پرسنگ شہید بابا دیپ سنگھ جی بابو رجب علی
دوہرے
دیپ سنگھ سردار دا چھیڑ رہا پرسنگ ۔
سیس کٹیا ہتھ پر دھرے، کرے سورما جنگ ۔
چاہڑے کٹک درانیاں، پھرے دھاڑ تے دھاڑ ۔
امرتسر گڑھ گراں دا، دین پٹھان اجاڑ ۔
ہرمندر نوں گیر کے، اٹتا گر دا تال ۔
خبر پچاتی لالیاں، بردھ دیپ سنگھ بھال ۔
ڈوڈھا چھند-1
جا کے دیپ سنگھ نوں سنوندا ایلچی، ہے اندھیر پے گیا ۔
نٹھّ چلے بازاں والے دے غلیلچی، آ درانی بہہ گیا ۔
شہر تے ظلم دے قنات تان تے، لیا پھڑوندا رکے پیا ۔
بابا جی گورو دے دھرم استھان تے، کیوں نواب بکے پیا ۔
ظالم جہان خاں الھاما کھٹ لیا، لیا شریکاں ویری پا ۔
گورو رام داس دا تلاب اٹّ لیا، مندر سنہری ڈھاہ ۔
بڑی مٹی چڑھی 'وی قندھاری سانھ تے، موڈھیاں توں تھکے پیا ۔
بابا جی گورو دے دھرم استھان تے، کیوں نواب بکے پیا ۔
لہہ پئیاں پہاڑ توں چڑیلاں پاپناں، کتوں رقت پینیاں ۔
گیا ماجھا شیراں دا اجاڑیا اپنا، پئیاں ڈرن شینہنیاں ۔
چڑھو کوئی جوان آکڑے جوان تے، پھٹاں تے لون بھکے پیا ۔
بابا جی گورو دے دھرم استھان تے، کیوں نواب بکے پیا ۔
جتھے پڑھوں پوتھیاں کھنڈائی لدّ پئی، کتے گرنتھ گوتھ 'تے ۔
ہنساں نوں سراں توں دولے گدھّ پئی، جھڑھاتی لوتھ لوتھ 'تے ۔
ساڈے بھاء دے جم کدھروں لیان تے، سریروں چمّ سکے پیا ۔
بابا جی گورو دے دھرم استھان تے، کیوں نواب بکے پیا ۔
کردے بڑا پچھتاوا دل ماں، ہے سفر کے کوہ پئے ۔
گھڑی-گھڑی مگروں مدھوندے چلماں، بوریاں 'چ ٹوبیکو پئے ۔
خان دا دماغ چڑھیا 'ویا سامان تے، بڑھکوندا حقے پیا ۔
بابا جی گورو دے دھرم استھان تے، کیوں نواب بکے پیا ۔
مڑھیاں نوں توڑدے ہٹاں تے ٹٹّ پئے، پئیاں کمبن لالیاں ۔
بانیاں ڈراکلاں تے روز کٹّ پئے، اتوں کڈھن گالیاں ۔
پٹھے الفاز چڑھے 'وے زبان تے، تے گھسنّ ٹھکے پیا ۔
بابا جی گورو دے دھرم استھان تے، کیوں نواب بکے پیا ۔
'بابو' چھینی چاہیئے لوہے دے کٹن نوں، بنی 'وی فولاد دی ۔
ہونی نوں بلا لو لہو دے چٹن نوں، نیں چلا دیو رادھ دی ۔
ٹڈی دل لتھا مندر-مکانر تے، نہ مکایاں مکے پیا ۔
بابا جی گورو دے دھرم استھان تے، کیوں نواب بکے پیا ۔
رگھبیر چھند-2
گلّ ایلچی نے کیتی، ابدالی دی پلیتی،
رو پیا اکھیں دے گھسنّ، کھڑ جاندا ہو کے سنّ، جی پتھر دا جیوں تھمھلا ۔
لگی کالجے نوں اگّ، جاوے منہ دے وچوں جھگّ،
نینوں جھڑن چنگیاڑے، بھرمے مچھہرے تاڑے، تے غصے 'چ ہو گیا کملا ۔
تال پورے دا دریگ، کدے دھولے میانوں تیغ،
زہر گھولے سپّ زہری، گیریا مندر سنہری، جیوں پھلاں دا سوہے گملا ۔
'بابو' رکھنی اڈیک، تسیں دو کو ویک تیک،
چھیڑ دیوانگا فساد، ٹئینٹی ٹو دناں دے بعد، جی کراںگے آ کے حملہ ۔
رگھبیر چھند-3
بابا دیپ سنگھ سوچے، دل لڑنے نوں لوچے،
جپے نام لا سمادھی، اودوں روٹی وی نہ کھادھی، سی بردھ لیندا ترلے ۔
کم پے گیا ضروری، اٹھی کالجے 'چوں لوہری،
سھیگا تڑکا پہر، لسا جیا ترنگ گہر، 'تے جند دھرلے ۔
پنڈا فقراں نے بدھا، ہو گیا مالوے نوں سدھا،
جہڑا جاوے سنگھ مل، کہے لاونی نہ ڈھل، جی اکھاں 'چ جل بھر لے ۔
بھکھ لگے بلھ چبے، پانی چھپڑاں دا لبھے،
موت توں بنھا لے گانے، سڑنے نوں پروانے، چھی ہزار 'کٹھے کر لے ۔
دوہرا
نیک پرش تاں دھرم نوں لگن دین نہ لیک ۔
ان کا ناں جگّ وچّ رہے، رہندی دنیاں تیک ۔
پہنچ مالوے بردھ نے، پلٹن کری تیار ۔
گنتی سکس ہزار دی، پیدل تے اسوار ۔
دو بھاگ چھند-4
جاونا مقابلہ کرن خانا دا،
جتھا تیار ہو گیا چھی ہزار جوانا دا ۔
باقی سارے پیدل سوار چار سو،
پٹیاں بنھن نوں زنانی تیار سو ۔
ویکھو کڈے دسمیں گورو دے دردی،
پیسیاں دا توڑ، نہ سمائی وردی ۔
ٹٹے پیڑے تارو کاٹھیاں دے پھسے 'جھے،
کنڈیالے چبدے اراکی لسے 'جھے ۔
داتی جیسے دند تلواراں تیراں دے،
مٹھاں اتے دتے 'وے ولاویں لیراں دے ۔
چاہڑ لیندے چلے ونگیاں کماناں دے،
کولے بھتھے بھرے 'وے زہریلیاں باناں دے ۔
پاٹے دستارے تے قمیضاں میلیاں،
راتیں کوچ کرن مدھن پیلیاں ۔
دانیاں دی لپّ ملدی ہرک نوں،
بنھے 'وے صبر دے پتھر ہکّ نوں ۔
چنے بھٹھوں بھنّ کے بھرالے بوریاں 'چے،
شیر لک کٹدے دوپہرا گھوریاں 'چے ۔
کیس واہن کنگھے شارٹ سکیل توں،
اشنان کردے بغیراں تیل توں ۔
تکھے نیزے جانودے ہتھاں 'چ اچھلی،
جنہاں نے پٹھاناں نوں بنونا گچھلی ۔
لنگھگی تاریخ مکلاویاں-ویاہاناں دی،
پرواہ نہ رتّ جرلوندی باہاں دی ۔
ماواں دیاں پکیاں بھلاگے سال دے،
چارے پاسیوں ہوکرے وجن کال دے ۔
جدوں ٹیم ملدا پڑھن گٹکے،
ہر سکھ نام دے نشے 'چ لٹکے ۔
جنگ توں بگیراں سورمیاں نوں ریجھ کی،
اون دیو بشکّ موت ہندی چیز کی ؟
'رجبلی خان' نہ کسے نوں ہور چاء،
امرتسر دا چھڈا لؤ مورچہ ۔
دوہرا
ترے بہادر مالویوں، وقت گزردے جان ۔
ترن تارن دے تال تے، آ کردے اشنان ۔
طرز دوتارا-5
(1)
نھا کے تال پوتر 'چوں، سورمے بدن پوتر کرگے ۔
مارے سیک سریراں 'چوں، چڑھ گئے جوش ہرخ نال بھرگے ۔
کھارے چڑھ گئے شگناں دے، ہتھاں وچّ بنھ لیا موت دا گانا ۔
سونہدے کفن شہیداں دے، چمکیاں بجلی وانگ کرپاناں ۔
(2)
شیراں وانگ جھاکنی جی، گردناں لمیاں جوان البیلے ۔
پہنچ اگلی دنیاں میں، ویکھنے شہر سرگ دے میلے ۔
بھرے ترکش تیراں دے، سری سابھ دھولے توڑکے میاناں ۔
سونہدے کفن شہیداں دے، چمکیاں بجلی وانگ کرپاناں ۔
(3)
لہو منہ نوں لگیا نہ، کئی دن کھرویو بگھیاڑو گزرے ۔
رہے کھیل بھلتھیاں نوں، ہتھاں وچّ کرن کٹاراں مجرے ۔
ہکّ تھاپڑ-تھاپڑکے، باہر کڈھ رکھیاں تلی تے جاناں ۔
سونہدے کفن شہیداں دے، چمکیاں بجلی وانگ کرپاناں ۔
(4)
بابے بردھ دیپ سنگھ نے، مالویوں گبھرو لیاندے چنکے ۔
جویں سرپ بین تے جی، میلھدے شبد چونکیاں سنکے ۔
نہ ڈردا مرنے توں، سورما دادا بہادر نانا ۔
سونہدے کفن شہیداں دے، چمکیاں بجلی وانگ کرپاناں ۔
(5)
کھڑے کرچن دندیاں نوں، آکڑے گاٹے پھرکدے بازو ۔
بان مینہہ وانگوں برسنگے، ڈھکن استھان اندھیری آجو ۔
ڈھاہتا گولڈن ٹیمپل جی، بڑا کریا قہر درانی خاناں ۔
سونہدے کفن شہیداں دے، چمکیاں بجلی وانگ کرپاناں ۔
(6)
قوماں انکھ والیاں جی، کدے نہ ڈر کے موت توں لکیاں ۔
جتھے پڑھن پوتھیاں جی، قابلی اترے بڑھکدیاں ہکیاں ۔
ششپال کھڑوتا جی، سیس نوں کٹدے چکر مار کاہنا ۔
سونہدے کفن شہیداں دے، چمکیاں بجلی وانگ کرپاناں ۔
(7)
سنگھ بازاں والے دے، سیس پر کیس مچھہرے بھرمیں ۔
نہیں امن نصیباں میں، 'بابو' نت کھبھیاں کڈھن نوں جرمے ۔
دھم پادیو دنیاں میں، میرے جگمیل بسنت جواناں ۔
سونہدے کفن شہیداں دے، چمکیاں بجلی وانگ کرپاناں ۔
دوہرا
دیپ سنگھ فرمانودا، پھیر دکھی دل ورن ۔
امرتسر دے تال 'تے، کٹے سیس دھڑ گرن ۔
طرز امولک-6
(1)
کردا دیپ سنگھ تقریراں، بھاریاں کھسدیاں جان جگیراں ۔
چھڈیا اک نہ راجا عادی، آ کے کھوہن پٹھان آزادی ۔
پکڑ اتارن شرماں نوں ۔
سمجھی پھرن جلیبی ہند دیاں ہندواں نرماں نوں ۔
(2)
میرے بھامبڑ بلدے اندر، ظالم ڈھون سنہری مندر ۔
سنئیں اٹتا تال پوتر، جاؤ کوئی بابے کیاں 'چوں نتر ۔
چڑھو پٹھاناں گھمیاں تے ۔
دشمن روکنگے نہ رکنا، گرنا چل پرکمیاں تے ۔
(3)
پالو زین، شنگارو استر، اٹھ پت جلدی لا لو شستر ۔
اوہ کم کرلو جس کم آئے، کرن اڈیکاں رتّ دے دھیائے ۔
ہووے گڑ-گڑ حقیاں دی ۔
رلن گرنتھی ورقے، کرن بے ادبی رکیاں دی ۔
(4)
پل گے شیہنی دے دودھ چنگھکے، ڈگنا دس-دس دے سر ڈنگ کے ۔
تنّ-تنّ ڈکرے کر دیؤ لتّ دے، ڈونگھے رور چلا دیؤ رتّ دے ۔
چھیڑاں کر دیؤ گمیاں تے ۔
دشمن روکنگے نہ رکنا، گرنا چل پرکمیاں تے ۔
(5)
پینا زہر اگن وچّ کھڑھنا، سپّ نوں پھڑنا شینہ نال لڑنا ۔
مشکل بہت چلونا چکر، لونی نال پٹھاناں ٹکر ۔
چھی کم اوکھے باہلے اے؛ تے جنّ چمبڑیا مشکل کڈھنا ۔
لکھن گرنتھاں والے اے ۔
(6)
امب نہ لگن اکّ دی ٹاہنی، لکے نہ کان لکووے کانی ۔
آکے امرتسر وچّ ویہرن، پانی سیونے 'جھے دا پھیرن ۔
جھوٹھیاں جیور ملمھیاں تے ۔
دشمن روکنگے نہ رکنا، گرنا چل پرکمیاں تے ۔
(7)
آ ہند مغل پٹھاناں ونڈلی، تے لجّ چھجّ وچ پا کے چھنڈلی ۔
لکّ دے تیک جھڑا دیو لوتھاں، رتّ وچ بگڑاں جیہا نوں گوتھاں ۔
جھگڑے جھگڑ نبیڑ لیئے ۔
چوغے تے سلواراں، میلے نال لبیڑ لیئے ۔
(8)
ہے دھرکار ہمارا جینا، شہر چھڈا کے پانی پینا ۔
وسنے امرتسر دے کھیڑے، دسمیں گورو گوبند سنگھ جہڑے ۔
سخت ناراض نکمیاں تے ۔
دشمن روکنگے نہ رکنا، گرنا چل پرکمیاں تے ۔
(9)
جگّ وچ جوگی والی پھیری، جہڑا مل جے کر دیؤ ڈھیری ۔
آہ پتّ مڑکے دن نہ چڑھنا، سوہنے امرتسر وچ وڑنا ۔
پا دیو شور نواباں میں ۔
اج دا میچ بہادر، جتگے چھپ جو نام کتاباں میں ۔
(10)
لا کے راٹھ دلے دیاں 'واجاں، پا دیو شیر بہادر بھاجاں ۔
مارو ہرمندر وچ دھرنا، باناں تیغاں دا مینہہ ورھنا ۔
ارے تالابوں تھمھیاں تے ۔
دشمن روکنگے نہ رکنا، گرنا چل پرکمیاں تے ۔
(11)
جگ 'چوں ہنسو چوگاں مکیاں، ساڑو گتھلیاں، بھنّ دیو حقیاں ۔
رلدے پھرن نڑی تے نیچے، ویچی جان، دھرم نہ ویچے ۔
ویرن انکھی قوماں دے ۔
کر لیا پاس ایگزامینیشن، آ کے گر ڈپلوماں دے ۔
(12)
چکّ دیو ڈارک کر دیو چانن، ویری ہتھ لگیاں توں جانن ۔
جنے شاعر سنے پرچارک، بھیجے 'رجبلی خان' مبارک ۔
سنگھ سرداراں جمیاں تے ۔
دشمن روکنگے نہ رکنا، گرنا چل پرکمیاں تے ۔
دوہرا
آف-این آور دوان میں، کنٹینیؤ تقریر ۔
گھیرو فوج قندھار دی، دہو وچالؤں چیر ۔
بہتر کلا-7
(1)
کہے بابا دیپ سنگھ جی، گورو دی سینا، حکم منّ لینا،
لڑاکی نسلے، پرکھنے اصلے،
انکھ دیو بھریو، کٹاراں چکّ لو ۔
پھرے ڈار ہرنیاں دی،
باگھ وچ کھیرے، ہرن وچ ہیرے، بگھیاڑو حق لو ۔
واجے وجدے موت دے جی، کاہدیاں دیراں، کڈھا دیو لیراں،
جنگاں وچ نتریو، ماں دیو چتریو،
ماس دیو بھکھیو، ستے پٹّ اکھ لیو ۔
آ گیا وقت شہیدی دا،
کئیاں نوں وڈھّ کے، جان نوں کڈھ کے، تلی تے رکھ لیو ۔
(2)
کرو ٹھیک پوزیشن نوں، میہربان باہلا، چٹے بازاں والا،
لہو دے دھیاؤ، کھپر بھر لیاؤ ۔
ماردی واجاں، چھکے رجّ ہونی،
پھڑ تیغ گھکوندا سی ۔
شیر وانگوں جھاکے، ویکھ لیو جا کے، کروں میں بوہنی ۔
خان طوطے-چشمے جی، دلاں دے کھوٹے، دمبیاں توں موٹے،
پٹھورے لب جھے، چھری چمّ کھبھ جے،
مروڑو دھوناں ماس نوں چکھّ لیو ۔
آ گیا وقت شہیدی دا،
کئیاں نوں وڈھّ کے، جان نوں کڈھ کے، تلی تے رکھ لیو ۔
(3)
ویکھاں گرداں اڈدیاں میں، اگوں بھجّ پیجو، کٹاریں ڈہِ جو،
ککر جیوں چھانگے، بنا دیو لانگے،
وکھا دیو ڈگدے، پچھانہ نوں موڑو ۔
دریودھن ٹکرے جے، میریا بھیما، گرج مار نیما،
پٹاں نوں توڑو، ڈیک چل جے خون دی جی ۔
بھاویں پتّ تھوڑھے، اوڈا دیو گوہڑے،
تھاپڑو ہکّ جی، جوان اک اک جی ۔
پا دیو ریگاں ڈیگ سوا لکھ دیو ۔
آ گیا وقت شہیدی دا،
کئیاں نوں وڈھّ کے، جان نوں کڈھ کے، تلی تے رکھ لیو ۔
(4)
آئیاں اتر پہاڑوں جی، ہلکیاں ڈیناں ڈردیاں میناں،
ولکدیاں کڑیاں، کھنڈ دیاں پڑیاں،
تساں دے ہندیاں، لون نہ گاچھے ۔
رہیاں تڑپھ برچھیاں جی،
میریو سوریو، بدل تے بھوریو، جان نہ راچھے ۔
ڈھاتا مندر گراں دا جی، تال نوں اٹتا، جہانوں پٹتا،
لاج نہ رہندی، کھیر تے بہندی،
اڈا پرھے مکھّ لیو ۔
آ گیا وقت شہیدی دا،
کئیاں نوں وڈھّ کے، جان نوں کڈھ کے، تلی تے رکھ لیو ۔
(5)
بہتا ڈرن مہاجن جی، کھؤن مٹھیائیاں، شربتاں پیائیاں ۔
سیٹھ دھن والے ہونکدے لالے کڈھن پئے ہاڑے، ڈیگدے لعلاں ۔
پاجی شرم اتارن جی،
قصر نہ چھڈدے، سگوں اگوں کڈھدے، الٹیاں گالھاں ۔
بیری مل گیا ترسدیاں نوں،
سہنسر باہو، لاہ دیو آہو،
ہکاں تے برجے اڈا دیو پرزے،
'بابو' دے وطنی گراں دی پکھ لیو ۔
آ گیا وقت شہیدی دا،
کئیاں نوں وڈھّ کے، جان نوں کڈھ کے، تلی تے رکھ لیو ۔
دوہرا
لگ گی خبر درانیاں، اؤندے چڑھے پٹھان ۔
زور لگوندے اپنا، رکنا نہیں طوفان ۔
ودھدا گیا دیال سیوں، لے کے پنج سو جوان ۔
ہاتھی اپروں گیر لیا، لڑدا خان جہان ۔
دو ٹیکا بھوانی چھند-8
سنو بیٹھ کے مہیناں، چڑھی قابل دی سینا،
ترے آؤندے بنھیں لینا، اپر ترنگاں دے ۔
ساتھ توپ توپچی سامان جنگاں دے ۔
نام سی جہان خان، کرے فوج دی کمان،
وجے سورج سامان، چمکارا تاج دا ۔
قابلی نواب ہاتھی تے براجدا ۔
ساہن وانگوں رنگ رنگ، چڑھے نھیری وانگوں سنگھ،
مڑ لا دیانگے ہنگ، ویچن گڑوساں نوں ۔
پاڑ پنڈے بگڑ اڈا دیو توساں نوں ۔
گورو دسمیں دا شیر، لے کے پنج سو دلیر،
لنگھ جاندے پا کے پھیر، نہ زیادہ ول پیا ۔
دیال سنگھ ڈیگدا دلاں دے دل پیا ۔
آٹے وچ لون دسے، خان بھارے سنگھ لسے،
تیغوں تربوز پھسے، جی زبردستو ۔
گھیرا پا کے ماردے پٹھان پشتو ۔
ہنومان جیسا کچھا، مارے وہڑکے نوں وچھا،
پنج گنے دوجا نشہ، سی چڑھیا ویا راج دا ۔
قابلی نواب ہاتھی تے براجدا ۔
وجے توڑے تے ہتھوڑے، سی بناتے خان چوڑے،
پتّ کوڑی ماں دے کوڑے، کوڑے دودھ چنگھ کے ۔
ڈھیر لاتے جواناں نے، دمباں نوں ڈنگ کے ۔
خالی کیتا سارا بھتھا، گڑا ہاتھی کولے لتھا ۔
پچھوں آکے نواں جتھا، سی سنگھاں دا رل پیا ۔
دیال سنگھ ڈیگدا دلاں دے دل پیا ۔
جوان مالوے دے کبے، راشے بھال دیاں نوں لبھے،
مارے پندراں نے نبے، ویہہ سو اٹھ ویہاں نے ۔
رچھّ کوہ ہمالیا دے، مارے شیہاں نے ۔
امرت چھکے والے، ماڑے ایہناں نے تکالے،
چوڑی سنڈ دے وچالے، پنجہ وجیا باز دا ۔
قابلی نواب ہاتھی تے براجدا ۔
ہے تاریخ والے آہدے، مارے نوں ہزاروں زیادے،
پھیر کرلے ارادے، ماراں ہاتھی والے نوں ۔
گیڑھا دیوے تول-تول کے گندھالے نوں ۔
نال-نال دیاں دا پکھ، ہولی جی بچا کے اکھ،
دیندا اتے پیر رکھ، کے ٹلے نہ گل پیا ۔
دیال سنگھ ڈیگدا دلاں دے دل پیا ۔
کھادھے سورمے نے گیڑے، کرے گھڑی 'چ نبیڑے،
کھنڈا ماریا ہو کے نیڑے، سی مہوت چیرتا ۔
سنگھ سردار نے وکھاتی بیرتا ۔
کیتا خان اتے ورھ، ہودا لہو نال بھر،
رنگ لال سوہا کر 'تا، سنہری ساز دا ۔
قابلی نواب ہاتھی تے براجدا ۔
سیس لاہیا اتانہ چڑھ، گری ہودے وچ دھڑ،
ہاتھی فوج وچ وڑ گیا، چکائیاں چنگھیاں ۔
اڈ دیاں پھرن پشوری لنگیاں ۔
مارتا جہان خان، کری حالت وران،
'بابو، مل گیا پٹھان، نوں کری دا پھل پیا ۔
دیال سنگھ ڈیگدا دلاں دے دل پیا ۔
دوہرا
کردے مدد نواب دی، چڑھے بہادر ہور ۔
رستم خان جمال شاہ، زبردست شاہ زور ۔
ڈوڈھا چھند-9
مورچہ چھڈونا مندر سنہری دا، مارلی سرہند جیوں ۔
دل اگانھ روک کے کھڑو گیا ویری دا، پتھراں دی کندھ جیوں ۔
رچ کے چکرویو کرن گشت خاں، کھیلدے بھلتھے نوں ۔
رستم جمال شاہ زبردست خاں، آ ونگاریا جتھے نوں ۔
آ کے نعرے ماردے درانی قابلوں، جی لڑاکا انساں دے ۔
پانڈو وانگوں تیر وگن مکابلوں، چلے جھڑالے دھنساں دے ۔
باناں دا وساتا مینہہ ہندے نہ پست خاں، لیا بھرے-ویے بھتھے نوں ۔
رستم جمال شاہ زبردست خاں، آ ونگاریا جتھے نوں ۔
بھج پہنچیا جانا نہ اٹک تک وی، کویں وڑن غزنی ۔
ماریا میر ہمز لدھور چکّ وی، پھڑے گرج وزنی ۔
پلے ہوئے کھا کے تے لاہور رست خاں، جوڑ لیندے متھے نوں ۔
رستم جمال شاہ زبردست خاں، آ ونگاریا جتھے نوں ۔
علی وانگوں اترے وچالے رندے، جیوں گھٹا پرے توں چڑھی ۔
شیر تڑھاں ماردے کھڑھوتے رن میں، نظم جنگ دی پڑھی ۔
تیغاں وہوندے پچرے اڈوندے مست خاں، لے سنہری ہتھے نوں ۔
رستم جمال شاہ زبردست خاں، آ ونگاریا جتھے نوں ۔
ابھی فوجاں آ گیاں قندھاروں گبیاں، رتے منہ نکّ تھوبے 'جھے ۔
لوتھاں دیاں دتیاں اسار ٹبیاں، بنے لہو دے ٹوبھے 'جھے ۔
لگ گے وڈھن کھاندے نہ شکست خاں، جیوں سیزر سنتھے نوں ۔
رستم جمال شاہ زبردست خاں، آ ونگاریا جتھے نوں ۔
دیپ سنگھ مالک کسے نوں جیت دے، تھاپڑلی ہکّ میں ۔
آکھدا جمال وچّ آجا کھیت دے، اک توں تے اک میں ۔
دینا نہ وڑن اندر پرست خاں، جی طوفان لتھے نوں ۔
رستم جمال شاہ زبردست خاں، آ ونگاریا جتھے نوں ۔
دوہرا
بڑا دلیر جمال شاہ، اؤندا نہیں شمار ۔
دیپ سنگھ سردار نوں، رن وچّ رہا ونگار ۔
طرز گڈی-10
دیپ سنگھ، شاہ جمال لڑاکے، اترے وچالے رن دے ۔
شاہ جمال دی جوانی بھرمی، دیپ سیوں پچاسی سال دا ۔
آکے کھڑھیاں پلٹناں لونے، ویکھدے تماشے یدھ دے ۔
اک طرف سنگھاں دیاں پریاں، دوجے دا پٹھان قابلی ۔
سنگھ سورما بڑا پھرتیلا، پھردا وکھوندا پینترے ۔
زہر گھولدا دودھارا برچھا، لڑ جو اڈاری مار کے ۔
گیڑے کڈھدا درانی بھارا، ناگ دے سامان چھوکرے ۔
ہیرے جڑے 'وے سنہری مٹھتے، بجلی سامان لشکے ۔
سردار جی کھنڈے نوں تولے، مکھ 'چوں جیکارے بولکے ۔
اکھاں کوڑیاں مچھہرے فرقے، دھوناں دی کھڑوگی جھنڈ جی ۔
چکّ پھردا پھردا ہتھاں تے وڈھدا، گبھرو مقابلے دا ۔
گورے ہتھ 'چ بھوانی پھبدی، چکدا پٹھان چنگیاں ۔
دیپ سنگھ نے بناتے ٹوٹے، برچھا کھبودے کھپدے ۔
کھنڈا دھوہ لیا لہو دا لبڑیا، ہکّ 'چ بنائیاں موریاں ۔
خان ماس دے بناتے گتلے، ترچھی کٹاری مارکے ۔
جانی فٹّ پے جسم 'چوں سومے، وگدے گھرال رتّ دے ۔
جوان گھکدے برولیاں وانگوں، ربّ نے کراتے ٹاکرے ۔
دیپ سنگھ دے چست ہتھ چلدے، روک کے چلوندا برچھا ۔
بھجاں تھکیاں تھبکدا پھردا، گبھرو قندھار ول دا ۔
دوویں ڈگیاں زمیں تے کرچاں، دھوناں دے وچالے وجکے ۔
سلوار 'چوں نچڑدا میلا، لبڑیا کچھہرا سنگھ دا ۔
وار چلگے دوہاں دے سانجھے، دھڑاں توں اتارے سیس گئے ۔
وجے دم دے-دمدے، 'بابو جی' دلیر سورمے، نہ نت جمدے ۔
دوہرا
کہن بردھ دے نال دے، گیا زبانوں ہار ۔
گوہڑی نیندر سوں گیا، کرکے قول-قرار ۔
طرز دوتارا-11
سنگھ طعنے ماردے سی، رہِ گیا راہے سورما بابا ۔
مرجھا گیا کھڑھکے تے، مارکے مہک پھلاں دا چھابا ۔
اک مار ہبکلی توں، اجے نہ کھوہل سون نوں تنیاں ۔
لادے پتن ڈبدیاں نوں، گورو دیا شیرا تیغ دیا دھنیاں ۔
سانوں کریں تاکیداں توں، ارے نہ گرنا تال پر سونا ۔
کر قول زبانوں توں، لیٹ گیا راہے کٹاکے دھوناں ۔
گیا ڈوب وچالے توں، حوصلے ڈھہگے چھاتیاں چھنیاں ۔
لادے پتن ڈبدیاں نوں، گورو دیا شیرا تیغ دیا دھنیاں ۔
تیری منزل دریڈی اے، اجے اک کوہ دا فاصلہ رہندا ۔
بابا پہنچ ٹکانے تے، بول کر پورا بنا شکّ ڈھہندا ۔
اٹھ مار تھبوکا توں، ستے نوں دیراں ہوگیاں گھنیاں ۔
لادے پتن ڈبدیاں نوں، گورو دیا شیرا تیغ دیا دھنیاں ۔
کھڑا ہو جا ملک دے توں، ذرا بھار دے کے سہارے لتّ کے ۔
بابا بدل پینتڑا توں، اگانھ نوں ودھجا کھیلھدا گتکے ۔
لادے ڈھیر پٹھاناں دے، جسم 'چوں گرن لہو دیاں کنیاں ۔
لادے پتن ڈبدیاں نوں، گورو دیا شیرا تیغ دیا دھنیاں ۔
کجھ نظر آنودا نہ، ساہمنیوں چڑھگی ظلم دی نھیری ۔
ہرمندر چھڈونا سی، پتا جی بڑی ضرورت تیری ۔
سارا بنیا سیونے دا، چھتاں ہیٹھ لٹکے لال تے منیاں ۔
لادے پتن ڈبدیاں نوں، گورو دیا شیرا تیغ دیا دھنیاں ۔
مار-مار پٹھاناں نوں، پہنچ جا امرتسر وچ کدّ دا ۔
جگمیل، بسنت سیاں، جانودا ٹیم گزردا جدھّ دا ۔
بڑا جوش جھڑاون جی، شیریاں اوور سیئر دیاں بنیاں ۔
لادے پتن ڈبدیاں نوں، گورو دیا شیرا تیغ دیا دھنیاں ۔
دوہرا
کھڑھا ہو گیا سورما، نہ جھل سکدا تان ۔
سیس کٹے جنگ کر رہا، دیپ سنگھ بلوان ۔
اؤڑا-12
(1)
ساتھ دیاں بولی ماری، کھبگی جیوں تیز کٹاری ۔
جوش نال بھر گیا جسا، بردھ نوں آ گیا غصہ ۔
دوویں بازو فرق رہے جی اوہنے،
گوڈنے زمین اتے دھرکے، ہرکھ نال ۔
اٹھیا باہاں دا زور کرکے ہرکھ نال ۔
دیپ سنگھ بابا دھرمی، پنڈے نوں آگی گرمی ۔
لگیا سی لون سمادھی، اک واری جمبش کھادھی ۔
سیس کٹیا ہتھ تے دھرے جی بابا،
ملک-ملک اٹھ کھڑدا، مندر تکّ ۔
سیس کٹیا گیا دھڑ لڑدا، مندر تکّ ۔
(2)
خاکے تنّ واری ڈولے، ہتھ دے وچ کھنڈا تولے،
باہاں نوں دیکے جھٹکے، پیراں نال دھرتی پٹکے ۔
اگوں سی شکار نکلیا تے ویکھ،
روہ جے چڑھگے، بگھیاڑ وانگوں ۔
اوہدے روم جے گچی دے سارے کھڑگے، بگھیاڑ وانگوں ۔
سمبھل کے ودھدا اگاہاں، لوہے دیاں بنیاں باہاں،
لگگے انگ پھرکن سارے، سپّ دے وانگ مار پھنکارے ۔
رناں وچ گھکدا پھرے جی،
سری صاحب جچاکے ہتھ پھڑدا، مندر تکّ ۔
سیس کٹیا گیا دھڑ لڑدا، مندر تکّ ۔
(3)
قابلی پون ککارا، سورما سر توں باہرا،
کوئی نہ کھڑھدا اگے، اہے 'جھے شیر بگے،
اون نہ نظر جگّ تے جی،
کتے جمن ورلیاں ماواں، جہان وچّ ۔
جتھے کھڑھن سونہدیاں تھاواں، جہان وچّ ۔
بابے نے کرتے حملے، ڈیگ تے اسرے تھمھلے،
رن دے وچّ چھیڑاں کریاں، سٹی گیا وڈھّ-وڈھّ بھریاں ۔
لہو نال لبڑ گیا سی،
کھنڈا جاوے ربڑ وانگوں وڈھدا، مندر تکّ ۔
سیس کٹیا گیا دھڑ لڑدا، مندر تکّ ۔
(4)
رتّ دے وگے واٹر کورس، لڑدا جیوں راجا پورس،
کھا گیا خوف سکندر، دسدا نہ نیڑے مندر،
مالوے لڑاکے دیش دے جی سارے جوان
کھانودے کھوھیاں، چتریاں نوں،
تھیاگے ہرن ہرنیاں لویاں، چتریاں نوں ۔
بیریاں وانگوں جھمبن، قابلی تھر-تھر کمبن،
نکّ دے نال کڈھدے لیکاں، امرتسر سندیاں چیکاں،
پھردے پٹھان گھابرے جی ۔
چلے رور لہو دے ہڑھدا، مندر تکّ ۔
سیس کٹیا گیا دھڑ لڑدا، مندر تکّ ۔
(5)
کھہکے زور لا لیا بانساں، لتڑدے جاندے لاشاں،
چھپڑ بلڈّ نہ جھلدے، جان پرچھاویں ڈھلدے،
تھری بٹے پھور مار تے سی ۔
باقی ویری گھیر کے لیاندے، لاہور ولّ ۔
راشے پشتو ماردے جاندے، لاہور ولّ ۔
لاج رکھی ماں دے دودھ دی، پٹّ لی جھنڈی جدھّ دی ۔
جاکے پرکمیاں کولے، بابے نے چھڈتے چولے،
اندر وگاتا سیس نوں جی ۔
'بابو' رکھ لیا سچے نے پڑدا، مندر تکّ ۔
سیس کٹیا گیا دھڑ لڑدا، مندر تکّ ۔
بینت-13
جنگ جت لیا سنگھ بہادراں نے،
لئے سانبھ اسباب شتاب دے جی ۔
سبھے اترے آنکے شہر لونے،
تنبو لگّ گے پاس تلاب دے جی ۔
پوندے جپھیاں جوان اک دوسرے نوں،
مکھ ٹہکدے وانگ گلاب دے جی ۔
ملن کلّ دوکاندار ڈالیاں لے،
خوشی اؤندی نہ بیچ حماب دے جی ۔
دین رات نوں بال چراغ گھیؤ دے،
ہووے روشنی وانگ متھاب دے جی ۔
خبر جیت دی پہنچگی دیش اندر،
لوک خوشی منون پنجاب دے جی ۔
گر دھام آزاد کرا لیا سی،
مکھ موڑتے خان خراب دے جی ۔
سارے طرف لاہور دی کوچ کرگے،
جوان خان جہان نواب دے جی ۔
کہندے پھیر نی اون دا نام لیندے،
گئے کلّ پٹھان جوابدے جی ۔
گلّ جاد کرکے جہڑے سورمیاں دی،
ڈردے ہونگے ویچ خواب دے جی ۔
ملی جنگ میں ہار درانیاں نوں،
جتے شیر دسمیش جناب دے جی ۔
'رجبلی' قصور معاف کرنا،
رہِ گیا فرق جے وچّ کتاب دے جی ۔
| |
