واہِ غریبی بے پرواہی
جاں کے گھٹِ پرگٹہِ وڈبھاگنِ، تاں کو ملے اٹل پاتشاہی ۔1۔رہاؤ۔

تریا تکھتُ ببیکُ جھروکھا ۔ مٹ گیا جنم مرن کا دھوکھا
کھما خزانہ خرچ اتھاہا بکھشس کیئے نکھٹِ ن جائی ۔1۔

کھجمتگار بیراگُ بچارا ۔ در ٹھانڈھا گھر کا رکھوارا
تسکر پانچ پکرِ دیئے بندی، نربھؤ راج بھیا نردندی ۔2۔

آدی نرنجنُ آپ نواجی، نمرتا کی نؤبتِ باجی
آتم رام پرم گتِ پائی، پرجا پگ پرسن کؤ آئی ۔3۔

سر پرِ کرپا کلہ براجے، جگمگ جوت مہاں چھبِ چھاجے
سادھو کی سنگتِ مجلس خاصی، سادھوجن المست اداسی ۔4۔

(راگ ببھاس پربھاتی)

2. کوئی جن کایا نگر کؤ راجا

کوئی جن کایا نگر کؤ راجا
تاں کؤ امر سدا پربھ کینو، تین پوری مہں باجا ۔1۔رہاؤ۔

کام کرودھ کؤ بدھ کر راکھہہ، لوبھ کی لہر نوارے
موہ مایہ کی پھاسی کاٹہِ، سچُ سبدُ بیچارے ۔1۔

دھرم کؤ دھیان دھرہِ من انتر، کوڑُ کپٹُ ن کماوے
سبھ تے نیچ آپِ کؤ جانہِ، سبھ ہوں کے اوپرِ آوے ۔2۔

استتِ نندا دوؤ ببرجت، ہرکھ سوگ تے نیارا
ترسنا تیاگی ہرِ لو لاگی، مٹ گئے سگلِ وکارا ۔3۔

تاں کی سرن پرہِ سو چھوٹے، سہج کھنڈ کؤ واسی
سادھوجن بلِ بلِ تہ اوپرِ، جو گھر ہی ماہِ اداسی ۔4۔

(راگ گؤڑی)

3. بندے ! جان سدا حضورِ

بندے ! جان سدا حضورِ
مہر دل نزدیک باشد بے مہر تے دورِ ۔1۔رہاؤ۔

آب آتش بعد خنکی، زمی ارُ اسمان
باجِ خالق خلق ساجی، طاس پرِ قربان ۔1۔

آپِ قادر کری قدرتِ، کرہِ کون شمار
دیتِ ہمہِ رواہ روزی، پاک پرودگارُ ۔2۔

میر ملک ملوک امرائ، خان ارُ بادشاہ
عمر دم دم کم شوندِ، میبین ہما فناہ ۔3۔

دنیا دروغ ہمہ دوانی، نہ صبر ناپاکُ
سادھوجن کن بندگی، ناپاک تے شو پاکُ ۔4۔

(راگ آسا)

4. لوک لڈیندا تینوں سجن کیہا

لوک لڈیندا تینوں سجن کیہا
بھمبیاں اکھیاں لگ ویسیا لیہا ۔1۔رہاؤ۔

کنچن دیہی رلِ ویسیا کھیہا
بھج لے توں رام تیری واری ایہا ۔2۔

پھیرِ ن تھیسیا ایہہ مانس دیہا
سادھوجن دا سن تو سچ سنیہا ۔3۔

(راگ ڈھولا)

5. اساڈے سجنا وو اساں کوُ دوارے تے ن کرِ دور

اساڈے سجنا وو اساں کوُ دوارے تے ن کرِ دور
اساں کوُ درشن دیہہ حضورِ ۔
پنجیں چوریں ویڑیا مینوں رہن ن دین حضورِ ۔1۔رہاؤ۔

اساں کوں آن ن آسرا، مت اؤگن چتِ کرےئِ
لڑ ویساؤ سانئینیاں، مینوں بھیجلُ لڑنِ ن دیئ ۔2۔

جاں تو سجن اساں ولِ، تاں سجن سبھ کوئِ
جاں تو ولِ ن ہووئی، تاں ساڈا سجن کوئِ ن ہوئِ ۔3۔

کیتے پتت جگ اودھرے، ہرنام سمالِ سمالِ
سادھوجن کی بینتی، سن دین دیال کرپالِ ۔4۔

(راگ مارو)

صفتِ کرؤں کرتار دی، جن سرجیا سبھ کوئِ
سہنسر اٹھارہ عالماں، روزی دیندا سوئِ
روزی دیندا سبھ کسے، رزق بھ دیندا اوئِ
لکھیا مستکِ ور ملیا، میٹِ ن سکے کوئِ
نؤں تے ستّ سہیلیاں، نھاون چلیاں جائ
نھائ دھوئ کیتو نے کپڑے، بیٹھیاں چنگی تھانئ
آپو اپنے کنت دی، گال کریں سبھ آئِ ۔1۔

پہلی کہےَ سہیلڑی، میرا کنت سجان
سگھڑ سیانا سوئِ نر، بجھے سبھ گیان
متیں دیندا چنگیاں، چنگیوائی سوئِ
صحرا دیکھاں ہر کدی، اہرا کدی ن ہوئِ
ور سا جی نوں اگلا، سیج رویندا چائ
گالی کرے من بھاؤندیاں، سکھ سو رین وہائِ
کدی ن دتوسُ میہنا، کدی ن دتوسُ گالھ
سائیں دتُ سو جالنا، چنگے ماہنو نالِ ۔1۔

دوجی کہےَ سہیلڑی، میں ور مورکھ لدھُ
اندھوتے منہ وتنا، پھر گھرِ آوے سنجھ
پیکا کھٹِ ن آودا، روٹیاں منگے پنج
جے میں جھوراں جے جھکھاں، تے سہُ خبرِ ن کائ
جند گوائمُ جھور جھکھ، نین گوائمُ روئِ
مورکھ سیتی جالناں، سانئیں کسےَ ن ہوئِ ۔2۔

تیجی کہےَ سہیلڑی، میرا کنت وجھار
قیمتِ جس گھرِ اگلی، لکھاں کرے وپار
سکے سورے دبلے، سبھنیں لہندا سارُ
بھٹّ براہمن جاچکاں، ہسِ ہسِ دیندا دان
دل جسے دا پاتشاہ، سنو سخی دے قان ۔3۔

چؤتھی کہےَ سہیلڑی، میں نر لدھا سوم
جےَ گھرِ کوئی ن آنودا، بھٹّ، براہمن، ڈوم
پیکا کسے ن دینودا، لجھی لاونہار
سکے سورے تسے نوں، ملِ ملِ کرن خوآرُ
سنہُ سخی میرے کنت دا، نت نت برا حوال ۔4۔

پنجویں کہےَ سہیلڑی، میں ورُ سورو کنتُ
نالِ ملوکاں سو بہے، سدا ہسنتِ کھیلنتِ
تازی ترکی سوہنے، بازن تے دربار
چڑھے رکیباں لتّ دے، لکّ بدھے تلوار
سنمکھ ہوئکے سو لڑے، آوسِ داؤ کداؤ
دل وچِ کنڈ ن دینودا، دھنُ سِ جنیا ماؤ ۔5۔

چھہویں کہےَ سہیلڑی، کائر کنت لدھومِ
وسُ مہنڈا کو نہیں، لکھیا ور ملیومِ
کدی ن لاڑا ماریو، چڑھِ گھوڑے اسوار
پچھے لگا سو پھرے، میں دیندی لج مارِ ۔6۔

ستویں کہےَ سہیلڑی، میرا کنتُ داتارُ
دل جسے دا پاتشاہُ، رتنیں کرے واپارُ
سادھو سنت فقیر دی، ہسِ ہسِ کردا سارُ
گری چھہارا سیج سرِ، میوہ کھاوے نت
سنہُ سخی میرے کنت دا، سرور جیڈا چتُ ۔7۔

اٹھویں کہےَ سہیلڑی، نردھن مہیں بھتار
موڑی جس نہیں اپنی، کیتا کرے واپارُ
جے دھن ن پلے اپنے، ت بھی رلیاں چاؤ کرےئِ
سدے باجھہں اپنے، سائی کسےَ ن دیئ ۔8۔

ناویں کہےَ سہیلڑی، میں ور آپُ جڑان
مڈھ وچ اکو جیہوے، اکو جیہوا ہان
منھ پرِ کالی مسُ ہے، آپ تاں ترل جوانُ
اس دیکھے میں نیہہ ہے، میں دیکھے اس چاؤ
ہیت دوہاں دا اگلا، جیوں رام سیتا دا ساؤ ۔9۔

دسویں کہےَ سہیلڑی، میں ور بڈھا اتی
دنیا دے لڑِ لوبھ کے، ماں پیو ساڑی گھتِ
ستے اکتے سیج پرِ، ایویں بھئی نراس
مندا مستک لکھیا، کدی ن ہوندا راسِ
کدی ن برکتِ اس وچ، سیج بھجائی روئِ
بڈھا مستکِ لکھیا، میٹ ن سکے کوئِ ۔10۔

یارھویں کہےَ سہیلڑی، بالک میرا کنتُ
خبرِ نہیں جس اپنی، چنتا کری اننت
سیجے کدی ن آئیو، نین گوائے روئِ
جوبن دی رت سبھ گئی، کدی ن میلہ ہوئِ
میں لوڑیں شہہ اپنا، تیں سہُ خبرِ ن کائ
نکے ور نوں دیندیاں، نج جنیندی مائع ۔11۔

بارہویں کہےَ سہیلڑی، میرا کنتُ ملوکُ
کؤڑا بولِ ن جاندا، سندر روپ انوپ
بدھاتے لیکھ بنایا، میرے گھرِ آنند
کردی بھوگ بلاس نت، کدی ن من تن بھنگُ
ور ایسا جنہ سخی دا، جاں کے مستکِ بھاگُ
سنو سخی میرے کنت دا، میں گھرِ سدا سہاگُ ۔12۔

تیرھویں کہےَ سہیلڑی، اندھا مہیں بھتارُ
وسُ مہنڈا کو نہیں، جو لکھیا کرتارُ
بنُ نیناں جو جیونا، جنمُ اکارتھ کھوئِ
برتھا جنم گوایا، درگہہ چلیا روئِ
سمل رخ سریویا، پھل ن آیا ہتھِ
دکھ کرمے لکھیا، سکھ پایا کت بھتِ ۔13۔

کہےَ سہیلی چودھویں، میں ور پایا سادھ
کردا کرت نت دھرم دی، ن کردا اپرادھُ
کدی ن کسےَ دکھاوندا، نیواں مستکِ جسُ
جہوا میٹھا بولدا، برا ن بولے کس
دھنّ جنیندی ماؤ تس، کرم لکھیا سی موہِ
سنہُ سہیلی میریئہُ، میں سکھی تہں لوئِ ۔14۔

پندھرویں کہےَ سہیلڑی، میں ورُ پایا چورُ
کدی میوہ لے آنودا، کدی ہتھِ ن آوے رورُ
جد چوری اٹھِ دھانودا، من تن کمپے مجھ
ننگے بھکھے سبھس دا، جلدی چھاتی رجھ
ڈرے سو ہردا رات دن، من تن انتر پیڑ
سنہُ سہیلی میریئہُ، دکھاں بھریا سریرُ ۔15۔

کہےَ سہیلی سولھویں، میں ورُ لدھا سنتُ
بے پرواہ سدا ہے، ایوڈ پایا کنتُ
منہ تسدا اتی سوہنا، من تن اتی گلالُ
منہ تے مٹھا بولدا، رنگُ بنایا لالُ
دسویں گھرِ اؤتاک جسُ، پورن تانکے بھاگ
سادھوجن کی بینتی، گر کی چرنیں لاگِ ۔16۔