بلدیو چندر بیقل پنجابی شاعری/کویتا
نیلے شاہ اسوارا !
کملا کر گیا سانوں
تیری کلغی دا لشکارا
نیلے شاہ اسوارا !
دو غنچے، دو پھلّ ہزارے
چوہ کونٹاں دے چار منارے
وارے، وارو واری وارے
تڑفے عالم سارا ۔ اوہ ! نیلے شاہ اسوارا…
پنج پیارے، چالی مکتے
مکتے سن مکتی دے نقطے
انت کسے نہ پایا تیرا
جانے بھیت نیارا ۔ اوہ ! نیلے شاہ اسوارا…
ہردم 'بیقل' منتاں مناں
آ گزری دے سوہنیاں چناں
کالے کرما دے بدلاں 'چوں
مار کدے چمکارا ۔ اوہ ! نیلے شاہ اسوارا…
میں مالن متوالی کاہنا !
میں مالن متوالی
کریں پوریاں دل دیاں آساں
دین دنی دے والی ۔ کاہنا ! میں مالن……
کومل کلیاں، پھلّ مہکدے
سارے درشن لئی سہکدے
کبجاں وانگ کبی ہتھ جوڑاں
موڑ نہ دیویں خالی ۔ کاہنا ! میں مالن……
کلیاں چن چن ہار بناواں
ہار بناواں، گل وچ پاواں
چندن رگڑاں تلک لگاواں
اس کر کے میں جوت جگاواں
میرے دل دی ہنیری دنیاں
ہو جائے کویں اجالی ۔ کاہنا ! میں مالن……
اج تے دل دی آس پجا دے
ہر اک ریجھ تے روپ چڑھا دے
سانولیں ! سانولی جھلک دکھا دے
'بیقل' من دا مور نچا دے؛
ایسی ٹیر سنا مرلی دی-
جھومے ڈالی ڈالی ۔ کاہنا ! میں مالن……
پنڈاں دیاں عجب بہاراں نے
کتے مال چرے، کتے حل وگدے،
کتے پانی بھریندیاں ناراں نے ۔ پنڈاں دیاں ......
پپلاں دیاں ٹھنڈھیاں چھاواں نے،
مخمل نال ڈھکیاں تھانواں نے،
کسے گڑدے کھوہ دی روں روں وچ
پئے کھیڈدے گیت ہزاراں نے ۔ پنڈاں دیاں......
جد پیلیاں دے وچ رل بہنا
سکھ ونڈ دینے، دکھ ونڈ لینا
شہراں دیاں جمیا پلیاں نوں
کی ایہناں گلاں دیاں سارا نے ۔ پنڈاں دیاں……
یار جانے تے بھاویں نہ جانے
میرا ڈھول جوانیاں مانے !
نی میں' پانیں بھرینیاں تڑکے
جند ڈولے تے اکھ پئی پھڑکے
وے توں کہڑی گلوں گیوں لڑکے ؟ یار جانے……
وے میں نت اڈانیاں کاگ وے
لائیاں اکھیاں تے سڑ گئے بھاگ وے
دھوواں رو رو جدائیاں دے داغ وے ۔ یار جانے……
تینوں یاد کرینیاں ڈھول وے !
آ جا اڈ کے سجناں دے کول وے !
چناں ! جندڑی نہ میری رول وے ! یار جانے……
ماہی نال جے اکھ لڑدی کدی نہ ۔
میں راہ جاندے دکھاں نوں پھڑدی کدی نہ ۔
تیرے نین جیکر شرابی نہ ہندے،
بناں پیتیاں مستی چڑھدی کدی نہ ۔
میرے دل دے ارمان جے نکل جاندے،
میری جان بلھاں تے اڑدی کدی نہ ۔
پنوں دل دا کھوٹا جے جھانسا نہ دیندا،
تے سسی تلیں جا کے سڑدی کدی نہ ۔
پتہ ہندا جیکر توں کرنا سی 'بیقل'
تینوں دل دے شیشے 'چ مڑھدی کدی نہ ۔
| |
