پنجابی کویتا پھتّ ملّ
پھتّ ملّ
پھتّ ملّ لکھی جنگل دربار دے کویاں وچ شامل سی۔
ماجھاں
1
نام تمھارا جپِ جپِ جیواں، سرتِ کریں جپمالی
نس باسر ہیئرے مہہ جپدا، صورتِ ستگور والی
گرمکھِ امرت پیئ آگھانے، نندک دا گھٹ خالی
سرِ فتاح جنہاں گورو پچھاتا، تنھاں ہردم صد خوش حالی ۔1۔
2
آلے آلے آلے، میرا ستگور نام سمالے
جنہاں نوں رٹ ن کائیا، ربُ تنھاں نو پالے
اک بریائی میرا مائع پیو ویکھے، دیندا سہس نکالے
لکھ بریائی مینڈا ستگور ویکھے، اجے برات ن ٹالے ۔2۔
3
اسانوں عشقَ تدوکا آہا، جد آہی ددھِ ن واتیں
آونِ سہیاں گھٹی دیون، بیدن کنے ن جاتی
وچِ پنگھوڑے دے پئی تڑپھاں، لگی عشقَ دی کاتی
سؤ ورھیاں دی رنجش جاسی، میاں فتاح، اکسُ رانجھے دی جھاتی ۔3۔
4
سینے دے وچِ سبز کیاری، جیندا عشقَ ارائیں
بیجدیاں پردیس سدھانے، میں کچرکُ پانی پائیں
تہِ جیہا کرسان ن کوئی، میں ڈھونڈھِ رہی سبھ جائیں
پھتّ ملّ ہیر پئی وچ حجرے، کوکے ماہی ماہی ۔4۔
5
گوکل گلیاں پھرؤں ڈھنڈیندی، ہرِ درشن دی پیاسی
توں جا رتوں کبجا سیتی، ہوئیوں متھرا واسی
بیٹھی نو مینوں بہن ن آوے، سکدے نین اداسی
گردھاری دے کارن پھتّ ملّ، لیساں کروتُ کانشی ۔5۔
6
عزرائیل رکھاں دا گھاڑو، ہے پیدا کیتا نالے
دیکھِ سریر تدے کرلاندا، جاں پھرے کہاڑیاں والے
جہبا ہوئِ تاں کوک سنائے، نہیں پیڑ ہڈاں وچ جالے
بدھی تیری جانے پھتّ ملّ، جو قلم ربانی ٹالے ۔6۔
کافیاں
1
سندر سیام دا جوڑا ۔ موہن لال دا جوڑا ۔1۔رہاؤ۔
دھنے نرما بیجیا، جمن کنارے آئِ
جمنا جل سیوں سنچیا، پریتِ سو ہت چت لائِ ۔1۔
چن لیائیاں سبھ گوپیاں، ان ویلیا سہج سبھائِ
پھر دادو پینجارے نوں سؤنپیا، اس لیتا دھنکھ چڑھائ ۔2۔
اس نکا کرکے سودھیا، سگلا تانُ لگائِ
گوڑھے پھل گلاب دے، لیایا ہچھے بنائ ۔3۔
رادھے رکمنِ آئیاں، سبھ سکھیاں لئیاں بلائِ
ونڈِ ونڈِ لئیاں ان پونیاں، ان لئیا پڑوٹے پائِ ۔4۔
ان نکا کرِ کرِ کتیا، ہسِ ہسِ بانہہ لڈائِ
پھر داس کمبیرے نوں سؤنپیا، شتابی نلی وہائ ۔5۔
کمالی نلیاں وٹیاں، پوت کمال پیائ
تنیا لوئی بھگتنی، ونیا کمبیرے چائ ۔6۔
پھر نامے چھیپے نوں سؤنپیا، جھبِ جھبِ کھنب چڑھائ
اس گنگا جل سیوں جھولیا، لے آیا تانہِ بنائِ ۔7۔
بھلا مہورتِ دیکھ کے، جوڑا لئیا ویونتائ
سوئی آندی سار دی، پٹ دھاگے ریشم لائِ ۔8۔
ہچھا جوڑا بنِ رہیا، ہرکھ جسودھے مائع
پہرایا پربھ پریتِ سیؤ، جن کہتے 'پھتملّ' رائے ۔9۔
(سری راگ)
2
ہرِ چیتیؤ کیوں نہیں بؤری
مایہ لگِ تیں جنم گوایا، دھن شہزادی گوری ۔1۔رہاؤ۔
سٹھِ پنجاہ تیرا پسارا، اوڑک ستر اسی
وادھا دے کر جبہں آئیئے، پھیر اناہا خسی ۔1۔
چھتری بھوجن تیرے کارن، پہنن مل مل خاصہ
نؤں دروازے تیرے مندے، دسویں گھرِ وچ واسا ۔2۔
باغ بغیچے تیرے کارن، ٹھنڈھا امرت پانی
تس شہہ دی تیں سار ن لدھی، ستیاں رینِ وہانی ۔3۔
سے پھل تینوں پراپت ہوسن، جو ہیں کرم کمائے
پھتملّ داس اڈیک جنہاں دی، سے مکلاؤُ آئے ۔4۔
(راگ ماجھ)
| |
