حافظ محمد شیرازی (1325/26–1389/1390) دا ناں محمد، خطاب شمسؤدین اتے
تخلص حافظ سی۔ حافظ نے خود اپنا ناں ایوں لکھیا ہے: محمد بن ال مکلب با شمس
ال حافظ ال شیرازی۔ اوہ فارسی کوی سن۔ اوہناں دی کویتا دے دیوان، ایران، افغانستان
اتے تاجکستان اتے ہور دیساں وچّ وی لوکاں دے گھریں رکھے ہوئے ہن۔ اوہناں نے 14ویں صدی دے بعد دی
فارسی کویتا نوں سبھ توں ودھ پربھاوت کیتا ہے۔ اوہناں دی کلاسک رچنا دیوان ہے جس وچ غزلاں،
قصیدے، کاوَ ٹوٹے اتے رباعیاں ہن۔ ایہہ دیوان اوہناں نے خود سمپادت نہیں کیتا بلکہ اوہناں دے
سمکالی محمد گلّ اندام نے کیتا۔اس دے علاوہ حافظ نے قرآن دی ویاکھیا وی کیتی۔
حافظ شیرازی دی شاعری کئی بولیاں 'چ التھائی جا چکی ہے۔ اسیں اوہناں دیاں بھائی رام سنگھ گرنتھی دوارا
التھا کیتیاں رچناواں دے رہے ہاں ۔