نواں گھلوگھارا افضل احسن رندھاوا
سن راہیا کرماں والیا !
میں بیکرمی دی بات ۔
میرا چڑھدا سورج ڈبیا
میرے دن نوں کھا گئی رات ۔
میری ساوی ککھّ جنما چکی
جہڑی گورو سیانے ویر ۔
اج تپدی بھٹھی بن گئی
تے اوہدی ویکھ اسیر ۔
اج تپدی بھٹھی بن گئی
میری ساوی ککھّ اخیر ۔
وچ پھلیاں وانگوں کھڑ پئے
میرے شیر جوان تے پیر ۔
اج تپدی بھٹھی بن گئی
میری مہکاں ونڈدی ککھّ ۔
اج میرے تھناں 'چوں چنگھدے
میرے بچے لہو تے دکھ ۔
اج تپدی بھٹھی بن گئی
میری ستّ سمندر اکھ ۔
اج جھلی جائے نہ جگّ توں
میری شہیداں والی دکھّ ۔
اج تپدی بھٹھی بن گئی
میری چوڑے والی بانہہ ۔
اج وچّ شہیدی جھنڈیاں
ہے میرا جھنڈا 'تانہ ۔
اج تپدی بھٹھی بن گیا
میرا سگلے والا پیر ۔
اج ویریاں کڈھ وکھالیا
ہے پنج صدیاں دا ویر ۔
اج تپدی بھٹھی بن گئی
میری ددھاں ونڈدی چھات ۔
میں اپنی رتّ وچّ ڈبّ گئی
پر باہر نہ ماری جھات ۔
اج تپدی بھٹھی بن گیا
میرا مکھن جیہا سریر
میں ککھّ سڑی وچّ سڑ مرے
میرا رانجھا میری ہیر ۔
اج تپدی بھٹھی بن گیا
میرا ڈلھکاں ماردا رنگ ۔
میں مر جانی وچّ سڑ گیا
اج میرا اک اک انگ ۔
اج تپدی بھٹھی بن گئی
میرے ویہڑے دی ہر اٹّ ۔
جتھے دنیاں متھا ٹیکدی
اوہ بوٹاں چھڈی بھٹّ ۔
میرے برج منارے ڈھاہ دتے
ڈھاہ دتا تخت اکال ۔
میرا سونے رنگ رنگ اج
میرے لہو نہ' لالو لال ۔
میریاں کھتھیاں ٹینکاں میڈھیاں
میری لوہی بمباں گتّ ۔
میرے کچھڑ انھیاں گولیاں
بھنّ سٹے میرے پتّ ۔
میرا چوڑا رات سہاگ دا
ہویا اےداں لیرو لیر ۔
جداں کرچی کرچی ہو گئی
میری شیشے دی تصویر ۔
میرا شیر بہادر سورما
جرنیلاں دا جرنیل ۔
اس موت ویاہی ہسّ کے
اوہدے دل 'تے رتا نہ میل ۔
پر کوئی نہ اوہنوں بہڑیا
اوہنوں ویریاں ماریا گھیر ۔
انجھ ڈکے رہِ گئے گھراں 'چ
میرے لکھاں پتر شیر ۔
سن راہیا کرماں والیا !
میں بیکرمی دی بات ۔
میرا چڑھدا سورج ڈبیا
میرے دن نوں کھا گئی رات ۔
میرے لوں لوں 'چوں پئی وگدی
بھاویں لہو دی اک اک نہر ۔
میں اجے جیوندی جاگدی
میں جھلّ گئی سارا قہر ۔
میں مر نہیں سکدی کدے وی
بھاویں وڈھن اٹھے پہر ۔
بھاویں دین تسیہے رجّ کے
بھاویں رجّ پیالن زہر ۔
میرے پتر ساگر زور دا
ہر ہر بانہہ اک اک لہر ۔
میرے پتر پنڈو پنڈ نے
میرے پتر شہرو شہر ۔
میری عمر کتاب دا ویکھ لے
توں ہر ہر ورقہ پڑھ ۔
جدوں بھاری بنی ہے ماں 'تے
میرے پتر آئے چڑھ ۔
پڑھ ! کنی واری ماں توں
اوہناں واری اپنی جان ۔
پڑھ ! کس دن اپنی ماں دا
اوہناں نہیں سی رکھیا مان ۔
سن راہیا راہے جاندیا !
توں لکھ رکھیں ایہہ بات ۔
میرا ڈبیا سورج چڑھیگا
اوڑک مکیگی ایہہ رات ۔
| |
