Aadam Roop Jihia Tan Keeta

Aadar Bhao Jagat Da Karie

Aashiq Aakh Dekhan Kis Khatar

Aashiq Jed Beakal Na Koi

Aatish Hon Birhon Di Aatish

Ai Dil Daam Hiras De Fasion

Ai Dil Dard Naseeb Tere Vich

Ai Dil Dhoond Fire Jag Paya

Ai Dil Toon Dilbar De Badle

Ai Gul Meet Na Jaan Kise Nu

Aise Yaar Milan Sababbin

Aj Is Rizk Bhale Chhab Banki

Apni Peer Sabho Jag Pharia

Aukhadh Pesh Na Javag Loka

Bebuniad Jahan Pachhane

Bebuniad Karen Buniadan

Bele Magar Tinhan De Cheere

Besazan Da Saaz Hai Sohnian

Bhambar Dard Hidayat Wala

Bhulla Ishq Gia Jis Vihre

Birhon Door Azari Keete

Bole Kaag Saver Pachhati

Boote Seb Anaar Lagae

Budh Sudh Jin Samjhi Kujh Thori

Chaka Ve Mat Chakan Wali

Chamak Crore Majnuan Wali

Chanda Chamak Vikhal Na Sanu

Chanda Dekh Chakor Pukare

Charhia Cha Papihe Sun Ke

Chor Churae Lia Dil Mera

Chuchak Baap Ulambhion Dar Ke

Daam Zulf Vich Ber Moti Jad

Daulat Maal Jahan Piara

Deepak Dekh Jale Parwana

Dekhan Nain Niaz Naina Di

Dekh Chakor Kahia Ik Munsaf

Dilbar Daam Vichha Zulf Di

Dilbar Vekh Riha Vich Sheeshe

Dilbar Yaar Firak De Mere

Dilbar Yaar Keha Tudh Keeta

Dilbar Yaar Kehi Tudh Keeti

Dilbar Yaar Kihe Din Aahe

Dilbar Yaar Mahurat Kar Lai

Dilbar Yaar Nadi Dian Lehrin

Dilbar Yaar Na Dosh Tusanu

Dilbar Yaar Na Kar Algarzi

Dilbar Yaar Shingar Rangila

Dil De Kol Akkhin Nahin Disde

Dil Dilghir Hoia Taqdeeron

Dil Ghaail Dilbar Nu Kahia

Dil Nu Baan Pia Ik Maae

Dil Soi Jo Soz Sajan De

Dil Tu Hi Dilbar Bhi Tu Hi

Dil Vich Sabar Haya Na Maae

Din Vich Lakh Crore Chalavan

Dithi Kabar Sikander Wali

Do Din Kook Papiha Kooke

Door Nikab Keeta Dilbar Ne

Dozakh De Val Naal Yaaran De

Et Sarai Musafirkhane

Gai Bahar Khizan Vi Aai

Gehri Raat Haath Chhip Jaave

Ghairat Pakar Nahin Je Dekhen

Ghar Vich Lakh Dushman Lakh Dost

Gul Ne Dard Dita Bulbul Nu

Gul Te Khar Paidaish Ikse

Hakam Hukam Naseebon Karda

Har Har Post De Vich Dost

Hashim Naam Rakhaia Usne

Heere Laaj Sialan Lahia

He Gul Meet Nahin Ih Boota

Hun Toon Aao Na Aa Asathin

Ih Afsos Rehg Dil Mere

Ih Akkhin Bin Fauj Husn Di

Ih Dil Khuar Kare Nit Mainu

Ik Beh Kol Khushamad Karde

Ikna Kol Husn Chaturai

Ikna Rog Sariran Upje

Ik Pal Hijar Nahin Seh Sakda

Ikse Taar Bahar Na Rehndi

Ikse Thaon Na Vagdian Nadian

Inhin Akkhin Rabb Nazar Na Aave

Ishqa Baal Chikha Vich Paven

Ishqa Lakh Augun Vich Tere

Ishq Asan Naal Aisi Keeti

Jaan Farhad Vikhe Toon Aaion

Jaani Jiwan Char Dihare

Jaani Yaar Na Hasal Honde

Jaan Jahan Doven Dam Koi

Jab Lag Mili Na Tainu Jagah

Jad Ih Khaak Riha Tan Mera

Jain Dukh Prem Tinhe Hath Aya

Jis Da Dard Tise Hath Daaru

Jis Din Shehar Mehbooban Wale

Jis Din Tor Muradan Tursain

Jis Ghar Vich Hove Dukhiara

Jis Jani Bania Jag Jaane

Jisne Ih Gall Pukhta Jaani

Jis Nu Talab Hove Jis Dil Di

Jis Vich Chinag Birhon Di Paia

Jithe Baith Kahan Dukh Dil Da

Jit Vaas Kadeem Kamina Keeta

Jiu Jaani Tan Man Vich Jaani

Jiun Jiun Bakheel Chufere Phirde

Jiun Jiun Nafas More Takdiron

Jo Hadd Dudh Malain Paale

Kaari Rog Bimari Bhari

Kabal Kadar Mehboob Je Hove

Kafir Kehar Nazool Vichhora

Kafir Nain Bhare Dil Dangan

Kar Afsos Kiha Dil Ghaail

Kardi Khak Tusade Dar Di

Kare Kharab Fakiri Taain

Kar Kar Samajh Riha Vich Hairat

Kaun Janoon Sassi Vich Varia

Kaun Kabool Kharabi Karda

Kehi Baan Pai Is Dil Nu

Kehi Prem Jari Sir Pai

Khudi Gumaan Nafas Dian Faujan

Kis Kis Taraf Nahin Dil Phirda

Kithe Shah Sikander Dara

Kithe Takhat Hazara Maae

Kit Val Yaar Gae Dil Jani

Kiun Jammion Kiun Pher Viahion

Kiun Talwar Vichhore Wali

Koi Mull Nahin Bin Parakhu

Kujh Taksir Asathon Hoi

Kul Laaj Kabila Te Maan Piu

Lab Khushki Moonh Zardi Varti

Lokan Bhaane Vasti Vasdi

Maae Dard Firak Maahi De

Mainu Khabar Nahin Dil Mera

Main Vich Dosh Nahin Kujh Moolon

Main Vich Tain Vich Sahib Mere

Majnu Hoe Bahan Din Ikse

Majnu Kook Koonjan Di Sun Ke

Majnu Vekh Lahu Bhar Roia

Mao Baith Sassi Nu Aakhe

Mar Mar Laakh Gae Nahin Samjhe

Meghlia Vas Bhagin Bharia

Mehnat Pher Mure Kujh Saadi

Mevedar Darakhat Meve De

Moorakh Lok Sada Sukh Saunde

Muddat Hiras Jahane Wala

Mushkal Nehu Lagawan Hoia

Na Ban Sheikh Mashaikh Piare

Nadian Neer Rahan Nit Taaru

Nahin Kabool Ibadat Teri

Na Kar Hor Ilaj Tabiba

Na Kujh Mithi Na Mith Ke Turia

Os Gali Dilbar Di Jaaie

Pal Pal Shauq Ziada Hove

Pandhi Mann Sawal Asada

Paras Naal Mile Rang Badle

Phalia Bagh Lage Tur Aavan

Puchh Puchh Pave Na Bipta Moole

Rabb Da Aashiq Hon Sukhala

Rahe Bujhaae Na Bujhi Moolon

Rahi Yaar Ranjan Nu Aakhin

Rakhin Laaj Nilaaj Na Hovin

Ranjha Heer Ne Rabb Kar Jata

Ranjha Yaar Ghareeb Heere Da

Rawat Feel Nishanan Wale

Ro Ro Naal Fuhar Naina Di

Rovan Nain Jinhan De Karan

Rukhan Paun Parindan Dithi

Rukhsat Ho Gul Gae Chaman Thon

Saajan Tauk Janzeeran Bajhon

Sabat Ho Jis Daras Ishq De

Sahib Dard Hamesha Dardi

Sahib Husn Dithe Sabh Khote

Saio Ni Magroor Na Hoio

Sambhal Khet Mian Ishqe Da

Sardi Maar Rakhi Par Sohni

Sassi Palak Na Hassi Disi

Sau Aafat Lakh Ghumanwani

Sau Dukh Meri Jind Nit Jardi

Sawan Di Ghat Dekh Papiha

Shirin Naam Dharaya Shirin

Sidak Malah Samundar Taare

Sir Sir Rizk Jinhan Da Likhia

So Bhalwan Bahadur Nahin

Soolan Salli Te Dardan Malli

Soz Firaaq Naseeb Asade

Sundar Sughar Sajile Rasie

Sun Jaani Tainu Likh Jaani

Sun Ishqa Jehi Tudh Ne Keeti

Suttan Var Bahishtan Lokan

Taan Jaane Dil Hove Jaani

Tainda Ishq Kasai Varia

Tainu Husn Kharab Karenda

Tan Di Chikha Banave Deepak

Tanhi Rahi Kuchaji Kamli

Tan Pinjar Dil Ghaail Kaidi

Tan Tutda Man Tapda Maae

Tasbih Bahut Bhuvavan Kasbi

Toon Hain Yaar Toon Hain Dukhdai

Tor Janzeer Shariat Nasda

Tuta Maan Pae Par Mulkin

Vaar Sutan Main Main Hun Loka

Vag Vaye Par Suarath Bharie

Vag Vaye Vanj Takhat Hazare

Ved Kiteb Parhan Chaturai

Vichhre Yaar Na Hos Andesha

Waris Ban Baithi Jo Aahi

Ya Kar Haar Shingar Piare

Zehmat Taap Sarapon Bachde

Zuhd Ibadat Chahe Dekhe

ਓਸ ਗਲੀ ਦਿਲਬਰ ਦੀ ਜਾਈਏ

ਅਜ ਇਸ ਰਿਜ਼ਕ ਭਲੇ ਛਬ ਬਾਂਕੀ

ਅਪਣੀ ਪੀੜ ਸਭੋ ਜਗ ਫੜਿਆ

ਆਸ਼ਕ ਆਖ ਦੇਖਾਂ ਕਿਸ ਖ਼ਾਤਰ

ਆਸ਼ਕ ਜੇਡ ਬੇਅਕਲ ਨਾ ਕੋਈ

ਆਤਸ਼ ਹੋਣ ਬਿਰਹੋਂ ਦੀ ਆਤਸ਼

ਆਦਮ ਰੂਪ ਜਿਹਿਆ ਤਨ ਕੀਤਾ

ਆਦਰ ਭਾਉ ਜਗਤ ਦਾ ਕਰੀਏ

ਐਸੇ ਯਾਰ ਮਿਲਣ ਸਬੱਬੀਂ

ਐ ਗੁਲ ਮੀਤ ਨ ਜਾਣ ਕਿਸੇ ਨੂੰ

ਐ ਦਿਲ ਢੂੰਡ ਫਿਰੇ ਜਗ ਪਾਇਆ

ਐ ਦਿਲ ! ਤੂੰ ਦਿਲਬਰ ਦੇ ਬਦਲੇ

ਐ ਦਿਲ ਦਰਦ ਨਸੀਬ ਤੇਰੇ ਵਿਚ

ਐ ਦਿਲ ਦਾਮ ਹਿਰਸ ਦੇ ਫ਼ਸਿਓਂ

ਔਖਧ ਪੇਸ਼ ਨ ਜਾਵਗੁ ਲੋਕਾ

ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਂ ਨਾਲ ਐਸੀ ਕੀਤੀ

ਇਸ਼ਕਾ ਬਾਲ ਚਿਖਾ ਵਿਚ ਪਾਵੇਂ

ਇਸ਼ਕਾ ਲੱਖ ਔਗੁਣ ਵਿਚ ਤੇਰੇ

ਇਹ ਅਫ਼ਸੋਸ ਰਹਿਗੁ ਦਿਲ ਮੇਰੇ

ਇਹ ਅੱਖੀਂ ਬਿਨ ਫ਼ੌਜ ਹੁਸਨ ਦੀ

ਇਹ ਦਿਲ ਖ਼ੁਆਰ ਕਰੇ ਨਿਤ ਮੈਨੂੰ

ਇਨ੍ਹੀਂ ਅੱਖੀਂ ਰੱਬ ਨਜ਼ਰ ਨ ਆਵੇ

ਇਕਨਾ ਕੋਲ ਹੁਸਨ ਚਤੁਰਾਈ

ਇਕਨਾ ਰੋਗ ਸਰੀਰਾਂ ਉਪਜੇ

ਇਕਸੇ ਤਾਰ ਬਹਾਰ ਨਾ ਰਹਿੰਦੀ

ਇਕਸੇ ਥਾਉਂ ਨ ਵਗਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ

ਇਕ ਪਲ ਹਿਜਰ ਨਹੀਂ ਸਹਿ ਸਕਦਾ

ਇਕ ਬਹਿ ਕੋਲ ਖ਼ੁਸ਼ਾਮਦ ਕਰਦੇ

ਏਤ ਸਰਾਇ ਮੁਸਾਫ਼ਰਖ਼ਾਨੇ

ਸਈਓ ਨੀ ਮਗ਼ਰੂਰ ਨ ਹੋਈਓ

ਸਰਦੀ ਮਾਰ ਰਖੀ ਪਰ ਸੋਹਣੀ

ਸੱਸੀ ਪਲਕ ਨ ਹੱਸੀ ਦਿਸੀ

ਸੰਭਲ ਖੇਤ ਮੀਆਂ ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ

ਸਾਹਿਬ ਹੁਸਨ ਡਿਠੇ ਸਭ ਖੋਟੇ

ਸਾਹਿਬ ਦਰਦ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦਰਦੀ

ਸਾਜਣ ਤੌਕ ਜੰਜ਼ੀਰਾਂ ਬਾਝੋਂ

ਸਾਬਤ ਹੋ ਜਿਸ ਦਰਸ ਇਸ਼ਕ ਦੇ

ਸਾਵਣ ਦੀ ਘਟ ਦੇਖ ਪਪੀਹਾ

ਸਿਦਕ ਮਲਾਹ ਸਮੁੰਦਰ ਤਾਰੇ

ਸਿਰ ਸਿਰ ਰਿਜ਼ਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਲਿਖਿਆ

ਸੁਣ ਇਸ਼ਕਾ ਜੇਹੀ ਤੁਧ ਨੇ ਕੀਤੀ

ਸੁਣ ਜਾਨੀ ਤੈਨੂੰ ਲਿਖ ਜਾਨੀ

ਸੁੱਟਾਂ ਵਾਰ ਬਹਿਸ਼ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ

ਸੁੰਦਰ ਸੁਘੜ ਰਸੀਲੇ ਰਸੀਏ

ਸੂਲਾਂ ਸੱਲੀ ਤੇ ਦਰਦਾਂ ਮੱਲੀ

ਸੋਜ਼ ਫ਼ਿਰਾਕ ਨਸੀਬ ਅਸਾਡੇ

ਸੋ ਭਲਵਾਨ ਬਹਾਦਰ ਨਾਹੀਂ

ਸੌ ਆਫ਼ਤ ਲੱਖ ਘੁੰਮਣਵਾਣੀ

ਸੌ ਦੁਖ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦ ਨਿਤ ਜਰਦੀ

ਸ਼ੀਰੀਂ ਨਾਮ ਧਰਾਇਆ ਸ਼ੀਰੀਂ

ਹਰ ਹਰ ਪੋਸਤ ਦੇ ਵਿਚ ਦੋਸਤ

ਹਾਸ਼ਮ ਨਾਮ ਰਖਾਇਆ ਉਸ ਨੇ

ਹਾਕਮ ਹੁਕਮ ਨਸੀਬੋਂ ਕਰਦਾ

ਹੀਰੇ ਲਾਜ ਸਿਆਲਾਂ ਲਾਹਿਆ

ਹੁਣ ਤੂੰ ਆਉ ਨ ਆ ਅਸਾਥੀਂ

ਹੇ ਗੁਲ ਮੀਤ ਨਹੀਂ ਇਹ ਬੂਟਾ

ਕਰ ਅਫ਼ਸੋਸ ਕਹਿਆ ਦਿਲ ਘਾਇਲ

ਕਰਦੀ ਖ਼ਾਕ ਤੁਹਾਡੇ ਦਰ ਦੀ

ਕਰਿ ਕਰਿ ਸਮਝ ਰਹਿਆ ਵਿਚ ਹੈਰਤ

ਕਰੇ ਖ਼ਰਾਬ ਫ਼ਕੀਰੀ ਤਾਈਂ

ਕਾਫ਼ਰ ਕਹਿਰ ਨਜ਼ੂਲ ਵਿਛੋੜਾ

ਕਾਫ਼ਰ ਨੈਣ ਭਰੇ ਦਿਲ ਡੰਗਣ

ਕਾਬਲ ਕਦਰ ਮਹਿਬੂਬ ਜੇ ਹੋਵੇ

ਕਾਰੀ ਰੋਗ ਬੀਮਾਰੀ ਭਾਰੀ

ਕਿਉਂ ਜੰਮੀਓਂ ਕਿਉਂ ਫੇਰ ਵਿਆਹੀਓਂ

ਕਿਉਂ ਤਲਵਾਰ ਵਿਛੋੜੇ ਵਾਲੀ

ਕਿਸ ਕਿਸ ਤਰਫ਼ ਨਹੀਂ ਦਿਲ ਫਿਰਦਾ

ਕਿਤ ਵਲ ਯਾਰ ਗਏ ਦਿਲ ਜਾਨੀ

ਕਿਥੇ ਸ਼ਾਹ ਸਕੰਦਰ ਦਾਰਾ

ਕਿੱਥੇ ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰਾ ਮਾਏ

ਕੁਝ ਤਕਸੀਰ ਅਸਾਥੋਂ ਹੋਈ

ਕੁਲ ਲਾਜ ਕਬੀਲਾ ਤੇ ਮਾਂ ਪਿਊ

ਕੇਹੀ ਪ੍ਰੇਮ ਜੜੀ ਸਿਰ ਪਾਈ

ਕੇਹੀ ਬਾਣ ਪਈ ਇਸ ਦਿਲ ਨੂੰ

ਕੋਈ ਮੁਲ ਨਹੀਂ ਬਿਨ ਪਾਰਖੁ

ਕੌਣ ਕਬੂਲ ਖ਼ਰਾਬੀ ਕਰਦਾ

ਕੌਣ ਜਨੂੰਨ ਸੱਸੀ ਵਿਚ ਵੜਿਆ

ਖ਼ੁਦੀ ਗੁਮਾਨ ਨਫ਼ਸ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ

ਗਈ ਬਹਾਰ ਖਿਜ਼ਾਂ ਵੀ ਆਈ

ਗਹਿਰੀ ਰਾਤਿ ਹਾਥ ਛਿਪ ਜਾਵੇ

ਗੁਲ ਤੇ ਖ਼ਾਰ ਪੈਦਾਇਸ਼ ਇਕਸੇ

ਗੁਲ ਨੇ ਦਰਦ ਦਿਤਾ ਬੁਲਬੁਲ ਨੂੰ

ਗ਼ੈਰਤ ਪਕੜ ਨਾਹੀਂ ਜੇ ਦੇਖੇਂ

ਘਰ ਵਿਚ ਲੱਖ ਦੁਸ਼ਮਣ ਲੱਖ ਦੋਸਤ

ਚਮਕ ਕਰੋੜ ਮਜਨੂੰਆਂ ਵਾਲੀ

ਚੜ੍ਹਿਆ ਚਾ ਪਪੀਹੇ ਸੁਣ ਕੇ

ਚੰਦਾ ਚਮਕ ਵਿਖਾਲ ਨਾ ਸਾਨੂੰ

ਚੰਦਾ ਦੇਖ ਚਕੋਰ ਪੁਕਾਰੇ

ਚਾਕਾ ਵੇ ਮਤ ਚਾਕਾਂ ਵਾਲੀ

ਚੂਚਕ ਬਾਪ ਉਲਾਂਭਿਓਂ ਡਰ ਕੇ

ਚੋਰ ਚੁਰਾਇ ਲਿਆ ਦਿਲ ਮੇਰਾ

ਜਦ ਇਹ ਖ਼ਾਕ ਰਿਹਾ ਤਨ ਮੇਰਾ

ਜਬ ਲਗ ਮਿਲੀ ਨ ਤੈਨੂੰ ਜਾਗ੍ਹਾ

ਜਾਨ ਜਹਾਨ ਦੋਵੇਂ ਦਮ ਕੋਈ

ਜਾਨੀ ਜੀਵਨ ਚਾਰ ਦਿਹਾੜੇ

ਜਾਨੀ ਯਾਰ ਨ ਹਾਸਲ ਹੋਂਦੇ

ਜਾਂ ਫ਼ਰਹਾਦ ਵਿਖੇ ਤੂੰ ਆਇਓਂ

ਜਿਸ ਘਰ ਵਿਚ ਹੋਵੇ ਦੁਖਿਆਰਾ

ਜਿਸ ਜਾਨੀ ਬਣਿਆ ਜਗ ਜਾਣੇ

ਜਿਸ ਦਾ ਦਰਦ ਤਿਸੇ ਹੱਥ ਦਾਰੂ

ਜਿਸ ਦਿਨ ਸ਼ਹਿਰ ਮਹਿਬੂਬਾਂ ਵਾਲੇ

ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੋੜ ਮੁਰਾਦਾਂ ਟੁਰਸੈਂ

ਜਿਸ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲ ਪੁਖ਼ਤਾ ਜਾਣੀਂ

ਜਿਸ ਨੂੰ ਤਲਬ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਦਿਲ ਦੀ

ਜਿਸ ਵਿਚ ਚਿਣਗ ਬਿਰਹੋਂ ਦੀ ਪਈਆ

ਜਿਤ ਵਾਸ ਕਦੀਮ ਕਮੀਨਾ ਕੀਤਾ

ਜਿਥੇ ਬੈਠ ਕਹਾਂ ਦੁਖ ਦਿਲ ਦਾ

ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਨਫਸ ਮੋੜੇ ਤਕਦੀਰੋਂ

ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਬਖ਼ੀਲ ਚੁਫ਼ੇਰੇ ਫਿਰਦੇ

ਜੀਉ ਜਾਨੀ ਤਨ ਮਨ ਵਿਚ ਜਾਨੀ

ਜੈਂ ਦੁਖ ਪ੍ਰੇਮ ਤਿਨ੍ਹੇ ਹੱਥਿ ਆਇਆ

ਜੋ ਹੱਡ ਦੁਧ ਮਲਾਈਂ ਪਾਲੇ

ਜ਼ਹਿਮਤ ਤਾਪ ਸਰਾਪੋਂ ਬਚਦੇ

ਜ਼ੁਹਦ ਇਬਾਦਤ ਚਾਹੇ ਦੇਖੇ

ਟੁੱਟਾ ਮਾਣ ਪਏ ਪਰ-ਮੁਲਕੀਂ

ਡਿਠੀ ਕਬਰ ਸਕੰਦਰ ਵਾਲੀ

ਤਸਬੀ ਬਹੁਤ ਭੁਵਾਵਣ ਕਸਬੀ

ਤਨ ਟੁਟਦਾ ਮਨ ਤਪਦਾ ਮਾਏ

ਤਨ ਦੀ ਚਿਖਾ ਬਣਾਵੇ ਦੀਪਕ

ਤਨ ਪਿੰਜਰ ਦਿਲ ਘਾਇਲ ਕੈਦੀ

ਤਾਂਹੀ ਰਹੀ ਕੁਚੱਜੀ ਕਮਲੀ

ਤਾਂ ਜਾਣੇ ਦਿਲ ਹੋਵੇ ਜਾਨੀ

ਤੂੰ ਹੈਂ ਯਾਰ ਤੂੰ ਹੈਂ ਦੁਖਦਾਈ

ਤੈਨੂੰ ਹੁਸਨ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰੇਂਦਾ

ਤੈਂਡਾ ਇਸ਼ਕ ਕਸਾਈ ਵੜਿਆ

ਤੋੜਿ ਜੰਜ਼ੀਰ ਸ਼ਰੀਅਤ ਨਸਦਾ

ਦਾਮ ਜ਼ੁਲਫ਼ ਵਿਚ ਬੇਰ ਮੋਤੀ ਜਦ

ਦਿਨ ਵਿਚ ਲਾਖ ਕ੍ਰੋੜ ਚਲਾਵਣ

ਦਿਲ ਸੋਈ ਜੋ ਸੋਜ਼ ਸੱਜਨ ਦੇ

ਦਿਲ ਘਾਇਲ ਦਿਲਬਰ ਨੂੰ ਕਹਿਆ

ਦਿਲ ਤੂੰ ਹੀ ਦਿਲਬਰ ਭੀ ਤੂੰ ਹੀ

ਦਿਲ ਦਿਲਗ਼ੀਰ ਹੋਇਆ ਤਕਦੀਰੋਂ

ਦਿਲ ਦੇ ਕੋਲ ਅੱਖੀਂ ਨਹੀਂ ਦਿਸਦੇ

ਦਿਲ ਨੂੰ ਬਾਣ ਪਿਆ ਇਕ ਮਾਏ

ਦਿਲਬਰ ਦਾਮ ਵਿਛਾ ਜ਼ੁਲਫ਼ ਦੀ

ਦਿਲਬਰ ਯਾਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਰੰਗੀਲਾ

ਦਿਲਬਰ ਯਾਰ ਕਿਹੇ ਦਿਨ ਆਹੇ

ਦਿਲਬਰ ਯਾਰ ਕੇਹਾ ਤੁਧ ਕੀਤਾ

ਦਿਲਬਰ ਯਾਰ ਕੇਹੀ ਤੁਧ ਕੀਤੀ

ਦਿਲਬਰ ਯਾਰ ਨ ਕਰ ਅਲਗਰਜ਼ੀ

ਦਿਲਬਰ ਯਾਰ ਨਦੀ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰੀਂ

ਦਿਲਬਰ ਯਾਰ ਨ ਦੋਸ਼ ਤੁਸਾਨੂੰ

ਦਿਲਬਰ ਯਾਰ ਫ਼ਿਰਾਕ ਦੇ ਮੇਰੇ

ਦਿਲਬਰ ਯਾਰ ਮਹੂਰਤ ਕਰ ਲੈ

ਦਿਲਬਰ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਵਿਚ ਸ਼ੀਸ਼ੇ

ਦਿਲ ਵਿਚ ਸਬਰ ਹਯਾ ਨ ਮਾਏ

ਦੀਪਕ ਦੇਖ ਜਲੇ ਪਰਵਾਨਾ

ਦੂਰ ਨਿਕਾਬ ਕੀਤਾ ਦਿਲਬਰ ਨੇ

ਦੇਖ ਚਕੋਰ ਕਹਿਆ ਇਕ ਮੁਨਸਫ਼

ਦੇਖਣ ਨੈਣ ਨਿਆਜ਼ ਨੈਣਾਂ ਦੀ

ਦੋਜ਼ਖ ਦੇ ਵਲ ਨਾਲ ਯਾਰਾਂ ਦੇ

ਦੋ ਦਿਨ ਕੂਕ ਪਪੀਹਾ ਕੂਕੇ

ਦੌਲਤ ਮਾਲ ਜਹਾਨ ਪਿਆਰਾ

ਨਹੀਂ ਕਬੂਲ ਇਬਾਦਤ ਤੇਰੀ

ਨ ਕਰ ਹੋਰ ਇਲਾਜ ਤਬੀਬਾ

ਨ ਕੁਝ ਮਿਥੀ ਨ ਮਿਥ ਕੇ ਟੁਰਿਆ

ਨਦੀਆਂ ਨੀਰ ਰਹਿਣ ਨਿਤ ਤਾਰੂ

ਨ ਬਣ ਸ਼ੇਖ ਮਸ਼ਾਇਖ ਪਿਆਰੇ

ਪਲ ਪਲ ਸ਼ੌਕ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਵੇ

ਪਾਂਧੀ ਮੰਨ ਸਵਾਲ ਅਸਾਡਾ

ਪਾਰਸ ਨਾਲ ਮਿਲੇ ਰੰਗ ਬਦਲੇ

ਪੁਛਿ ਪੁਛਿ ਪਵੇ ਨ ਬਿਪਤਾ ਮੂਲੇ

ਫਲਿਆ ਬਾਗ਼ ਲਗੇ ਟੁਰ ਆਵਨ

ਬਿਰਹੋਂ ਦੂਰ ਅਜ਼ਾਰੀ ਕੀਤੇ

ਬੁਧ ਸੁਧ ਜਿਨ ਸਮਝੀ ਕੁਝ ਥੋੜੀ

ਬੂਟੇ ਸੇਬ ਅਨਾਰ ਲਗਾਏ

ਬੇਸਾਜ਼ਾਂ ਦਾ ਸਾਜ਼ ਹੈ ਸੋਹਣਿਆਂ

ਬੇਬੁਨਿਆਦ ਕਰੇਂ ਬੁਨਿਆਦਾਂ

ਬੇਬੁਨਿਆਦ ਜਹਾਨ ਪਛਾਣੇ

ਬੇਲੇ ਮਗਰ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੀਰੇ

ਬੋਲੇ ਕਾਗ ਸਵੇਰ ਪਛਾਤੀ

ਭਾਂਬੜ ਦਰਦ ਹਦਾਯਤ ਵਾਲਾ

ਭੁੱਲਾ ਇਸ਼ਕ ਗਿਆ ਜਿਸ ਵਿਹੜੇ

ਮਜਨੂੰ ਹੋਇ ਬਹਾਂ ਦਿਨ ਇਕਸੇ

ਮਜਨੂੰ ਕੂਕ ਕੂੰਜਾਂ ਦੀ ਸੁਣ ਕੇ

ਮਜਨੂੰ ਵੇਖਿ ਲਹੂ ਭਰ ਰੋਇਆ

ਮਰ ਮਰ ਲਾਖ ਗਏ ਨਹੀਂ ਸਮਝੇ

ਮਾਉ ਬੈਠ ਸੱਸੀ ਨੂੰ ਆਖੇ

ਮਾਏ ਦਰਦ ਫ਼ਿਰਾਕ ਮਾਹੀ ਦੇ

ਮੁਸ਼ਕਲ ਨੇਹੁ ਲਗਾਵਣ ਹੋਇਆ

ਮੁੱਦਤ ਹਿਰਸ ਜਹਾਨੇ ਵਾਲਾ

ਮੂਰਖ ਲੋਕ ਸਦਾ ਸੁਖ ਸੌਂਦੇ

ਮੇਹਨਤ ਫੇਰਿ ਮੁੜੇ ਕੁਝ ਸਾਡੀ

ਮੇਘਲਿਆ ਵੱਸ ਭਾਗੀਂ ਭਰਿਆ

ਮੇਵੇਦਾਰ ਦਰਖ਼ਤ ਮੇਵੇ ਦੇ

ਮੈਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਨਹੀਂ ਦਿਲ ਮੇਰਾ

ਮੈਂ ਵਿਚ ਤੈਂ ਵਿਚ ਸਾਹਿਬ ਮੇਰੇ

ਮੈਂ ਵਿਚ ਦੋਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਮੂਲੋਂ

ਯਾ ਕਰ ਹਾਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਪਿਆਰੇ

ਰਹੇ ਬੁਝਾਇ ਨ ਬੁਝੀ ਮੂਲੋਂ

ਰੱਖੀਂ ਲਾਜ ਨਿਲਾਜ ਨ ਹੋਵੀਂ

ਰੱਬ ਦਾ ਆਸ਼ਕ ਹੋਣ ਸੁਖਾਲਾ

ਰਾਹੀ ਯਾਰ ਰਾਂਝਣ ਨੂੰ ਆਖੀਂ

ਰਾਵਤ ਫੀਲ ਨਿਸ਼ਾਨਾਂ ਵਾਲੇ

ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਨੇ ਰੱਬ ਕਰ ਜਾਤਾ

ਰਾਂਝਾ ਯਾਰ ਗ਼ਰੀਬ ਹੀਰੇ ਦਾ

ਰੁਖ਼ਸਤ ਹੋ ਗੁਲ ਗਏ ਚਮਨ ਥੋਂ

ਰੁੱਖਾਂ ਪੌਣ ਪਰਿੰਦਾਂ ਡਿਠੀ

ਰੋ ਰੋ ਨਾਲ ਫੁਹਾਰ ਨੈਣਾਂ ਦੀ

ਰੋਵਣ ਨੈਣ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਰਣ

ਲਬ ਖ਼ੁਸ਼ਕੀ ਮੂੰਹ ਜ਼ਰਦੀ ਵਰਤੀ

ਲੋਕਾਂ ਭਾਣੇ ਵਸਤੀ ਵਸਦੀ

ਵਗ ਵਾਏ ਪਰ ਸੁਆਰਥ ਭਰੀਏ

ਵਗ ਵਾਏ ਵੰਞ ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰੇ

ਵਾਰਸ ਬਣ ਬੈਠੀ ਜੋ ਆਹੀ

ਵਾਰ ਸੁਟਾਂ ਮੈਂ 'ਮੈਂ' ਹੁਣ ਲੋਕਾ

ਵਿਛੜੇ ਯਾਰ ਨ ਹੋਸੁ ਅੰਦੇਸ਼ਾ

ਵੇਦ ਕਿਤੇਬ ਪੜ੍ਹਨ ਚਤੁਰਾਈ