بارانماہ مولٰی بخش کشتہ
بارانماہ
او ٹاہلی دیو پتیو ! کی کھڑ کھڑ لائی جے
جس دیہی دا کردے مان، اوہ دیہی پرائی جے ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! چڑھیا آ کے چیت
ہن پچھتایاں کی بنے، جد چڑیاں چگ لیا کھیت ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! چڑھیا آن وساکھ
لاج لگائی آگوآں. گئی قوم دی ساکھ ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! چڑھیا آ کے جیٹھ
پچھے کون غریب نوں، عیشاں کردے سیٹھ ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! ہاڑھے کردا ہاڑ
جنہاں نوں متر جانیا، اوہ نکلے بگھیاڑ ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! کہے ساون دی پون
'لٹ لٹ کھاون والڑے، انت بھناسن دھون' ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! بھادوں کرے پکار
ادلا بدلی سمیں دی، لے گئی ہت پیار ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! ملی اسو وچ کھل
ویر ویراں نوں کھا گئے، گئی منکھتا بھلّ ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! کتک چڑھیا آن
ملکھاں والے رل گئے، پھاکیں جھٹّ لنگھان ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! مگھر کرے بچین
کھوہ جو پٹن کسے لئی، خود کھاتے وچ پین ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! دتا پوہ سراپ
ویراں دے لہو جم گئے، پے گئی آپو دھاپ ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! ماگھ دکھایا کھیل
خبرے مولٰی کر دیوے، وچھڑیاں دا میل ۔
او ٹاہلی دیو پتیو ! پھگن چڑھدے سار
'کشتہ' ستا جاگیا، پنجابی دربار ۔
| |
