Punjabi Kavita
Hashim Shah

Punjabi Kavita
  

Munajat Hashim Shah in Shahmukhi

مناجات ہاشم شاہ

1

تم بخشو فقر فقیراں نوں، تم دیو کرامت پیراں نوں ۔
تم شاد کرو دلغیراں نوں، تم دیو خلاص اسیراں نوں ۔

تم فرش زمیں پر آئے ہو، دکھ دور کرن دکھیاراں دے ۔
تم بندیوان چھڈاوو جی، نت توڑ جنزیر ہزاراں دے ۔
تم تارنہار پلیداں نوں، ہن بھاگ بھلے بدکاراں دے ۔
فریاد سنو اس ہاشم دی، ہر سر لاچار لچاراں دے ۔
یا حضرت غوسل اعظم جی ۔

(شاد=خوش، خلاص=آزاد، اسیر=قیدی، پلید=گندہ،ناپاک)

2

دھیان دھروں دکھ دور کرو سبھ، توڑ اتار جنزیر اسیراں ۔
اوگنہار کی سار لؤ، ہور جان کی معاف کرو تقصیراں ۔
تیرا ولی فرزند علی سردار، دو عالم کے سر پیراں ۔
دات دیو فریاد کرے، کہ ہاشم شاہ کہے یا میراں !

(اسیر=قیدی، تقصیر=غلطی، عالم=جہان)

3

یا پیر ! سنو فریاد میری، میں عرض گناہی کردا ہاں ۔
دکھ لاکھ لکھیں سکھ ایک رتی، میں پیر اتے ولِ دھردا ہاں ۔
وچ لوک ہویا بریار برا، سبھ جان جگر وچ زردہ ہاں ۔
ہن ڈب رہاں وچ فرق نہیں، جے تارو تاں میں تردا ہاں ۔
کی ہوگُ احوال گناہی دا، میں عمل برے نت کردا ہاں ۔
پھڑ بانہہ بچاؤ ہاشم نوں، یا پیر ! میرے، میں ڈردا ہاں ۔

4

سبھ حالَ تساں نوں ظاہر ہے، جس طور میرا نت جالن ہے ۔
تن غم تھیں تپ تنور ہویا، وچ خشک ہڈاں دا بالن ہے ۔
غم کھاوے روز کلیجے نوں، ہور نال صبر دا سالن ہے ۔
کچھ ہوش ن ایس حیاتی دا، ہر حالَ گھڑی پل ٹالن ہے ۔
کی ہوگُ احوال گناہیں دا، میں عمل برے نت کردا ہاں ۔
پھڑ بانہہ بچاؤ ہاشم نوں، یا پیر میرے میں ڈردا ہاں ۔