پنجابی کافیاں کرم علی شاہ
1. عشقَ پیارے دا مینوں آنودا
عشقَ پیارے دا مینوں آنودا، کر کر زور ۔
چپ چپاتی نوں مینوں لگیا، ملکھیں پے گیا شور ۔
نیندر بھکھ آرام ن مولے، ماری گئی سبھ طور ۔
برہوں چڑھ کے سینے میرے، لیتا خون نچوڑ ۔
ہجر اساڈا خیال ن چھڈدا، مڈھاں دا ہی چور ۔
کرم علی میں حسین دے اگے، نت عرضاں کراں ہتھ جوڑ ۔
2. پیارے دے لڑ لگ کے
پیارے دے لڑ لگ کے، ہوئیاں نظروں نظر نہال۔
جند کراں قربان نی اوس تھوں، دوجی کریساں مال ۔
بحثاں تخت ہزارے نی مائی، بھٹھّ پئے جھنگ سیال ۔
میں اس ماہی دی ہیر سلیٹی، کی ہور کسے دی مزال ۔
ملیر کوٹلہ کرم علی نوں دتا، پیر حسین جمال ۔
3. اج کوئی آوندڑا
اج کوئی آوندڑا، ہلن چولی دے بند ۔
ربّ کرے جے پیارا آوے، ہو بیٹھاں میں آنند ۔
لیکھ اساڈے ہوون چنگے، گھر آ جاوے چند ۔
چرکھا چک پرے کرو سئیؤ، پوے ن میتھوں تند ۔
کرم علی نت پیر حسین دا، کھڑی اڈیکاں پندھ ۔
4. وے دلاں دیا جانیاں
وے دلاں دیا جانیاں، کیوں گیا سانوں چھڈّ ۔
واسطے ربّ دے توں اک واری، بھیج کے قاصد سدّ ۔
کی کراں آرام نہ آوے، عشقَ رچیا ہڈّ ہڈّ ۔
تخت ہزارے لے چل مینوں، کھیڑیاں تے لویں کڈھ ۔
کرم علی نوں پیارا لگدا، پیر حسین دا قد ۔
5. منّ توں خاوند دا کڑے فرماؤنا
منّ توں خاوند دا کڑے فرماؤنا ۔
بھاویں لکھ لکھ چھمکاں مارے، سر سجدیوں نہیں چاونا ۔
اس بت نوں پئے کیڑے کھاون، کوئی دن دا حئی پراہنا ۔
جو کچھ کریں سو نیکی کر لے، پھر ایتھے نہیں آؤنا ۔
بھاویں لکھ جھڑکاں اوہ دیوے، پھر اس نے ہے گل لاونا ۔
کرم علی رکھ خاوند راضی، پھر دوجی وار نہ آونا ۔
6. ہادی سنگ پریت لگا
ہادی سنگ پریت لگا، کڑے نہیں مڑنا ۔
دیکھ کے عاجز مینوں اس نے، لا لئی اپنے چرنا ۔
بھاویں دوزخ وچّ لجاوے، پچھے ہو کے ترنا ۔
شہہ دریاؤ چلن جے خونی، بن بیڑی تے ترنا ۔
کی ہویا جے ہٹکن ماپے، نی دوجا یار نہ کرنا ۔
لوک دیون جے لکھ لکھ طعنے، مول نہیں اساں ڈرنا ۔
جان کے اس نوں خانا کعبہ، سر قدماں پر دھرنا ۔
کرم علی لے پیر حسین نوں، شہر وٹالے وڑنا ۔
7. ہن سانوں صد لے جی
ہن سانوں صد لے جی، پیارے اپنے کول ۔
دل ساڈے نوں پیارے لگدے، مٹھڑے تیرے بول ۔
ساڈے ولوں جے قسم ہے تینوں، من دیاں گھنڈیاں کھوہل ۔
جے اک واری نظری آویں، جندڑی دیواں گھول ۔
سینے دے سنگ لا کے تینوں، ہس ہس کراں کلول ۔
پیر حسین دے باجھوں جندڑی، گئی کرم علی انمول ۔
8. سن میری جندے
سن میری جندے، بچ بچ کے ہن رہیئے ۔
بھیت دلاں دا محرم باجھوں، نہ ہور کسے نوں کہیئے ۔
کام کرودھ لوبھ موہ ہنکاری، پھر ان کو مار کھلئیے ۔
سوہنگ اوہنگ ہردے لا کے، تاڑی جما کے بہیئے ۔
کرم علی نت پیر حسین دے، گائیے خوب سوئیے ۔
9. تیں گلاں کی کیتیاں اچھیاں
تیں گلاں کی کیتیاں اچھیاں،
وے پر یاد رکھیں سجنا ۔
روز حشر تک خیال نہ چھڈساں،
پر میں بھی نہیں کوئی کچیاں ۔
وے پر یاد رکھیں سجنا،
کی ہے شرم کسے دی سانوں،
جد کھوہل کھوہل گھنگٹ میں نچیاں ۔
خونی نین تیرے دیاں نوکاں،
وچ سینے دے دھسیاں ۔
میں پیر حسین دے سینے لگ کے،
کرم علی پھر ہسیاں ۔
| |
