وارد عاشقاں دے اتے ہجر اندر ہوندے سخت توں سخت عذاب رہندے بلن دلاں وچ اگاں تے سڑن پہلو سینے سوختہ جگر کباب رہندے دِنے کندھاں دے نال مشتاق تیرے کدی نال پرچھاویاں کرن گلاں تینوں ملن گے تاریا رات ویلے لاندے تاریاں نال حساب رہندے جائے پاٹ کتان یا رہے ثابت رولا پان نہ پان چکور بھاویں چُھپے جگ کولوں بامِ فلک اتے چڑھے ہوئے نہیں کدی مہتاب رہندے جور نویں توں نویں ایجاد کرکے روز یار ساڈا امتحان لیندائے اسی اوس مکتب اندر ہوئے داخل جتھے بدلدے روز نصاب رہندے ایویں کوئی نہ دکھڑا رفع ہوندا جیکر دکھڑے ہور سہیڑئیے نہ چھلاں جس ویلے زور پاندیاں نے بیڑے پھسے نہیں وچ گرداب رہندے بُھکی پے گئی اے میری زندگانی اوہناں جیدوں دا بولنا چھڈیا اے مٹھے سن میرے لئی چپ نالوں بھانویں لبدے تلخ جواب رہندے چہرہ اوس نہیں آپ عریاں کیتا نہ کوئی ایس وچ جرم ہوا دا اے نظراں فضلؔ جیدوں کِھچاں لاندیاں نے اکی تھاں نہیں تنے نقاب رہندے