔
دل آکھے کھانواں سمع کوں ۔ہے جیون کوڑ اجایا ۔
ہن واگاں وطن ولائیاں ۔لکھ مونجھ مونجھاریاں آیاں ۔
دل سچڑیاں پتیاں لایاں ۔دل میلیں بار کھدایا ۔
دل دلبر کیتے سکے ۔گھر شہر بازار ن ٹکے ۔
ونج (ونیہ) کھوسوں توپھ دے دھکے ۔ول جیکر بخت بھڑایا ۔
بن یار فرید نجرساں ۔رتّ رو رو آہیں کرساں ۔
غم کھا کھا اوڑک مرساں ۔ڈکھ ڈکھریں جیڑا تایا ۔

(سانولڑے=کعبے دا سانولا رنگ، بار=بھار، ڈکھاں=دکھاں،
اقدس=پوتر، عبد=داس، ابید=چھوٹا داس، امن=
آرام گھر، مئزم=مان یوگ، حرم=گھر، مہرم=آدریوگ،
سوادل=مکہ شریف، آمن=آؤنا، حریم=وہڑھا، سمع=
زہر، مونجھ=دکھ،رنج، سکے=لگن، کھوسوں=کھاوانگے، توپھ=پرکرما،
بھڑایا=مدد کیتی، جیڑا=جی)

اج شبریاں شگف بھاندے ہن ۔متاں دیس پنل دے آندے ہن ۔
ناز جمل جمیل وطن دے ۔راہیں راہندے راہ سجن دے ۔
ہر دم ہوون نال امن دے ۔ساتھی دردمنداں دے ہن ۔
لب مسکاون اکھیاں پھرکن ۔رگ رگ بلکے دلریاں سرکن ۔
غم غم کھاون ڈکھڑے کرکن ۔سول سروں نسّ جاندے ہن ۔
سوہنے جمل جمیل بداوی ۔شمس وکمر دے نال مساوی ۔
سارے حسن جمال دے حاوی ۔ساڈے گوشے ہاں دے ہن ۔
بدلی جڑ گنگھور مچائی ۔پھوگی لانی :خنکی چائی ۔
ناز کریندی لائی لائی ۔عارف عبرت کھاندے ہن ۔
آئے بھاگ سبھاگ سدھائے ۔بھاگو بھاگ ڈہاگ سدھائے ۔
تن من ڈکھڑ جھاگ سدھائے ۔جو چانہدے سو لیہندے ہن ۔
بینسر بولے بینے ٹھمکن ۔والیاں والے جھمکے جھمکن ۔
کڑیاں نورِ پیریں گھمکن ۔زیور تریور ٹہندے ہن ۔
زلفاں سہجوں سو ول پاون ۔تلک تلولے لتکے لاون ۔
سرخیاں کجل مساگ سہاون ۔ہار سنگار سہاندے ہن ۔
تالیاں بھلے بخت سولے ۔آئے مہز فرید دے ولے ۔
پل پل یار سنیہڑے گھلے ۔ڈینہ ڈکھاں توں واندے ہن ۔

اج ویڑا پیا بھاندا ہے ۔کوئی وصل سنیہڑا آندا ہے ۔
مل مل آئے بادر کارے ۔بجلی چمکے مینہہ پھنغارے ۔
راج گاج کرے دھدکارے ۔جھوک سہاگ سہادا ہے ۔
ٹوبھے اچھلن مال ن ماوے ۔راتیں یار اساں گل لاوے ۔
ہر کئی فرحت نال نبھاوے ۔ہک ڈکھّ ڈکھّ پیا کھاندا ہے ۔
کوئل کوکے مور چنگھاڑے ۔اگن پپیہے کرن بلارے ۔
ہر ہر وہشی کر للکارے ۔گیت خوشی دے گاندا ہے ۔
دشت بیابان ڈسن بہاراں ۔بوٹے بوٹے سہنس توارا ۔
راحتَ ہوئی ہے تار متاراں ۔چولے انگ ن ماندا ہے ۔
چنکے کردے چنک سہیلی ۔ویلے آن سمبھالئم بیلی ۔
سیدھ فرید رکھاں کیوں میلی ۔ناز نواز سبھاندا ہے ۔

اج زیور پئے ٹہندے ہن ۔
متاں ڈینہ سہاگ دے آندے ہن ۔

کجلا مارو دیداں بھالے ۔
سرخی مسک مسک غم ٹالے ۔
بولے بینے تے کٹمالے ۔
سہجوں لچکے کھاندے ہن ۔

بعد سمالی لرکے لرکے ۔
بارش رمّ جھمّ برقعے برقعے ۔
اکھیاں پھرکن لوں لوں مرکے ۔
ٹھر گئے گوشے ہاں دے ہن ۔

جیندے عرب شریف ڈٹھوسے ۔
لہدیں صدقی نہ مرگیوسے ۔
سوہنے سانول یاد کتوسے ۔
ہار شنگار سہاندے ہن ۔

صدقے صدقے واری واری ۔
اولے گھولے لکھ لکھ واری ۔
سر قربان تے جان نصاریٖ ۔
ملک مٹھے متراں دے ہن ۔

وادیاں راہ مدینے والیاں ۔
ساگی باغ بہشتی چالیاں ۔
ہر ہر آن سدا کھسہالیاں ۔
سکھ سہرے ڈکھّ ماندے ہن ۔

عرب شریف دی سوہنی ریتے ۔
لاوے دل نوں پرم پلیتے ۔
وسرے چاچڑّ صدقے کیتے ۔
اصلوں مہز ن بھاندے ہن ۔

حسن جمال دی دھرتی آئی ۔
سبھ شے چاہری طرز ڈکھائی ۔
فرحت روز فرید سوائی ۔
ڈکھڑے ماندے ساندے ہن ۔

الّ فعال فراق ڈسیندی ہے ۔متا یار کنوں نکھڑیندی ہے ۔
سختیاں ودھیاں سکھ تھئے تھولے ۔رنجو علم غم سوز سمولے ۔
چرکھا ڈکھڑی روں روں بولے ۔تند ڈنگی ول پیندی ہے ۔
سیدھاں کجڑیاں میندیاں پھکڑیاں ۔کجلے اجڑے سرخیاں بکھڑیاں ۔
یاساں ملیاں آساں نکھڑیاں ۔لوں لوں وین ولیندی ہے ۔
طول نہالیاں دار ڈسیجن ۔ہار پھلاں دے خار ڈسیجن ۔
سہن حویلیاں بار ڈسیجن ۔سب شے منجھے ودھیدی ہے ۔
بھاگ گیا بد بختی جاگی ۔بانہہ چڑیلی تھیوم ڈہاگی ۔
جیندیں ڈیکھاں ساول ساگی ۔جندڑی مر مر ویندی ہے ۔
ٹٹے کنگن، کڑیاں، نیور ۔ٹکڑے بینے، بولے، بینسر ۔
کٹمالے تھئے نانگ برابر ۔چہمب کلی چک پیندی ہے ۔
نظر ن آوے رانجھن ماہی ۔کیتس بیکس تے بیواہی ۔
مونجھ منجھاری گل دی پھاہی ۔صبر آرام ونجیندی ہے ۔
درد کنوں منہ ساوا پیلا ۔چولا کالا بوچھن نیلا ۔
توں بن ساڈا کوجھا حیلہ ۔ہر کئی سخت الیندی ہے ۔
سون شگون سبھے تھئے پٹھڑے ۔وصل وسال دے سانگے ترٹڑے ۔
نین ن بھائے رو رو ہٹڑے ۔دلڑی کیس کریدی ہے ۔
چیتر بہار خزاں ڈسیجے ۔جھوک سبھو ویران ڈسیجے ۔
ن کوئی علم ن با ۔روہی ڈین ڈریندی ہے ۔
یار فرید ن کھڑا مکلایا ۔بار بار ہجر سر آیا ۔
سک ساڑیا تے تانگھاں تایا ۔قسمت رودھے ڈیندی ہے ۔

علف ہکو ہم بس وے میاں جی ۔
ہور کہانی مول ن بھانی ۔علف گیوم دل خس وے میاں جی ۔
بے تے دی بئی کلھ ن کائی ۔علف کیتم بے وسّ وے میاں جی ۔
ٹھپّ رخ پھکا اصول دے مصلے ۔برہوں باب دا ڈسّ وے میاں جی ۔
جے کر لگڑو چاٹ برہوں دی ۔جایا کوں ڈیسیں ڈسّ وے میاں جی ۔
جے ن سبق برہوں دا ڈتڑے ۔اج کلھ ویساں نسّ وے میاں جی ۔
برہوں سخی تے برہوں سکھائیں ۔حئی سابس شابس وے میاں جی ۔
جیندی ہوئی ہکّ یار دے رہسوں ۔وسری ہور ہوس وے میاں جی ۔
منتر پریت دا پھوک سکاری ۔لنگڑی ہم آلس وے میاں جی ۔
الفت زردی گھردی وردی ۔نہ رہِ گئی ہکّ خس وے میاں جی ۔
رانجھن مینڈا میں رانجھن دی ۔کھیڑیاں دے منہ بھسّ وے میاں جی ۔
سٹّ گھر بار تے بار وسیساں ۔بدلیں کیتی لسّ وے میاں جی ۔
علم عمل بھل ویسی جیکر ۔عشقَ پیو کن رس وے میاں جی ۔
اوڑک عشقَ اندر جند ڈیسو ۔نہ سمجھیں کھل ہسّ وے میاں جی ۔
نینہ کڈوکڑاں پیوسے پکھڑے ۔نہ حئی قلم تے مسّ وے میاں جی ۔
نہ اج کلھ دی یار دے ولّ دی ۔روز اضل دی ہسّ وے میاں جی ۔
عشقوں مول فرید ن پھرسوں ۔روز نویں ہم چسّ وے میاں جی ۔

اﷲ میلے ول سنگ یارا ۔بردی توں دلبر دی ۔
ناز نزاکت حسن ملاحت ۔کیا چالیں کیا ڈھنگ یارا ۔
سوہنی ترہ نظر دی ۔
اشوے گمزے کرن لڑائی ۔چشماں کردیاں جنگ یارا ۔
ڈاڈھے ظلم قہر دی ۔
ہر ہر کاکل نانگ ورادھا ۔زلف مریندی ڈنگ یارا ۔
لڑدی مول ن لڑدی ۔
قامت یار قیامت ساری ۔سہنس فریب فرنگ یارا ۔
کردی جو جو سردی ۔
تیر نگاہ دا رگ رگ رچیا ۔سارا بدن چورنگ یارا ۔
لگڑی نوک ہنر دی ۔
عشقَ فرید رلائم بروچ ۔ہڈّ ہڈّ تے انگ انگ یارا ۔
نکھڑئم کونج ولھر دی ۔

الیوم بصر ہدید وے ۔ہر وقت یار تے دید وے ۔
کھولھی عشقَ قلب کلید وے ۔تھئے گجھڑے راز پدید وے ۔
ڈینہ رات ساڈڑی عید وے ۔تھیا بئد سغت بعید وے ۔
گیروں ہے کتا برید وے ۔ہٹ کھٹ گئی تقلید وے ۔
دل مل گھٹی توحید وے ۔ہے حالَ روز مزید وے ۔
ہر لحظہ شوق شدید وے ۔ہر آن ذوق جدید وے ۔
اماگ نفش انید وے ۔کر صلح تھیوم مرید وے ۔
وہ جزد دی تائید وے ۔وہ فقر دی تمہید وے ۔
تھی مہو گفر شنید وے ۔گئے وسر وائد وئید وے ۔
رہندی نہیں تشدید وے ۔کاوڑ اتے تہدید وے ۔
ایہو ادنوں عبد فرید وے ۔ازلوں ہے دید خرید وے ۔

انحد مرلی شور مچایا ۔
گر نے پورے بید بتائے ۔عقل فکر سبھ فہم گمائے ۔
مدہوشی وچ ہوش سکھائے ۔سارا سفر عروض سجھایا ۔
وحدت این عیاں ڈٹھو سے ۔تمس حقیقی سمجھ لیو سے ۔
مخفی کل اظہار تھیوسے ۔ہر گن گیان دے گیت نوں پایا ۔
تھیئے وازہ مشہد دکائک ۔تھیئے لائہ انوار حقائق ۔
ظاہر گجھ سب کجھ دے لایق ۔کرب تے بوئد دا فرق اٹھایا ۔
بنسی خوب بتائیاں باتاں ۔گجھڑے راز انوکھیاں گھاتاں ۔
گم تھیاں کوڑیاں ذات سفاتاں ۔لمن الملک دا دورہ آیا ۔
خمر تہوروں پی پیمانے ۔تھیؤسے عاشق مست یگانے ۔
بھل گئے سوم صلوات دوگانے ۔رندی مشرب سانگ رسایا ۔
جانے کون گنوار مکلد ۔وہ وہ ریت مکدس جیید ۔
تھی متعلق بے قید موہد ۔سبھ صورتَ وچ آپ سمایا ۔
جب ہک رمز ملی توحیدوں ۔دل آزاد ڈٹھم تکلیدوں ۔
تھیکر فرد فرید ! فریدوں ۔سری روحی واعظ سنایا ۔

(بید=بھید، عروض=اچتا، وحدت=ربّ دی ایکتا، عیاں=
ظاہر، تمس=دوئی دا مٹ جانا، مخفی=گجھا، وازہ=
ظاہر، مشہد=ویکھن وچ آ جان والا، دکائک=بھیت
دیاں گلاں، لائہ=ظاہر، انوار=روشنی دیاں کرناں،چمک،
گجھ=بھیت،رہسّ، کرب=نیڑتا، بوئد=دوری، سفاتاں=صفتاں،
لمن الملک=ربّ پچھیگا، 'اج ملک کسدا ہے ؟' جواب
ملیگا، 'ایہہ خدا دا ہے جو سبھناں اتے بھارو ہے'، خمر تہوروں=
سورگ وچ ملن والی پوتر شراب، پیمانے=پیالے،
یگانے=بے مثال، سوم-صلوات=روزہ تے نماز، مشرب=
طریقہ، گنوار=جاہل، اگیانی، مکلد=پیروی کرن
والا، رمز=اشارہ، توحید=ربی ایکتا، تقلید=پیروی
کرنا، فرد=اکلا، سری روحی واعظ=میری ضمیر تے میری
روح ہے ۔)

اساں کنوں دل چائیو وے یار ۔جاپے کتھاں ونج لائیو ۔
یار بروچل کیچ دا والی ۔کیتو حالَ کنوں بے حالی ۔
پربت روہ رلائیو وے یار ۔
ملک ملھیر لتو نی جھوکا ۔میں کلھڑی وچ اوپریاں لوکاں ۔
ہک تل ترس ن آئیو وے یار ۔
میں کملی کیا جانا نینہ کوں ۔ظلمی نہر تے قہر شینا کوں ۔
آپے دید اڑائیو وے یار ۔
آپے اپنا سوہاں کیتو ۔کرہو کتاریو نال ن نیتو ۔
کیں دھوتی برمائیو وے یار ۔
یار مٹھی کوں ڈتوڑ رولا ۔ساڑیو کیتو کیر کولا ۔
تتڑی کوں کیو تائیو وے یار ۔
آپے شہر بھمبھور ڈو آئؤں ۔یاری لاکر چھوڑ سدھائیوں ۔
مپھتا کوڑ کمائیؤ وے یار ۔
یار فرید کڈاں سمبھلیسی ۔سہجو سڈ کر کول پلھیسی ۔
جے وت بخت بھڑائیو وے یار ۔

اسانوں رہن ن ڈیندی ۔لگی پنل دی تانگ ۔
کنڑیں ولدی روز ازلدی ۔برہوں سنائی بانگ ۔
کٹھڑی مٹھڑی جاون لادی ۔ڈنگڑی نینہ دے ڈانگ ۔
دلڑی دشمن سخت ستائے ۔سینے چبھڑی ساگ ۔
یار بروچل کیچے سدھایا ۔جالاں کیندے سانگ ۔
مارو تھل دی پٹڑی لمڑی ۔ڈسم پھریدن ٹانگ ۔

اساں سو بدمست قلندر ہوں ۔کڈی مسجد ہوں کڈیں مندر ہوں ۔
کڈیں چور بنوں کڈیں جار بنوں ۔کڈیں طوبیٰ استگپھار بنوں ۔
کڈیں زوہد عبادت کار بنوں ۔کڈیں فسک فجوری اندر ہوں ۔
کتھاں درد کتھاں درمان بنوں ۔کتھاں مصر کتھاں کنائن بنوں ۔
کتھاں کینچ بھمبھور دا شان بنوں ۔کتھاں واسی شہر جالندھر ہوں ۔
کتھاں سموء دیر کنشت کتھاں ۔کتھے دوزخ باغ بہشت کتھاں ۔
کتھے عاصی نیک سرشت کتھاں ۔کتھے گمراہ ہوں کتھے رہبر ہوں ۔
ہیوں او کلاش تے رند اساں ۔پئی نودی ہے ہند سندھ اساں ۔
ہیوں بے شک عارف چند اساں ۔کل راز رموز دے دفتر ہوں ۔
ہن ناز نواز دے ٹول کڈیں ۔ہے مونجھ منجھاری کول کڈیں ۔
ریل ڈھول کڈیں گیا رول کڈیں ۔کڈیں بردر ہوں کڈیں دربر ہوں ۔
ول واتوں سمجھ فرید اﷲ ۔کر مہز نہ شعر؎ جدید ولا ۔
ہے چالوں حالَ پدید بھلا ۔تونے کجو سارے ابتر ہوں ۔

بیٹھی رو رو عمر نبھائیاں ۔سبھے خوشیاں عشقَ ونجائیاں ۔
واہ سانول دی دھار کجل دی ۔بے شک تیغ اضل دی ۔
دیداں تیر چلاون کاری ۔پلکاں کرن لڑائیاں ۔
اشوے گمزے ناز نہورے ۔نخرے نوکاں ٹوکاں ۔
حسن ملاحت شکل شباہت ۔ساریاں ترہیں سدھائیاں ۔
ہنجڑو جاری تنلے رتڑے ۔پپلیاں اجڑیاں پجڑیاں ۔
لوکاں لیکھے اکھی آئیاں ۔ظالم برہوں چوں بھائیاں ۔
میہنڑیں مٹھڑیں درد اندیشے ۔ڈکھڑے پکھڑے آئم ۔
دلڑی سختی ملڑی سنجڑی ۔اوکھیاں یاریاں لائیاں ۔
مفت ملامت سخت ندامت ۔شہر شکایت چائم ۔
ویڑھے یار فرید ن آئم ۔مستک لکھیاں پائیاں ۔

بن دلبر شکل جہان آیا ۔ہر صورتَ این عیان آیا ۔
کتھے آدم کتھے شیس نبی ۔کتھے نوح کتھاں طوفان آیا ۔
کتھے ابراہیم خلیل نبی ۔کتھے یوسف وچ کنان آیا ۔
کتھے عیسیٰ تے الیاس نبی ۔کتھے لچھمن رام تے کانھ آیا ۔
کتھے زکریا کتھے یاہا ہے ۔کتھے موسیٰ بن امران آیا ۔
بو بقر عمر عثمان کتھاں ۔کتھ اسد اﷲ ذیشان آیا ۔
کتھے حسن حسین شہید بنے ۔کتھے مرشد فخر جہان آیا ۔
کتھے احمد شاہ رسولاں دا ۔مہبوب سبھے مکبولاں دا ۔
استاد نپھوس اکولاں دا ۔سلطاناں سر سلطان آیا ۔
تنزیل کتھاں، جبریل کتھاں ۔توریت زبور انجیل کتھاں ۔
آیات کتھاں ترتیل کتھاں ۔ہک باتل دا فرقان آیا ۔
کلّ وچ کلّ شے ظاہر ہے ۔سونڑھا ظاہر این مزاہر ہے ۔
کتھے ناز نیاز دا ماہر ہے ۔کتھے درد کتھاں درمان آیا ۔
کتھے ریت پریت دا ویس کرے ۔کتھے عاشق تھی پردیس پھرے ۔
کھلے گل وچ مارو کیس دھرے ۔لٹ دھاری تھی مستان آیا ۔
کتھے پنڈت جوسی جوگی ہے ۔کتھے سامی تے کتھے بھوگی ہے ۔
کتھے مصر براگی روگی ہے ۔کتھے بید بیاس گیان آیا ۔
خاموش فرید اصرار کنوں ۔چپ بے ہودا گفتار کنوں ۔
پر غافل نہ تھی یار کنوں ۔ایہو لاریبی فرمان آیا ۔

(دلبر=پیارا، عیان=ظاہر، کتھے=کتے، اسد=خدا
دا شیر، ذیشان=شان والا، نپھوس= روحاں، اکولاں=فرشتے
تنزیل=قرآن،وحی، ترتیل=سریلی آواز نال پڑھنا،
مزاہر=ظاہر ہون دی تھاں، درمان=علاج، مارو=مارن والے،
سامی=سوامی، بھوگی=گرہستھی، اصرار=بھیت، لاریبی=ربّ دا)

بری بے زار ہن ذاتوں صفاتوں ۔مست جانانوں ۔
مہز آزاد ہن ناموں نشانو ۔دین ایمانوں ۔
چھٹے اکروں لنگھے پھکروں ۔عبادتوں اتوں فقروں ۔
گزر کر زاکروں زکروں ۔نکل گئے کون امکانوں ۔
تھئی دل دور اگیاروں ۔بھری مامور دلداروں ۔
پیوسے خبر آساروں ۔تے اخباروں تے کرانوں ۔
جڈاں ڈوں تریں توں غافل ہے ۔تڈاں ہکّ نال واسل ہے ۔
لدھا کربلُ نوافل ہے ۔دل ایکانوں تے احسانوں ۔
ڈتیاں استاد استادیاں ۔ہمیشہ رات ڈینہ شادیاں ۔
تھیا سنجر تے آبادیاں ۔شہودو ذوق وجدانوں ۔
جتھاں خود کرب ہے دوری ۔اتھاں کیا وصل مہجوری ۔
ماننیئت تھیئی پوری ۔ہے انسانوں تے رہمانوں ۔
عجب مشرب تے ملت ہے ۔سبھو وسئت ن قلت ہے ۔
ن انیئت دی الت ہے ۔ن ہسناتوں ن اسیانوں ۔
فرید آئی ہے ہوشیاری ۔پختگی چتّ اندر ساری ۔
پئی بدھ سدھّ سجی ساری ۔جگائی جوت تن جانوں ۔

بٹھّ گھت کوڑ نکمڑے ۔ہک ہک کوں کر یاد ۔
تھی کر گہلا رت پوں تے ۔کردیں دھاہ فریاد ۔
باجھوں عہد حقیقی ۔مہج خراب آباد ۔
حسن مجازی کوڑا ۔ہے فانی برباد ۔
کتھ مجنوں کتھ لیلا ۔کتھ شیریں فرہاد ۔
کل شے غیر خدا دی ۔ہالک بے بنیاد ۔
بانجھ محبت جاتی ۔کوجھا شور فساد ۔
مرشد فخر جہاں نے ۔کیتم اے ارشاد ۔
عارف ابنل عربی ۔ساڈا ہے استاد ۔
سمجھ فرید ہمیشہ ۔رہو گیرو آزاد ۔

بٹھّ مگھیانا راج ببانا ۔واہ بھانے من بھانے اساڈے ۔
سطر دھوئیں کانھ کہیلے ۔بے شک مانے ترانے اساڈے ۔
سنوں سہیلیاں سیگیاں سئیاں ۔برہو ڈتیاں ڈکتیں ہت بئیاں ۔
چولا بوچھن دھئیاں دھئیاں ۔خون جگر تھئے کھانے اساڈے ۔
ہار ہنجوں دا گل وچّ پاواں ۔سولاں دی نت سیجھ سہاواں ۔
ما پیو بھاواں مول ن بھاواں ۔ویری دوست پرانے اساڈے ۔
ضعف بدن وچّ سرت ن تن وچّ ۔بھا جگر وچّ دود دہن وچّ ۔
دلڑی غرق اندوہ مہن وچّ ۔رو رو نین کمانے اساڈے ۔
چھڈّ گیا کیچ شہر دا والی ۔تھل مارو دی ککڑی والی ۔
ککڑے کنڈرے طول نہالی ۔ڈلھ سلھ پتھر وہانے اساڈے ۔
پینگھ پپل ملکانے بھلّ گئے ۔گانے گہنے سہرے پھل گئے ۔
گھر در جاہ ٹکانے رل گئے ۔پڑ پئے یار ایانے اساڈے ۔
مفت فرید ندامت چائم ۔سمجھ سمبھل کر نینہ ن لائم ۔
ساری پت پرتیت ونجائم ۔تھڑ گئے عقل سیانے اساڈے ۔

بے رنگ راول دے کیتے ۔روندی وتاں رڑدیں وطا ۔
دل سنگ سانول دے سوا ۔سو سول لکھ سٹھڑیں سہاں ۔
سک سکھ سبھو صحیح سچ خیس ۔ڈکھّ رنج ویڑھے وچّ وسے ۔
دشمن سجن ہر ہک ہسے ۔ٹوکاں کرم سارا جہان ۔
کیتو پنل واہ ویر وے ۔ونج کیچ لائیو دیر وے ۔
ڈکھڑے ڈتونی ڈھیر وے ۔سنج بر پھراں سر بھر ڈہاں ۔
دلڑی غماں دی بھین ہے ۔سولاں ڈکھاں دا وین ہے ۔
پربھت جبل چٹ ڈین ہے ۔چاڑھیا چڑھاں لاہیا لہاں ۔
سب آس ہو گئی یاس ہے ۔ہردم اداس ہراس ہے ۔
مونس نہیں کوئی پاس ہے ۔ہے دل کہاں دلبر کہاں ۔
آرد فرید ایں التجا ۔رہمے بحال بے نوا ۔
دارد گدا امیدہا ۔صد گونا ز الطاف شہاں ۔

بے شک جاناں، بے شک جاناں ۔سوہنڑیاں کوں ہے سخت غرور ۔
منہ سر خاک شنگار اساڈے ۔ہنجڑو ہارن ہار اساڈے ۔
ہوت ہے کیچ، تے کیچ ہے دور ۔
یار نویں نت یاری لاوے ۔کویں ساڑ سول سہاوے ۔
دلڑی نازک نرم کرور ۔
ڈینہ تتیں ہڈ ماس کوں چردی ۔رات نظر دی آہیں کردی ۔
سڑ سڑ مردی صبح سہور ۔
پڑ بسملا ڈکھ چیساں ۔خوشیاں کر کر جھولی پیساں ۔
جے وت تیکوں ہے منظور ۔
دور وسے منظور دلیں دا ۔آوے موت ن میلہ تھیندا ۔
فجریں پیشی قہر کلور ۔
اٹھدیں، بہندیں وین ولاواں ۔روواں کھاواں گاون گانواں ۔
ہر ہر رگ ہے تار طنبور ۔
جیں ڈینہ دیاں ول لگڑیاں تانگھاں ۔اجڑیاں سرخیاں مہندیاں ماگھاں ۔
بولے بینے بیسر چور ۔
یار فرید نوں ڈتیڑ رودھے ۔سچُ آکھیا ہاں قمر و شیدے ۔
بے درداں نال نینہ لاون کوڑ ۔

بے صورتَ صورتَ اولھے ۔کر ناز ادا گھنڈ کھولھے ۔
ہر ہر جا وچّ رانجھن ماہی ۔آیا نال سفات کماہی ۔
ہر سر انحد مرلی واہی ۔رمز حقائق چولے ۔
'و فی انپھسکم' بھیت بتاوے ۔'نہن اقرب' بین بجاوے ۔
'لود لیسم' گیت سناوے ۔لفظ انلہک بولے ۔
جو کوئی دل ڈوں دھیان رکھیسی ۔سارے گجھڑے راز نوں پیسی ۔
اسنینیت کل اٹھ ویسی ۔بھجّ پوسن سبھ بھولے ۔
ہکّ جا ہن اہکام شریعت ۔ہکّ جا ہن اصرار طریقت ۔
تھیوے کیا دریافت حقیقت ۔کون اے پھولے پھولے ۔
نہ رل ڈکھڑی روہ جبل وچّ ۔نہ تھی اوکھی مارو تھل وچّ ۔
پہلو دوش کنار بغل وچّ ۔یار پنل ہے کولے ۔
فخر جہاں ہکّ ریت سکھائی ۔اصلوں حاجت رہی ن کائی ۔
دل جڑ جڑ دھوم دھام مچائی ۔تھئے گن گیان سمولے ۔
رنگ پور دے ہن پنتھ نیارے ۔ہکّ نوں بوڑے ہک نوں تارے ۔
ہکّ پیا جتے ہکّ پیا ہارے ۔تلدے ماسے تولے ۔
فاش فرید اے واعظ سنا توں ۔عالم جاہل شاہگدا کوں ۔
جے کوئی چاہے فقر فنا کوں ۔اپنے آپ کوں گولے ۔

بھان وسایا یار چہیندے ۔بیٹ سہایا مان مہیندے ۔
اصلوں مول ن ویساں روہی ۔قان کہیلے دلڑی موہی ۔
رانجھن دیسر چیساں ڈوہی ۔تن من ملک تہیندے ۔
غائیں ویچ تے منجھیاں لیساں ۔نیں چندن تے جھوک بنیساں ۔
بیلا بیلی نال سہیساں ۔جیڑا چاک سڈیندے ۔
مانگ ڈھالے پاواں فالاں ۔ساری امر تیڈے سنگ جالاں ۔
رنگپور ساڑاں ساڑ پجالاں ۔بٹھّ کھیڑے موئے جیندے ۔
جاں جاں کنڑی رنگ سنیدی ۔جدڑی صدقے گھولے تھئیندی ۔
پاہ ہمباہ تے دھوڑ مہیندی ۔ڈسدا نور اکھیں دے ۔
ہر دم یار دے نام سڈیواں ۔شالہ ن بیواہی تھیواں ۔
باجھ تیڈی دے باجھ ن جیواں ۔بیا کوئی کون کہیدے ۔
ہیر سلیٹی چوچک بیٹی ۔ناز پننی مشک لپیٹی ۔
آ تقدیروں چاک چکیٹی ۔ہن ڈیکھو کیا تھیدے ۔
چاکی الڑے چاک چکائے ۔وسریا ما پیو ماپیو جائے ۔
مامے چاچے تے ہمسائے ۔آن سوہیں نجریندے ۔
پار جھناہوں رانجھن آیا ۔جھنگ سیالیں پھیرا پایا ۔
ہیرے نوں جڑ جادو لایا ۔کویں چھپ چھپیندے ۔
گھٹڑے وکڑے ٹوبھے تاڈے ۔سبھ وس گئے نیڑے تاڈے ۔
آ وس ساول کولے ساڈے ۔بٹھّ گھت دروح دلیندے ۔
موسم مست ڈہاڑے بھلڑے ۔ڈاگاں ملڑے ساوے تلڑے ۔
بھاگ سہاگ فرید سولڑے ۔اکھیاں نال ڈسیندے ۔

بن دلبر آہیں کر کر ۔کئی راتیں ڈتم سحر کر ۔
روہ روہی راوے رلدی ۔نت قدم قدم تے بھلدی ۔
کڈی تھک بہندی جلدی ۔ہن سانول یار وہر کر ۔
ڈوکھی ڈکھڑے سنج سباہیں ۔ڈونگھے ڈونگر کوجھیاں جاہیں ۔
جتھ ممیاں گول بلائیں ۔رچھ راخش بھجدے ڈر کر ۔
بن عاشق اہل وفا دے ۔بن شائق جوک لقا دے ۔
بن صاحب صدق و صفعہ دے ۔اتھ آوے کون گزر کر ۔
لڈ نیتو جھوک پریرے ۔دل درداں لائم دیرے ۔
ڈسے روٹی ہاں دے بیرے ۔پیواں پانی خون جگر کر ۔
تھیئے کنڈڑے طول نہالی ۔گھر ڈیوم ڈین ڈخالی ۔
ول ہوت دلیندا والی ۔آ! سینے ساڈے گھر کر ۔
گؤں ویری کیچ سفر کر ۔جی جالؤ ظلم قہر کر ۔
جکھ جکھدی ویساں مر کر ۔تھل مارو گور قبر کر ۔
سوہنا یار فرید ڈوں آوے ۔گل لاوے سیجھ سہاوے ۔
آ ! اجڑی جھوک وساوے ۔ٹھنڈڑی آہ اثر کر ۔

بندرا بن میں کھیلے ہوری ۔شام دوارے میرو لال ۔
ادھر مدھر موں بنسی باجے ۔چوراسی لکھ ساز آواجے ۔
بھولی کایا مایہ موڑی ۔سن کے گیان انوکھے خیال ۔
ترکھٹ جمکا ترفٹ ناؤں ۔درمت دویت پاپ مٹاؤں ۔
پی کے پے سنگ پریم کٹوری ۔ناچت گاوت رنگرس تال ۔
انحد گھور گگن موں غازے ۔چنگ مردنگ لکھو لکھ باجے ۔
لاگی زوری سبد ٹکورے ۔برست گر پرتیت گلال ۔
برج موں دھوم پری دھن لاگے ۔ابھیمان ٹٹے کبدھیا بھاگے ۔
بانہہ مرورے بنگری توڑے ۔کور کنھی چنچل چال ۔
داس فرید آکاس ہمارا ۔دیس ایہو ابناس ہمارا ۔
آتم سوں کی لاگے چوری ۔ہوں میں سنسار ہت پتال ۔

بن یار مٹھل میں ویساں مر ۔جےَ باجھوں ہک پل کو نے سرے ۔
چھڈّ ہوت اکلڑی کیچ گیا ۔سو پیڑ اٹھی لکھ پور پیا ۔
پٹی پٹّ پٹّ ہٹڑی شام سحر ۔پٹی پیت دے ڈسدے پندھ پرے ۔
مٹھا مارو محب ملھیر وسے ۔رتّ روواں سارا لوک ہسے ۔
تھیساں بر ڈوراہی سٹ گھردر ۔توڑے یار قبول کرے ن کرے ۔
کٹھی ناز نگاہ اویڑے دی ۔مٹھی لزت عشقَ بکھیڑے دی ۔
موئی جیندی تاں دمے روضے حشر ۔اﷲ دل توں مول نہیں وسرے ۔
واہ دلبر تینڈری یاری ہے ۔لگی پھکڑی شہر کھواری ہے ۔
دل سڑدی جلدے جان جگر ۔سر ٹوٹے پرزے سہنس زرے ۔
شالہ تھیوم وصل دا ساگ کڈیں ۔مٹے لٹڑی دل دی تانگ کڈیں ۔
ٹلے سخت پہر کرے بخت وہر ۔سوہنا سہن سجیدے پیر دھرے ۔
آ آنگن فرید دے یار مٹھل ۔ساری امر گئی زوکھ جکھدی ڈھل ۔
کر لطفَ مہر بٹھّ ظلم قہر ۔دل ڈکھڑی ٹھڈڑے ساہ بھرے ۔

بن یار سانول بیو کو نہیں ۔ہزا جنونل-آشکین ۔
بے او ن آنست و ن ایں ۔ہزا جنونل-آشکین ۔
تھل بر تتی رلدی ہے کیوں ۔سدھ واٹ توں بھلدی ہے کیوں ۔
یار است ہمدم ہم نشین ۔ہزا جنونل-آشکین ۔
کیا نعر کیا گلزار وے ۔کیا یار کیا اغیار وے ۔
او را بدان او را ببین ۔ہزا جنونل-آشکین ۔
مذہب وجودی فرض ہے ۔بیوکل ازائی غرض ہے ۔
دیدیم با چشمے یقین ۔ہزا جنونل-آشکین ۔
ڈینہ ہجر دے موکلا گئے ۔ویلھے وسال دے آ گئے ۔
جانم بجاناں شد کریں ۔ہزا جنونل-آشکین ۔
نہیں کال بے شک حالَ ہے ۔پل پل اساڈے نال ہے ۔
نازک مزاج نازنین ۔ہزا جنونل-آشکین ۔
واہ عشقَ ڈتڑی ڈات ہے۔تھئیّ رات سبھ پربھات ہے ۔
شد فرش دل عرش بریں ۔ہزا جنونل-آشکین ۔
خلقت کوں جیندی گولہ ہے ۔ہردم فرید دے کول ہے ۔
سورید پیر فکھرُ دین ۔ہزا جنونل-آشکین ۔

برہوں پیو سے پخڑے ۔بیقل دھندڑے چکڑے ۔
پیت پرم دی چاشنی چکھڑیم ۔وسرے ڈکھڑے پکھڑے ۔
عشقَ دی بات ن سمجھن اصلوں ۔اے ملوانے رکھڑے ۔
ادنبی ربی جب ہویا ۔شرا مسائل مکڑے ۔
'ہما اوست' دا سبق گھدوسے ۔فاش تھئے گجھّ لکڑے ۔
ہیں راہوں ن پھرساں توڑیں ۔سر تھیسم سو ٹکڑے ۔
مہج فرید نہیں کئی حاجت ۔ہیوں ہکّ نینہ دے بکھڑے ۔

بولا بنیسر کس نوں پاواں ۔ڈھولن کیتم نہ منظور ۔
کتھ نوں بیناں مانگ بناواں ۔کجلا پاواں سرخی لاواں ۔
یار تتی دا وسدا دور ۔
پریت پرانی کملا کیتا ۔عشقَ اولڑا لوں لوں سیتا ۔
پون کللڑے پل پل پور ۔
طرز نیاز اساڈی موڑی ۔قبلہ قدمی یار دی دھوڑی ۔
حسن اضل دی چال غرور ۔
سینگیاں سرتیاں سینجھ وچھاون ۔بانہہ چڑیلی ور گل لاون ۔
ہک میں مفت رہی مہجور ۔
وادی ایمن تھل دے چارے ۔جتھاں بروچل کر ہوں قطارے ۔
ککڑے بنڑے ہن کوہ طور ۔
ملاں مارن، سخت ستاون ۔گجھڑے راز دا بھیت ن پاون ۔
بے وس شودے ہن مئزور ۔
ملوانے دے واعظ ن بھانے ۔بے شک ساڈا دین ایمانے ۔
ابنلئربی دی دستور ۔
عاشق مست مدام ملامی ۔کہہ سبحانی بن بسطامی ۔
آکھ انلہک تھی منصور ۔
حسن پرستی این عبادت ۔شاہد مستی سرف سعادت ۔
گیبت غفلت مہز حضور ۔
ریت فرید دی پٹھڑی ساری ۔رہندا سوم و سلواتوں عاری ۔
رندی مشرب ہے مشہور ۔

چوڑا اناڈے جیسلمیر دا ۔سوہا رنگاڈے خاص اجمیر دا ۔
ہووے اصلی خاص مڑیچا ۔نہ نقلی ول پھیر دا ۔
جلدی آوے نہ چر لاوے ۔کم نہیں اتھ دیر دا ۔
برہوں دا چوڑا پریت دا سوہا ۔کاک ندی دے گھیر دا ۔
بچھوآ بیکانیری گھنساں ۔سجڑے کھبڑے پیر دا ۔
سہجے پیساں پا ٹھمکیساں ۔تھورا چیساں ڈیر دا ۔
یار فرید منیندم آکھیئے ۔کیا غم پئے دے ویر دا ۔

(اناڈے=منگوا دے، سوہا=لال،ویاہ دا جوڑا، مڑیچا=
مارواڑی، ول=جھوٹھا،فریب، اتھ=اتھے، کاک=اک ندی،
گھیر=گھیرا،ساٹ، بچھوآ=پیر دی انگلی دا گہنہ، گھنساں=
لوانگی، پیساں=پہنانگی، ٹھمکیساں=ٹھمک ٹھمک چلانگی، تھورا=
احسان، ڈیر=دیور، منیندم=میری مندا ہے، پئے=دوجے)

چوڑے بیڑے کڈھیں پانواں ڑی پاواں ۔میڈا یار گیا ملھیر تے ۔
ڈے کر کوڑیاں آس امیداں ۔تھورے چاڑھ ڈکھاواں ڑی ڈکھاواں ۔
ہے ڈکھڑے دل دلگیر تے ۔
گئے برباد لکھو لکھ وعدے ۔ہن کیوں پھٹکی خاواں ڑی کھاواں ۔
کھوٹے توں ویری بے پیر تے ۔
رات ہجر دی رتڑوں روواں ۔رتڑیاں مرچاں لاواں ڑی لاواں ۔
تتی سو من ہکّ ہکّ چیر تے ۔
سلدے سکدے اولھے گھولھے ۔واری واری جاواں ڑی جاواں ۔
مٹھی قاصد دی تقریر تے ۔
یار ن آوے کجھ ن بھاوے ۔بھینیں نوں نت تانواں ڑی تانواں ۔
تھیواں کاوڑ ماں پیو ویر تے ۔
کھیڑیں بھیڑیں دے ہتھ آئی ۔جیں ڈینہ لدھیاں لانواں ڑی لانواں ۔
ڈوڑی تریؤڑی سختی ہیر تے ۔
اؤکھیں سوکھی مول ن پھرساں ۔کیوں نینہ فرید لجانواں ڑی لجانواں ۔
مٹھی کل کم رکھ تقدیر تے ۔

(ارداس)
چوریوں جاریؤں استغپھار ۔بکھشم شالہ ربّ گپھار ۔
گندڑی عادت گندڑے پھیئلوں ۔طوبیٰ ! طوبیٰ !! لکھ لکھ وار ۔
کر کر سخت گناہ پرتاپئم ۔توں ہیں خاوند بخشن ہار ۔
پیر پیغمبر تیڈے باہیں ۔توں مالک توں کل مکھتار ۔
میں بد عملی تے کر رحمت ۔جیں ڈینہ یار وی یار ن یار ۔
اؤگن ہاری نہ کہیں کم دی ۔کوجھی کملی بد کردار ۔
تیڈا شان ہے فضل کرم دا ۔میں وچ ڈوہ تے عیب ہزار ۔
آون یاد گناہ پرانے ۔پٹ پٹ روواں زارو زار ۔
رات قبر دی ڈینہ حشر دا ۔سر تے کڑکم بارے بار ۔
میں مسکین فرید ہاں تیڈا ۔توں بن کون اتارم پار ۔

دم مست قلندر مست قلندر ۔مست و مستی الستی ۔
نفس مقدس اہل شعادت ۔علم عمل وچّ رکھن سعادت ۔
چھڈّ کر ورد تے زہد عبادت ۔نت کردے ورد پرستی ۔
صاف مبرا غیر خیالوں ۔پاک ایالوں آلوں مالوں ۔
راسکھ وجدوں زوکو ہالوں ۔وہ وہ مستیندی مستی ۔
اضل عبد تک جانڑن واقف ۔لعنت رحمت سمجھن عارف ۔
بوجھن مکاشپھ محض مرادپھ ۔کیا بالائی کیا پستی ۔
جے توں چاہیں قرب حقیقی ۔ورثہ علوی تے صدیقی ۔
ریت جنید رسم شکیکی ۔بھٹّ ہستی وٹّ ہستی ۔
سٹّ صحبت رکھ کھلوت ازلت ۔موت ارادی توں پا نزہت ۔
جے سر ڈیسیں حئی بے شبہت ۔اتھ سودا دست بدستی ۔
سوز پریتا حالَ فریدی ۔مذہب ملت حس توہیدی ۔
میل کچیلا شکل جریدی ۔خوش وسدا پرم دی وسطی ۔

درد اندر دی پیڑ ڈاڈھا سخت ستایا ۔
ہجر فراقَ دے تیر دل نوں مار منجھایا ۔
عشقَ ہے ڈکھڑے دل دی شادی ۔عشقَ ہے رہبر مرشد ہادی ۔
عشقَ ہے ساڈا پیر ۔جےَ کل راز سجھایا ۔
اے دل مٹھڑی گندڑی مندڑی ۔جامن لادی برہوں دی بندڑی ۔
ازلوں تانگھ دا تیر ۔جانی جوڑ چمبھایا ۔
ناز تبسم گجھڑے ہاسے ۔چالے پیچ فریب دلاسے ۔
حسن دے چار امیر ۔جنہاں چو گٹھ نوایا ۔
وٹھڑی پالی سدا متوالی ۔مینہہ وسراند تے والی عالی ۔
رہی رشک ملیر ۔ویدا بخت ولایا ۔
تھیاں سر سبز فرید دیاں جھوکاں ۔سہجوں خنکی چائی سوکاں ۔
نند نہ ماؤ کھیر ۔مولا معڑ وسایا ۔

درد پئے ول پیٹے ۔ڈتڑے یار رنجھیٹے ۔
میں بیٹھیں گئی عمر ن آئے ۔لانویں لہن دے نیٹے ۔
ہتھڑیں پیریں غم دے گانے ۔سر سولاں دے ریٹے ۔
سنگی سرتیں لگڑے جھیڑے ۔سکڑیں سوہریں پھیٹے ۔
سانول آوے آ گل لاوے ۔سہجوں سیہجیں لیٹے ۔
دلڑے سو سو زخم کللڑے ۔سینے سخت چپیٹے ۔
یار فرید سمبھالم جیندیں ۔ربّ ڈکھّ ڈکھڑے میٹے ۔

درسن بن اکھیاں ترس رہیاں ۔
سے سول سہاں سک سانگ سوا ۔سکھ سڑ گئے خوشیاں راکھ تھیا ۔
جی جلدا سینے اگّ لگی ۔دل بیکب ہجڑوں ڈھلک پئیاں ۔
بٹھ سیجھ سڑی بٹھ طول تتی ۔گئیا سینگیاں سرتیاں وسریاں ۔
گل کوجھے کانٹے خار چبھن ۔تھئی چولی سالو سہنس دھئیاں ۔
کئی لہر لڑھے کئی روہ رلے ۔کئی پھردے بوٹے بیٹے لئیاں ۔
دن بیت گئے سدھ بسر گئی ۔ساجن نے برائییاں جوڑکیاں ۔
ہے ناز نہیں ایراج منڈھو ۔رکھ آس ن تھی غم واس میاں ۔
بن یار فرید ن عید ڈٹھم ۔کھل کھیڈاں ساریاں وسر گئیاں ۔

دستوں پیر مگاں دے ۔پیتم عشقَ دا جام ۔
وحدت کیتا غلبہ ۔بھل گیا کفر اسلام ۔
گزرے فرض پھریجے ۔سنت کو بھی سلام ۔
کشپھ حقیقی آئے ۔گئے اجگاس اہلام ۔
وحدت جاتی سبھ دا ۔ہے آغاز انجام ۔
تکھڑی تیغ نفی دی ۔غیر کیتا قتلام ۔
باجھوں شغل حقیقی ۔بل کل کوڑ کمام ۔
کر طوبیٰ اگیاروں ۔پٹھڑے برہوں پیام ۔
ترت فرید فریدوں ۔تھی آزاد تمام ۔

ڈیہاں راتی سنجھ ستھاہیں ۔کنڑیں کانھ بجاوم بینن ۔
قدسی بنسی انحد ازول ۔رانجھن پھوک سناوم فضلوں ۔
رکھ رکھ وحدت دی آئین ۔
اسنینیئت دی گئی علت ۔اوج تھئی سبھ حنفی ملت ۔
سین بلال دا بے شک شین ۔
جو ہے مرد مہکک موکن ۔اس دا تھیا شیطان بھی مومن ۔
ملل نہل کل کیم دین ۔
دلڑی گیریں ویروں خالی ۔صدر سدور ولایت والی ۔
راسکھ مالک ملک یقین ۔
میساکنو تا روز حشر دے ۔جودو جود نسار فقر دے ۔
دولت صحبت فکھردین ۔
ظلم جہالت تھیوم پریرے ۔کیتے عدل عدالت دیرے ۔
آئی تمکین تے گئی تلوین ۔
بھٹھّ گھت اے تلبیس ابلیسی ۔اے دل سکھ تدریس ادریسی ۔
تھی وارث پھاران تے سین ۔
سو سو حمد تے لکھ شکرانے ۔یار فرید لدھوسے خانے ۔
گئی تشویش تے آئی تسکین ۔

ڈینہ رات ڈخاں وچّ جالاں ۔ونجیاں کھوشیاں غم بیٹھی پالاں ۔
یار پنل گیا شہر ڈوں ۔تھی راہی روہی تھل بر ڈوں ۔
بیواہی کیوں آکر آکر گھر ڈوں ۔جکھ جکھ عمراں گالاں ۔
ڈیون ڈوڈے سول سہیلیاں ۔بد طینت پٹھڑیاں تے دل میلیاں ۔
سنجبر سارے سیہن حویلیاں ۔سر ساڑاں جی جالاں ۔
پیت پریندی روز سوائی ۔وسرے کھویش قبیلے بھائی ۔
سٹ کر ویرن بھینی مائی ۔سانول تینوں بھالاں ۔
یار ن پانواں پئی کرلاواں ۔سہے سیجھ نوں بھا بھڑکاواں ۔
پٹّ پٹّ رو رو بار اٹھاواں ۔وین کراں روہ ڈالاں ۔
لگڑی جڑ کر چوٹ اندر وچّ ۔آئم ڈوڑے ظلم قہر وچّ ۔
چھڈ کر کلھڑی روہ ڈونگر وچ ۔ہوت ن لہم سمبھالاں ۔
یار فرید ن لہندا سارا ۔سہندی ساڑے سول ہزاراں ۔
رتّ رو رو کر رات گزاراں ۔ڈخّ ڈکھدیں ڈینہ ڈھالاں ۔

ڈینہ راتیں عشقَ ستاوے ۔زر گھر ور روگ ودھاوے ۔
تھل ریکھاں جھر بر دیرے ۔ہر بھٹ بھٹ نال بسیرے ۔
سر سولا چھکدے سہرے ۔گل ہجر دا ہار سہاوے ۔
دل لٹ گیا جوگی راول ۔سے پور ڈکھاں دے پل پل ۔
ہر وقت کہاں ہتھ مل مل ۔مٹھاں نیڑا کوئی ن لاوے ۔
روہ کوجھے کالیاں دھاراں ۔پوں چبھن ببول ہزاراں ۔
سر قہر کلور دیاں ماراں ۔ڈکھّ ہر ویلھے تن تاوے ۔
دل دود غماں دے دکھ دے ۔جی ہر ویلھے پیا جکھدے ۔
گئے گزر ڈہاڑے سکھ دے ۔موئی جندڑی سوز نبھاوے ۔
ہے درد اولڑا پٹھڑا ۔کیوں پیش پیوم اے کٹھڑا ۔
کجھ گھٹے ن گاٹے ترٹڑا ۔ہتھوں مرہم زخم پھٹاوے ۔
جن راکھس سنجڑیاں جاہیں ۔رچھّ باندر بوز بلائیں ۔
تھئے ساتھی سنج سباہیں ۔مٹھی اوکھی امر وہاوے ۔
آئے پیش فرید گپاٹے ۔انگ ترٹن تے سر پھاٹے ۔
لکھ روڑاں سہنس چکاٹے ۔تتی بے بس تھی کرلاوے ۔

ڈیس سہا سانول اج کلھ ۔نہ تاویسائیں مر جل گل ۔
وہٹ میں وسدا میندھڑا ۔شہر لودروے مومل ۔
کنڑیں کھاون سینگیاں ۔کر کر کوڑی کلھ کلھ ۔
توں بن نظرم اوپریاں ۔توڑیں سادھاں سومل ۔
سڑ گئی سیجھ سہاگڑی ۔پھاٹے پھاٹے ڈوڑے مل مل ۔
سرخی لہہ گئی وہِ گئے ۔رو رو سرمے کاجل ۔
سک سر مارم سانگراں ۔تاگھاں تانم ول ول ۔
سول اندوہ اندیسڑے ۔مل مل آون پل پل ۔
بھینیں، داعیاں ڈرانڑیاں ۔امڑی، ویرن، بابل ۔
کون ہے درد فرید دا ۔توں بن دارو درمل ۔

ڈھولن تیڈی سک ڈھیر ہم ۔تاگھاں گھنیاں چاہیں بہوں ۔
کھپ کھپ کراں آہیں بہوں ۔تپ تپ اٹھن بھائیں بہوں ۔
کھسی دل مہیں دے چاک ہے ۔جیئڑا سدا غم ناک ہے ۔
تن چور سینہ چاک ہے ۔سر دھوڑ منہ پاہیں بہوں ۔
لگا سخت ڈکھڑا روگ ہے ۔بے پیر دل نوں جوگ ہے ۔
تتی پئی بھوگیندی بھوگ ہے ۔رو رو کرے دھائیں بہوں ۔
ماہی پنل دلڑی لٹی ۔دل لٹّ کے تھیا راہی پٹھی ۔
رل رل تھکی پھر پھر ہٹی ۔بوٹے لئیاں کاہیں بہوں ۔
جڈاں دل نوں تیڈی چاہ تھئی ۔سٹّ سیجھ تھل دے راہ تھئی ۔
سنجبر کلھی بے واہ تھئی ۔چھڈّ آسرے واہیں بہوں ۔
گزری فرید آخر عمر ۔آئی ن دلبر دی خبر ۔
ڈھونڈھاں جنگل جھر بر بہر ۔تک تک رہاں راہیں بہوں ۔

دل دم دم دردوں ماندی ہے ۔سک ڈٹھڑیں باجھ ن لیہندی ہے ۔
ہجر دیاں گزریاں ڈکھیاں راتیں ۔ما پیو کھویش ن پچھدیں باتیں ۔
سینگیاں سرتیاں لہن ن تاتیں ۔مٹھڑی پئی تڑپھاندی ہے ۔
چاک مہیندا من نوں بھانڑاں ۔بھل گیا سارا راز بباننڑاں ۔
گھولاں سیج تے تول وہانڑاں ۔بیٹ دی ریت سہاندی ہے ۔
رانجھن جوگی میرا میتا ۔دل نوں جسنے جاد کیتا ۔
عشقَ تہیندا لوں لوں سیتا ۔رگ رگ مول ن واندی ہے ۔
بھانا یار دا من مانڑاں ۔ساڑاں جھنگ تے شہر مگھیانڑاں ۔
پا مسکینی سٹساں مانڑاں ۔جندڑی جھوک غماں دی ہے ۔
گزریا ویلھا ہسن کھلن دا ۔آیا وقت فرید چلن دا ۔
اوکھا پینڈا دوست ملن دا ۔جان لباں تے آندی ہے ۔

دل دردوں ہن ہاری وو یار ۔ول کریں ہا کاری وو یار۔
زلف سیاح تھی ناگ ورادھے ۔ڈنگ مریندے کاری وو یار ۔
لوں لوں سیڑھاں جاری وو یار ۔
سانول آویں نہ ترساویں ۔موسم چیتر بہاری وو یار ۔
گھر گھر تھئی گلزاری وو یار ۔
یاری لا کر یاد ن کیتو ۔جندڑی مفت ازاری وو یار ۔
ڈٹھڑی تیڈڑی یاری وو یار ۔
سٹ کر کلھڑی تے بے واہی ۔کیتو کیچ تیاری وو یار ۔
ہے ہے بے نرواری وو یار ۔
شاہ برہوں دے ڈترم اؤہدا ۔گالھیں دی سرداری وو یار ۔
کھلئت شہر کھواری وو یار ۔
سک مہینوال دی لوڑ لڑائم ۔میں مٹھڑی منتاری وو یار ۔
کوجھی رات اندھاری وو یار ۔
ڈے کر دلبے کوڑ دلاسے ۔لٹ نیتو دل ساری وو یار ۔
میں واری لکھ واری وو یار ۔
تھل بر روہی روہیں راویں ۔رلدی ڈکھڑی ماری وو یار ۔
بار برہوں سر باری وو یار ۔
یار فرید ن آئم ویڑھے ۔ہر دم مونجھ مونجھاری وو یار ۔
روندیں عمر گزاری وو یار ۔

دلے دارم بسے آوارہ تبے وہشت آرائے ۔
برہوں بارے بروچل دے بیاباں دشت رلوائے ۔
کیہاں غم دیاں باتیں ڈکھی ہے دل ڈیہاں راتیں ۔
خدا را حالے زارم بیں کہ دستیم و بے پائے ۔
بمع تالیا شدہ پور کی نزارم بے دلو غمگیں ۔
ن پیندا یار ہے جھاتی اجن ڈکھڑے ن پادائے ۔
سجن وس رس ڈکھانئم چس سریجھیں پیکڑیں بس بس ۔
دل دیوانہ باہر کس ن دارد ہیچ پروائے ۔
ہمیشہ مونجھ وادھی ہے سنجی سختی زیادی ہے ۔
سدا سولاں دی شادی ہے میں اپنے بخت ازمائیں ۔
ڈیہاں ڈوڑی خرابی ہے کلک ہے ازترابی ہے ۔
نماساں جی عذابی ہے ن آپ آئے ن بلوائے ۔
زے عشقَ آرز رنگیں چو لالا داغہا دیرین ۔
کیتیاں ہن دل اندر جاہیں کڈیں ربّ یار ملوائے ۔
بغیر از من کرا شاید فرید ایں مرمرا بائد ۔
ڈکھے پیندے تے ڈخّ بے حد ممیں راکھس تے رچھّ سائے ۔

دلیاں تے دیداں سوہنا تیڈڑے دیرے ۔ہردم وسیں پیاں توں ساڈڑے نیڑے ۔
سنگیاں سرتیاں ہک ہمسائے ۔گلڑے کرن ویکھ وے ۔
ماں پیو ویرن بھین بھنیجیاں ۔جڑ جڑ لانون جھیڑے ۔
جگتاں مارن پیکے پتنے ۔ہاسے کرن سوریجے ۔
اٹھدیں بہندیں ٹردیں پھردیں ۔سسّ ننان کہیڑے ۔
چوچک چاک تیڈا توں مالک ۔سر سر واہ دا وارث ۔
منجھیاں تیڈیاں جھوکاں تیڈیاں ۔کوڑے چھوڑ بکھیڑے ۔
کون ہے قاضی رشوت راضی ۔کون سیال دے کھیڑے ۔
باجھ خدا دے جھگڑے جھیڑے ۔ساڈے کون نبیڑے ۔
ڈوں ڈہیندے ناہک داعوے ۔اوڑک ناہک تھیندے ۔
رانجھن تے میں ہسّ رسّ وسوں ۔سڑ سڑ مرسن کھیڑے ۔
جو جو لیکھ متھے دے آہے ۔آخر وحہ ملِaسے ۔
جندڑی چھٹن فرید ہے مشکل ۔ویڑیاں عشقَ اویڑے ۔

دل عشقَ مچائی اگّ سائیں ۔ڈخّ سوز رچیا رگ رگ سائیں ۔
گھر گھر مل گئے ہوکے ۔قبلہ یار دی جھوکے ۔
ای جگ تے اوں جگ سائیں ۔
دلبر دور سدھانڑاں ۔ساڑاں طول وہانڑاں ۔
جیواں کیندے لگ سائیں ۔
ہور نہیں کئی باقی ۔ایہا ذات صفاتی ۔
ہاں دلدار دا سگ سائیں ۔
من منجھا تنّ ٹنڈے ۔لنگ میلے سر بھونڈے ۔
سول آون کر وگّ سائیں ۔
برہوں روح حیاتی ۔غم ہے بیلی ساتھی ۔
درداں دی ہم تگّ سائیں ۔
حالَ فرید کھوارے ۔دلڑی زار نظارے ۔
کیتم ہجر الغّ سائیں ۔

دل مست مہو خیال ہے ۔سرے مُ تفاوت ن سہوں ۔
اے خیال این وسال ہے ۔تے کمال ہے ن کہ ہے جنوں ۔
اصل ال-اصول شہدتن ۔ہما سو بسو ہما کوُ بکو ۔
چہ شہود اے بئینہی ۔نہیں فرصت اتنی کہ دم بھروں ۔
جو مکان تھا بن گیا لا مکان ۔جو نشان تھا ہو گیا بے نشان ۔
سدا اسم و رسم زمن دواں ۔اﷲ اپنے آپ کو کیا کہوں ۔
ن عیان ہے ن نہاں ہے ۔ن بیان ہے ن دھیان ہے ۔
ن رہا ایہہ جسم ن جان ہے ۔کیہاں ڈوس ہوش حواس کوں ۔
شد عکس در عکس ایں بنا ۔کہ فنا بکا ہے بکا فنا ۔
باقی نماند بجز عنا ۔کتھّ اوتے توں کتھّ ہاں تے ہوں ۔
کڈیں شور دے ستوات ہن ۔کڈیں زور دے شتہات ہن ۔
کئی قسم دے بکوات ہن ۔ستون دے بطون بطون دے ستون ۔
اٹھ گئی فرید ہوس منڈھو ۔ن رہا حئی وس ہک خش منڈھو ۔
کسے کس ہو کس ناقص مڈھو ۔چپّ چاپ فیل فساد توں ۔

دل نوں مار منجھائم ۔نت دے درد اندیشے ۔
وس نیڑے چاک مہیندا ۔توں باجھ اے حالَ سنجیدا ۔
زخمی سینے چکدے ریشے ۔
ڈکھ ڈہیلیاں ڈوڑ ڈڑاپے ۔سے ساڑے لکھ سول سڑاپے ۔
وین سیاپے ساڈے پیشے ۔
اے گمزے ناز نہورے ۔اے اشوے زوریں تیرے ۔
سر سانگاں تن من تیشے ۔
بٹھّ برہوں برابر ویری ۔چا کیتس کولے کیر ۔
زلمیں مذہب کاخ کیشے ۔
کیا دھاں فرید سناواں ۔کیا رو رو جگت روآواں ۔
مستک لکھڑی آئی پیشے ۔

دلڑی دردوں ٹوٹے ٹوٹے ۔پرزے پرزے زرے وو زرے ۔
اشرے غمزے ناز نہورے ۔نخرے ٹکھرے زورے تورے ۔
خون کریندے زرے وو زرے ۔
آپے اپناں سوہاں کیتو ۔آپے اپنی جاتے نیتو ۔
ہن کیوں تھیمبیں پرے وو پرے ۔
گوڑھے نین تے زلفاں کالیاں ۔سوہنیاں رمزاں موہنیاں چالیاں ۔
جیں بن مول ن سرے وو سرے ۔
پلپل تیر نگاہ دے پھلڑے ۔ولول پیچ زلف دے ولڑے ۔
بے وسّ کینویں کرے وو کرے ۔
مونجھ منجھاری درد اندیشے ۔ڈیہاں رات فرید دے پیشے ۔
ہجروں جندڑی ڈرے وو ڈرے ۔

دلڑی نمانی کوں روز منجھاری ۔چھڈّ گیا ڈھولا یار آزاری ۔
عشقَ نہیں کئی بھاہ غضب دی ۔سڑدی جلدی جان وچاری ۔
عاشق پھردے مست موالی ۔سر قربان کرن لکھ واری ۔
درد اندوہ تے سول ہزاراں ۔لا کر یاری یار وساری ۔
سید کریندے مرغ دلیندے ۔نازو ادا ہن باز شکاری ۔
چشماں شوخ بہادر جنگی ۔پلکاں دھردیاں دست کٹاری ۔
جند فرید بچے ہن کینویں ۔نیناں خدنگ چلائی کاری ۔

دن رین دل حیران ہے ۔آسائش ن پائم ہکّ گھڑی ۔
سر ٹکڑے ٹکڑے ہو گیا ۔تن من جلیا لوں لوں سڑی ۔
دریا برہوں دا تار ہے ۔ہر موج آدم کھوار ہے ۔
ن پار ن اروار ہے ۔اوکھی اڑاہیں آ اڑی ۔
ایہا ہے حقیقت حالَ دی ۔ساری امر رہی بھالدی ۔
کئی کلھ ن پئی مہینوال دی ۔بے بس تتی لہریں لڑھی ۔
ساتھی پنل چھڈّ گیوں پرے ۔جیں باجھ ہک پل ن سرے ۔
پھر پھر ڈونگر گھاٹیاں درے ۔سک ساتھ ونج بھوئ وچّ وڑی ۔
ہن عشقَ عادل موں پیا ۔ہوشو ہنر ضایع تھیا ۔
سب مہو منسی ہو گیا ۔جو کجھ سکھی جو کجھ پڑھی ۔
تھئی دل فرید آگاہ ہے ۔ہر جا جلوسے شاہ ہے ۔
بادل موں ظاہر ماہ ہے ۔جب جھڑّ گئی من کی جھڑی ۔

ڈٹھا عشقَ عیاں تا بازار گلی ۔سبھو رمز خپھی ہن تھیوم جلی ۔
سبھ جلوا نور ظہور ڈسے ۔یا ایمن تے یا طور ڈسے ۔
گئی غبت این حجور ڈسے ۔دل ونج دلبر دے ساتھ رلی ۔
ہے کشف کمال دی بات عجب ۔ہے وجد تے حالَ دی گھات عجب ۔
ہے وصل وسال دی رات عجب ۔مٹھی غیر دی ذات صفات جلی ۔
کڈیں تیر عروض دا حالَ بنے ۔کڈیں سیر نزول دی چال بنے ۔
جو ہجر ہے آن وسال بنے ۔سارے سول سڑے ساری مونجھ ٹلی ۔
جل خاک تے کھوٹ-کھپوٹ غماں ۔گم ہو گیا غیر دا نام نشان ۔
تھیا نور وجود سہود عیاں ۔گھر بار گلی بازار ملی ۔
جتھاں بھال ڈیخاں تتھے راز ڈسے ۔سبھ حسن دے ناز نواز ڈسے ۔
سبھ سوز فرید نوں ساز ڈسے ۔ہما اوست سجھائی ریت بھلی ۔

ڈٹھڑی یار بھلائی ۔ہکّ تل ترس ن آئیو ۔
پا گلواڑی ستڑوں ۔ویدیں نہ مکلائیو ۔
سہجو کول بلھا کے ۔کیوں جانی دل چائیو ۔
ہے ہے یار بروچل ۔کیں مے توں بھرمائیو ۔
جے حاوی ایہہ نیئت ۔کیوں وت یاری لائیو ۔
جان فرید نکمڑی ۔مفت ڈکھاں وچّ پائیو ۔

ڈکھاں سولا کیتم ککے سائیں ۔ہن موت بھلی بے شکّ سائیں ۔
پنل کیچ سدھائم ۔ولدی خبر ن آئم ۔
رہیاں راہی تکّ سائیں ۔
گھولا بھیڑی گھل کوں ۔پوون تتی دے دل کوں ۔
سو سو پور تے جک سائیں ۔
آئے سخت کروپ کشالے ۔کون بندی دے ٹالے ۔
جو لکھیا مستک سائیں ۔
ڈکھڑے درد ڈکھیندے ۔جان جگر وچّ پیندے ۔
سو چونڈھی لکھ چکّ سائیں ۔
بھاگ سہاگ گؤ سے ۔یار دلوں وسریو سے ۔
پکّ سائیں ہم پکّ سائیں ۔
ہجر فرید اجاڑیم ۔سوز اندر دے ساڑیم ۔
دلڑی ہم چکمکّ سائیں ۔

ڈکھ ڈھیر سکھ دا ویر ہے ۔ریڑاں گھنیاں پیڑاں بہوں ۔
رت رو ہنجو نیراں وہن ۔نکّ-سیڑھ تے سیڑھا بہوں ۔
جکھ جکھ کرا دھائیں بہوں ۔ڈکھ ڈکھ کڈھاں آہیں بہوں ۔
دکھ دکھ اٹھن بھائیں بہوں ۔اک چکّ پئیاں دھیرا بہوں ۔
سر بھونڈا چڑھیا خاک ہے ۔منہ دھوڑ سینہ چاک ہے ۔
چوچک تھیا ہن چاک ہے ۔مٹھی جھوک دل ویران بہوں ۔
سبھ لوک کردا ٹوک ہم ۔لگی دل نیارڑی نوک ہم ۔
ڈتی برہوں ڈاڈھی چوک ہم ۔چٹی درد دے تیراں بہوں ۔
بے پیر دل دیاں چالیاں ۔سبھ ہن اپٹھیاں گالھیاں ۔
پیتم ن پیتاں پالیاں ۔رو رو کرے ریڑاں بہوں ۔
کلھی میں نمہیں ایہیں جولدی ۔پھرے لکھ فرید ایہیں تولدی ۔
دل بوڑدی دل رولدی ۔سوہنیاں سسیاں حیراں بہوں ۔

ڈکھے ڈینہ پھرکت دے نبھن ۔مٹھے نین رو رو رتّ تھیون ۔
ساتھی پنل گیا دور ہے ۔سر درد قہر کلور ہے ۔
تن چور من رنجور ہے ۔شالہ سجن کولے وسن ۔
ماہی مٹھل گیوں رول وے ۔واہ ڈھول تینڈڑے بول وے ۔
ڈیکھاں ہے کیندے کول وے ۔دل ڈھانڈھ درداں دے بلن ۔
دلڑی تپے سینہ جلے ۔جیئڑا ڈکھے جندڑی گلے ۔
ہڈّ چمّ سڑے لوں لوں طلے ۔اکھیاں ڈکھن دیداں سکن ۔
مونس تے نہ گمکھوار ہے ۔چوگٹھّ سخت اجاڑ ہے ۔
پلپل غماں دی دھاڑ ہے ۔مشکل نبھاواں رات دن ۔
ڈٹھڑے سوا ککر رہوں ۔سنج بر فروں ڈخڑے سہوں ۔
جتھ رچھّ گھنے راکھس بہوں ۔باندر بلائیں بھوت جن ۔
سید فرید سہسی سبھے ۔ماہی پچھے راہی تھیئے ۔
یا ونج ملے یا رل موئے ۔گئے ہن ڈکھاں نوں ساتھ گھن ۔

ڈکھے عشقَ دے ڈکھڑے گھاٹے نیں ۔سر پھٹڑا ترٹڑے گاٹے نیں ۔
میں جات سوہنا یار پنل ۔رہسی کول ن ویسی کیچ ڈوں ول ۔
ہن ولول پور پوون پلپل ۔اکھیں نیر ہنجو پھرواٹے نیں ۔
سنج سیجھ اتے گل خار تھیئے ۔دھئیاں ہار ہمیلاں مار تھیئے ۔
جند جوکھوں تار و تار تھیئے ۔مٹھی دلڑی کرم گگھاٹے نیں ۔
برا برہوں بری بیماری ہے ۔ڈکھّ پیر تے نالہ جاری ہے ۔
ڈھولے باجھ ن ہرگز کاری ہے ۔کوڑے سربت گھوٹے چاٹے نیں ۔
بدوں باندر بوز ادائیں ہن ۔گڈ گینڈے گرگ بلائیں ہن ۔
تھل مارو اوکھیاں جاہیں ہن ۔سرڑاٹے سخت چکاٹے نیں ۔
بٹھ والی والیاں بول تتے ۔آئے پیش تتی دے سول تتے ۔
پیری چبھن ہزار ببول تتے ۔ہک ریت تتی تھیابھاٹے نیں ۔
آئی روہاں جبلاں جال میری ۔ممیں ڈینیں لہن سنبھال میری ۔
رچھّ راکھس رکھدے بھال میری ۔ڈینہ گت فرید گپاٹے نیں ۔

ڈکھی دلڑی دردیں ماری ۔ہر ویلھے آزاری ۔
سوز اندر وچّ سول جگر وچّ ۔آئم بروچ روہ ڈونگر وچّ ۔
سخت سفر وچّ ظلم قہر وچّ ۔ہوت ن کیتم کاری ۔
دار مداراں سنجڑیاں باراں ۔پربت دھاراں غم دیاں ماراں ۔
پرم پکاراں جندڑی واراں ۔یار وساری یاری ۔
شان شرم گیا بھیم بھرم گیا ۔دین جرم گیا دیر دھرم گیا ۔
لطفَ کرم گیا نیک رحم گیا ۔لگڑی شہر کھواری ۔
اوکھیاں گھاٹیاں لکھ لکھ گھاٹے ۔کھڑبن بھاٹے سہنس گپاٹے ۔
تتڑی والی ڈکھڑے گھاٹے ۔کر کر پیت پیاری ۔
نینہ نبھایا روز سوایا ۔پور پرایا مفت ازایا ۔
دید مسایا زلف اڑایا ۔گھتّ گھتّ پیچ دی گاری ۔
ساڑن چھاتی مارن کاتی ۔سوز ہے ساتھی روگ ہے بھاتی ۔
ہجر دی جھاتی کھسم حیاتی ۔پل پل موت تیاری ۔
درد فرید جدید جدیدے ۔عید بئیدے بخت انیدے ۔
شوق شدیدے مونجھ مزیدے ۔بار برہوں سر باری ۔

ڈکھڑے پکھڑے آئم ۔خوشیاں بھاونڑوں رہیاں ۔
چاندڑیاں راتیں برہو براتیں ۔سئیاں کھیڈن گئیاں ۔
رت ساون دی مینہہ برساتیں ۔رل مل دھاون پئیاں ۔
صدقے کیتا نال ن نیتا ۔پکڑ ن کھیڑا بئیاں ۔
روز اضل دا وارث ساڈا ۔توں ہے رانجھن سائیاں ۔
وسرئم سارا راج ببانا ۔وسریاں سیگیاں سئیاں ۔
سکڑے سوہرے کھویش قبیلے ۔سٹ کر تینڈڑی تھئیاں ۔
سیگیاں سرتیاں شہر سہاون ۔میں وتّ بوٹے لئیاں ۔
عشقَ فرید کوں کھلئت ڈتڑی ۔منہ سر بھسڑ چھئیاں ۔

ڈکھڑیں کارن جائی ہم ۔سولیں سانگ سمائی ہم ۔
درد اندیشے سکڑے سورے ۔بیا نہ بھین تے بھائی ہم ۔
گہلی کملی سونجڑی دھر دی ۔ہک غم دی سدھرائی ہم ۔
جاون لادی پنڈ بلا دی ۔چم سر اکھیاں چائی ہم ۔
راحتَ ویندیں وداع نہ کیتم ۔مئی ہم پر مترائی ہم ۔
پیڑ پرانی امڑی سکڑی ۔مونجھ منجھاری دائی ہم ۔
سختی تے بد بختی تتڑی ۔حالَ ونڈاؤ ہمسائی ہم ۔
بے ٹھائی دی چولی چنڑی ۔پائی ہم پا ٹھمکائی ہم ۔
سر تے چھتڑے چوٹیاں متھڑے ۔تیں سنگ دلڑی لائی ہم ۔
ہو ہو پھکڑی شہر کھواری ۔چاتی فخر وڈائی ہم ۔
کویں یار فرید وساراں ۔جےَ کیتے اتھ آئی ہم ۔

ڈکھّ سینے تے مونگ ڈالے ۔سکّ تڈی تڈی تیل ڈکھالے ۔
غم درد علم بد نیتے ۔پئے ساڑن سوز پلیتے ۔
تھئے میں مٹھڑی دے کیتے ۔سب رانی خاں دے سالے ۔
کئی ڈینہ نہ رل گزریو نے ۔ساری آس امید ونجیوں نے ۔
ہے خبر نہیں کیا تھیو نے ۔تھئے پیچی کیچ اباہلے ۔
ہم سنگتی سارے کھوٹے ۔کھچ باز اپٹھڑے ڈوٹے ۔
رل مل بے درد کلھوٹے ۔پئے کرن خلاں ہاں کالے ۔
تتی سوز اندوہ وچالے ۔سے واقعے فاقے گھالے ۔
نت روہ پتھر پڑتالے ۔ہتھی لپھاں پیریں چھالے ۔
کر صبر فرید نبھیساں ۔پئی سولی سانگ جلیساں ۔
دم جیندیں تئی پکریساں ۔متاں قادر سختی ٹالے ۔

ڈکھ تھیئے بانہہ بیلی وو یار ۔ہتھی ائم اکیلی وو یار ۔
توں بن ڈیوم کون دلاسے ۔تھی نہ سانول آسے پاسے ۔
مانیں انگن حویلی وو یار ۔
عالی ادنی جو جگ جیوے ۔میں وانگن پئی کئی ن تھیوے ۔
ڈکھڑی ! واڈھی !! وھیلی!!! وو یار ۔
نہ ماہی نہ منجھیاں ڈسدیاں ۔اکھیاں وسدیاں دلڑیاں پھسدیاں ۔
جندڑی تھی بھاں بیلی وو یار ۔
سوں ہے ناز نگاہ دی میکوں ۔جے تیں ول ن ڈیکھاں تیکوں ۔
رہساں میل کچیلی وو یار ۔
کتھ او آساں کتھ او مانے ۔نہ ماہی نہ راج ببانے ۔
جیساں ڈکھ ڈہیلی وو یار ۔
بھاگ سہاگ سنجی توں رٹھڑے ۔ہار، ہمیلاں گانے ترٹڑے ۔
ٹوٹے بانہہ چڑیلی وو یار ۔
ہک میں درد اندوہ وچالے ۔پئی سبھ ناز نوازیں جالے ۔
ترے سو سٹھّ سہیلی وو یار ۔
باجھوں یار فرید دا حیلہ ۔کجڑا، کوجھا، تے رنگ پیلا ۔
سیندھ دھڑی تھئی میلی وو یار ۔

اے عشقَ نہیں سر روہ ہے ۔ڈکھیں سولیں دا انبوہ ہے ۔
ن تولھ ٹانگ سنداری ۔میں من تاری تے نیں باری ۔
مینہہ بوری رات اندھاری ۔بیا خاص مہینہ پو ہے ۔
تھی یار رکھے ہم راضی ۔ہے کوڑی حیلہ سازی ۔
ہے پیچ اتے ٹھگّ بازی ۔اے لطفَ نہیں کوئی درو ہے ۔
پئیاں کھوز پنل دیاں خبراں ۔گئیاں روگ اندر دیاں ڈمراں ۔
جڈاں عاشقاں بدھیاں کمراں ۔تھئی دلی ڈھائی کو ہے ۔
رو رنگ رنگ کہم کریہل ۔بٹھّ ڈکھّ سخ رجّ بکھ دی غل ۔
دم جیندی توڑی گیہل ۔جتھ جوہ جتن دی تہو ہے ۔
نہ یار فرید ملیو سے ۔نہ دردیں واند ڈتو سے ۔
پندھ کر کر ہٹّ پیو سے ۔سندھ سندھ دی نکھتی موہے ۔

اے ریت سکھی حئی کیں کنوں ۔ڈھولا لک چھپّ بہندیں میں کنوں ۔
جڑ تیغ برہوں دی مار گیوں ۔خس صبر آرام قرار گیوں ۔
کیوں جھوک لڈا لنگھ پار گیوں ۔کوئی پچھن والا ہم تیں کنوں ۔
ڈیہاں ڈوڑے ڈکھڑے پوندیاں ۔رتے رو رو رات نبھاؤندیاں ۔
کر وین ڈوہاگ سہاؤندیاں ۔ونج حالَ گھنو ہمسائیں کنوں ۔
جیندے نال محبت جکڑی ہے ۔لگی شہر ملامت پھکڑی ہے ۔
دل منہڑوں سٹھڑوں تکڑی ہے ۔نسے ڈردے مہنیں کنوں ۔
اے روہی یار ملاوڑی وے ۔شالہ ہووے ہردم ساوڑی وے ۔
ونج پیسوں لسڑی گاؤڑی وے ۔گھن اپنے سوہنے سیں کنوں ۔
غم درد فراق دی رولڑیاں ۔گئیاں ناز نواز دیاں ٹولڑیاں ۔
تھئی گہلی کملی بھولڑیاں ۔دھک مار جھلاں جیں تیں کنوں ۔
دل جھر جنگل دی باندی ہے ۔جتھاں جھوک مینڈے متراں دی ہے ۔
بو صدق وفا دی آندی ہے ۔انہیں ساویں سنیہڑیں لیں کنوں ۔
کجھ یاد نہالی طول نہیں ۔کوئی سنگتی باجھوں سول نہیں ۔
تڑ پار ونجن دا مول نہیں ۔ہیں نیناں دی باری نین کنوں ۔
بن یار فرید ن جیواں میں ۔کیوں ایجھیں اوکھی تھیواں میں ۔
نور ہر پیالہ پیواں میں ۔چھپ پوساں سولیں سیں کنوں ۔

غمزے کردے جنگ ۔لڑدے مول ن اڑدے ۔
نیزے تیر تپھنگ ۔قہری ناز نظر دے ۔
زلف ہے بشیر ابرو بچھوئے ۔مارن ڈنگ نسنگ ۔
چکدے زخم جگر دے ۔
سانول دی ہے طرز انوکھی ۔تن نازک دل سنگ ۔
ذرا مہر ن کردے ۔
برہو اساں ول خلئت بھیجی ۔ساوا پیلا رنگ ۔
سو سو سول اندر دے ۔
عشقَ ونجائم سرم بھرم کوں ۔گیا ناموس تے ننگ ۔
گزرے وقت صبر دے ۔
حالَ فرید دا ڈخّ ڈہیلا ۔دلڑی کیتس تنگ ۔
نہ جیندے نہ مردے ۔

گھاٹے عشقَ دے گھاٹے جاتے میں ۔تا بھی چمّ سر اکھیاں چاتے میں ۔
کھوٹا نینہ انوخا ویری ہے ۔منہ دھوڑ مٹی سر کیری ہے ۔
ڈکھاں سولاں دلڑی گھیری ہے ۔پلو سول کپتڑے پاتے میں ۔
سجی رات سنجی تڑپھاندی ہے ۔تتی طول سوتیں اگّ لاندی ہے ۔
ڈوکھی ڈسک ڈسک کرلاندی ہے ۔برے برہوں دے ساہ سنجاتے میں ۔
بیواہی واہ! واہ!! واہ!!! میری ۔ہے ہو! ہو!! عزت جاہ میری ۔
سنجواہ ہے تکیہ گاہ میری ۔پاتی پیت توں اہا براتے میں ۔
لگی تانگ پنل دی سانگ جڈاں ۔بھنا چوڑا اجڑی مانگھ تڈاں ۔
اﷲ تھسم وصل دا سانگ کڈاں ۔سہرے ساڑ سٹے گہنے لاتھے میں ۔
نہ باجھ ہے باجھ خواری دے ۔ایہہ حالَ تساڈڑی یاری دے ۔
ڈکھے گزرن ڈینہ ازاری دے ۔مٹھے نین کللڑے لاتے میں ۔
گل زلف دا پیچ پیوم ۔ہتھ ہوت دے دلڑی ویچ ڈتم ۔
سٹ سیجھ فرید بعید تھیوم ۔ویساں کیچ ن ررساں جاتے میں ۔

گوڑھیاں اکھیاں سدا متوالیاں ۔رتّ پیون کان ابھالیاں ۔
تن من بنھ بنھ قید کریندیاں ۔رگ رگ وگ وگ پیچ اڑیندیاں ۔
ایہہ زلفاں دلڑی کالیاں ۔
جان جگر وچّ پاون داماں ۔اسوے غمزے ناز خراما ۔
واہ نازک ریڈاں چالیاں ۔
کرن ن ٹالے موہن مالے ۔بینسر بول اتے کٹمالے ۔
کیا پھلوالے کیا والیاں ۔
ساڑم دلڑی ڈکھڑیں کٹھڑی ۔جندڑی لٹڑی سکھڑیں کھٹری ۔
بیاں اکھیاں دردوں آلیاں ۔
گھولے کوچے شہر بازاراں ۔سوہن فرید نوں اجڑیاں باراں ۔
ڈتیاں برہوں ملک نکالیاں ۔

گزر گئی گزران غم دے سانگ رلیوسے ۔
ڈٹھڑا جمل جہاں ن کجھ پلڑے پیو سے ۔
ویندی یار ن کھڑ مکلایا ۔کیچوں کوئی پیغام ن آیا ۔
جندڑی دا ججمان ۔گل دا گیڑ تھیو سے ۔
نہ ماہی ن رنگ مہیندی ۔جھوک اجاڑ ڈسم تینہ ڈینہ دی ۔
بیلا تھیا ویران ۔تھی بے آس رلیوسے ۔
لانوی لینہدی پیوم وچھوڑا ۔کھارے چڑھدی آئیوم دھوڑا ۔
مہندی سرخی بان ۔نیلا رنگ وٹیو سے ۔
وین سیاپے ماتم گاہنے ۔ڈکھّ ڈہاگ دے بھول وہانے ۔
سولاں دا سامان ۔ازلوں ڈاج ڈھئیوسے ۔
چھوٹی امر رنڈیپا آئم ۔کھوٹی قسمت کھوٹ کمائم ۔
ڈجا اے ارمان ۔ویندیں ن مکلیوسے ۔
جیندی تئیں اے درد نبھیساں ۔مردیں داغ قبر وچّ نیسا ۔
پٹّ پٹّ تھیا خفکان ۔رو رو خلق روویو سے ۔
جیں بن ہکّ پل مول ن وسے ۔باقی کرنے آئے کسے ۔
وہ تقدیر دا شان ۔کیا ہا کیا تھی گیوسے ۔
کر کر یاد فرید سجن کوں ۔لا گل روواں ہکّ ہکّ ون کوں ۔
جان جگر وچّ قان ۔جانی جوڑ مریو سے ۔

گزریا وقت گندھاون دھڑیاں ۔وسریا ہار سنگار اساہاں ۔
روگ کروپ کشالے ہر دم ۔دردوں نالہ زار اساہاں ۔
سرمہ پاون سرخی لاون ۔بینسر بول تے مانگھ بناون ۔
سہجوں پھلوں سہرے پاون ۔سبھ کجھ تھیا بے کار اساہاں ۔
تن من چبھڑی ساگ غماں دی ۔جان جگر وچّ چوک ڈکھا دی ۔
دلڑی سولی کیتی ماندی ۔سینے سو سو خار اساہاں ۔
ہسن کھلن کجھ یاد ن آوے ۔روندی کھپدی امر نبھاوے ۔
جند جکھ جکھ لکھ رنج اٹھاوے ۔ڈکھڑے تارو تار اساہاں ۔
پیت پنل دی رگ رگ گھیرم ۔یار اغیار کنوں منہ پھیرم ۔
جھور جھگٹے جڑ جڑ ویڑم ۔چھٹّ گیا کل کم کار اساہاں ۔
یار فرید ن آئم ویڑے ۔ٹوکاں کردے کھیڑے بھیڑے ۔
سوہنے کیتے سخت نکھیڑے ۔طول تتی دار اساہاں ۔

گیا رول راول وچّ روہ راوے ۔نہ یار ملدا نہ موت آوے ۔
آتن کتیندی سنگیاں ستاون ۔جگتاں مریندیاں بولیاں سناون ۔
کئی کیس کردیاں کئی نوک لاون ۔جیئڑا ہمیشہ صدمے اٹھاوے ۔
بھینی ن بھاواں امڑی الاوے ۔پیکے سورھے جے ہر کوئی ڈکھاوے ۔
جانی اویڑا پھیرا ن پاوے ۔ہکّ سیجھ ساڑنے بیاں تول تاوے ۔
ڈکھڑے سسی نوں ڈیہوں ڈینہ سوائے ۔جیں ڈینہ بروچل گھر ڈُ سدھائے ۔
منجھی منجھائے سولیں ستائے ۔قادر کڈاہیں وچھڑے ملاوے ۔
مٹھڑی اکیلی سانول ن بیلی ۔البھل ن کردی سر تے سہیلی ۔
نظرے حویلی سنجڑی ڈہیلی ۔مارو تھلاں دی والی سہاوے ۔
قسمت فریدہ ڈتڑی ن واری ۔اصلوں پنل کیتم ن کاری ۔
کیڈے ونجے درداں دی ماری ۔رو رو نبھائی جگ نوں روواوے ۔

ہے عرب شریف سدھائی ۔بو سندھ پنجاب دی آئی ۔
بن عرب ایہہ اکھیاں روون ۔رو ہار ہنجوں دے پوون ۔
کر نیرے مکھڑا دھوون ۔دل دردیں چوٹ چکھائی ۔
اے پہلی منزل حدے ۔تھئی شہر مبارک جدے ۔
کلھا بحر دی شدے مدے ۔اج اند ویدی مکلائی ۔
کر سعی تواپھ زیارت ۔لہہ لتفو عفو اشارت ۔
گھن عشقوں ذوق بشارت ۔ولّ وطنے واگ ولائی ۔
کیوں گانے گہنے پاواں ۔کیوں سرخیاں میندیاں لاواں ۔
کیوں کجلا دھار بناواں ۔ہے تھیوس نصیب جدائی ۔
کل سہرے ہار کمانے ۔کل ناز نواز وہانے ۔
گئے جوش جوانی مانے ۔گیا دھج وچّ فخر وڈائی ۔
توں باجھوں سانول گھر وچّ ۔ہاں بے شک سخت سفر وچّ ۔
تھل مارو سنجڑے بر وچّ ۔ہم سختی روز سوائی ۔
گئی آس فرید ن پنڑی ۔جی جلیا دلڑی بھنڑی ۔
سر سوز فراق دی چنڑی ۔گل دردوں چولی پائی ۔

ہے! ہے!! یار بروچل ۔ہک تل ترس ن کیتا ۔
کرکے سخت نمانی ۔ اپنے نال ن نیتا ۔
ہجر پیالہ ازلوں ۔میں مٹھڑی لوپیتا ۔
جیں ڈنہ سجن سدھائے ۔ڈکھے آیا سکھ بیتا ۔
سول کللڑا کوجھا ۔لوں لوں رگ رگ سیتا ۔
اصلوں مہج وساریوس ۔لا کر پرم پلیتا ۔
روہ فرید لتاڑاں ۔شالہ کھاوم چیتا ۔

ہے عشقَ دا جلوا ہر ہر جا ۔سبحان اﷲ ! سبحان اﷲ !! ۔
خود عاشق خود معشوق بنیا ۔سبحان اﷲ ! سبحان اﷲ !! ۔
خود بلبل تے پروانہ ہے ۔گل شمع اتے دیوانہ ہے ۔
تھی چاند چکور نوں موہ لیا ۔سبحان اﷲ ! سبحان اﷲ !! ۔
کڈیں موسیٰ تھی میکات چڑھے ۔ول واعظ کرے توریت پڑھے ۔
کڈیں عیسیٰ یاہا زکریا ۔سبحان اﷲ ! سبحان اﷲ !! ۔
کتھے شاد کتھے دل تنگ ڈسے ۔کتھے صلح ڈسے کتھے جنگ ڈسے ۔
تھیا شان جلال جمال ادا ۔سبحان اﷲ ! سبحان اﷲ !! ۔
کتھے راز انل حق فاش تھیا ۔کتھے سبحانی دا ورد پڑھیا ۔
کتھے انی عبد رسول کیہا ۔سبحان اﷲ ! سبحان اﷲ !! ۔
ہن ہستی دے نیرنگ عجب ۔ہن حسن اضل دے ڈھنگ عجب ۔
بے رنگ بہر ہر رنگ عجب ۔سبحان اﷲ ! سبحان اﷲ !! ۔
ہے محض مقام تہویر دا ۔بٹھّ حیلہ در کیوت فقر دا ۔
ہین ڈونگھڑے ڈونہ ڈوں ہتھ ن پا ۔سبحان اﷲ ! سبحان اﷲ !! ۔
تقدیس کتھاں تنزیہ کتھاں ۔تقلید اتے تشبیہ کتھاں ۔
ہے حیرت سخ تسلیم و رضا ۔سبحان اﷲ ! سبحان اﷲ !! ۔
تھئی aمر تلف برباد سبھو ۔حیات سبھو فریاد سبھو ۔
مر مر دے تئیں ن پیوم سما ۔سبحان اﷲ ! سبحان اﷲ !! ۔
ہے پیت فرید دی ریت عجب ۔ہے درد تے سوز دی گیت عجب ۔
سن سمجھو سارے اہلے صفعہ ۔سبحان اﷲ ! سبحان اﷲ !! ۔

ہے صدقے گھولے یار توں ۔ایہو جیڑا نیہ نپناں ۔
شالہ حسن جوانی مانے ۔مٹھڑی دل دا وناں ۔
تھل تیڈے چتراگ وی تیڈے ۔ملک ملیر دا بناں ۔
ڈکھ دا حالَ نہ تھیوم پورا ۔چتراں سو سو پناں ۔
جی توں آویں تن من ڈیساں ۔پیرا پرم دا چھنا ۔
بیئت کرکے عشقَ کڈھائم ۔المو عمل توں بناں ۔
سوہنے دے وچّ وصف وفا دی ۔ایہہ گالھ ن مناں ۔
برہوں فرید تھیوسے ساتھی ۔سب شے توں جی بھناں ۔

ہر دل جو دلدار ! یار مہنجُ ۔سوہنیاں جو سردار ! یار مہنجُ ۔
کتھ ملا کتھ عامر ناہیں ۔کتھ منصور دے دار ! یار مہنجُ ۔
آپ چھپائے راج حقیقی ۔آپ کرے اظہار ! یار مہنجُ ۔
کتھ بلبل کتھ گل جی صورتَ ۔برگ کتھاں کتھّ خار ! یار مہنجُ ۔
کتھ سرخی کتھ ناز نزاکت ۔کتھ کجلا کتھ دھار ! یار مہنجُ ۔
کتھ ڈھولک تے کتھ تان تگنا ۔کتھ صوفی کتھ سرشار ! یار مہنجُ ۔
کتھ آبد تے کتھ نپھل دوگانا ۔کتھ کیفی مے کھوار ! یار مہنجُ ۔
کتھ عاشق کتھ درد کشالے ۔کتھ دلبر غمکھوار ! یار مہنجُ ۔
یار فرید نہیں وچّ پردے ۔خود پردہ ہے یار ! یار مہنجُ ۔

ہر جا ذات پنل ہے ۔صوفی سمجھ سنجان ۔
لیسا کمسلا شے ان ۔سب شے اس نوں جان ۔
یبکا وجاہو ربکا ۔باقی کل شے پھان ۔
لا یحتاج سوَ اﷲ ۔ہے فقر دا شان ۔
لا موجود سوَ اﷲ ۔ساڈا دین ایمان ۔
حق باجھوں بیو باتل ۔دھیان رکھیں ہر آن ۔
علم فرید ہے حاجب ۔بے شک بے عرفان ۔

ہر جا ذات پنل جی ۔عاشق جان یقین ۔
ہر صورتَ وچّ یار دا جلوا ۔کیا اسمان زمین ۔
عہد آہا بن احمد آیا ۔موہیس چین مچین ۔
حاکم ہو کر حکم چلاوے ۔آپ بنے مسکین ۔
آپ کرے بہہ واعظ نصیحت ۔آپ بجائے بین ۔
جے چاہیں توں یار دا میلہ ۔سٹّ کاوڑ بٹھ کین ۔
زاہد کوں جا خبر سناؤ ۔عشقَ اساڈا دین ۔
پیر مغا ہکّ رمز سجھائی ۔ساجن سمجھ قرین ۔
غافل ن تھی یار تھو ہکدم ۔ہر جا سہِ ہر ہین ۔
دل فرید دے لٹن کیتے ۔بنیا فخردین ۔

ہر صورتَ وچ آوے یار ۔کر کے ناز ادا لکھ وار ۔
حسن ملاحت برہو بچھائے ۔رمز نزاکت بھا بھڑکائے ۔
اشوا غمزا تیر چلا ئے ۔بیبل پھردے زار نظار ۔
سوہنیاں طرزاں موہنیاں گالھی ۔دلڑی خوب اجاڑن چانلیں ۔
ہوش قرار بھلاون بھالیں ۔پلکاں کردیاں خون ہزار ۔
ہک جا روپ سنگار ڈکھاوے ۔ہک جا عاشق بن بن آوے ۔
ہر مظہر وچ آپ سماوے ۔اپنا آپ کرے دیدار ۔
کڈیں شہانہ حکم چلاوے ۔کڈیں گدا مسکین سڈاوے ۔
اسدا بھیت کوئی ن پاوے ۔سب بد مست پھرن سرشار ۔
فخر جہان قبول کتوسے ۔واقف کل اصرار تھیوسے ۔
ہر جا نور جمال ڈٹھوسے ۔مکھپھی راز تھیئے اظہار ۔
یار فرید عیاں بیعانے ۔نہن اقرب وچ پھرکانے ۔
ایہو عقیدہ دین ایمانے ۔توڑے پکڑ چڑھاون دار ۔

ہر صورتَ وچّ دیدار ڈٹھم ۔کل یار اغیار نوں یار ڈٹھم ۔
کتھّ جوہر تے کتھّ عرض ڈٹھم ۔کتھّ سنت نفل تے فرض ڈٹھم ۔
کتھّ صحتَ ڈٹھم کتھّ مرض ڈٹھم ۔کتھّ چست اتے بیمار ڈٹھم ۔
کتھّ بطن ظہور ڈٹھم ۔کتھّ زاہد تے مخمور ڈٹھم ۔
کتھّ ملاں تے منصور ڈٹھم ۔کتھّ چوب رسن تے دار ڈٹھم ۔
اے مذہب پاک نبیاں دا ۔اے مشرب صاف سپھیاں دا ۔
اے رشد ارشاد ولیاں دا ۔آیات ڈٹھم اکھبار ڈٹھم ۔
کتھّ پھل گل باغ بہار ڈٹھم ۔کتھّ بلبل زار نظار ڈٹھم ۔
کتھّ خس کھاشاک تے خار ڈٹھم ۔ہکّ نور دے سبھ اتوار ڈٹھم ۔
کتھّ برم نرائن نرنجن ہے ۔کتھّ رام کنیا لچھمن ہے ۔
کتھّ بید بیاس برہمن ہے ۔کتھّ راجس تے اؤتار ڈٹھم ۔
ارواہ نپھس عقول ڈٹھم ۔انسان ظلوم جہوم ڈٹھم ۔
معقول ڈٹھم منکول ڈٹھم ۔اقرار ڈٹھم انکار ڈٹھم ۔
کتھّ منتک نحو تے سرف ڈٹھم ۔کتھّ اسم تے پھیئل تے حرف ڈٹھم ۔
ہکّ مانے ہر ہر طرف ڈٹھم ۔چوگٹھّ ڈٹھم چودھار ڈٹھم ۔
سب اعلیٰ اعلیٰ شان ڈٹھم ۔حسنین تے شاہ مردا ڈٹھم ۔
بو بقر عمر عثمان ڈٹھم ۔وہ پاک نبی مختار ڈٹھم ۔
کتھّ شاہ نزامدین ڈٹھم ۔کتھّ فرد پھریددین ڈٹھم ۔
کتھّ قطب مئیندین ڈٹھم ۔کتھّ فخر جہاں دلدار ڈٹھم ۔

حسن کباہ سب مزہر ذاتی ۔ہر رنگ مے بے رنگ پیارا ۔
ناہنُ اکربُ راز انوکھا ۔ہے 'واہُ مئکمُ' ملیا ہوکا ۔
سمجھ سجانو عالم لوگا ۔ہے ہر روپ مے این نظارہ ۔
'وپھی انپھسکم' سریئلاہی ۔'لو دلیتسّ' فاش گواہی ۔
ہر صورتَ وچ رانجھن ماہی ۔کیتا ناز دا ڈھنگ نیارا ۔
حسن اضل دی چال اجیبے ۔طرحاں لطیفے طرز غریبے ۔
آپ ہی عاشق آپ رکیبے ۔تھی دلبر جگ موہس سارا ۔
کتھ مترتھ کتھ تان ترانے ۔کتھ آبد کتھ نفل دوگانے ۔
کتھ صوفی سرمست یگانے ۔کتھ رنداں مے کرے اوتارا ۔
کیا افلاک عقول عناصر ۔کیا متکلم غائب حاضر ۔
سب جا نور حقیقی ظاہر ۔کون فرید غریب وچارا ۔

ہکّ دم ہجر ن سہندی ہے ۔دل دلبر کارن ماندی ہے ۔
سوز گداز طول وچھاواں ۔ڈکھّ ڈہاگ دی سیجھ سہاواں ۔
ہار غماں دا گل وچّ پاواں ۔درد دی بانہہ سراندی ہے ۔
ماہی بے پرواہ ملیوسے ۔پلڑے سوز فراق پیو سے ۔
حالَ کنوں بے حالَ تھیوسے ۔جندڑی جھوک غماں دی ہے ۔
ڈیہ نبھاواں سڑدیں جلدیں ۔رات ونجاواں جلدی گلدی ۔
ساری عمر گئی ہتھ ملدیں ۔ہے ہے موت ن آندی ہے ۔
سوہنے کیتی کیچ تیاری ۔آیا بار برہوں سر باری ۔
سنگیاں سرتیاں کرن ن کاری ۔بے وسّ پئی کرلاندی ہے ۔
یاد کریساں یار دیاں گالی ۔سوہنیاں رمزاں موہنیاں چالی ۔
تونی میہنیں ڈیوم سیالیں ۔تانگ فرید ن جاندی ہے ۔

ہکّ ہے ہکّ ہکّ ہے ۔ہکّ دی دم دم سکّ ہے ۔
ہکّ دے ہر ہر جا وچّ دیرے ۔کیا اچّ ہے کیا جھکّ ہے ۔
ہکّ ہے ظاہر ہکّ ہے باطن ۔بیا سب کجھ ہالک ہے ۔
مقناطیس تے لوہے واگن ۔ہوں ڈو دل دی چھکّ ہے ۔
جہڑا ہکّ کوں ڈوں کر جانے ۔او کافر مشرک ہے ۔
مطلب ڈاڈھا سخت نزیکی ۔پر راہ تے چل چکّ ہے ۔
ساڈے سر سر واہ دا سارا ۔فخر پیا مالک ہے ۔
درد دا بار اٹھا نہ سگدی ۔دل شودی نک ترک ہے ۔
روز اضل دی دلڑی مینڈی ۔راہ حق دی سالک ہے ۔
جند دے نال خیال خدائی ۔کیا پورا گیا بک ہے ۔
یار فرید سنجانن کیتے ۔اے نسخہ ہکّ ٹکّ ہے ۔

ہکو علف مینوں برماوم ڑی ۔تتی بے تے مول ن بھاوم ڑی ۔
سوہنی وحدت پرم پریتاں نیں ۔زوکی گھاتاں عشقی گیتاں نیں ۔
کوجھی کسرت کوجھاں ریتاں نیں ۔دل گیروں غیرت کھاوم ڑی ۔
ہر چالوں ناز نواز ڈسے ۔سب حسن اضل دا راز ڈسے ۔
کل عالم عالم ساز ڈسے ۔ہکو نور نظر وچّ آوم ڑی ۔
گیریئت مہز محال ڈسے ۔چو ترفو حسن جمال ڈسے ۔
ہر ویلے وصل وسال ڈسے ۔ڈینہ رات پنل گلّ لاوم ڑی ۔
کیوں کردی ہار سنگار مٹھی ۔کیوں سرخی کجلا دھار مٹھی ۔
جے جانا سانول یار مٹھی ۔ول ملک ملھیر سدھاوم ڑی ۔
تتاں درد جدید شدید تھیا ۔ہر روز اے سوز مزید تھیا ۔
ہکے دید خرید تھیا ۔بن ڈھولن گھر ورتانوم ڑی ۔

ہکو ڈٹھم ہر گال کنوں ۔ہکا رمز لدھم ہر چال کنوں ۔
ہر صورتَ من نوں مونہدی ہے ۔ہر مورت دل نوں کونہدی ہے ۔
سب نسبت یار نوں سونہدی ہے ۔ہر حالَ کنوں ہر کال کنوں ۔
کتھے دلبر تھی من مونہدا ہے ۔کتھے عاشق ہو کر روندا ہے ۔
کتھے ربّ توں فارغ ہوندا ہے ۔غم ناز دی قید وبال کنوں ۔
بدنامی میڈا نام ہویا ۔غم کھاون شرب مدام ہویا ۔
رت پیون کام دوام ہویا ۔چھٹ پیوسے شرم دی جال کنوں ۔
ڈیکھو حسن حقیقی ظاہر ہے ۔کیا اندر ہے کیا باہر ہے ۔
کتھے ناسی ہے کتھے ماہر ہے ۔سوہنا آپنے وصل وسال کنوں ۔
جڈاں عشقَ فرید استاد تھیا ۔سب المو عمل برباد تھیا ۔
پر ہزرتے دل آباد تھیا ۔سو وجد کنوں لکھ حالَ کنوں ۔

ہن دل بدلائم سر سائیں ۔گیا دردوں جیئڑا جھر سائیں ۔
درد دے کنڈرے سینے ۔لگڑے ہن دیرینے ۔
پئے نکلن بھر بھر سائیں ۔
ڈکھڑے روز سوائے ۔جیں ڈینہ سجن سدھائے ۔
شہر بھمبھوروں ٹر سائیں ۔
ڈیہاں راتیں ماتم ۔ڈکھّ آیا سکھ واٹم ۔
خوشیاں دے تھئے پڑ سائیں ۔
یار ن آوے اکھیاں ۔رو رو ہٹیاں تھکیاں ۔
ڈینہ راتی دی پھر پھر سائیں ۔
چمڑہ، ماس، لویراں ۔کپڑے لیر کتیراں ۔
برہوں ڈتو سے پور سائیں ۔
صبر فرید ن آوے ۔گھر کھاوے تے جھڑ تاوے ۔
دلڑی کیتم لر سائیں ۔

ہن عشقَ ونجائم چسّ سائیں ۔لکھ وار اساڈی بسّ سائیں ۔
رات ڈینہاں تڑپھاواں ۔اتے رو رو حالَ ونجاواں ۔
رحم ن کیتو کھسّ سائیں ۔
کلھڑی پئی کرلاواں ۔کھپدی امر نبھاواں ۔
دھاں کراں بے وسّ سائیں ۔
چاک مہیں من بھانے ۔میہنیں ڈیوم ننانے ۔
طعنے مارم سسّ سائیں ۔
نندر سبھو ڈکھّ لائم ۔ستڑیں ساتھ لڈائم ۔
نہ کئی خبر ن ڈسّ سائیں ۔
عشقوں سود ن پائم ۔سارا بھرم ونجائم ۔
جو لگڑی سو کس سائیں ۔
ڈکھے پینڈے تھل دے ۔پور پوون پل پل دے ۔
دردیں دی ہتھ رسّ سائیں ۔
درد اندوہ گھنیرے ۔کردے سول وہیرے ۔
نسّ گیوں دل کھسّ سائیں ۔
غم فرید ستائم ۔ڈوخڑا نیہڑا لائم ۔
موہ سر پائم بھسّ سائیں ۔

ہن کیتم برہوں تنگ سائیں ۔دل نال اساڈی جنگ سائیں ۔
غمجے سخت اویڑے ۔جھیڑے کرن بخیڑے ۔
نہ کجھ ترس نہ سنگ سائیں ۔
عشقَ مریلے لٹیاں ۔ہٹیاں مٹھیاں کٹھیاں ۔
تن من چور چورنگ سائیں ۔
گزرے ویلے سخ دے ۔جی جخدے پیا ڈکھدے ۔
رگ رگ تے انگ امگ سائیں ۔
درد اندوہ پرانے ۔جھردی جھور جھگانے ۔
یار ملم دل سنگ سائیں ۔
عشقَ علامت ظاہر ۔سول گھنے تے لاغر ۔
ساوا پیلا رنگ سائیں ۔
نینہ نگلی چھاتے ۔ملی فرید بچاتے ۔
گیا ناموس تے ننگ سائیں ۔

ہن میں رانجھن ہوئی ۔رہا فرق ن کوئی ۔
جےَ سنگ دلڑی پیت لگائی ۔آخر بن گئی سوئی ۔
ہیر سلیٹی چوچک بیٹی ۔ونج کس جا کھڑوئی ۔
ہیروں ہیرا تھیسی جیکر ۔سر ہیں راہ ڈتوئی ۔
پہلے کھا کر درد کشالے ۔اوڑک تھئی دل جوئی ۔
شابس اصلوں مہجن ہاریوں ۔جتنا بار چتوئی ۔
جو کوئی سلک محبت دے وچّ ۔مرن دے اگے موئی ۔
سیجھ سہاگ سہائس تھی خوش ۔شام سندر سنگ سوئی ۔
نال خیال عنا دے جےَ نے ۔میل دوئی دی دھوئی ۔
سارے جگ وچّ ہکّ میں رہِ گئی ۔نہ توئی نہ اوئی ۔
تھیا منصور فرید ہمیشہ ۔جےَ اے راز لدھوئی ۔

ہن وطن بیگانے دل نہیں آونڑاں ۔یاد کیتم دلدار نیں ۔
کولے رہساں مول ن سہساں ۔ہجر دا باری بار نیں ۔
وسریا سارا راج ببانڑاں ۔وسر گیا گھر بار نیں ۔
بھانڑ منڑیساں مانڑ نبھیساں ۔گھولے آر و یار نیں ۔
سرخی کجل مساگ کیوں سے ۔بٹھّ پیا ہار سنگار نیں ۔
پاروں ڈسدی جھوک سجن دی ۔کیوں رہساں اروار نیں ۔
میں منتاری تے نے باری ۔قادر نیسم پار نیں ۔
بٹھّ پئی سندھڑی کیتم مولا ۔ملک ملھیر ملھار نیں ۔
دیس عرب دا ملک تربدا ۔سارا باغ بہار نیں ۔
روہی راویں روہی رلسی ۔نسّ گیا کرہوں قطار نیں ۔
ڈینہ ڈکھاں دا ڈونگر ڈسدا ۔رات غماں دی مار نیں ۔
سانول آیا روہی وٹھڑی ۔بار تھئی گلزار نیں ۔
دار مدار فرید ہے دل نوں ۔ڈکھڑے تارو تار نیں ۔

حسن اضل دا تھیا اظہار ۔اہدوں ویس وٹا تھی احمد ۔
سلب ثبوت جتھاں مصلوبے ۔اتھ ن طالب ن متلوبے ۔
ہے لائد رکا الئب سار ۔بے حد متعلق، متعلق بے حد ۔
گیبلگیب دے دیسوں آیا ۔شہر شہادت دیر علایہ ۔
اہدیئت دا گھنڈ اتارا ۔تھیا اتلاکوں مہج مکیئد ۔
ہک باتل ہک ہے ہک ہے ۔پرائے راز بہوں مغلک ہے ۔
یار ہے یار ہے یار ہے یار ۔سوہنا کوجھا نیک اتے بد ۔
او دلبر بے چوں و چگونا ۔ناہیں جیہدا مثل نمونہ ۔
تسدا ہے بے شک تکرار ۔دنیاں عقبہ مجولا مشہد ۔
گئی تقلید آئی تہکیکے ۔تھیئے واضح مکشوپھ دکیکے ۔
فاش مبیئن کلھ اصرار ۔برجکھ زور زبر شدمد ۔
کیتا ازلی لطفَ جہورا ۔سو سو شکر ملیا گر پورا ۔
تھیا دل کوں تسکیں قرار ۔ہوئے کھترات شکوک سبھے رد ۔
پیرے مگاں مسجودُ جتو سے ۔فرض فرید نماز نتوسے ۔
کیتا من کر منّ اقرار ۔ہے خود اصل حقیقی مقصد ۔

ایہہ ناز ادا سانولڑے دے ۔ہن باعث عشقَ اولڑے دے ۔
گئے ویلے بھاگ سولڑے دے ۔آئے درد کللڑے دے ۔
ڈتے پیش فراق پنلڑے دے ۔ڈکھے پینڈے مارو تھلڑے دے ۔
گئے گزر ڈہاڑے رلڑے دے ۔ترسلڑے ایس سکھلڑے دے ۔
ہن پربھت روہ زبلڑے دے ۔سکھ پال تھئے دل جلڑے دے ۔
جڑ کیتی برہیں چھول مٹھی ۔گیا ہار شنگار دا تول اٹھی ۔
لگی پھکڑی ہو ہو دول رٹھی ۔واہ بھلڑے بھاغا بھلڑے دے ۔
سب مشری کھنڈ نبات بھلیم ۔ایزاج مسیح دی بات بھلیم ۔
مے کنسر آب حیات بھلیم ۔سن شوخ سخن گولڑے دے ۔
لگا نینہ نیارڑی پیڑ اساں ۔دل چبھڑے برچھے تیر اساں ۔
سو سو نستر لخّ لکھ سیڑ اساں ۔نبھ وقت چکے درملڑے دے ۔
لگی نوک نظر گیا ہوش ہنر ۔رہو درد اندر سدا سول جگر ۔
ڈوڑے ظلم قہر ڈھاں منہ دے بھر ۔ڈکھے روہ ڈونگر راہ ولڑے دے ۔
سٹّ نہمل ململ رنگ محل ۔گئے سانگ بدل کوئی لہم ن کلھ ۔
رچھّ راکھس گھل ممیں ڈینی دل ۔آئے پیش سمبھل سر کلڑے دے ۔
ول ول پیا زلف پنل دا گل ۔پئے شوز اوچھل پئے روگ اوٹل ۔
گئے سکھڑے ڈھل گئیاں خوشیاں جل ۔دل چلڑے نیش اجلڑے دے ۔
کل کاریں عشقَ فرید کیتا ۔گھر بارو برہیں بعید کیتا ۔
ہر پل پل شونق جدید کیتا ۔منہ نور بھرے نرملڑے دے ۔

عشقَ انوکھڑی پیڑ ۔سو سو سول اندر دے ۔
نین وہائم نیر ۔الڑے زخم جگر دے ۔
برہوں بکھیڑا سخت آویڑا ۔کھویش قبیلہ لاوم جھیڑا ۔
مارگ ما پیو ویر ۔دسمن لوک شہر دے ۔
تانگ اولڑی سانگ کللڑی ۔جندڑی جلڑی دلڑی گلڑی ۔
تن من دے وچّ تیر ۔مارے یار ہنر دے ۔
غمجے سہری رمزاں ویری ۔اکھیاں جادو دید لٹیری ۔
جلمیں زلف زنجیر ۔پیچی پیچ قہر دے ۔
پیت پنل دی سک پل پل دی ۔ماروتھل دی ریت اضل دی ۔
ڈکھّ لاون تڑبھیڑ ۔جو سردے سو کردے ۔
طول نہالی ڈین ڈکھالی ۔صبر آرام دی وسرئم چالی ۔
لوں لوں لکھ لکھ چیر ۔کاری تیغ تبر دے ۔
یار فرید ن پائم پھیرا ۔لایا درداں دل وچّ دیرا ۔
سر گیوم سیس سریر ۔نیساں داغ قبر دے ۔

عشقَ اسانجھی جا آہے انصاف ۔
ظلم نبھائیں دس تامبھی تہنجا تھوگ گائیندس ۔
سجدہ جانب تہنجی، تہنجے گرد تواپھ ۔قدم قدم تے سیس نوائیندس ۔
تہنجی سیرت، صورتَ سوہنی کویں کیاں اؤسار ۔
جندڑی توں توں گھول گھمائیندس ۔
تن من سوہناں ملک ہے تہنجھا سچ آہے نہ ہے لاپھ ۔
قسم اوانجھے سر جی کھائیندس ۔
ذکر اوں فکر ہے تہنجا، دم دم چئیندس صاف جا صاف ۔
عبد مئبود میں توکھے یائیندس ۔
باندی گولی یار دی آہیاں نہ ہے فرید کھلاپھ ۔
انھے بھے بھائیدس کھوہ ن بھائیندس ۔

عشقَ اولڑی چال بھلا یار وے ۔یاریاں لاون سر منگدیاں ۔
زلفا دل نوں پاون جالی ۔اکھیاں کردیاں مست موالی ۔
ناز نگاہاں دے نال بھلا یار وے ۔برہوں بچھیندیاں نہیں سنگدیاں ۔
چشماں قہری رمزاں ویری ۔اخیاں ظالم دید لٹیری ۔
ڈیون جندڑی گال بھلا یار وے ۔سرہو بہادر ہن جنگدیاں ۔
نازک چالیں یار سجن دیاں ۔موہنیاں گالھی من موہن دیاں ۔
کرن دلیں پامال بھلا یار وے ۔ہر ہر آن کھڑیاں تنگدیاں ۔
چہری طرز ڈکھاون اکھیاں ۔زلفاں تیل پھلیل دیاں مکھیاں ۔
گھتدیاں جی جنجال بھلا یار وے ۔زورے رگ رگ نوں ڈنگدیاں ۔
عشقَ فرید کشالے گھلے ۔آس امید تسلے بھلے ۔
کوڑا وہم خیال بھلا یار وے ۔ڈٹھڑیاں پیتاں دل سنگدیاں ۔

عشقَ اولڑی پیڑ وو ۔لوکاں خبر ن کائی ۔
زلف ڈنگیدیں مول ن سنگی ۔چشماں سرہوں بہادر جنگی ۔
ناز نگاہ دے تیر وو ۔نت کرن لڑائی ۔
شالہ نیڑا کوئی ن لاوے ۔درد اندیشے سوز سوائے ۔
دم دم دلگر وو ۔سر تے سختی آئی ۔
ہکّ بیواہی بیا پھٹ جاہی ۔مونجھ منجھاری گل دی پھائی ۔
تکّ تکّ راہ ملھیر وو ۔رودیں موئم اجائیں ۔
سنج بر چڑڑے شیہ مریلے ۔بشیر بد بگھیار بگھیلے ۔
ڈکھّ ڈکھڑے تھئے ویر وو ۔غم سکڑے بھائی ۔
سینیں بھینیں وین الاوم ۔ویرن ویری سخت سبھاوم ۔
مارم بے تقصیر وو ۔اے بے درد قصائی ۔
سولم مول ن ڈتڑم ساہی ۔قادر اینویں قلم وہائی ۔
کیتم تے تقدیر وو ۔سوہنے نال جدائی ۔
جندڑی جکھدی جیئڑا دکھدا ۔ویلھا وقت نبھایا سکھدا ۔
رنجو عالم دی بھیڑ وو ۔آفت پیوس سمائی ۔
مزیگیں نشتر ہادی ماری ۔پلکی لائی کیبر کاری ۔
زخم کللڑے چیر وو ۔ویندیں چوٹ چلائی ۔
لوں لوں سڑدی ہڈّ چمّ گلدا ۔دلڑی جلدی سینہ بلدا ۔
رگ رگ چھٹڑی سیڑھ وو ۔تیڈے برہوں چھڈائی ۔
صبر قرار آرام گیوسے بار ملامت مفت چتوسے ۔
کانی بے تدبیر وو ۔جانی لا ڈکھلائی ۔
یار فرید ن کھڑ مکلایا ۔کیچ گیا ولّ گھر ن آیا ۔
ڈتڑم جڑ تائزیر وو ۔کیتوس خوب بھلائی ۔

عشقَ بھلایا طاعتاں ۔
اے گھر میرا گھر سکھ مندر ۔مئمور خفی دے اندر ۔
جتھ بحر مہیت دا مندر ۔اتھ ہر جنسوں ملن سوغاتاں ۔
آئی حالَ مقام دی واری ۔تھئیّ رفع ہجب یک باری ۔
گئی زحد عبادت ساری ۔حج زکواتاں سوم صلواتاں ۔
تھئی نسرت فتہ فتوحی ۔سب سری قلبی روحی ۔
گئی ظلمت نور صبوحی ۔کیتیاں جسم عجب پربھاتاں ۔
سرّ انحد طبل شہانہ ۔خوش مترب تان ترانہ ۔
گیا نفل نماز دوگانا ۔وسریاں ڈوں ترے چار رکئتاں ۔
گر بات بتائی پوری ۔تیپھوری تے منصوری ۔
تھئی فاش تجلی طوری ۔ہر جا ایمن تے میکاتاں ۔
اے وجدانی شتہاتاں ۔ہن وحدت دیاں آیاتاں ۔
کر تمس دلیں ستواتاں ۔کردا ظاہر اے کلماتاں ۔
کل اٹھ گئے فگن زلازل ۔بھجّ پئے اگلال سلاسل ۔
دل ہک پاسے شاگل ۔بٹھّ درکاتاں تے درجاتاں ۔
تھئے بھاگ فرید بھلیرے ۔دل دلبر لائے دیرے ۔
آ کانھ دوارے میرے ۔بنسی جوڑ سنائیاں گھاتاں ۔

عشقَ چلا ئے تیر ۔ڈاڈھے ظلم قہر دے ۔
یار ملیا بے پیر ۔لوں لوں وچّ سو دردے ۔
عشقَ اجاڑی جھوک امن دی ۔نظر ن آوم جوہ جتن دی ۔
سوز ڈتوس جاگیر ۔جیئڑا سولاں سڑدے ۔
طول ڈکھاں دی سیجھ ن بھاندی ۔سول سرھاندی درد پواندی ۔
رگ رگ وچّ ہے پیڑ ۔ڈسدا روگ اندر دے ۔
رہن ن ڈیندی پیڑ پرائی ۔سکّ مہینوال دی روز سوائی ۔
کیجو لوڑھیم سیڑھ ۔بوڑم کن کپر دے ۔
سکھ سومن دا وقت وہایا ۔بار برہوں دا سر تے آیا ۔
گزر گئی تدبیر ۔نبھ گئے وقت ہنر دے ۔
نبھن فرید اے ڈکھّ ڈہلے ۔شالہ نال وسال سہیلے ۔
ہوواں شکر شیر ۔گزرن ڈینہ سفر دے ۔

عشقَ لگا گھر وسریا ۔زر وسری ور وسریا ۔
گزرے ناز حسن دے مانڑے ۔زیور تریور وسریا ۔
وسرے کجلے سرخی میدیاں ۔بلا بینسر وسریا ۔
درد اندیشے دل دی موڑی ۔بیاکل جوہر وسریا ۔
دیر کنشت دوارا مندر ۔مسجد ممبر وسریا ۔
ہک دے شانگے ہکدی سونہ ہے ۔خیر بھلی شر وسریا ۔
ہر ویلے ہر یاد اسانوں ۔ہور امان ہر وسریا ۔
ویساں کیچ فرید ن مڑساں ۔سنج بردا ڈر وسریا ۔

اتھاں میں مٹھڑی جند جان بلب ۔اوتاں خوش وسدا ملک اربّ ۔
ہر ویلے یار دی تانگھ لگی ۔سنجے سینے سک دی سانگ لگی ۔
ڈکھی دلڑی دے ہتھ ٹانگھ لگی ۔تھے مل مل سول سمولے سب ۔
تتی تھی جوگن چودھار پھراں ۔ہند سندھ پنجاب تے معڑ پھراں ۔
سنج بار تے شہر بازار پھراں ۔متاں یار ملم کہی سانگ سبب ۔
جیں ڈینہ دا نینہ دے شیہ پھٹیا ۔لگی نیش ڈکھادی عیش گھٹیا ۔
سب جوبن جوش کھروش ہٹیا ۔سکھ سڑ گئے مر گئی ترھا طرب ۔
توڑ دھکڑے دھوڑے کھاندڑی ہاں ۔تینڈے نام توں مفت وکاندڑی ہاں ۔
تینڈی باندیاں دی میں باندڑی ہاں ۔ہے در دیاں کتیاں نال ادب ۔
واہ! سوہنا ڈھولن یار سجن ۔واہ سانول ہوت حجاز وطن ۔
آ ڈیکھ فرید دا بیعت ہزن ۔ہم روز اضل دی تانگھ طلب ۔

جگ وہم خیال تے خوابے ۔سب صورتَ نقش بر آب ۔
جے پچھدیں حالَ حقیقت ۔سن سمجھ اتے رکھ عبرت ۔
جویں بحر مہیت ہے وہدت ۔کل کسرت شکل ہبابے ۔
نہیں اصلوں اصل دوئی دا ۔خود جان ہے نسل دوئی دا ۔
گیا پھوکا نکل دوئی دا ۔ول اوہی آب دا آب۔
ن کافی جان کپھایا ۔ن ہادی سمجھ ہدایا ۔
کر پرزے جلد وکایا ۔ایہا دل قرآن کتابے ۔
ہے پرم گیان وی دلڑی ۔ہے بید پران وی دلڑی ۔
ہے جان جہان وی دلڑی ۔دل بطن بطون دا بابے ۔
دل لب ہے کون مکاں دا ۔دل گائت اصل جہاں دا ۔
دل مرکز زمیں زماں دا ۔بیا کوڑ پلال ہجابے ۔
وچّ صورتَ دے ناسوتی ۔وچّ مانے دے ملکوتی ۔
جبروت اتے لاہوتی ۔دل اندر سب اسبابے ۔
رکھ امتر دھیان فریدی ۔سٹّ سکھڑی پیر مریدی ۔
ہے دوری سخت بئیدی ۔جی سکھڑیں کان عذابے ۔

جیں رمز گول جی بجھی ۔تن کھے مشاہدا رات دن ۔
نہیں جا اتھاں اپھییون دی ۔نہ بھنگ نہ ماجون دی ۔
جنہاں سدھ لکھی بیچون دی ۔نت مست رے پیتیں وطن ۔
رل وسدے لوکاں نال ہن ۔پر اصل فارگبال ہن ۔
ہر آن غرق خیال ہن ۔شاگل سمھن شاگل اٹھن ۔
خود توں خدی توں دور ہن ۔سر مست جام طہور ہن ۔
حق دے ہمیش حجور ہن ۔اولیں وچوں بھولو بھنن ۔
نہیں ملک ملک تے مال دے ۔نہیں زال دے نہیں بالدے ۔
ہن جوک وجد تے حالَ دے ۔گم کر گمان یکرور ہن ۔
سر ڈے لہن سروا لقا ۔گئے مہز مرنوں سر لکا ۔
ہوکر فنا پاون بکا ۔سو سود نکسانو کرن ۔
ونج وٹھڑے دیس سہاگ دے ۔سکھ روپ مانڑن بھاگ دے ۔
بارا مہینے پھاگ دے ۔پا چین چڑھ سیجیں بہن ۔
جیں مان مندر پایا پیا ۔ڈکھّ پاپ سارا مٹ گیا ۔
تھی مہو اسباتی تھیا ۔رہندا فرید فرید بن ۔

جڑاں جائم پاکر جھولی ۔کر وین ڈتی ما لولی ۔
پہلوں پیت ن پئی پیو ما دی ۔وت ہوت بلوچ ن رادھی ۔
میں مٹھڑی جاون لا دی ۔ہم بخت سڑی ڈکھّ رولی ۔
گھر فخر پیا پوں پاوے ۔آ اجڑی جھوک وساوے ۔
رل چیتر بہار سہاوے ۔وسّ ہسّ رسّ کھیڈوں ہولی ۔
توڑے درشن مول ن پیساں ۔تاں وی نازک نینہ نبھیساں ۔
وچّ کوٹ شہر مر ویساں ۔تھی در دلبر دی گولی ۔
سارا بوچھن گھاگھے ۔گئے زیور تریور لانگھے ۔
سر مانگ مریندی سانگے ۔تھئی سرخی زہر دی گولی ۔
بن یار ن سیج سہیساں ۔فل سہرے تروڑ سٹیساں ۔
بھن بینسر بول سڑیساں ۔بٹھّ چندن ہار بنولی ۔
سئیاں رل مل میہنے ڈیندیاں ۔کھل ہاسے کیس کریندیاں ۔
ما بھینیں وین الیندیاں ۔سسّ مارم سو سو بولی ۔
ضد جلڑی جندڑی جھولی ۔جتھ کرڑ کنڈا سب سولی ۔
ڈسے ککرے رتیرڑ قلی ۔دل درد چلائی گولی ۔
ہر پل پل پیت پنل دی ۔سکّ سانول باروچل دی ۔
ہے تیڈی روز اضل دی ۔ایہا کوجھی کملی بھولی ۔
دل یار فرید ن آیا ۔سر سولیں سانگ رسایا ۔
سب ہار سنگار وہایا ۔گئی ناز نواز دی ٹولی ۔

جیون ڈینہ اڈھاہیں وو یار ۔سٹ گھت فخر وڈائی وو یار ۔
کتھ او پینگھ پپل ملکانے ۔ناز حسن کتھ راج ببانے ۔
کتھ ما بھینیں بھائی وو یار ۔
کتھ رانجھن کتھ کھیڑے بھیڑے ۔کتھ رہِ گئے اوہ جھگڑے جھیڑے ۔
کتھ چوچک دی جائی وو یار ۔
کتھ او مکر فریب دا چالا ۔کتھ وت جوگی مدراں والا ۔
پرم جڑی جیں لائی وو یار ۔
ماہی، منجھیاں، ہیر سلیٹی ۔اتروں بھنڑی مشک لپیٹی ۔
گئے سب جھوک لڈائی وو یار ۔
جوبن ساتھی چار ڈہاں دا ۔جھٹ پٹ ضعف بڈھیپا آندا ۔
کوڑی آس پرائی وو یار ۔
ہے ہے ڈٹھڑی کہیں ن ویندی ۔کجل مساگ تے سرخی مہندی ۔
سرمہ سیندھ سلائی وو یار ۔
موسم رل پھر ول گھر آئی ۔ونجن ن وقت نراس اجائی ۔
آون دی کر کائی وو یار ۔
کوڑی صحبت کوڑی سنگت ۔کوڑے نخرے کوڑی رنگت ۔
لپّ دھوڑی بک چھائی وو یار ۔
مچھلیں پیگیں لاسو تاریں ۔چنکی گھنڈڑی ہوراں تواری ۔
سہجوں راند رسائی وو یار ۔
تھیاں سرسبز فرید دیاں جھوکاں ۔مہروں سبز تھیاں ول سوکاں ۔
بکھتیں واگ ولائی وو یار ۔

جھوپڑ جوڑوں چک کھپ تھڈ تے ۔ایجھاں ن ہووے سارے مڈ تے ۔
ن وکڑے ن بند تے بحثاں ۔ن گٹھ پاڑ دی کھڈّ تے ۔
سانون آن سہیساں روہی ۔سندھڑوں سگھری لڈّ تے ۔
جے پانی کھٹ ویسی بحثوں ۔ڈھائے تے کلھ اڈّ تے ۔
شہر بھمبھور وی کھاون اوسم ۔ہوت نہ جاویں چھڈّ کے ۔
تیغ فرید برہوں دی ویہ گئی ۔چم چم تے ہڈّ ہڈّ تے ۔

جندڑی اچاکے جیڑا اداسے ۔جاپے تتی کوں کیندی پیاسے ۔
پیکیں سریجھیں گلڑے ویکھو ہے ۔ڈیندی مٹھی نوں ما بھین ڈوہے ۔
قسمت دیاں گالھیں دلبر وی دروہے ۔ایڈوں گیو سے اوڈوں گیاسے ۔
تھئی آس پاسے آئی یاس پاسے ۔زربفرت ڈورے ململ تے خاصے ۔
کھنڈڑیاں نباتاں مسریاں پتاسے ۔کچڑے اڈاہے کوڑے دلاسے ۔
لکھڑی متھے دی پلڑے پیاسے ۔وہ واہ خدا دے کم بے کیاسے ۔
جیڑھیں کوں منھ وی لیندے ن ہاسے ۔مل مل کریندیاں کھل ٹوک ہاسے ۔
منہ ویڑھ ٹھڈڑے پئی ساہ بھردی ۔ویندی ندھائی ڈینہ و ڈینہ ن زردی ۔
چس رس ن مانڑم گھر دی ن وردی ۔ہکّ پل ن ڈتڑم سکھ سیج پاسے ۔
برہوں بچھیندا لکھ لکھ بلائیں ۔تھی تھی ڈکھاری منگدی دوائیں ۔
شالہ کہدیاں یا رب کڈاہیں ۔دیداں ن اٹکن دلڑی ن پھاسے ۔
سانول سلونا مارو مریلا ۔نکھڑیا ن ڈٹھڑم کوئی وقت ویلھا ۔
شرخی ڈہاگن کجلا ڈوہیلا ۔گل گیا فریدہ جوبن نراسے ۔

جند سولاں دے وات نے ۔ڈتری برہوں برات نے ۔
کڈیں ڈینہ ڈکھاں دا سر تے ۔کڈیں غماں دی رات نے ۔
طول تلیندی سیجھ سڑیندی ۔جلدی تھئی پربھات نے ۔
روندی عمر وہانی ساری ۔یار ن پائم جھات نے ۔
پنل ہے مسجود دلیں دا ۔دین ایمان دی بات نے ۔
عہد تے احمد فرق ن کوئی ۔واحد ذات صفات نے ۔
حسن پرستی تے میکھواری ۔ساڈی سوم سلوت نے ۔
فقر فنا دا راہ اڑاگا ۔تنّ لکھ لکھ آفات نے ۔
ٹھڈڑے ساہ تے ہار ہنجھو دے ۔متڑی عشقَ سوغات نے ۔
ساڑے سول فرید دی سنگت ۔درد کشالے سات نے ۔

جتھ تھلڑا، جتھ دربوں ہے یار ۔اتھ ہر ویلے لدبوں ہے یار ۔
تڈڑے چیکن گیرے گھوکن ۔جرکھاں ترکھاں لومبڑ کوکن ۔
گینہی شوکن، سانوں پھوکن ۔نانگی دی شوں شوں ہے یار ۔
سوہنیاں ٹھیڑیاں ٹبڑے بھٹڑے ۔ناجو والے ککڑے وٹڑے ۔
پانہی، تھوبھے، پاڑے، گھٹڑے ۔ڈٹھڑیں ڈکھڑا ووں ہے یار ۔
کنڈری کاٹھیں نشتر ماری ۔سمجھوں یاری تے غمکھواری ۔
الڑی پھٹڑی توں رت جاری ۔خاص سہاگ دی پو ہے یار ۔
ہن کھلے ہاسے ساڈے پیشے ۔سول سڑاپے درد اندیشے ۔
زیرے زخم تے زخمی ریشے ۔سب ڈکھ ڈتڑا توں ہے یار ۔
روہی محض بشارت درسوں ۔مرسوں، بھرسوں، مول ن ڈرسوں ۔
بے درداں دی دلڑی ترسوں ۔ڈینہ راتیں گھوں، موں ہے یار ۔
جےَ ڈینہ ہوت نیتے پٹ دیرے ۔شہر بھمبھوروں سخت پریرے ۔
دل دیاں بوٹیاں ہاں دے بیرے ۔ثانی دی موں موں ہے یار ۔
توں بن یار فرید دا جیون ۔جیدیں جگ وچ ڈکھڑا تھیون ۔
زہر ڈسیو اے کھاون پیون ۔تیڈے سر دی سوں ہے یار ۔

جوسی توں پوتھی پھول وے ۔وسسی کڈاں سوہناں کول وے ۔
رو رو تھکی پٹّ پٹّ ہٹی ۔کے ڈے ویساں ڈکھڑیں کٹھیں ۔
سولاں لٹی درداں مٹھی ۔ماہی پنل گیوم رول وے ۔
پاندھیں پچھاں واٹیں تکاں ۔سڑ سڑ بھجاں بھجّ بھجّ پکاں ۔
ٹر ٹر بھجاں بھج بھج تھکاں ۔سنج بر رلائم ڈھول وے ۔
جیڑاں غماں وچّ وڑ گیا ۔ڈکھّ اڑ گیا سکھ لڑ گیا ۔
دریا غضب دا چڑھ گیا ۔سو جھول لکھ لکھ چھول وے ۔
سک ساتھ ساول دی سدا ۔دردوں نہ تھیؤم دل جدا ۔
شالہ پنل میلم خدا ۔جندڑی گھتاں میں گھول وے ۔
زاہد وٹا ہن جول وے ۔برہوں چبولاں بول وے ۔
پتری پرم دی کھولھ وے ۔دلڑی اساجڑی چول وے ۔
ڈکھاں نینہ انوکھا راز وے ۔تتا سوز دے ہتھ ساز وے ۔
مٹھی دھاں فرید آواز وے ۔ہو ہو ملامت دول وے ۔

کہاں پاؤں کہاں پاؤں یار ۔
جن انسان ملائک سارے ۔کیا سگلا سنسار ۔
حیرت دے قلزم وچ کلتھیئے ۔مستگرک سرشار ۔
صوفی شاگل گیانی دھیانی ۔گئے اوڑک سبھ ہار ۔
عرشی اتے بسطامی گل لگ ۔روون زارو زار ۔
بتلیموس تے ریسا گورس ۔کر کر سوچ بچار ۔
کھوج سراغ ن پایا پتہ ۔تھک بیٹھے تن مار ۔
بدھ مجوس یہود نصاریٰ ۔ہندو تے دیندار ۔
آکھن پاک منزہ ہے ۔بے انت الکھ اپار ۔
پیر پیغمبر گوس قطب ۔کیا مرسل کیا اؤتار ۔
کرن منادی رو رو کے ۔لا ید ککھئل ابصار ۔
عالم فاضل عارف کامل ۔عجز کیتا اقرار ۔
آکھ فرید نمانا بھولا ۔توں وچ کون قطار ۔

کہیں ڈکھڑی لائم یاری ۔روندی عمر گزارم ساری ۔
سوہنے ہوت بلوچ اویڑے ۔ڈاڈھے کیتے سخت نکھیڑے ۔
ن سدھ سلام سنیہڑے ۔کیڈے ویساں سولاں ماری ۔
ایہو راول رانجھن ماہی ۔کھسّ دلڑی تھیداں راہی ۔
ول کردا بے پرواہی ۔واہ ظلم تے بے نر واری ۔
مہینوال نہال ن کیتم ۔چھڈّ کلڑھی نال ن نیتم ۔
بھر جام ڈکھاندا پیتم ۔پیش آئی شہر کھواری ۔
سر آیا برہوں بکھیڑا ۔ڈینہ رات ہمیشہ جھیڑا ۔
پیا کھاون آوم ویہڑا ۔ڈھولے اصلوں مہز وساری ۔
جی جانی کارن لوہدا ۔غم درد علم نت کونہدا ۔
گل ہار غماں دا سونہدا ۔سر سہرے مونجھ منجھاری ۔
ماہی آن وساوے جھوکاں ۔کیوں کرن سیالی ٹوکاں ۔
میڈیاں سبز تھیون ول سوکاں ۔ونجاں واری لکھ لکھ واری ۔
سے روگ ہزار کشالے ۔تیڈے کارن جندڑی جالے ۔
تھل مارو پربت کالے ۔لاچار تتی ہن ہاری ۔
جیں دلبر دی دل بر دی ۔تینہ باجھ فرید ن سردی ۔
جڑ لائس چوٹ اندر دی ۔واہ زخم کللڑا کاری ۔

کیں پایا باجھ فقیراں ۔جذبہ-اے-اشکا کی لذت کو ۔
کل شے وچّ کل شے ڈٹھوسے ۔ہما اوست دا درس کتوسے ۔
برکت صحبت پیراں ۔پی کر بادا وہدت کو ۔
جب مدہوشی ناز ڈکھایا ۔اربانی نے رنگ جمایا ۔
کھرکا پاڑ لویراں ۔پہنیم رندی خلقت کو ۔
درد منداں کوں درد سلامت ۔بار محبت پنڈ ملامت ۔
دکھ دخ اٹھدیاں پیڑاں ۔گھول گھتاں سب راحتَ کو ۔
حسن فرید کئی گھر لوٹے ۔رلدیاں فردیاں جنگل بوٹے ۔
سے سسیاں لکھ حیراں ۔ڈیکھو عشقَ دی شدت کو ۔

کلھڑی رول ملھیر گیوں ۔یار ولا ہنے ہنے واگاں ۔
روہ جبلڑے اؤکھڑے ۔ڈکھڑے تھلڑے جھاگاں ۔
قدم قدم تے ڈھے پوواں ۔دلڑی لگڑیاں لاگاں ۔
روہی وٹھڑی گھا تھئے ۔مٹڑیں لگڑیاں جاگاں ۔
گانئیں سہنس سوائیاں ۔سے سے چرن کراگاں ۔
سندھڑی ڈکھڑے گھاٹڑے ۔روہی ملڑے بھاگاں ۔
لانے پھوگ پھلاریئے ۔رل مل چاروں ڈاگاں ۔
ڈیہاں ڈوڑے ڈوڑاپڑے ۔راتی روندی جاگاں ۔
سنگیاں سورتیاں مل ملا ۔سرخیاں کجل مساگاں ۔
میلے ویس سہاؤندے ۔پھیری کنڈھ سہاگاں ۔
درد فرید اجاڑیا ۔ڈکھڑے ڈتم ڈہاگاں ۔

کاں کو کو کرلاؤندا ہے ۔کوئی قاصد یار دا آؤندا ہے ۔
رتّ ساون دی ڈیہ ملھاری ۔بعد سمالی کن من جاری ۔
بئی لانی کھپ خوب پھلاری ۔کرڑ کنڈا سب بھاؤندا ہے ۔
آس آئی تے یاس سدھائی ۔جھڑ بادل آ جھڑمر لائی ۔
اجڑیاں جھوکاں خنکی چائی ۔غم ڈر ڈر لک پوندا ہے ۔
مینہہ برسات خوشی دے ویلھے ۔چھیڑن چھیڑ و چھانگ سویلے ۔
آپے دلبر کیتے میلے ۔جیں بن جی تڑپھاؤندا ہے ۔
ٹبے ریکھاں تھل تے ڈہر ۔کل گل ڈسدے احمر اسفر ۔
ڈکھّ کشالے گزرے یکسر ۔سکھ رگ رگ وچّ دھوندا ہے ۔
ڈکھ ڈہاگ دا وقت وہایا ۔بھاگ سہاگ دا ویلھا آیا ۔
یار فرید انگن پونپایا ۔ہار سنگار سہاؤندا ہے ۔

کرن نظارے تیز نظر شالہ جیویں ۔نور وجود ایانے ۔
سرے سبحانی راز انلہک ۔رندی ورد لسانے ۔
ورد مبانی کشپھ موانی ۔اہل دیلوندا شانے ۔
سمجھ سنجانی غیر ن جانی ۔سب صورتَ سبہانے ۔
اول آخر ظاہر باطن ۔یار عیان بیعانے ۔
کتھّ منصوری تے تیپھوری ۔کتھّ سرمد سنانے ۔
حسن پرستی شاہد مستی ۔ساڈا دین ایمانے ۔
راہ توہیدی ریت فریدی ۔اپنے آپ دا دھیانے ۔

کر یار اساں ول آونڈی ۔اج سہج کنوں اکھ پھرکے وو ۔
گزری ڈکھّ ڈہاغ دی واری ۔روہی گل پھل نال سنگاری ۔
مد مستانی ڈینہ ملاری ۔بعد شمالی لرکے وو ۔
کیتی بھاگ سہاگ اتاول ۔رت آئی کر ترت اباہل ۔
کن من کنیاں رمّ جھمّ بادل ۔بارش برقعے برقعے وو ۔
سدھڑی تھئی ول قسمت پٹھڑی ۔آپیں منڑی راحتَ رٹھڑی ۔
سوہنی موسم روہی وٹھڑی ۔وہشت ڈوں دل سرکے وو ۔
ٹھڈریاں ہیلاں پورب والیاں ۔کجلے بادل لسڑیاں کالیاں ۔
سنگیاں سرتیاں نوں کھشہالیاں ۔ہکّ ویرن پئی کرکے وو ۔
آپے یار فرید سمبھالئم ۔سوہنے سانول پریتاں پالئم ۔
بکھتی سنجری ٹالئم ۔جی مسکے دل مرکے وو ۔

کون کرم نروار تیغ برہوں دی کٹھیاں کٹھیاں ۔
انحد بین بجا من موہس ۔گول جوگی لٹیاں لٹیاں ۔
گز حقیقی فاش ڈٹھوسے ۔المو عمل توں چھٹیاں چھٹیاں ۔
عشقَ نہیں ہے آگ غضب دی ۔دھاں کریندی ہٹیاں ہٹیاں ۔
کلھڑی چھڈّ کے کیچ سدھائیوں ۔اکھیں ملیندیں اٹھیاں اٹھیاں ۔
جام زہر دے ظلم قہر دے ۔درد پلیندا گھٹیاں گھٹیاں ۔
عشقَ فرید نہیں اج کلھ دا ۔روز اضل دے دی مٹھیاں مٹھیاں ۔

کیچ گیوں یار بروچل ۔کلھ نہ لدھڑو ساول ول ۔
مصری کھنج نباتڑی ۔ڈسدیاں زہر ہلاہل ۔
گھولے زیور بھا لگے ۔بٹھ پئے ڈورے ململ ۔
جوبھن جوش جوانڑی ۔ناز نہورے گئے گل ۔
کپڑے لیر کتیرڑے ۔لنگڑی جائی ملجل ۔
اکھیاں کجلوں کالیاں ۔پیچی زلف ولو ول ۔
او دل چوٹ چلاندیاں ۔اے تھی پھائی پئے گل ۔
ڈٹھم ملک ملھیر ڈوں ۔کالے کالے بادل ۔
سندھڑے رہن ن ڈیندیاں ۔لگڑیاں تاگھا پلپل ۔
روہی مینگھ ملھرڑا ۔کھمدیاں کھمنیاں اجکل ۔
دلڑی صدقی دیس ڈوں ۔اکھڑیں ہنجھنوں بلبل ۔
ڈیکھاں باغ بگوچڑے ۔جیئڑا جانوم جلبل ۔
لانے پھوگ فرید دے ۔درد دلیندے درمل ۔

کس دھرتی سے آئے ہو تم ۔کس نگری کے باسی رے ۔
پرم نگر ہے دیس تمھارا ۔پھرتے کہاں اداسی رے ۔
کیوں ہوتے ہو جوگی بھوگی ۔روگی ترہ براگی رے ۔
انگ بھبھوت رما کے کیوں کر ۔رکھتے بدن سنیاسی رے ۔
اپنا آپ سنبھال کے دیکھو ۔کرکے نظر حقیقت کی ۔
فکر ن کیجو یارو ہرگز ۔عاصی یا ن عاصی رے ۔
تم ہو ساگی تم ہو ساگی ۔واگی ذرا ن واگی رے ۔
اپنی ذات صفات کو سمجھو ۔اپنی کرو شناسی رے ۔
بات فریدی سوچ کے سنیو ۔لاکر دل کے کانوں کو ۔
دونو جگ کے مالک تم ہو ۔بھلے الا-راسی رے ۔

کویں توں فرد تے ججو سڈاویں توں کلّ توں ۔
باغ بہشت دا توں ہیں مالک ۔خود بلبل خود گل ۔
عرش وی تیڈا فرش وی تیڈا ۔توں عالی انمل ۔
چڑھ داری منشر دے بھائی ۔کرن عجب گلگل ۔
روح مثال شہادت توں ہیں ۔سمجھ سنجان نہ بھل ۔
دنیا عقبیٰ برجکھ اندر ۔ناہیں تیڈرا طول ۔
یار فریدہ کول ہے تیڈے ۔نہ بے ہودہ رل ۔

کوئی ماہنوں آئے میں یار دا ۔ساتھی کھڑا سنیہڑا ڈیندا ۔
عشقَ نہیں ہے تیر بلا دا ۔زلمیں چوٹ چلیندا ۔
ناز ادا کجھ کرے ن ٹالا ۔حکمی برہوں بچھیندا ۔
رمز رموز تے گجھڑے ہاسے ۔سبھ کجھ درد سجھیندا ۔
سوز فراق تے درد اندیشے ۔تن من پھوک جلیندا ۔
ہرگز سول ن سہندی دلڑی ۔یار اے بار سہیندا ۔
حضر فرید کیتی دل زخمی ۔دوست ن مرہم لیندا ۔

کل غیر کنوں جی واندے ۔مٹھی ریت انوکھی راندے ۔
سٹّ کر کھویش قبیلہ تھیوسے ۔بردے تیڈڑے ناں دے ۔
سب صورتَ وچّ ڈھول سنجانو ۔تھیو و نہ درماندے ۔
سینے جھوکاں دیدیں دیرے ۔سوہنے دوست دلاں دے ۔
ہر پل پل وچّ کول بغل وچّ ۔یار مٹھے من بھاندے ۔
اکھیاں دے وچّ کتر ن ماوے ۔سارے سجن سماندے ۔
شالہ ونج کر حضرت روہی ۔ڈیکھوں گھر متراں دے ۔
سٹّ کر ورد فرید ہمیشاں ۔گیت پرم دے گاندے ۔

کیا ڈخڑا نینہ لیوسے ۔ڈکھّ باجھ پلے ن پیو سے ۔
عشقَ نہیں ہے نعر غضب دی ۔تن من کیتس کولے ۔
سولاں سڑدیں آہی بھردیں ۔ساری امر نبھیوسے ۔
نہ گمخار نہ کوئی ساتھی ۔نہ کوئی حالَ ونڈاوے ۔
عشقَ جیہاں ڈکھّ ہور ن کوئی ۔ما پیو ویری تھِaسے ۔
خویش قبیلہ ہر کوئی جانے ۔منزل یار دیاں جھوکاں ۔
سینگیاں سرتیاں کردیاں ٹوکاں ۔سارا بھرم لڑھِaسے ۔
گلیاں کوچے شہر بازاراں ۔لوگ مریندا کانے ۔
ننڈھڑے وڈڑے ڈیون تانے ۔شرم شؤر ونجیوسے ۔
گالھ نہیں اج کلھ دی سنجڑی ۔روز اضل دی مٹھڑی ۔
بے نشان سجن دے کیتے ۔ناس نشان گنویوسے ۔
ہار ہنجوں دا گل وچّ پاواں ۔بیٹھی رو رو حالَ ونجاواں ۔
پیت سوا بئی ریت ن کائی ۔ڈے سر مفت رادھیوسے ۔
مونجھ منجھاری درد وچھوڑا ۔لکھیا باب تتی دے ڈوڑا ۔
یار فرید خرید ن کیتا ۔رو رو خلق رویوسے ۔

کیا حالَ سناواں دل دا ۔کوئی مہرم راز ن ملدا ۔
منھ دھوڑ مٹی سر پائم ۔سارا ننگ نموز ونجائم ۔
کوئی پچھن ن ویہڑے آئم ۔ہتھو الٹا عالم کھلدا ۔
آیا بار برہو سر باری ۔لگی ہوں ہوں شہر کھواری ۔
روندی عمر گزریم ساری ۔نہ پائم ڈس منزل دا ۔
دل یار کیتے کرلاوے ۔تڑفاوے تے غم کھاوے ۔
ڈکھ پاوے سول نبھاوے ۔ایہو طور تینڈے بیدلدا ۔
کئی سہنس طبیب کماون ۔سے پڑیاں جھول پلاون ۔
میڈے دل دا بھید ن پاون ۔پوے فرق نہیں اک تلدا ۔
پنوں ہوتے ن کھڑ مکلایا ۔چھڈ کلھڑی کیچ سدھایا ۔
سوہنے جان پچھان رولایا ۔کوڑا عذر نبھائم گھلدا ۔
سن لیلا دھانہ پکارے ۔تینڈا مجنوں زار نظارے ۔
سوہنا یار تونے ہکوارے ۔کڈی چا پردہ مہمل دا ۔
دل پریم نگر ڈوں تانگھے ۔جتھاں پینڈے سخت اڑانگے ۔
ناراہ فریدن لانگھے ۔پندھ بہوں مشکل دا ۔

کیا عشقَ اڑاہ مچایا ہے ۔ہر روز ایہہ سوز سوایا ہے ۔
سر تن من پھوک جلایا ہے ۔مٹھا جوبن مفت گنوایا ہے ۔
بھیڑی دلڑی مار منجھایا ہے ۔دم دم وچّ درد سوایا ہے ۔
سٹّ سیجھ اکیلی ہوت نسے ۔غم پا کر جھولی عیش خسے ۔
گل ہار پھلاں دا نانگ ڈسے ۔ڈکھی قسمت سب ڈکھّ لایا ہے ۔
سوہنا سانگ ہجر دی مار گیا ۔یکباری یار وسار گیا ۔
کر زار نظار کھوار گیا ۔تتی بے وسّ بار سہایا ہے ۔
ایہا دلڑی عشقَ دی کٹھڑی ہے ۔جیں صبر آرام ونجایا ہے ۔
ما ڈتڑی شوق دی گٹھڑی ہے ۔جیں صبر آرام ونجایا ہے ۔
دل لاون حالَ ونجاون ہے ۔سکھ ڈیون تے ڈکھّ پاون ہے ۔
غم کھاون درد نبھاون ہے ۔نیڑا بے شک کوڑا جایا ہے ۔
سوہنے باجھ فرید قرار گیا ۔کم کار سبھو گھر بار گیا ۔
سب ناز نواز سنگار گیا ۔سر بار ڈہاگ سہایا ہے ۔

کیا ریت پریت سکھائی ہے ۔سب ڈسدا حسن خدائی ہے ۔
ڈسدی یار مٹھل دی صورتَ ۔کل تصویر اتے کل مورت ۔
ہر ویلے ہے شگن مہورت ۔غیر دی خبر ن کائی ہے ۔
ناز نہورے یار سجن دے ۔اشوے غمزے من موہن دے ۔
ہر ہر آن انوکھڑے وندے ۔واہ زینت زیبائی ہے ۔
نخرے نخرے نوکاں ٹوکاں ۔دلڑی جوڑ چبھیندیاں چونکاں ۔
سوکاں سبز تھیاں ولّ جھوکاں ۔خوبی خنکی چائی ہے ۔
نازک چالیں نور نول دی ۔رمزاں باقی طرز جدل دی ۔
دھاڑ کجل دی دھاڑا جلدی ۔سرخی بھا بھڑکائی ہے ۔
ڈکھّ ڈہاگ تے درد جدائی ۔رل مل ویندے ساتھ لڈائی ۔
عشقَ فرید تھیوسے بھائی ۔عشرت روز سوائی ہے ۔

کیا تھیا جو تیڈی ن بنی ۔تھیسی اوہا جو ربّ گنی ۔
دولت کوں چوچی لا اڑا ۔ٹھگ باز دا ڈٹکو ن کھا ۔
آزاد تھی سپھن صفحہ ۔چن گھن سنجائیندی انی ۔
دنیاں دا ن تھی آشنا ۔ہے اے مکارا بے وفا ۔
کھاویں ن مزن دا دغا ۔ہے پنج کنی تیکوں گھنی ۔
دھجّ وجع دی جھگّ مگّ تروڑ وے ۔ڈورے بھے ململ چھوڑ وے ۔
ہے ڈلھ پتھر دی بھور وے ۔تیں کان ہیرے دی کنی ۔
ملاں نہیں کہیں کار دے ۔شیوے ن جانن یار دے ۔
سمجھن ن بھیت اصرار دے ۔ونج کنڈ دے بھرنے تھئے دنی ۔
ایں راہ ڈو آنوی نہ ہا ۔جے آئیں قدم ڈیہوں ڈینہ ودھا ۔
پچھوں تے نہ ڈیکھیں منہ ولا ۔حیلہ کریں سر تئیں تنی ۔
ننجھی ترس باروچل رتی ۔روہیں پہاڑی وچ تتی ۔
شودی سسی رلدی وتی ۔نیہیں الھڑی ہکّ جنی ۔
ہے ول قہر دی مبتلا ۔ہے او غضب دا بے وفا ۔
من چھڈّ اتے من ڈے ویا ۔آپت دے وچّ کھڑبڑ بنی ۔
سن بے وفا دی گالھ وے ۔پچھدے ن ہرگز مال وے ۔
اصلوں ن لہم سنبھال وے ۔ڈیوے ن چولی دی تنی ۔
تھی خوش فرید تے شادول ۔ڈخڑیں کوں ن کر یاد ول ۔
اجھو تھیوم جھوک آباد ول ۔ایہا نیں ن ویہسی ہک منی ۔

کیوں لوڑ، کلھڑی وچّ کن کپردے ۔رودھے ڈتو نی پچھلی امر دے ۔
تیں باجھ جیویں اصلوں ن جیواں ۔تیڈے اخیں دے ساہمے پریواں ۔
مارو، مریلا، بھوں بن نہ تھیواں ۔بٹھّ ڈینہ ہجر دے اوکھے گزردے ۔
ماراں مروڑا دھکڑے تے دھوڑے ۔بھیجیاں سوغاتاں تیڈے وچھوڑے ۔
ڈکھڑے ڈینہوں ڈینہ ڈیڈھے تے ڈوڑے ۔ہے ہے ن جیندے جیئڑا ن مردے ۔
گئے وقت ویلھے یارو بھلیڑے ۔ڈکھڑے ڈکھی تے کیتے وہیرے ۔
شالہ ڈہاڑے تھیوم تھلیرے ۔پاڑے گزاروں سجنیں دے گھر دے ۔
گھولی تسیڈی گولی تسیڈی ۔ڈے کن تے سنیں پیڑ میڈی ۔
پانی اساڈا تھئی رتّ اسیڈی ۔روٹی ہے ٹکڑے ہاں دے جگر دے ۔
منڈھ لادی جندڑی ڈکھڑیندی ڈوہڑی ۔دردیندیں بدھڑی سوزیندی روہڑی ۔
ہکّ توں تتی دی ولّ کلھ ن لدھڑی ۔پئے سول صدمے چوتھے پہر دے ۔
رہِ گیوم خوشیاں وسرے ننڈھیپے ۔دھاں دھاں کردے آئے بڈھیپے ۔
تھئے بینوائی ڈتڑے رنڈیپے ۔آئے بار سر تے باری قہر دے ۔
جوگی براگی تھیکر ڈھونڈیساں ۔کفنی ڈکھاں دی پاگل سہیساں ۔
ایویں فریداں عمراں نبھیساں ۔جے تئیں نہ تھیساں داخل کبردے ۔

لجّ لوئی کیں اتاریندس ۔تہنجا نہمل بھا میں باریندس ۔
تہنجا زور زلل اؤں مکر ودگا ۔
تہنجے ظلم جیاں گارھیؤ امرادا ۔
ونجیں وہیڑیجن ساں گاریندس ۔
تھر نپھوارن جا ڈیس وطن ۔
تھر آہے سنہزا ملک وطن خوش سینگی ساں گجاریندس ۔
ہن قید میں کیڑھو کامکیاں ۔سالا مارن وارے نہن ویاں ۔
جا تھی وار اگار بہاریدس ۔
ہجے ہردم ڈینہ ابانے مینہ ۔آہے سک ساڑیا جے راتیں ڈینہ ۔
ویٹھی دھاں کندس ہنجوں ہاریندس ۔
بٹھ ماڑیوں اؤں محلات جا گھر ۔آکھے مرک فرید جا ماروتھر ۔
وہن سانگے اڑن جے چاریندس ۔

ماڈی دلڑی اڑی ۔ہوت پنل دی سانگ ۔
سٹ کر کھویش کبیلڑے ۔سک سانول دی سانگ ۔
رگ رگ زلف دے پیچڑے ۔نانگ اجل دے سانگ ۔
وسرے عشقَ مجازڑے ۔حسن اضل دی سانگ ۔
تانگھ فرید کوں رولدی ۔مارو تھل دی سانگ ۔

ماڈی دلڑی اڑی ۔یار سجن دے سانگ ۔
جیندی میلہ رب کرم ۔جوہ جتن دے سانگ ۔
ناز و ڈھول دے ناز وے ۔ہر ہر ون دے سانگ ۔
بھلڑے سکڑے سوہرڑے ۔من موہن دے سانگ ۔
لانی پھوگ پھلاری ۔سب پن پن دے سانگ ۔
وقت ضعیف بڈھیپڑے ۔سن جوبھن دے سانگ ۔
تانگ فرید کوں آکھدی ۔بیعت ہزن دے سانگ ۔

مان مہیں دا چاک ۔اساڈے من بھانودا ۔
ہردم ہوویں کول مینڈے ۔کر رکھاں دل-پاک،
وتاں گلکڑی پانودا ۔
راتیں روندی پٹدی کھپدیں ۔پھٹ گئی ہم باکھ،
کیوں گل نہیں لانودا ۔
سانون سہجوں میگھ ملھاراں ۔آئی ملن دی مد ساکھ،
نیہڑا جیڑا تانودا ۔
دردوں ٹھڈریاں ساہیں کڈھدی ۔رو رو ڈیواں باق،
ڈکھڑا انگ ن مانودا ۔
نال فرید دے سچ نہ کیتو ۔آون دی گؤں آکھ،
سو ہن ول نہیں آنودا ۔

ماہی باجھ کللیاں ۔دلدار بغیر اولیاں ۔
ماہی جھوک لڈائی ویندا ۔سارا ہجر دے رلیاں ۔
ترس ن آوے ہک تل تینوں ۔سخت غماں وچّ گلیاں ۔
ویڑا کھاوے انگن ن بھاوے ۔اگّ فراق دی جلیاں ۔
شرم ونجائم بھرم گنوائم ۔رلدی کوچے گلیاں ۔
عشقَ فرید بہوں ڈکھّ ڈیسم ۔اج کلھ موئی موئی بھلیاں ۔