کافی

واہ فریدہ واہُ جن لائے پریم کلی
سنت فرض تبابیا روضے رکھن تیہہ
جوسپھ کھوہ وگایا، خوبی جس اکیہ
ڈھونڈھے وچ بازار دے نہ دس لئے ن ویہہ
ابراہیم خلیل نوں آتش بھٹھّ ملیح
اسمٰعیل کہایا دے کے سار دپیہ
صابر کیڑے گھڈیا، ہے سی وڈا ولیہ
زکریا چیریا درخت وچ کیتا ڈلی ڈلی
تکھتہُ سٹیا سلیمان ڈھووے پیا ملیح ۔۔
سر پر چادے کابیاں ن تس لج ن لیہ
حضرت دا داماد سی چڑھیا اٹھ ملی
اٹہُ سٹی بارے وچ کردے ذکر جلی
لیکھا تناں بھی دیونا، سکا جان کلی
بیڑا ڈبا نہ دا، نؤ نیزے نیر چڑھی
موسیٰ نٹھا موت تے، ڈھونڈے کائ گلی
چارے کوننڈاں ڈھونڈھیاں اگے مؤت کھلی
رووے بیبی فاطمہ بیٹے دوئے نہی
میں کی پھیڑیا ربّ دا میری جوڑی خاک رلی
مہجابھِ مانی کہایا ہوسی وڈا ولی
پیر پیکمبر اؤلیئے، مرنا تناں بھلی
بنے چیتے کچھ ن ملے پہرہ کرن کلی
اوٹھ قطاراں ویدیاں حضرت پکڑ کھلی
قدرت کے قربان ہؤ آگے ہورِ چلی
فریدہ ایہہ وہانی تنا سر، ساڈی کیا چلی ۔۔

……

آوو سخی سہیلیؤ مل مسلت گوئیے
آپو اپنی گل نوں بھر ہنجھو روئیے
کھیڈے لالچ لگیاں میں عمر گوائی
کدے ن پونی ہتھ لے اک تندڑی پائی
چرکھا میرا رنگلا بہہ گھاڑُ گھڑایا
اویں پرانا ہو گیا وچ کچھے دھریا
کتن ول ن آئیو ن چگھن(کڈھن) قصیدہ
کدے ن بیٹھی نٹھ کے کرِ نیوا دیدا
نال کچجیا بیٹھ کے کوئی چج ن لیتا
عمر گوائی کھیڈ وچ کوئی کم ن کیتا
کراں کپاہوں وٹیاں تے کنکوں بورا
لاڈاں وچ ن ہویا کوئی کمڑا پورا
کتن ویل ن آیا ن چکی چلا
وچ گروری ڈب کے میں سبھ کچھ بھلا
کوئی کم ن سکھیا جے سہ نوں بھاواں
ویلا ہتھ ن آنودا، ہن پچھوتاواں
ہے نی امبڑی میریئے میں روئی ہاوے
اوہ سہُ میرا سوہنا، مینوں نظر ن آوے
میں بھرواسا آد دا نت ڈردی آہی
جھاتی اک ن پائیا میں بھٹھ ویاہی
اپنے مندے حالَ نوں ن ملے، سہُ دیئ ن ڈھوئی
جاننجی مانجی بیٹھ کے رل مسلت چائی
جھبدے کڈھو ڈولڑی، ہن ڈھل نہ کائی
پل دی ڈھل ن لانودے اوہ کھرے سیانے
ہن کی ہوندا آکھیا، رو پچھوتانے ۔۔
اک ول رووے امبڑی تے بابل میرا
اچنچیتے آیا سانوں جنگل ڈیرہ
چیک چہاڑا پے گیا وچ رنگ محلی
روون جاری ہو رہا ہن سبھنی ولی
رل مل آپ سہیلیاں مینوں پکڑ چلایا
جوڑا پکڑ سہانڑا میرے گل پایا
ڈولی میری رنگلی لے آگے آئے
باہوں پکڑ چلایا لے باہر دھائے
کڈھ لے چلے ڈولڑی، کس کرے پکارا
ہوئِ نمانی میں چلی کوئی وس ن چارہ
امبڑ بابل ترے بھینے تے سبھے سہیاں
اک اکلی چھڈ کے مڑ گھر نوں گئیاں
ہن کیوں کے بیٹھیو گل پی پیارے
اوہ گنونتا بہت ہے اسیں اؤگنہارے
نہ کچھ داج نہ روپ ہے نہ گن ہے پلے
اپنے سر پر آ بنی، اسیں اک اکلے
جنی گنی سہُ راویئے، مینوں سو گن ناہیں
رو وے جیا میریا کر کھلیاں باہیں
نہ ہتھ بدھا گاننا نہ وٹنا لایا
زیور پیریں پائِ کے میں ٹھمک ن چلی
کوڑی گلیں لگ کے میں، ساہ تھو بھلی
نہ نک بیسر پائیا نہ کنی جھمکے
نہ سر مانگ بھرائیا نہ متھے دمکے
نہ گل ہار ہمیل ہیٹھ نہ مندری چھلا
آہر تتی دا ہو رہا کوئی ڈھنگ اولاّ
بازوبند نہ بندھیا نہیں کنگن پائے
وکھت وہانا کی کراں نی میریئے مائی

آسا فرید
1

صاحب سیوں مان کویہاں مائی کیجے نی
کیا کجھ بھیٹ صاحب کؤ مائی دیجے نی
کیا کجھ بھیٹ صاحب کؤ دیجے، پلے میرے ناہیں
جے شہہ ہیرے ندر نہ پھیرے تا دھن راوے تاہیں
سو وکھرُ میرے پلو ناہیں جت صاحب کا من ریجھے
صاحب سیوں مان کویہاں مائی کیجے ۔۔1۔۔

2

بن عملاں دوہاگنِ مائی ہوواں نی
کے پہہ دکھ اکیلی، مائی روواں نی
کے پہہ دکھ اکیلی روواں، آئِ بنی سر میرے
جا کا کان تان سبھ رسیا، اوگن کئی گھنیرے
سہُ پڑنے سی پکڑ چلیسی، ہتھ بند اگے کھلوواں
بن عملاں دوہاگنِ مائی ہوواں ۔۔2۔۔

3

نہ رس جیبھ نہ روپ نہ، کری کویہا مانا نی
نہ گن منت نہ کامن مائی جانا نی
نہ گن منت نہ کامن جانا، کیوں کر سہُ نوں بھاواں
سہُ بہہتیاں ناری بہو گنیاری، کت بدھ درشن پاواں
نہ جانا سہُ کسے راویسی، میرا جیؤ نمانا
نہ رس جیبھ نہ روپ نہ، کری کویہا مانا ۔۔3۔۔

4

بن گر نس دن پھراں نی مائی، پر کے ہاوے
اؤگنیاری نوں کیوں کر کنت وساوے
اؤگنیاری نوں کیوں کنت وساوے میں گن کوئی ناہی
سہرے جاساں تاں پچھتاساں، جانساں مائی تانہی
میرا صاحب چنگا گنی دہندا، کہے فریدے سناوے
بن گر نس دن پھراں نی مائی، پر کے ہاوے ۔۔4۔۔

نصیحت نامہ
5

سنتِ فرض بھریدیاں، روضے رکھے تریہ
یوسف کھوہ وہایا، خوبیاں جس اکیہ
ڈھونڈے وچ بازار دے، ن دہِ لہے ن ویہہ
ابراہیم خلیل نو، آتش بھچھِ ملیہ
بیڑا ڈبا نہ دا، نؤ نیزے نیر چڑھی
زکریا چیریو درخت وچ، کیتو ڈلی ڈلی
صابر کیڑس بھچھیا، ہیسی وڈا ولی
موسیٰ نٹھا مؤت تے، ڈھونڈہِ کائ گلی
چارے کنڈاں ڈھونڈیاں، آگے مؤت کھلی
رووہِ بیبی فاطمہ، میرے بیٹے دوویں نہی
میں کی پھیڑیا ربّ دا، میری جوڑی خاک رلی
پیر پیغمبر اؤلیئے، مرنا تنھاں بھلی
بنے چیتے کچھ ن ملہہ پہرہ کرن کلی
اوٹھ قطاراں ویدیاں ہزرتِ پکڑ کھلی
اپرِ اوٹھ چڑھایا،انڈے دیکھِ ہلی
پھوڑیا انڈا اک ڈن روشن جگ چلی
اگے دیکھے قدرتی، شہر بازار گلی
باغ شہر سبھ دیش ڈہں، راہُ مقامُ بھلی
تیب قہر کھیڈدے، دیکھِ رسول چلی
آپے بولہِ دیکھہہ آؤ
ایک راتِ تسکے رہے، کیا پرتی تت بھلی
حضرت بھرم چکایا، کھوئِ ایمان چلی
فرقے آیا تت راہُ، جتھے گیا جلی
پوچھہِ اوٹھ قطار نے کدکے راہِ چلی ؟
سبھّ جگ چلتے واپرے، اوڑک ناہِ علی
سو سو اوٹھ قطار ہے آگا پاچھا نہیں
قدرت کے قربان ہؤں آگے ہور چلی
فریدہ ایہہ وہانی تنھا سرِ، آساڈی کیا چلی ۔۔