کافیاں شاہ حسین
آگے نیں ڈونگھی، میں کت گن لنگھساں پارِ ۔رہاؤ۔
راتِ انیری پندھِ دراڈا،
ساتھی نہیؤں نالِ ۔1۔
نالِ ملاح دے انبنِ ہوئی،
اوہ سچے میں کوڑِ وگوئی،
کے درِ کریں پکار ۔2۔
سبھنا سئیاں سہُ راویا،
میں رہِ گئی بے تکرارِ ۔3۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
میں رونیاں وکھتِ گجارِ ۔4۔
آخر دا دم بجھ، وے اڑیا ۔رہاؤ۔
ساری عمر وننجایا ایویں،
باقی رہیا نہ کجھ وے اڑیا ۔1۔
درِ تے آئِ لتھے واپاری،
جیتھوں لیتیا وسط ادھاری،
جاں ترِ تھیندا ہی گجھِ وے اڑیا ۔2۔۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
لجھ کلجھِ ن لجھِ وے اڑیا ۔3۔
آخر پچھوتاوینگی کڑیئے،
اٹھِ ہن ڈھول منائِ لے نیں ۔1۔رہاؤ۔
سوہے ساوے لال بانے،
کرِ لے کڑیئے من دے بھانے،
اکُ گھڑی شہہ مول ن بھانے،
جاسنِ رنگ وٹائ ۔1۔
کتھے نی تیرے نالِ دے ہانی،
کلر وچِ سبھ جائ سمانی،
کتھے ہی تیری اوہ جوانی،
کتھے تیرے حسن ہوائ ۔2۔
کتھے نی تیرے ترکی تازی،
سانئیں بنُ سبھ کوڑی بازی،
کتھے نی تیرا سوئنا رپا،
ہوئے خاک سوآہِ ۔3۔
کتھے نی تیرے مانک موتی،
اہُ جنج تیری آئِ کھلوتی،
کہےَ حسین فقیر نمانا،
پؤ سانئیں دے راہِ ۔4۔
آکھ نیں مائی آکھ نیں،
میرا حالَ سائیں اگے آکھُ نیں ۔1۔رہاؤ۔
پریم دے دھاگے انتر لاگے،
سولاں سیتی ماس نیں ۔1۔
نجُ جنیدیئے بھولیئے مائی،
جن کرِ لائیو پاپُ نیں ۔2۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
جاندا مؤلا آپ نیں ۔3۔
آؤ کڑے رلِ جھومر پاؤ نیں،
آؤ کڑے رلِ رامُ دھیاؤ نیں ۔
مان لے گلیاں بابلُ والیاں،
وتِ ن کھیڈنِ دیسیا ماؤ نیں ۔رہاؤ۔
ساڈا جیؤ ملنُ نوں کردا،
سننجا لوک بخیلی کردا ۔
سانوں ملن دا پہلڑا چاؤ نیں ۔1۔
سئیاں وسنِ رنگِ مہلیں،
چاؤ جناں دے کھیڈنِ چلی ۔
ہتھِ اٹیرن رہِ گئی چھلی،
درِ مکلاؤُ بیٹھے آؤ نیں ۔2۔
اچے پپل پینگھاں پئیاں،
سبھ سئیاں مل جھوٹنِ گئیاں ۔
آپو اپنی گئی لنگھاؤ نیں ۔3۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
دنیاں چھوڈِ آخر مرِ جانا ۔
کدی تاں اندرِ جھاتی پاؤ نیں ۔4۔
آپ نوں پچھان بندے ۔
جے تدھ اپنا آپ پچھاتا،
صاحب نوں ملن آسان بندے ۔رہاؤ۔
اچڑی ماڑی سوئنے دی سیجا،
ہر بن جان مسان بندے ۔1۔
اتھے رہن کسے دا ناہیں،
کاہے کوں تانہِ تان بندے ۔2۔
کہےَ حسین فقیر ربانا،
فانی سبھ جہان بندے ۔3۔
عاشق ہوویں تاں عشقَ کماویں ۔رہاؤ۔
راہ عشقَ دا سوئی دا نکا،
تاگا ہووے تاں جاویں ۔1۔
باہر پاک اندر آلودہ،
کیا توں شیخ کہاویں ۔2۔
کہےَ حسین جے فارغ تھیویں،
تاں خاص مراتبا پاویں ۔3۔
ایہنسِ وسِ رہی دل میرے،
صورتِ یارُ پیارے دی ۔
باغ تیرا بغیچا تیرا،
میں بلبلِ باغ تہارے دی ۔رہاؤ۔
اپنے شہہ نوں آپ ریجھاواں،
ہاجتِ نہیں پسارے دی ۔1۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
تھیواں کھاکِ دوارے دی ۔2۔
عملاں دے اپرِ ہوگ نبیڑا،
کیا صوفی کیا بھنگی ۔رہاؤ۔
جو ربّ بھاوے سوئی تھیسی،
سائی بات ہے چنگی ۔1۔
آپے ایک انیک کہاوے،
صاحب ہے بہرنگی ۔2۔
کہےَ حسین سہاگنِ سوئی،
جے سہُ دے رنگ رنگی ۔3۔
انی جندے مینڈڑیئے،
تیرا نلیاں دا وکھتُ وہانا ۔1۔رہاؤ۔
راتیں قتیں دہیں اٹیریں،
گوڈے لائیو تانا ۔1۔
کوئی جو تند پئی اولی،
صاحب مول ن بھانا ۔2۔
چیری آئی ڈھل ن کائی،
کیا راجا کیا رانا ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
ڈاڈھے دا راہُ نمانا ۔4۔
انی سئیؤ نیں،
میں کتدی کتدی ہٹی،
اتن دے وچ گوڑے رلدے،
ہتھِ وچ رہِ گئی جٹی ۔1۔رہاؤ۔
سارے ورھے وچ چھلی اک کتی،
کاگ مریندا جھٹی ۔1۔
سیجے آواں کنت ن بھاواں،
کائی وگّ گئی کلمُ اپٹھی ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
سبھ دنیاں جاندی ڈٹھی ۔4۔
اساں بہڑِ نہ دنیاں آونا ۔رہاؤ۔
سدا نہ پھلنِ توریاں
سدا نہ لگدے نی ساونا ۔1۔
سوئی کمُ وچارِ کے کیجیئے جی،
جاں تے انتُ نہیں پچھتاونا ۔2۔
کہےَ شاہ حسین سنائِ کے،
اساں خاک دے نال سماونا ۔3۔
اساں کتکوں شیخ سداونا،
گھرِ بیٹھیاں منگل گاونا،
اساں ٹکر منگِ منگِ کھاونا،
اساں ایہو کم کماونا ۔1۔رہاؤ۔
عشقَ فقیراں دی ٹوہنی،
ایہہ وسط اگوچر جوہنی،
اساں طلب تیری ہے سوہنی،
اساں ہر دمّ ربّ دھیاونا ۔1۔
اساں ہورِ ن کسے آکھنا،
اساں نام سانئیں بھاکھنا،
اک تکیہ تیرا راکھنا،
اساں من اپنا سمجھاونا ۔2۔
اساں اندر باہر لال ہے،
اساں مرشدِ نال پیار ہے،
اساں ایہو ونج وپار ہے،
اساں جیوندیاں مرِ جاونا ۔3۔
کوئی مریدُ کوئی پیر ہے،
ایہہ دنیاں سبھ ظہیر ہے ۔
اک شاہُ حسین فقیر ہے،
اساں رلملِ جھرمٹِ پاونا ۔4۔
چور کرن نت چوریاں،
عملی نوں عملاں دیاں گھوڑیاں،
کامی نوں چنتا کام دی،
اساں طلب سانئیں دے نامُ دی ۔1۔رہاؤ۔
پاتشاہاں نوں پاتشاہیاں،
شاہاں نوں اگراہیاں،
مہراں نوں پنڈ گرانو دی ۔1۔
اکُ باجی پائی سائیاں،
اک اچرج کھیل بنائیاں،
سبھِ کھیڈ کھیڈ گھرِ آنودی ۔2۔
لوک کرن لڑائیاں،
سرمُ رکھیں توں سائیاں،
سبھ مرِ مرِ خاک سمانودی ۔3۔
اک شاہُ حسین فقیر ہے،
تسیں ن کوئی آکھو پیر ہے،
اساں کوڑی گلّ ن بھانودی ۔4۔
اتن میں کیوں آئی ساں،
میری تند ن پئیا کائ ۔
آؤندیاں اٹھِ کھیڈنِ لگی،
چرکھا چھڈیا چائ ۔رہاؤ۔
کتن کارن گوڑھے آندے،
گیا بلیدا کھائِ ۔1۔
ہورناں دیاں اڑی اٹیاں،
نمانی دی اڑی کپاہِ ۔2۔
ہورناں کتیاں پنج ست پونیاں،
میں کی آکھانگی جائ ۔3۔
کہےَ حسین سچجیاں ناری،
لیسن سہُ گل لائِ ۔4۔
بابل گنڈھیں پائیاں،
دن تھوڑے، پائے،
داج وہونی میں چلی،
مکلاؤڑے آئے ۔1۔
یا مؤلا یا مؤلا،
پھر ہے بھی مؤلا ۔1۔رہاؤ۔
گنڈھاں کھلنِ تیریاں،
تینوں خبر ن کائی،
اس وچھوڑے مؤت دے،
کوئی بھین ن بھائی ۔2۔
آوہُ ملہُ سہیلڑیؤ،
میں چڑنی ہاں کھارے،
وتّ ن میلہ ہوسیاں،
ہن ایہو وارے ۔3۔
ماں رووندی زار زار،
بھین کھری پکارے،
عزرائیل فریشتا
لے چلیا وچارے ۔4۔
اک انھیری کوٹھڑی
دوجا دیوا ن باتی،
باہوں پکڑ جم لے چلے،
کوئی سنگ ن ساتھی ۔5۔
خودی تکبری بندیا چھوڈِ دے،
توں پکڑ حلیمی،
گور نمانی نوں توں یادِ کرِ،
تیرا وطن قدیمی ۔6۔
ہتھ مروڑیں سر دھنے،
ویلا چھلِ جاسی،
کہےَ حسین فقیر نمانا،
متر ہوئِ اداسی 7۔
باجھوں سجنُ مینوں ہورُ نہیں سجھدا ۔
باجھوں سجنُ مینوں ہورُ نہیں سجھدا ۔رہاؤ۔
من تنور آنہی دے المبے،
سیج چڑھیدا مینڈا تن من بھجدا ۔1۔
تن دیاں تن جانے،
من دیاں من جانے،
مہرمی ہوئِ سو دل دیاں بجھدا ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
لوک بکھیلا پچِ پچِ لجھدا ۔3۔
بالپن کھیڈ لے کڑیئے نیں،
تیرا اج کہ کلھ مکلاوا ۔رہاؤ۔
کھینوڑا کھڈندیئے کڑیئے،
کنُ سوئنے دا والا،
ساہرڑے گھرِ البت جانا،
پیئیے کوڑا دعویٰ ۔1۔
ساونُ مانہہ سرنگڑا آیا،
دسن ساویں تلے،
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
اجُ آئے کلھ چلے ۔2۔
بندے آپ نوں پچھان ۔
جے تیں آپدا آپُ پچھاتا،
سائیں دا ملن اسانُ ۔رہاؤ۔
سوئنے دے کوٹُ رپہری چھجے،
ہرِ بنُ جانِ مسانُ ۔1۔
تیرے سر تے جمُ سازش کردا،
بھاویں توں جان ن جان ۔2۔
ساڈھے تن ہتھِ ملکھ تساڈی،
ایڈے توں تانے نہ تانُ ۔3۔
سوئنا رپا تے مالُ خزینا،
ہوئِ رہیا مہمانُ ۔4۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
چھڈِ دے خدی گمانُ ۔5۔
بریاں بریاں بریاں وے،
اسیں بریاں وے لوکا ۔
بریاں کول ن بہو وے ۔
تیراں تے تلواراں کولوں،
تکھیاں برہں دیاں چھریاں وے لوکا ۔1۔رہاؤ۔
لڈِ سجن پردیس سدھانے،
اسیں ودیا کر کے مڑیاں وے لوکا ۔1۔
جے توں تخت ہزارے دا سانئیں،
اسیں سیالاں دیاں کڑیاں وے لوکا ۔2۔
ساجھ پاتِ کاہوں سوں ناہیں،
سانئیں کھوجنِ اسیں ٹریاں وے لوکا ۔3۔
جنہاں سانئیں دا ناؤں ن لیتا،
اوڑک نوں اوہ جھریاں وے لوکا ۔4۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
صاحبُ سیوں اسیں جڑیاں وے لوکا ۔5۔
(پاٹھ بھید)
اسیں بریاں وے لوکا بریاں۔
کول ن بہو وے اسیں بریاں ۔رہاؤ۔
تیراں تے تلواراں کولوں،
تکھیاں نیناں دیاں چھریاں ۔
سجن اساڈے پردیس سدھانے،
اسیں ودیا کر کے مڑیاں ۔
جے توں تخت ہزارے دا سانئیں،
اسیں سیالاں دیاں کڑیاں ۔
کہےَ حسین فقیر ربانا،
لگیاں مول ن مڑیاں ۔
چارے پلو چولنی،
نین روندی دے بھنے ۔رہاؤ۔
کتِ ن جانا پونیاں،
دوش دینیاں منے ۔1۔
آونُ آونُ کہہ گئے،
ماہِ باراں پنے ۔2۔
اک انھیری کوٹھڑی،
دوجے متر وچھنے ۔3۔
کالے ہرنا چر گیوں
شاہ حسین دے بنے ۔4۔
چندیں ہزار عالمُ توں کیہڑیاں کڑے ۔
چریندی آئی لیلڑے،
تمیندی انّ کڑے ۔رہاؤ۔
اچی گھاٹی چڑھدیاں،
تیرے کنڈے پیر پڑے ۔
تیں جیہا میں کوئی ن ڈٹھا،
اگے ہوئِ مڑے ۔1۔
بناں عملاں آدمی،
ویندے ککھُ لڑے ۔
پیر پیکمبر اؤلیئے،
درگہ جائ وڑے ۔2۔
سبھے پانی ہاریاں،
رنگا رنگ گھڑے ۔
شاہ حسین فقیر سائیں دا،
درگہ ونج کھڑے ۔3۔
چارے پلے چونڑی نین روندی دے بھنے ۔
آون آون کہہ گئے جاہُ باغاں پنے ۔
کتّ ن جاناں پونیاں دوش دیدی ہاں منے ۔
لکھن ہارا لکھ گیا کی ہوندا رنے ۔
اک ہنیری کوٹھڑی دوجا متر وچھنے ۔
کالیا ہرنا چر گئیوں، شاہ حسین دے بنے ۔
چرکھا میرا رنگلڑا رنگ لالُ ۔رہاؤ۔
جیوڈُ چرکھا تیوڈُ منے،
ہن کہہ گیا، باراں پنے،
سائیں کارن لوئن رنے،
روئِ وننجایا حالُ ۔1۔
جیوڈُ چرکھا تیوڈُ گھمائن،
سبھے آئیاں سیس گندائن،
کائی ن آئیا حالَ ونڈائن،
ہن کائی ن چلدی نالُ ۔2۔
وچھے کھادھا گوڑھا واڑا،
سبھو لڑدا ویڑا پاڑا،
میں کی پھیڑیا ویہڑے دا نیں،
سبھ پئیاں میرے خیالُ 3۔
جیوڈُ چرکھا تیوڈُ پچھی،
ماپیاں میریاں سر تے رکھی،
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
ہر دم نام سمالُ ۔4۔
چوہڑی ہاں دربار دی ۔رہاؤ۔
دھیان دی چھجلی گیان دا جھاڑو،
کام کرودھ نت جھاڑدی ۔
قاضی جانے سانوں حاکم،
جانے، ساتھے پھارکھتی ویگار دی ۔1۔
ملّ جانے عر مہتہ جانے،
میں ٹہل کراں سرکار دی ۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
طلب تیرے دیدار دی ۔2۔
ڈاڈھا بے پرواہ،
میڈی لاج تیں پر آہی ۔
ہتھی مہندی پیریں مہندی،
کھارے چائ بہائی ۔
سسّ نناناں دیندیاں طعنے،
داج وہونی آئی ۔
سنے منے دائم رنے،
چرکھے جیؤ کھپایا ۔
بیبی پچھی دائم پچھی،
کتِ تمب جس وچ پایا ۔
بھؤندیاں چوندیاں چھلی کیتی،
کاج پایا لے جایا ۔
رات اندھیری گلینئیں چکڑ،
ملیا یار سپاہی ۔
شاہ حسین فقیر سانئیں دا،
ایہہ گلّ سجھدی آہی ۔
درد وچھوڑے دا حالَ،
نی میں کینوں آکھاں ۔
سولاں مار دیوانی کیتی،
برہں پیا ساڈے خیال،
نی میں کینوں آکھاں ۔
سولاں دی روٹی دکھاں دا لاون،
ہڈاں دا بالن بال،
نی میں کینوں آکھاں ۔
جنگل جنگل پھراں ڈھونڈھیندی،
اجے ن ملیا مہینوال،
نی میں کینوں آکھاں ۔
رانجھن رانجھن پھراں ڈھونڈھیندی،
رانجھن میرے نال،
نی میں کینوں آکھاں ۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
ویکھ نمانیاں دا حالَ،
نی میں کینوں آکھاں ۔
ڈیکھ ن مینڈے اوگن ڈاہوں،
تیرا نامُ ستاری دا ۔رہاؤ۔
توں سلطان سبھو کچھ سردا،
مالم ہے تینوں حالَ جگر دا،
تؤ کولوں کچھ ناہیں پڑدا،
پھولِ ن عیب وچاری دا ۔1۔
توں ہی آکل توں ہی دانا،
توں ہی میرا کرِ خسمانا،
جو کچھ دل میرے وچ گزرے،
توں مہرم گلّ ساری دا ۔2۔
تونہے داتا تونہے بھگتا،
سبھ کچھ دیندا مول ن چکدا،
توں دریاؤ مہر دا وہندا،
مانگنِ قرب بھکھاری دا ۔3۔
ایہہ عرض حسین سناوے،
تیرا کیتا میں من بھاوے،
دوکھ درد کچھ نیڑِ ن آوے،
ہر دم شکر گزاری دا ۔4۔
دل درداں کیتی پوری،
دل درداں کیتی پوری ۔رہاؤ۔
لکھ کروڑ جہناں دے جڑیا،
سو بھی جھوری جھوری ۔1۔
بھٹھِ پئی تیری چٹی چادر،
چنگی فقیراں دی بھوری ۔2۔
سادھ سنگتِ دے اولھے رہندے،
بدھ تناں دی سوری ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
خلقت گئی ادھوری ۔4۔
دن چارِ چؤگان میں کھیل، کھڑی،
دیکھاں کؤن جیتے باجی کؤن ہارے ۔
گھوڑا کؤن کا چاکِ چالاکِ چالے،
دیکھاں ہاتھ ہمتِ کرِ کؤن ڈارے ۔رہاؤ۔
اسُ جیؤ پرِ باجیا آن پڑی،
دیکھاں گوئ میدان میں کؤن مارے ۔1۔
ہائِ ہائِ جہانِ پکارتا ہے،
سمجھِ کھیل باجی شاہُ حسین پیارے ۔2۔
دہوں لتھا ہی ہرٹ ن گیڑ نیں ۔1۔رہاؤ۔
سئیاں نالِ گھرِ وننج سویرے،
کوڑے جھیڑُ ن جھیڑِ نیں ۔1۔
اکنا بھریا اک بھر گئیاں،
اکنا نوں بھئی اویر نیں ۔2۔
پچھوں دی پچھتاسیں کڑیئے،
جدوں پؤسیا گھمن گھیر نیں ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
اتھے وتِ نہیں آونا پھیرِ نیں ۔4۔
دن لتھڑا ہرٹ ن گیڑ مئیے ۔
اک بھر آئیاں اک بھر چلیاں ۔
اکنا لائی ڈیر مئیے ۔
تجھے بگانی کیا پڑی،
توں اپنی آپ نبیڑ مئیے ۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
آون ن دوجی ویر مئیے ۔
دنیاں جیون چار دہاڑے،
کؤن کس نال رسے ۔رہاؤ۔
جہ ولّ ونجاں مؤت تتے ولّ،
جیون کوئی ن دسے ۔1۔
سر پر لدنا ایس جہانوں،
رہنا ناہیں قصے ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
مؤت وٹیندڑی رسے ۔3۔
دنیاں طالب مطلب دی وو،
سچُ سن وو فقیرا ۔رہاؤ۔
مطلب آوے مطلب جاوے،
مطلب پوجے گر پیرا ۔1۔
مطلب پہناوے، مطلب کھلاوے،
مطلب پلاوے نیرا ۔2۔
کہےَ حسین جن مطلب چھوڈیا،
سو میرن سر میرا ۔3۔
دنیاں توں مر جاونا، وت ن آونا،
جو کچھ کیتو برا بھلا وو،
کیتا اپنا پاونا ۔رہاؤ۔
آدمیوں پھر مردہ کیتا،
متر پیاریا تیرا چولا سیتا،
گور منزل پہنچاونا ۔1۔
چار دہاڑے گوئل واسا،
کیا جانا کت ڈھلسی وو پاسہ،
بالک من پرچاونا ۔2۔
چہوں جنیاں مل جھولم جھولی،
کندھے اٹھائ لیتا ڈنڈا ڈولی،
جنگل جائ وساونا ۔3۔
کہےَ حسین فقیر ربانا،
کوڑ کڑاوا کردا ای مانا،
خاکو دے وچ سماونا ۔4۔
چارے پلو چولنی،
نین روندی دے بھنے ۔رہاؤ۔
کتِ ن جانا پونیاں،
دوش دینیاں منے ۔1۔
آونُ آونُ کہہ گئے،
ماہِ باراں پنے ۔2۔
اک انھیری کوٹھڑی،
دوجے متر وچھنے ۔3۔
کالے ہرنا چر گیوں
شاہ حسین دے بنے ۔4۔
چندیں ہزار عالمُ توں کیہڑیاں کڑے ۔
چریندی آئی لیلڑے،
تمیندی انّ کڑے ۔رہاؤ۔
اچی گھاٹی چڑھدیاں،
تیرے کنڈے پیر پڑے ۔
تیں جیہا میں کوئی ن ڈٹھا،
اگے ہوئِ مڑے ۔1۔
بناں عملاں آدمی،
ویندے ککھُ لڑے ۔
پیر پیکمبر اؤلیئے،
درگہ جائ وڑے ۔2۔
سبھے پانی ہاریاں،
رنگا رنگ گھڑے ۔
شاہ حسین فقیر سائیں دا،
درگہ ونج کھڑے ۔3۔
چارے پلے چونڑی نین روندی دے بھنے ۔
آون آون کہہ گئے جاہُ باغاں پنے ۔
کتّ ن جاناں پونیاں دوش دیدی ہاں منے ۔
لکھن ہارا لکھ گیا کی ہوندا رنے ۔
اک ہنیری کوٹھڑی دوجا متر وچھنے ۔
کالیا ہرنا چر گئیوں، شاہ حسین دے بنے ۔
چرکھا میرا رنگلڑا رنگ لالُ ۔رہاؤ۔
جیوڈُ چرکھا تیوڈُ منے،
ہن کہہ گیا، باراں پنے،
سائیں کارن لوئن رنے،
روئِ وننجایا حالُ ۔1۔
جیوڈُ چرکھا تیوڈُ گھمائن،
سبھے آئیاں سیس گندائن،
کائی ن آئیا حالَ ونڈائن،
ہن کائی ن چلدی نالُ ۔2۔
وچھے کھادھا گوڑھا واڑا،
سبھو لڑدا ویڑا پاڑا،
میں کی پھیڑیا ویہڑے دا نیں،
سبھ پئیاں میرے خیالُ 3۔
جیوڈُ چرکھا تیوڈُ پچھی،
ماپیاں میریاں سر تے رکھی،
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
ہر دم نام سمالُ ۔4۔
چوہڑی ہاں دربار دی ۔رہاؤ۔
دھیان دی چھجلی گیان دا جھاڑو،
کام کرودھ نت جھاڑدی ۔
قاضی جانے سانوں حاکم،
جانے، ساتھے پھارکھتی ویگار دی ۔1۔
ملّ جانے عر مہتہ جانے،
میں ٹہل کراں سرکار دی ۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
طلب تیرے دیدار دی ۔2۔
ڈاڈھا بے پرواہ،
میڈی لاج تیں پر آہی ۔
ہتھی مہندی پیریں مہندی،
کھارے چائ بہائی ۔
سسّ نناناں دیندیاں طعنے،
داج وہونی آئی ۔
سنے منے دائم رنے،
چرکھے جیؤ کھپایا ۔
بیبی پچھی دائم پچھی،
کتِ تمب جس وچ پایا ۔
بھؤندیاں چوندیاں چھلی کیتی،
کاج پایا لے جایا ۔
رات اندھیری گلینئیں چکڑ،
ملیا یار سپاہی ۔
شاہ حسین فقیر سانئیں دا،
ایہہ گلّ سجھدی آہی ۔
درد وچھوڑے دا حالَ،
نی میں کینوں آکھاں ۔
سولاں مار دیوانی کیتی،
برہں پیا ساڈے خیال،
نی میں کینوں آکھاں ۔
سولاں دی روٹی دکھاں دا لاون،
ہڈاں دا بالن بال،
نی میں کینوں آکھاں ۔
جنگل جنگل پھراں ڈھونڈھیندی،
اجے ن ملیا مہینوال،
نی میں کینوں آکھاں ۔
رانجھن رانجھن پھراں ڈھونڈھیندی،
رانجھن میرے نال،
نی میں کینوں آکھاں ۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
ویکھ نمانیاں دا حالَ،
نی میں کینوں آکھاں ۔
ڈیکھ ن مینڈے اوگن ڈاہوں،
تیرا نامُ ستاری دا ۔رہاؤ۔
توں سلطان سبھو کچھ سردا،
مالم ہے تینوں حالَ جگر دا،
تؤ کولوں کچھ ناہیں پڑدا،
پھولِ ن عیب وچاری دا ۔1۔
توں ہی آکل توں ہی دانا،
توں ہی میرا کرِ خسمانا،
جو کچھ دل میرے وچ گزرے،
توں مہرم گلّ ساری دا ۔2۔
تونہے داتا تونہے بھگتا،
سبھ کچھ دیندا مول ن چکدا،
توں دریاؤ مہر دا وہندا،
مانگنِ قرب بھکھاری دا ۔3۔
ایہہ عرض حسین سناوے،
تیرا کیتا میں من بھاوے،
دوکھ درد کچھ نیڑِ ن آوے،
ہر دم شکر گزاری دا ۔4۔
دل درداں کیتی پوری،
دل درداں کیتی پوری ۔رہاؤ۔
لکھ کروڑ جہناں دے جڑیا،
سو بھی جھوری جھوری ۔1۔
بھٹھِ پئی تیری چٹی چادر،
چنگی فقیراں دی بھوری ۔2۔
سادھ سنگتِ دے اولھے رہندے،
بدھ تناں دی سوری ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
خلقت گئی ادھوری ۔4۔
دن چارِ چؤگان میں کھیل، کھڑی،
دیکھاں کؤن جیتے باجی کؤن ہارے ۔
گھوڑا کؤن کا چاکِ چالاکِ چالے،
دیکھاں ہاتھ ہمتِ کرِ کؤن ڈارے ۔رہاؤ۔
اسُ جیؤ پرِ باجیا آن پڑی،
دیکھاں گوئ میدان میں کؤن مارے ۔1۔
ہائِ ہائِ جہانِ پکارتا ہے،
سمجھِ کھیل باجی شاہُ حسین پیارے ۔2۔
دہوں لتھا ہی ہرٹ ن گیڑ نیں ۔1۔رہاؤ۔
سئیاں نالِ گھرِ وننج سویرے،
کوڑے جھیڑُ ن جھیڑِ نیں ۔1۔
اکنا بھریا اک بھر گئیاں،
اکنا نوں بھئی اویر نیں ۔2۔
پچھوں دی پچھتاسیں کڑیئے،
جدوں پؤسیا گھمن گھیر نیں ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
اتھے وتِ نہیں آونا پھیرِ نیں ۔4۔
دن لتھڑا ہرٹ ن گیڑ مئیے ۔
اک بھر آئیاں اک بھر چلیاں ۔
اکنا لائی ڈیر مئیے ۔
تجھے بگانی کیا پڑی،
توں اپنی آپ نبیڑ مئیے ۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
آون ن دوجی ویر مئیے ۔
دنیاں جیون چار دہاڑے،
کؤن کس نال رسے ۔رہاؤ۔
جہ ولّ ونجاں مؤت تتے ولّ،
جیون کوئی ن دسے ۔1۔
سر پر لدنا ایس جہانوں،
رہنا ناہیں قصے ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
مؤت وٹیندڑی رسے ۔3۔
دنیاں طالب مطلب دی وو،
سچُ سن وو فقیرا ۔رہاؤ۔
مطلب آوے مطلب جاوے،
مطلب پوجے گر پیرا ۔1۔
مطلب پہناوے، مطلب کھلاوے،
مطلب پلاوے نیرا ۔2۔
کہےَ حسین جن مطلب چھوڈیا،
سو میرن سر میرا ۔3۔
دنیاں توں مر جاونا، وت ن آونا،
جو کچھ کیتو برا بھلا وو،
کیتا اپنا پاونا ۔رہاؤ۔
آدمیوں پھر مردہ کیتا،
متر پیاریا تیرا چولا سیتا،
گور منزل پہنچاونا ۔1۔
چار دہاڑے گوئل واسا،
کیا جانا کت ڈھلسی وو پاسہ،
بالک من پرچاونا ۔2۔
چہوں جنیاں مل جھولم جھولی،
کندھے اٹھائ لیتا ڈنڈا ڈولی،
جنگل جائ وساونا ۔3۔
کہےَ حسین فقیر ربانا،
کوڑ کڑاوا کردا ای مانا،
خاکو دے وچ سماونا ۔4۔
عشقَ فقیراں دا قایم دائم،
کبہوں ن تھیوے بیہا ۔
تینوں ربّ نہ بھلی دعائِ فقیراں دی ایہا ۔1۔رہاؤ۔
ہورناں نال ہسندی کھڈندی،
ساہاں تھوں گھنگٹ کیہا ۔1۔
شہہ نال توں مول ن بولیں،
ایہہ گمان کویہا ۔2۔
چارے نین گڈاوڈ ہوئے،
وچّ وچولا کیہا ۔3۔
اچھل ندیاں تارو ہوئیاں،
وچ بریتا کیہا ۔4۔
آپ کھانیں ہیں دودھ ملیدا،
شاہاں نوں ٹکر بیہا ۔5۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
مر جانا تے مانا کیہا ۔6۔
اتھے رہنا ناہیں،
کوئی بات چلنُ دی کرُ وو ۔رہاؤ۔
وڈے اچے محل اساریو،
گور نمانی گھرُ وو ۔1۔
جس دیہی دا توں مان کرینیں،
جیوں پرچھاوے ڈھرُ وو ۔2۔
چھوڑ ترکھائی پکڑِ حلیمی،
بھے صاحب تھیں ڈرُ وو ۔3۔
کہےَ حسین حیاتی لوڑیں
تاں مرن تھیں اگے مر وو ۔4۔
ایویں گئی وہائِ،
کوئی دم یادُ ن کیتا ۔رہاؤ۔
رہی ونائ تنائ،
کوئی گز پاڑ ن لیتا ۔1۔
کورا گئی ہنڈھائ،
کوئی رنگدار ن لیتا ۔2۔
بھریا سر لیلائ،
کوئی بک جھول ن پیتا ۔3۔
کہےَ حسین گدائ،
چلدیاں وداع ن کیتا ۔4۔
ایویں گزری راتِ،
کھیڈنِ نہ تھیا ۔رہاؤ۔
سبھے جاتی وڈیاں،
نمانی فقیراں دی جاتِ ۔1۔
کھیڈِ گھنو کھڈائ گھنو،
تھی گئی پربھاتِ ۔2۔
کھڑا پکارے پاتنی
بیڑا کوات ۔3۔
شاہ حسین دی عاجزی،
کاچھ (قاف) کہاڑے واتِ ۔4۔
ایویں گزری گالیں کردیاں،
کچھُ کیتو ناہیں سردیاں ۔1۔رہاؤ۔
توں ستوں چادر تنِ کے،
تیں املِ ن کیتیاں جانِ کے،
رس روسیں لیکھا بھردیاں ۔1۔
جائ پچھو انا وانڈھیاں،
جنہاں اندر بلدی ڈاڈھیاں،
اوہناں عرض ن کیتی ڈردیاں ۔2۔
کہےَ حسین سنائِ کے،
پچھتاسیں اتھوں جائ کے،
کوئی سنگ ن ساتھی مردیاں ۔3۔
جاگ ن لدھیا سن جندو،
ہبھو وہانی رات ۔رہاؤ۔
اس دم دا وو کی بھرواسا،
رہن سرانئیں رات ۔1۔
وچھڑے تن من بہڑ ن میلہ،
جیوں ترور تٹے پات ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
ہوئِ گئی پربھات ۔3۔
جاں جیویں تاں ڈردا رہُ وو ۔رہاؤ۔
باندر باجی کرے بازاری،
سہل نہیں اتھے لاون یاری،
رہُ وو اڈک وچھیڑ اناڑی،
کڈھ ن گردن سدھا وہُ وو ۔1۔
نیہی سر تے ناؤں دھراون،
بلدی آتش نوں ہتھِ پاون،
آہیں کڈھن تے کوک سناون،
گلِ ن تینوں بندی اوہُ وو ۔2۔
در میدان محبت جاتی،
سہل نہیں اتھے پاون جھاتی،
جیں تے برہُ وگاوے کاتی،
مڈھِ کلیجے دے اندر ڈہُ وو ۔3۔
اصلی عشقَ متراں دا ایہا،
پہلے مار سکاون دیہا،
سہل نہیں اتھے لاون نیہا،
جے لائیو تاں کسے ن کہُ وو ۔4۔
تؤ باجھو سبھ جھوٹھی باجی،
کوڑی دنیاں پھرے گمازی،
نہوں حقیقت گھنّ مجازی،
دوویں گلاں سٹِ ن بہو وو ۔5۔
کہےَ حسین فقیر گدائی،
دم ن مارے بے پرواہی،
سو جانے جنِ آپے لائی،
اہُ ویکھ جاننجی آئے اہُ وو ۔6۔
جگِ میں جیون تھوہڑا کؤن کرے جنجال ۔رہاؤ۔
کیندے گھوڑے ہستی مندر،
کیندا ہے دھن مال ۔1۔
کہاں گئے ملاں کہاں گئے قاضی،
کہاں گئے کٹک ہزار ۔2۔
ایہہ دنیاں دن دوئ پیارے،
ہر دم نام سمال ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
جھوٹھا سبھ بیوپار ۔4۔
جہاں دیکھو تہاں کپٹ ہے،
کہوں ن پئیو چین ۔
دغاباز سنسار تے،
گوشہ پکڑِ حسین ۔رہاؤ۔
من چاہے محبوب کو،
تن چاہے سکھ چین ۔1۔
دوئ راجے کی سیندھ میں
کیسے بنے حسین ۔2۔
جیتی جیتی دنیاں رام جی،
-
تیرے کولوں منگدی ۔رہاؤ۔
کونڈا دیئیں سوٹا دیئیں،
کوٹھی دیئیں بھنگ دی ۔
صافی دیئیں مرچاں دیئیں،
بے-منتی دیئیں رنگ دی ۔
پوست دیئیں باٹی دیئیں،
چاٹی دیئیں کھنڈ دی ۔
گیان دیئیں دھیان دیئیں،
مہما سادھو سنگ دی ۔
شاہ حسین فقیر سانئیں دا،
ایہہ دعائِ ملنگ دی ۔
جھمے جھم کھیلِ لے منجھ ویہڑے،
جپدیاں نوں ہرِ نیڑے ۔1۔رہاؤ۔
ویہڑے دے وچ ندیاں وگنِ،
بیڑے لکھ ہزار،
کیتی اس وچ ڈبدی ڈٹھی،
کیتی لنگھی پارِ ۔1۔
اس ویہڑے دے نوں دروازے،
دسویں کلف چڑھائی،
تسُ دروازے دی مہرمُ ناہیں،
جتُ سہُ آوہِ جائی ۔2۔
ویہڑے دے وچِ اعلیٰ سوہے،
آلے دے وچ طاقی،
طاقی دے وچِ سیج وچھاواں،
اپنے پیا سنگِ راتی ۔3۔
اس ویہڑے وچ مکناں ہاتھی،
سنگل نال کھہیڑے،
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
جاگدیاں کؤن چھیڑے ۔4۔
جندو مینڈڑیئے،
تیرا نلیاں دا وکھت وہانا ۔رہاؤ ۔
راتیں کتیں راتیں اٹیریں،
گوشے لائیو تانا ۔
اک جو تند اولاّ پے گیا،
صاحب مول ن بھانا ۔
چار دہاڑے گوئل واسا،
اٹھ چڑدا پچھوتانا ۔
چیری آئی ڈھلّ ن کرسی،
کی راجا کی رانا ۔
کسے نواں کسے پرانا،
کسے ادھورانا ۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
بن مسلت اٹھ جانا ۔
جنہاں کھڑی ن کیتی میری ڈولڑی،
انی ہو ماں دوس کہاراں نوں ۔رہاؤ۔
کولوں تینڈے واہی لڈِ لڈِ چلے،
تیں اجے ن بدھا بھاراں نوں ۔1۔
اک لڈِ چلے اک بنھ بیٹھے،
کؤن اٹھائ ساڈیاں بھاراں نوں ۔2۔
سر تے مؤت کھڑی پکارے،
من لوچے باغُ بہاراں نوں ۔3۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
کوئی مڑِ سمجھاوے ایہناں یاراں نوں ۔4۔
جس نگری ٹھاکر جسُ ناہیں،
سو کاکر کوکر بستی ہے ۔
اگر چندن کی سارُ ن جانے،
پاتھر سیتی گھستی ہے ۔
چھیلاں سیتی گھنگھٹ کاڈھے،
بیلاں سیتی ہستی ہے ۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
سوا سیر کی مستی ہے ۔
جتُ ولِ مینڈا متر پیارا،
اتھے ونجھ آکھیں مینڈی عاجزی وو ۔رہاؤ۔
جوگنِ ہوواں دھونہاں پانواں،
تیرے کارنِ میں مرِ جاواں،
تیں ملیاں میری تازگی وو ۔1۔
راتیں دردُ دہیں درماندی،
مرن اساڈا واجبی وو ۔2۔
لٹاں کھولِ گلے وچ پائیاں،
میں بیراگنِ آدی دی وو ۔3۔
جنگل بیلے پھراں ڈھنڈھیدی،
کوک ن سکاں ماری لاج دی وو ۔4۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
راتیں دہیں میں جاگدی وو ۔5۔
جوبن گیا تاں گھلیا،
ربا تیری مہر ن جاوے ۔
آیا ساونِ من پرچاون،
سئیاں کھیڈنِ ساویں ۔رہاؤ۔
نیں بھی ڈونگھی تلا پرانا،
مؤلا پار لنگھاوے ۔1۔
اکناں وٹیاں پونیاں،
اک سوت وناوے ۔2۔
اک کنتاں باجھ وچاریاں،
اکناں ڈھول کلاوے ۔3۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
جھوٹھے بنھدے نی دھاوے ۔4۔
کائی بات چلن دی توں کر ووئے،
اتے رہنا ناہیں ۔
ساڈھے ترے ہتھ ملکھ بندے دی،
گور نمانی گھر ووئے ۔رہاؤ۔
اچے مندر سنہری چھجے،
وچ رکھایا در ووئے ۔
جس مایہ دا مان کریندا،
سو دوتاں دا گھر ووئے ۔
لکھ لکھ پڑھنا مول ن گڑھنا،
بھے سائیں دا کر ووئے ۔
جاں آئی آگیا پربھ بلایا،
ہوئِ نمانا توں چل ووئے ۔
آگے صاحب لیکھا مانگے،
تاں توں بھی کچھ کر ووئے ۔
کہےَ حسین فقیر ربانا،
دنیاں چھوڈ ضرورت جانا،
مرن تے اگے مر ووئے ۔
کدی سمجھ میاں مرِ جانا ہی ۔
کوڑی سیج سویں دن راتیں،
کوڑا طول وہانا ہی ۔رہاؤ۔
ہڈاں دا قلبوت بنایا،
وچ رکھیا بھور ربانا ہی ۔1۔
چار دہاڑے گوئل واسا،
لد چلیو لبانا ہی ۔2۔
کہےَ حسین فقیر مؤلے دا،
سائیں دا راہِ نمانا ہی ۔3۔
کدی سمجھ ندانا،
گھرِ کتھے ای سمجھ ندانا ۔رہاؤ۔
آپِ کمینہ تیری عقل کمینی،
کؤن کہےَ توں دانا ۔1۔
انہیں راہیں جاندے ڈٹھڑے،
میر، ملک، سلطانہ ۔2۔
آپے مارے تے آپ جیوالے،
عزرائیل بہانہ ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
بن مسلتِ اٹھ جانا ۔4۔
کے باگے دی مولی حسین،
توں کے باگے دی مولی ۔رہاؤ۔
باغاں دے وچِ پھلِ اجائب،
توں بی اک گندھولی ۔1۔
اپنا آپِ پچھانے ناہیں،
اورا دیکھِ کیوں بھولی ۔2۔
عشقے دے دریاؤ کراہی،
منصور قبولی سولی ۔3۔
شاہ حسین پیا در اتے،
جے کرِ پوے قبولی ۔4۔
کؤن کسے نال رسے ۔رہاؤ۔
جہ ولّ ونجاں مؤت تتے ولّ،
جیون کوئی ن دسے ۔1۔
سر پرِ لدنا ایس جہانوں،
رہنا ناہیں قصے ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
مؤت وٹیندڑی رسے ۔3۔
کیڑھے دیسوں آئیؤں نیں کڑیئے،
تیں کیہا کیہا شور مچائیو کیوں ۔
اپنا سوت تیں آپُ ونجھایا،
دوسُ جلاہے نوں لائیو کیوں ۔رہاؤ۔
تیرے اگے اگے چرکھا،
پچھے پچھے پیہڑا،
کتنی ہیں حالُ بھلیرے کیوں ۔1۔
چھلڑیاں پنج پائِ پچھوٹے،
جائ بازار کھلوویں کیوں ۔2۔
نالِ صرافاں دے جھیڑا تیرا،
لیکھا دیندی توں روویں کیوں ۔3۔
سئیاں وچ کھڈندیئے کڑیئے،
سہُ منہُ بھلائیو کیوں ۔4۔
راہاں دے وچِ اؤکھی ہوسیں،
اتنا بھار اٹھائؤ کیوں ۔5۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
مرنا چتِ ن آئیو کیوں ۔6۔
کیا کرسی باب نمانی دے ۔
ن اساں کتیا ن اساں تمبیا،
کیہا بکھرا تانی دے ۔رہاؤ۔
جمدیاں تل روون لگے،
یاد پئیو نے دن گھانی دے ۔1۔
گور نمانی وچ پؤندیاں کہیاں،
ہو ہوائیں تیریاں اتھے رہیاں،
واسُ آیا وچ وانی دے ۔2۔
کہےَ حسین فقیر مؤلے دا،
آکھے سخن ہکانی دے ۔3۔
کیا کیتو ایتھے آئِ کے،
کیا کرسیں اتھے جائ کے ۔1۔رہاؤ۔
نہ تیں تمبن تمبیا،
نہ تیں پننجن پننجیا،
نہ لیتو سوت کتائ کے ۔1۔
نہ تیں چرکھا پھیریا،
نہ تیں سوتُ اٹیریا،
نہ لیتو تانی تنائ کے ۔2۔
نہ تیں ویل پنجایا،
نہ تیں پچھی پایا،
نہ لیتو داج رنگائ کے ۔3۔
شاہ حسین میں داج وہونیاں،
عملاں باجھہُ گلاں کوڑیاں،
نہ لیتو شہہ ریجھائِ کے ۔4۔
کت گن لگینگی سہُ نوں پیاری ۔رہاؤ۔
اندرِ تیرے کوڑا وتِ گیئو ہی،
مول ن دتؤ بہاری ۔1۔
کتنُ سکھ نی وللیئے کڑیئے،
چڑھیا لوڑیں کھاری ۔2۔
تندو ٹٹی اٹیرن بھنا،
چرخے دی کر کاری ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
عملاں باجھ خواری ۔4۔
کیوں گمان جندو نی،
آخر ماٹی سیوں رل جانا ۔
ماٹی سیوں رلِ جانا ہے تاں،
سرپر دنیاں جانا ۔رہاؤ۔
میر ملکُ پاتشاہُ شہزادے،
چوآ چندن لاندے ۔
خوشیاں وچ رہن متوالے،
ننگیں پیریں جاندے ۔1۔
لؤ بالی درگاہ صاحب دی،
کہی ن چلدا مانا ۔
آپو آپِ جباب پچھیسی،
کہےَ حسین فقیر نمانا ۔2۔
کوئی دم جینودیاں رشنائی،
میاں دی خبر ن کائی ۔رہاؤ۔
چہوں جنیاں رلِ ڈولی چائی،
ساہرڑے پہنچائی ۔
سسّ نناناں دیندیاں طعنے،
داج وہونی آئی ۔
قبر نمانی وچ وگن کہیاں،
بنھ چلائیاں ڈاڈھے دیاں وہیاں،
رہیاں ہول ہوائی ۔
کہےَ حسین فقیر ربانا،
دنیاں چھوڈ ضرورت جانا،
ربّ ڈاہڈھے قلم وگائی ۔
کوئی دم مان لے رنگ رلیاں،
دھن جوبن دا مان ن کریئے،
بہت سیانیاں چھلیاں ۔رہاؤ۔
جنہاں نال بالپن کھیڈیا،
سے سئیاں اٹھ چلیاں ۔1۔
بابل اتن چھڈّ چھڈّ گئیاں،
ساہرڑے گھر چلیاں ۔2۔
ایہہ گلیاں بھی سپنا تھیسن،
بابل والیاں گلیاں ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
کر لے گالیں بھلیاں ۔4۔
کڑے جاندیئے نی تیرا جوبن کوڑا،
پھیر ن ہوسیا رنگلا چوڑا ۔رہاؤ۔
وتِ ن ہوسیا اہل جوانی،
ہسّ لے کھیڈ لے نال دل جانی،
موہِ تے پؤسیا خاک دا دھوڑا ۔1۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
جو تھیسی ربّ ڈاڈھے دا بھانا،
چلنا ہی تاں بنّ لے موڑھا ۔2۔
لٹکدی لٹکدی نیں مائی،
ہرِ بولو رامُ لٹکدی ساہرے چلی ۔
سسُ نناناں دیونِ طعنے،
پھردی ہیں گھنگھٹ کھلھی ۔
بھولڑی مائع کسیدڑے پایا،
میں کڈھِ ن جاندی جھلی ۔
بابلُ دے گھرِ کجھ ن وٹیا،
تے کجھِ ن کھٹیا،
میرے ہتھِ نیں اٹیرن چھلی ۔رہاؤ۔
نال جنہاں دے اتنِ بہندی،
ویکھدی سندی وارتا کہندی ،
ہنِ پکڑِ تناہاں گھلی ۔1۔
ڈاڈھے دے پیادڑے نیں آئے،
آنِ کے ہتھِ اوہناں تکڑے نیں پائے،
میرا چارہ کجھ ن چلی ۔2۔
لٹکدی لٹکدی میں سیجِ تے نیں آئی،
چھوڈِ چلے مینوں سکڑے نیں بھائی،
پھلّ پان بیڑا مینوں اہل دکھلائی،
میں سیج اکلڑی ملی ۔3۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
جو تھیسی ربُ ڈاڈھے دا بھانا،
میں آئی ہاں الّ وللی ۔4۔
لکھی لوہ قلم دی قادر،
نیں مائی، موڑُ جے سکنی ہیں موڑ ۔رہاؤ۔
ڈولی پائِ لے چلے کھیڑے،
نہ میں تھے عذر نہ زورُ ۔
رانجھن سانوں کنڈیاں پائیاں،
دل وچ لگیاں زورُ ۔1۔
مچھی وانگوں پئی تڑپھاں،
قادر دے ہتھِ ڈور ۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
کھیڑیاں دا کوڑا شورُ ۔2۔
مائیں نیں میں بھئی دوانی،
دیکھ جگت مے شورُ ۔
اکنا ڈولی اکنا گھوڑی،
اکُ سوے اکُ گور ۔1۔رہاؤ۔
ننگیں پیریں جاندڑے ڈٹھڑے،
جن کے لاکھ کروڑ ۔1۔
اکُ شاہُ اک دالدری،
اک سادھو اک چور ۔2۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
بھلے اساتھوں ڈھورُ ۔3۔
مائیں نیں میں کینوں آکھاں،
دردُ وچھوڑے دا حالِ ۔1۔رہاؤ۔
دھوآں دھکھے میرے مرشدِ والا،
جاں پھولاں تاں لال ۔1۔
سولاں مار دوانی کیتی،
برہں پیا ساڈے خیال ۔2۔
دکھاں دی روٹی سولاں دا سالنُ،
آہیں دا بالنُ بالِ ۔3۔
جنگلِ بیلے پھراں ڈھونڈھیندی،
اجے ن پائیو لال ۔4۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
شہہ ملے تاں تھیواں نہالِ ۔5۔
ماہی ماہی کوکدی،
میں آپے رانجھن ہوئی ۔1۔رہاؤ۔
رانجھنُ رانجھنُ مینوں سبھ کوئی آکھو،
ہیر ن آکھو کوئی ۔1۔
جسُ شہہ نوں میں ڈھونڈھدی وتاں،
ڈھونڈھ لدھا شہہ سوئی ۔2۔
کہےَ حسین سادھاں دے ملیا،
نکل بھول گئیوئی ۔3۔
میں بھی جھوک رانجھن دی جانا،
نالِ میرے کوئی چلے ۔رہاؤ۔
پیریاں پؤندی منتاں کردی،
جانا تاں پیا اکلے ۔1۔
نیں بھی ڈونگھی تلھا پرانا،
شیہاں تاں پتن ملے ۔2۔
جے کوئی خبر متراں دی لیاوے،
میں ہتھِ دے دینیاں چھلے ۔3۔
راتیں درد دہیں درماندی،
گھاؤ متراں دے الے ۔4۔
رانجھا یار طبیب سنیندا،
میں تن درد اولے ۔5۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
سائیں سنیہڑے گھلے ۔6۔
مینڈے سجنا وے مؤلے نال بنی،
دنیاں والے نوں دنیاں دا مانا،
ننگاں نوں ننگ منی ۔1۔رہاؤ۔
ن اسیں ننگ ن دنیاں والے،
ہسدی جنی کھنی ۔1۔
دنیاں چھوڈِ فقیر تھیاسے،
جاگی پریم کنی ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
جانے آپ دھنی ۔3۔
مینڈی دل رانجھن راون منگے ۔1۔رہاؤ۔
جنگل بیلے پھراں ڈھونڈھیندی،
رانجھن میرے سنگے ۔1۔
میہیں آئیاں،
میرا ڈھول ن آیا،
حیراں کوکے وچ جھنگے ۔2۔
راتیں دہیں پھراں وچِ جھل دے،
پڑنِ بمبولاں دے کنڈے ۔3۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
رانجھن ملے کتے ڈھنگے ۔4۔
مینڈی دل تینڈے نال لگی ۔
توڑی نہیں تٹدی چھوڑی نہیں چھٹدی،
قلم ربانی وگی ۔رہاؤ۔
سائیں دے خزانے کھلے،
اسیں بھی جھولڑی اڈی ۔1۔
کچر کو بالیں میں عقل دا دیوا،
برہُ اندھیرڑی وگی ۔2۔
کوئی میری کوئی دولی،
شاہ حسین پھڈی ۔3۔
مینہڈی جان جو رنگے سو رنگے ۔رہاؤ۔
مستکِ جنہاں دے پئی فقیری،
بھاگ تناں دے چنگے ۔1۔
سرتِ دی سوئی پریم دے دھاگے،
پینودُ لگے ستّ سنگے ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
تخت ن ملدے منگے ۔3۔
مینوں امبڑِ جو آکھدی کتِ نی،
مینوں بھولی جو آکھدی کتِ نی ۔رہاؤ۔
میں نجِ کتنِ نوں سکھیاں،
مینوں لگیاں سانگاں تکھیاں،
میں پچھی نوں ماراں لتِ نی ۔1۔
ہنجھو روندا سبھ کوئی،
عاشق روندے رتِ نی ۔2۔
کہےَ شاہ حسین سنائِ کے،
اتھے پھیرِ ن آونا وتِ نی ۔3۔
من اٹکیا بے-پرواہِ نالِ ۔
اس دین دنی دے شاہِ نالِ ۔1۔رہاؤ۔
قاضی ملاں متی دیندے،
کھرے سیانے راہِ دسیندے،
عشقَ کی لگے راہِ نال ۔1۔
ندیوں پار رانجھن دا ٹھانا،
کیتا کؤل ضروری جانا،
منتاں کراں ملاہِ نال ۔2۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
دنیاں چھوڈِ آخر مر جانا،
اوڑکِ کم الاہِ نال ۔3۔
مندی ہاں کہ چنگی ہاں،
بھی صاحب تیری بندی ہاں ۔رہاؤ۔
گہلا لوکُ جانے دیوانی،
میں رنگ صاحب دے رنگی ہاں ۔1۔
ساجنُ میرا اکھیں وچِ وسدا،
میں گلیئیں پھراں نشنگی ہاں ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
میں ور چنگے نال منگی ہاں ۔3۔
من وارنے تؤ پر جانودا ۔رہاؤ۔
گھول گھمائی صدقے کیتی،
سانوں جے کوئی ملے وو گرانو دا ۔1۔
جےَ گھرِ آئِ وسیا میرا پیارا،
اوتھے دوجا نہیں سمانودا ۔2۔
سبھ جگ ڈھونڈھِ بہتیرا مینوں،
تدھ بنُ ہور ن بھانودا ۔3۔
کہےَ حسین پیا درِ تیرے،
سائیں طالب تیرڑے نانوَ دا ۔4۔
متیں دینی ہاں بالِ ایانے نوں ۔رہاؤ۔
پنجاں ندیاں دے منہُ آئیو،
کیہا دوسُ مہانے نوں ۔1۔
دارو لایا لگدا ناہیں،
پچھنی ہاں وید سیانے نوں ۔2۔
سیاہی گئی سفیدی آئیا،
کی روندا وکھتِ وہانے نوں ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
کی جھرناں ہیں ربّ دے بھانے نوں ۔4۔
محبوباں فقیراں دا
سانئیں نگہوان،
ظاہر باطن اک کرِ جاننِ،
سبھ مشکل تھیا اسان ۔1۔رہاؤ۔
شادی غمی ن دل تے آننِ،
سدا رہن مستان ۔1۔
کہےَ حسین تھر سچے سیئی،
ہور فانی کل جہان ۔2۔
میرے صاحبہ میں تیری ہو مکی آں ۔رہاؤ ۔
منہُ نہ وساریں توں مینوں میرے صاحبہ،
ہرِ گلوں میں چکی آں ۔1۔
اؤگنیاری نوں کو گنُ ناہیں،
بخسِ کریں تاں میں چھٹی آں ۔2۔
جیوں بھاوے تؤں راکھ پیاریا،
داون تیرے میں لکی آں ۔3۔
جے توں نظر مہر دی پاویں،
چڑھِ چؤبارے میں ستی آں ۔4۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
در تیرے دی میں کتی آں ۔5۔
میاں گل سنی نہ جاندی سچی ۔
سچی گلِ سنیوے کیونکرِ
کچی ہڈاں وچِ رچی ۔1۔رہاؤ۔
سچی گلِ سنی تناہاں،
چنگ جنہاں تنِ مچی ۔
پڑدا پاڑ ڈٹھونے پریتم،
دوت موئے سبھ پچی ۔1۔
زہری ناگ پھرنِ وچ گلیئیں،
جیہڑی سہُ لڑِ لگی سو بچی ۔
کہےَ حسین سہاگنِ سائی،
جو گل تھیں واندی نچی ۔2۔
متراں دی مجمانی کارن،
دل دا لوہو چھانیدا ۔رہاؤ۔
کاڈھ کلیجہ کیتا بیرے،
سو بھی ناہیں لایق تیرے،
ہور توفیق نہیں کچھ میرے،
اک کٹورا پانی دا ۔1۔
سیج ستی نینیں نیند ن آوے،
ظالم برہوں آن ستاوے،
لکھاں کتاب بھیجاں در تیرے،
دل دا حرف پچھانیدا ۔2۔
راتیں درد دہیں درماتی،
ہن نیناں دی لائیا کاتی،
کدیں تے مڑ کے پاوہُ جھاتی،
دیکھو حالَ نمانی دا ۔3۔
جیوں بھاوے تؤں کرے پیارا،
ایہناں لگاں دا پنتھ نیارا،
راتیں دہے دھیان تہارا،
جیوں بھاوے تؤں تاریدا ۔4۔
تیرے کارن میں پھراں آزادی،
جنگل ڈھونڈیا میں پیر پیادی،
رو رو نین کرن پھریادی،
کیہا دوش نمانی دا ۔5۔
دکھاں سولاں رل کیتا ایکا،
ن کوئی سہرا ن کوئی پیکا،
آس رہی ہن تیری ایکا،
پلہ پکڑ ایانی دا ۔6۔
کہےَ حسین فقیر قراری،
دردونداں دی ریت نیاری،
ایہا ویدن میں تن بھاری،
اگے سچ پچھانیدا ۔7۔
متراں دی مجمانیں خاطر،
دل دا لہو چھانیدا ۔1۔رہاؤ۔
کڈھِ کلیجہ کیتم بیرے،
سو بھی لایق ناہیں تیرے،
ہور تؤفیکُ نہیں کچھ میرے،
پیؤُ کٹورا پانی دا ۔1۔
متراں لکھ کتابت بھیجی،
لگا بان پھراں تڑپھیندی،
تن وچِ طاقت رہی ن مولے،
رو رو حرف پچھانیدا ۔2۔
تن من اپنا پرزے کیتا،
تینوں مہر ن آئیا میتا،
اسانوں ہور عذر ن کوئی،
چارہ کیا نمانی دا ۔3۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
تے باجھہُ کوئی ہور ن جانا،
توں ہی دانا توں ہی بینا،
تونہیں تانِ نتانی دا ۔4۔
مشکل گھاٹ فقیری دا وو،
پائِ کٹھالی درمتِ گالی،
کرم جگائ شریری دا وو ۔رہاؤ۔
چھوڈِ تکبری پکڑِ حلیمی،
راہِ پکڑو شیریں دا وو ۔1۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
دفتر پاڑو میری دا وو ۔2۔
نال سجن دے رہیئے ۔
جھڑکاں جھمباں تے تقصیراں،
سو بھی سر تے سہیئے ۔
جے سر کٹّ لین دھڑ نالوں،
تاں بھی آہ ن کہیئے ۔
چندن رکھ لگا وچ ویہڑے،
زور دھنانے کھہیئے ۔
مرن مول تے جیون لاہا،
دلگیری کیوں رہیئے ۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
ربّ دا دتا سہیئے ۔
نی اسیں آؤ کھڈاہاں لڈی ۔رہاؤ۔
نؤ تارُ ڈورُ گڈی دی،
اسیں لے کر ہاں اڈی ۔1۔
ساجن دے ہتھ ڈور اساڈی،
میں ساجن دی گڈی ۔2۔
اسُ ویلے نوں پچھوتاسیں،
جائ پؤسیں وچ کھڈی ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
سبھ دنیاں جاندی بڈی ۔4۔
نیں گیڑِ گڑندیئے،
گڑیدا گڑدا گما ۔رہاؤ۔
پنجاں نوں کیوں جھردا بھنؤدو،
اکسے پائیاں دھما ۔
جو پھل میٹھے چن چنِ کھادھیو،
آہیؤ کؤڑا تما ۔1۔
اؤکھی گھاٹی بکھڑا پینڈا،
راہِ فقیراں دا لما ۔
ساری امرِ وننجائیا اینوے،
کرِ کرِ کوڑے کماں ۔2۔
جسُ دھنُ توں غرب کرینیں،
سو نالِ ن چلسن دماں ۔
لخاں تے کروڑاں والے،
سے پؤسن وسِ جماں 3۔
آؤندیاں تھوں سدِ بلہاری،
جاؤندیاں تھوں گھماں ۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
پیر ساہاں دے چماں ۔4۔
نی مائی سانوں کھیڈنُ دیئ،
میرا وتِ کھیڈنِ کؤن عاصی ۔رہاؤ۔
اکُ کیڑی بیا درس بھلیرا،
تھر ہرِ کمپے کوئی ایہہ جیا میرا،
سہُ گنونتا بیا روپ چنگیرا،
انگِ لاوے کہ مول ن لاسی ۔1۔
ایہہ جگ جھوٹھا دنیاں فانی،
ایویں گئی میری اہل جوانی،
گفلتِ نالِ میری عمر وہانی،
جو لکھیا سوئی ہوسی ۔2۔
شاہ حسین فقیر ربانا،
سو ہوسی جو ربّ دا بھانا،
اوڑک اتھوں اتھے جانا،
اس ویلے نوں پچھوتاسی ۔3۔
نیں مائی، مینوں کھیڑیاں دی
گلِ ن آکھِ ۔رہاؤ۔
رانجھن مینہڈا میں رانجھن دی،
کھیڑیاں نوں کوڑی جھاکُ ۔1۔
لوکُ جانے ہیر کملی ہوئی،
ہیرے دا ور چاکُ ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
جاندا مؤلا آپُ ۔3۔
نمانیاں دی ربا ربا ہوئی ۔1۔رہاؤ۔
بھٹھ پئی تیری چٹی چادر،
چنگی فقیراں دی لوئی ۔1۔
درگاہِ وچ سہاگن سوئی،
جو جو کھلِ کھلِ نچّ کھلوئی ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
تاں درِ لہسیں ڈھوئی ۔3۔
نی سئیؤ اسیں نیناں دے آکھے لگے ۔
جنہاں پاک نگاہاں ہوئیاں،
سے کہیں ن جاندے ٹھگے ۔رہاؤ ۔
کالے پٹ ن چڑھے سفیدی،
کاگُ ن تھیندے بگے ۔1۔
شاہ حسین شہادت پائن،
جو مرن متراں دے اگے ۔2۔
نی سئیؤ مینوں ڈھول ملے تاں جاپے ۔
برہُ بلائِ گھتی تن اندر،
میں آپے ہوئی آپے ۔رہاؤ ۔
بالپنا میں کھیل گوایا،
جوبن مان بیاپے ۔
سہُ راون دی ریت ن جانی،
اس سننجے ترناپے ۔1۔
عشقَ وچھوڑے دی بالی ڈھاڈھی،
ہر دم مینوں تاپے ۔
ہکس کہیں نال داد ن دتی،
اک سننجے ترناپے ۔2۔
سکن دور ن تھیوے دل توں،
ویکھن نوں من تاپے ۔
کہےَ حسین سوہاگنِ سائی،
جاں سہُ آپ سننجاپے ۔3۔
نی تینوں ربّ ن بھلی،
دعائِ فقیراں دی ایہا ۔
ربّ ن بھلی ہور سبھ بھلی،
ربّ ن بھلنِ جیہا ۔رہاؤ۔
آیاں کڑماں نوں کٹیں ملیدا،
فقراں نوں ٹکر بیہا ۔1۔
سوئنا رپا سبھ چھل ویسی،
عشقَ ن لگدا لیہا ۔2۔
ہورناں نال ہسندی کھڈندی،
تینوں سہُ نال گھنگھٹِ کیہا ۔3۔
چارے نین گڈا وڈ ہوئِ،
وچ وچولا کیہا ۔4۔
عشقَ چؤبارے پائیؤ جھاتی،
ہن تینوں غم کیہا ۔5۔
آئیے دی سہں بابلے دی سہں،
گل چنگیرڑی ایہا ۔6۔
جس جوبن دا توں مان کریندی،
سو جلِ بلِ تھیسی کھیہا ۔7۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
مرنا تاں مانا کیہا ۔8۔
اوتھے ہور ن کائ قبول میاں،
گلِ نینہُ دی ۔1۔رہاؤ۔
اک لائِ ببھوت بہن لائِ تاڑی،
اک ننگے پھردے وچ اجاڑیں،
کوئی درد ن چھاتی تینہ دی ۔1۔
اک راتیں جاگن ذکر کریندے،
اک سردے فردے بھکھ مریندے،
جائ نہیں اتھے کینہ دی ۔2۔
اک پڑھدے نی حرف قراناں،
اک مصلے کردے نال زباناں،
ایہہ گلِ ن ہاسی ہینہ دی ۔3۔
کامل دے دروازے جاویں،
خیرُ نیہں دا منگِ لیاویں،
تاں خبر پوی تس تھینہ دی ۔4۔
کہےَ حسین فقیر گدائی،
لکھاں دی گلِ ایہا آہی،
تلبُ نیہیں نوں نینہ دی ۔5۔
پاندھیا وو گنڈھ سننجڑی،
چھڈِ کے ن سؤں ۔1۔رہاؤ۔
پنڈ سبھوئی چوریں بھریا،
چھٹے چیر ن چنڑی ۔1۔
دھر جھگڑیندیاں لازم تھیسیں،
پھر کرِ سمجھ اتھنڑی ۔2۔
سبھنیں چھیریں پانی وہندا،
اج کلھ بھجے تیری کنڑی ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
تیری وہندی عمر وہونڑی ۔4۔
پاوینگا دیدارُ صاحبُ دا،
فقیرا ہور بھی نیواں ہوئِ ۔1۔رہاؤ۔
ٹوپی میلی سابنُ تھوڑا،
بہہ کنارے دھوئ ۔1۔
مینی ڈھگی نام سانئیں دا،
اندرِ بہہ کرِ چوئ ۔2۔
اچھل ندیاں تارو ہوئیاں،
میں کنڈھے رہی کھلوئ ۔4۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
ہونی ہوئِ سو ہوئِ ۔5۔
پیارے بن راتیں ہوئیاں وڈیاں ۔
رانجھا جوغی میں جگیانی،
کملی کرِ کرِ سڈیاں ۔رہاؤ۔
ماس جھرے جھرِ پنجرُ ہویا،
کرکن لگیاں ہڈیاں ۔1۔
میں ایانی نیہں کی جانا،
برہُ تناواں گڈیاں ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
داونُ تیرے میں لگیاں ۔3۔
پیارے لال کیا بھرواسا دم دا ۔رہاؤ۔
اڈیا بھور تھیا پردیسی
اگے راہ اگمّ دا ۔
کوڑی دنیاں کوڑ پسارا
جیوں موتی شبنم دا ۔1۔
جنہاں میرا سہُ ریجھایا
تنھاں نہیں بھؤ جم دا ۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
چھڈّ سریر بھسم دا ۔2۔
پوتھی کھولھِ دکھا بھائی بامنا،
پیارا کد وو ملسی سامنا ۔1۔رہاؤ۔
بن کاہے بیلا سبھ پھلیا،
درد ماہی دا درِ درِ ہلیا،
جھکِ رہیاں نی عشقَ پلامنا ۔1۔
دیکھو کیڈے میں پیڑے پاڑدی،
میں لنگھدی تے ناگ لتاڑدی ۔
ستیاں شیہاں نوں نت الانگھنا ۔2۔
میری جند اتے ولِ ہو رہی،
مینوں روگ نہ ہندا کو صحیح،
نتِ اٹھ بیلے ولِ ترانگھنا ۔3۔
نت شاہ حسین پکاردا،
سانئیں طلب تیرے دربار دا،
اکُ ٹک اساں ولِ جھاکنا ۔4۔
راتیں سویں دہیں پھردی توں وتے،
تیرا کھیڈنِ نال بپار، جندو،
کدی اٹھ رام رام سمار، جندو ۔رہاؤ۔
ساہرڑے گھر البت جانا،
پیئیڑے دن چار، جندو ۔1۔
اجِ تیرے مکلاؤُ آئِ،
رہیئے ن کوئِ بچار، جندو ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
آون ایہی وار، جندو ۔3۔
ربا میرے اؤگن چتِ ن دھریں ۔رہاؤ۔
اؤگنیاری نوں کو گن ناہیں،
لوں لوں عیب بھری ۔1۔
جیوں بھاوے تؤں راکھ پیاریا،
میں تیرے دوارے پری ۔2۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
عدلوں فجلُ کریں ۔3۔
ربا میرے گوڈے دے ہیٹھ پروٹڑا،
میں کتنی ہاں چائیں چائیں ۔رہاؤ۔
تن طنبور رگاں دیاں تاراں،
میں جپنی ہاں سانئیں سانئیں ۔1۔
دل میرے وچِ ایہو گزری،
میں سچے سوں نیہں لائیں ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
میری لگڑی توڑُ نباہیں ۔3۔
ربا میرے حالَ دا مہرمُ توں ۔رہاؤ۔
اندرِ توں ہیں باہر توں ہیں،
رومِ رومِ وچِ توں ۔1۔
توں ہیں توں ہیں بانا،
سبھ کچھ میرا توں ۔2۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
میں ناہیں سبھ توں ۔3۔
ربا وے میں نلی چھپائی،
توں بکھسنِ ہارا سانئیں ۔رہاؤ۔
ہتھیں میرے مندری،
میں کم کیوں کرِ کریں ۔
پیریں میرے لال جتی،
میں تانا کیوں کرِ تنی،
چلھے پچھے پنج کسورے،
مالُ کیوں کرِ بھریں ۔1۔
اندرِ بولنِ مرغیاں،
تے باہر بولنِ مورُ ۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
تانی نوں لے گئے چورُ، جورا جورُ ۔2۔
رہیئے وو نال سجن دے، رہیئے وو ۔رہاؤ۔
لکھ لکھ بدیاں تے سؤ طعنے،
سبھو سر تے سہیئے وو ۔1۔
توڑے سر وننجے دھڑ نالوں،
تاں بھی حالَ ن کہیئے وو ۔2۔
سخن جنہاں دا ہووے دارو،
حالَ اتھائیں کہیئے وو ۔3۔
چندن رخ لگا وچ ویہڑے،
زور دھنانے کھہیئے وو ۔4۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
جیوندیاں مر رہیئے وو ۔5۔
روندا مول ن سوندا ہی ۔
جس تن درداں دی آہ،
سوئی تن روندا ہی ۔
کنیاری دی سیجے اپر،
سکھیا کوئی ن سوندا ہی ۔
چارے پلے میرے چکڑ بڈے،
کیہڑا مل مل دھوندا ہی ۔
درداں دا دارو تیرے اندر وسدا،
کوئی سنت طبیب ملوندا ہی ۔
کہےَ حسین فقیر ربانا،
جو لکھیا سوئی ہوندا ہی ۔
ساجن رٹھڑا جاندا وے،
میں بھلیاں وے لوکا ۔
ساجن مینڈا وے،
میں ساجنِ دی،
ساجن کارن میں جلیاں وے لوکا ۔1۔رہاؤ۔
جے کوئی ساجن آنِ ملاوے،
بندی تس دی انملیاں وے لوکا ۔1۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
سانئیں ملے تاں میں پھلیاں وے لوکا ۔2۔
ساجن تمرے روسڑے،
موہُ آدرُ کرے ن کوئِ ۔
درِ درِ کرنِ سہیلیاں،
میں تر تر تاکؤ توہِ ۔1۔رہاؤ۔
سالو سہج ہنڈھائ لے نیں،
توں سالو سہج ہنڈھائ لے نیں ۔رہاؤ۔
سالو میرا قیمتی،
کوئی دیکھن آئیاں تریمتیں،
گئیں سبھ سلاہِ ۔1۔
سالو پایا ٹنننے،
گوانڈھن آئی منگنے،
دتا کہی ن جاہِ ۔2۔
سالو دھر کشمیر دا،
کوئی آیا برفاں چیردا،
جانا کر کے راہِ ۔3۔
سالو دھر گجرات دا ،
کوئی میں بھؤ پہلی رات دا،
کتے ڈھنگ بہائِ ۔4۔
سالو دھر ملتان دا،
کوئی ربّ دلاں دیاں جاندا،
ستی سہُ گل لائِ ۔5۔
سالو میرا آل دا،
کوئی مہرمُ ناہیں حالَ دا،
کس پے آکھاں جائ ۔6۔
سالو بھوچھن جوڑیا،
کوئی تھیسی ربّ دا لوڑیا،
ہور ن کیتا جائ ۔7۔
سبھے سالو والیاں،
کوئی اک برکھ دیاں ڈالیاں،
تیرے طول ن کائ ۔8۔
سالو دا رنگ جاونا،
کوئی پھیر نہ اس جگّ آونا،
چلے گھم گھمائ ۔9۔
سالو میرا انیدا،
کوئی شامُ بندرابن سنیدا،
جانا بکھڑے راہِ ۔10۔
کہےَ حسین گدائیا،
کوئی رات جنگل وچ آئیا،
ربّ ڈاڈھا بیپرواہِ ۔11۔
سبھ سکھیاں گنونتیاں،
وے میں اوگنیاری ۔رہاؤ۔
بھے صاحب دے پربت ڈردے،
وے میں کون وچاری ۔1۔
جس گل نوں سہُ بھجیا ای وو،
سو میں بات بساری ۔2۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
چھٹا جے مہر کرے ستاری ۔3۔
سبھ ول چھڈ کے توں اکو ول ہوئِ ۔
ول ول دے وچ کئی ول پیندے،
اک دن دیسیں روئِ ۔رہاؤ۔
اوکھی گھاٹی بکھڑا پینڈا،
ہن ہی سمجھِ کھلوئ ۔
چھوڑِ تکبر پکڑ حلیمی،
پوی تڈاہیں سوئِ ۔
کڑکن کپڑ سہُ دریاواں،
تھیؤ مہانا بیڑی ڈھوئ ۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
جو ہونی سو ہوئِ ۔
سادھاں دی میں گولی ہوساں،
گولیاں دے کرم کریساں ۔
چؤنکا پھیریں میں دیئیں بہاری،
جوٹھے باسن دھوساں ۔رہاؤ۔
پپل پتِ چنیندی وتا،
لوک جانے دیوانی ۔
گہلا لوک ن حالَ دا مہرمُ،
مینوں برہں لگائی کانیں ۔1۔
لوکاں سنیا دیساں سنیا،
ہیر بیراگنِ ہوئی ۔
اکُ سنیندا لکھ سنے،
میرا کہاں کریگا کوئی ۔2۔
ساول دی میں باندی بردی،
ساول مینہڈا سانئیں ۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
سانئیں سکدی نوں درسُ دکھائیں ۔3۔
صدقے میں وننجا اوہناں راہاں توں،
جنِ راہیں سو سہُ آیا ہی ۔1۔رہاؤ۔
پچھی سٹ ستاں بھرڑاندی،
کتنِ توں چتِ چایا ہی ۔1۔
دلِ وچِ چنگ اٹھی ہیرے دی،
رانجھن تختِ ہزاریوں پایا ہی ۔2۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
مؤلے دوستِ ملایا ہی ۔3۔
سانئیں بیپرواہِ مینڈی،
لاج تو پرِ آئی،
چہوں جنیاں میری ڈولی چکی،
ساہرڑے پہنچائی ۔1۔رہاؤ۔
تندُ تٹی اٹیرنُ بھنا،
تکلڑے ول پایا،
بھؤندیاں جھؤندیاں چھلی کتی،
کاگُ پیا لے جایا ۔1۔
راتِ اندھیری گلیئیں چکڑُ،
ملیا یار سپاہی،
کہےَ حسین فقیر نمانا،
ایہہ گلّ سجھدی آہی ۔2۔
سائیں جناندڑے ولّ،
تناں نوں غم کیندا، وے لوکا ۔رہاؤ۔
سیئی بھلیاں جو ربُ ولّ آئیاں،
جنہاں نوں عشقَ چروکا، وے لوکا ۔1۔
عشقے دی سر کھاری چائیا،
در در دینیاں ہوکا، وے لوکا ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
لدھا ہی پریم جھروکھا، وے لوکا ۔3۔
سائیں جناندڑے ولّ،
تناں نوں غم کیندا، وے لوکا،
ہو میں واری غم کیندا، وے لوکا ۔4۔
سائیں سائیں کریندیاں ماں پیو ہڑیندیاں،
کوئی نیہڑا لائیو ۔
ول گھرِ وننجن کیہا وے ماہیا ۔رہاؤ۔
ہیرے نوں عشقَ چروکا آہا،
جاں آہی ددھِ واتی ۔
وچِ پنگھوڑے دے پئی تڑپھے،
ویدن رتی ن جاتی ۔
برہُ قصائی تن انتر وڑیا،
گھنّ کہاوی کاتی ۔
سیاں ورھیاں دی جہمتِ جاوے،
جے رانجھن پاوے جھاتی ۔1۔
چھلت پڑی تن رانجھن والی،
مہرم ہوئِ سوئی پٹے ۔
لکھ لکھ سوئیاں تے لکھ نہیرنُ،
لکھ زمبوراں دے تٹے ۔
لکھ لکھ ملاں تے لکھ قاضی،
لکھ علم پڑِ پڑِ ہٹے ۔
جے ٹک رانجھن درس دکھاوے،
تاں ہیر عذابوں چھٹے ۔2۔
شاہ حسین فقیر سناوے،
رانجھے باجھوں برہں ستاوے،
جے ملساں تاں سانت آوے ۔3۔
سائیں توں میں واریاں وو،
واریاں وو، وار ڈاریاں وو ۔
چپّ کراں تاں دیونِ طعنے،
جاں بولاں تاں ماریاں وو ۔رہاؤ۔
اکنا کھنی نوں ترساویں،
اک ونڈِ ونڈِ دیندے نے ساریاں وو ۔1۔
اکنا ڈھولِ کلاوے نی سئیؤ،
اک کنتاں دے باجھ بچاریاں وو ۔2۔
اؤگنیاری نوں کو گنِ ناہیں،
نتِ اٹھِ کردی زاریاں وو ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
فضل کریں تاں تاریاں وو ۔4۔
سئیؤ میرا ماہی تاں آنِ ملاوو،
کاہلِ ہوئیاں گھنی ۔1۔رہاؤ۔
بابل کولوں داج نہ منگدی،
ماؤں ن منگدی مالوں ۔
اکو رانجھنِ پلِ پلِ منگدی،
چھٹے ہیر جنجالوں ۔1۔
روندی پکڑ بیٹھائی کھارے،
زوری دتیؤ لاواں ۔
کھونی کھیڑے دے گلِ بدھی،
کوکاں تے کرلاواں ۔2۔
کرنگ صبر رانجھن دی سیوا،
ہیر سپنے ملِ ملِ آوے 3۔
راتیں بھی کالیں تے میہیں بھی کالیاں،
چریا لوڑنِ بیلے ۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
وچھڑیاں ربّ میلے 4۔
سجن بن راتیں ہوئیاں وڈیاں ۔
ماس جھڑے جھڑ پنجر ہویا،
کن کن ہوئیاں ہڈیاں ۔
عشقَ چھپایا چھپدا ناہیں،
برہوں تناواں گڈیاں ۔
رانجھا جوگی میں جگیانی،
کملی کر کر سدیاں ۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
دامن تیرے لگیاں ۔
سجن دے گل بانہہ اساڈی،
کیوں کر آکھاں چھڈّ وے اڑیا ۔
پوستیاں دے پوست وانگوں،
عمل پیا اساڈے ہڈّ وے اڑیا ۔
رام نام دے سمرن باجھوں،
جیون دا کی حج وے اڑیا ۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
صاحب دے لڑ لگّ وے اڑیا ۔
سجن دے ہتھِ بانہہ اساڈی،
کیوں کرِ آکھاں چھڈِ وے اڑیا ۔رہاؤ۔
رات اندھیری بدل کنیاں،
باجھ وکیلاں مشکل بنیاں،
ڈاڈھے کیتا سڈِ وے اڑیا ۔1۔
عشقَ محبت سیئی جاننِ،
پئی جناں دے ہڈّ وے اڑیا ۔2۔
کلرِ کھٹّ ن کھوہڑی،
چینا ریتِ نہ گڈِ وے اڑیا ۔3۔
نتِ بھرینا ایں چھٹیاں،
اک دن جاسیں چھڈِ وے اڑیا ۔4۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
نین نیناں نالِ گڈِ وے اڑیا ۔5۔
سجنا، اسیں موریؤں لنگھ پیاسے ۔
بھلا ہویا گڑ مکھیاں کھادھا،
اسیں بھن بھناٹوں چھٹیاسے ۔رہاؤ۔
ڈھنڈ پرانی کتیاں لکی،
اسیں سرور ماہِ دھوتیاسے ۔1۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
اسیں ٹپن ٹپّ نکلیاسے ۔2۔
سجنا بولن دی جائ ناہیں ۔
اندر باہر اکا سانئیں،
کس نوں آکھ سنائیں ۔
اکو دلبر سبھ گھٹِ رویا،
دوجا نہیں کدائیں ۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
ستگور توں بلِ جائیں ۔
سمجھ ندانڑیئے، تیرا ویندا وکھت وہاندا ۔رہاؤ۔
اہِ دنیاں دوہِ چارِ دہاڑے،
دیکھدیاں لد جاندا ۔1۔
دؤلتِ دنیاں مالُ کھزینا،
سنگ ن کوئی لے جاندا ۔2۔
مات پتا بھائی ست بنتا،
نالِ ن کوئی جاندا ۔3۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
باقی نام سائیں دا رہندا ۔4۔
سارا جگِ جاندا،
سائیں تیرے ملن دی آس وو ۔
میرے منُ مرادِ ایہو سائیاں،
سدا رہاں تیرے پاسِ وو ۔رہاؤ۔
درشن دیہُ دئیا کرِ مو کؤں،
سمراں میں ساس گراس وو ۔1۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
توں صاحب میں داس وو ۔2۔
سن تو نیں کال مریندا ای،
ہرِ بھجِ لے گاہک ویندا ای ۔رہاؤ۔
ڈونگھے جل وچِ مچھلی وسدی،
بھے صاحب دا من نہیں رکھدی،
اس مچھلی نوں جال ڈھونڈھیندا ای ۔1۔
میر ملکُ پاتشاہُ شاہزادے،
جھلدے نیزے وجدے واجے،
وچ گھڑی پھناہِ کریندا ای ۔2۔
کوٹھے ممٹُ تے چؤبارے،
وسِ وسِ گئے کئی لوکُ وچارے،
اک پلکُ ن رہنے دیندا ای ۔3۔
چڑی جندڑی کالِ سچانا،
نسدن بیٹھا لائِ دھیانا،
اوہ اجِ کلِ تینوں پھسیندا ای ۔4۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
دنیاں چھوڈِ آخر مر جانا،
نرُ کوڑا مان کریندا ای ۔5۔
سرتِ کا تانا نرت کا بانا،
سچ کا کپڑا ون جندے نی ۔
کاہے کوں جھریں تے جھکھ ماریں،
رام نام بن باجی ہاریں،
جو بیجیا سو لن جندے نی ۔
خان خوینی تے سلطانی،
کال لئیاں سبھ چن جندے نی ۔
شاہ حسین فقیر گدائی،
پچھی پونی سبھ لٹائی،
شاہُ نوں ملیا لوڑیں ہن جندے نی ۔
تاریں سائیں ربا وے میں اؤگنیاری ۔
سبھ سئیاں گنونتیاں
تاریں سائیں ربا وے میں اؤگنیاری ۔
بھیجی سی جس بات نو پیاری ری،
سائی بات وساری ۔
سل مل سئیاں داج رنگایا پیاری ری،
میں رہی کوآری ۔
انگن کوڑا وت گیا،
مڑ دیہہ بہاری ۔
بھے سائیں دے پربت ڈردے،
میں کون وچاری ۔
کہےَ حسین سہیلیؤ،
عملاں باجھ خواری ۔
تیرے سہُ راون دی ویرا،
ستی ہیں تاں جاگ،
موڈھے تیرے دوئ جنے،
لکھدے نی آب صواب ۔1۔رہاؤ۔
ایہہ ویلا ن لہسیں کڑیئے،
تھیسیں توں بہت خراب ۔1۔
کہےَ حسین شہہ لیکھا پچھسی،
دیسیں توں کونُ جباب ۔2۔
تھوہڑی رہِ گئیؤ راتڑی،
سہُ راویو ناہیں ۔
دھنّ سوئی سوہاگنی،
جن پیا گلِ باہیں ۔رہاؤ۔
اک انھیری کوٹھڑی،
دوجا دیوا ن باتی ۔
بانہُ پکڑِ جمُ لے چلے،
کوئی سنگِ ن ساتھی ۔1۔
ستی رہی کلکھنی،
جاگی وڈِ بھاگی ۔
جاگنِ کی بدھ سو لہے،
جس انتر لاگی ۔2۔
کہےَ حسین سہیلیؤ،
سہُ کت بدھ پئیئ ۔
کر صاحب دی بندگی،
رین جاگرتِ رہیئے ۔3۔
تنا غم کیہا سائیں جنہاں دے ولِ ۔رہاؤ۔
سوہنی صورتِ دلبر والی،
رہی اکھیں وچِ گلِ ۔1۔
اکُ پل سجن جدا ن تھیوے،
بیٹھا اندر ملِ ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
چلنا اجُ کہ کلّ ۔3۔
توں آہو کتّ وللی،
نی کڑیئے توں آہو کتّ وللی ۔رہاؤ۔
ساری عمر گوائیا ایویں،
پچھی ن گھتیا چھلی ۔1۔
گلیاں وچ پھرے لٹکندی،
ایہہ گلِ ناہیؤں بھلی ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
داج وہونی چلی ۔3۔
تجھے گورِ بلاوے گھرِ آؤ رے ۔
جو آوے سو رہن ن پاوے،
کیا میر ملکُ امراؤ رے ۔رہاؤ۔
ہر دم نامُ سمالِ سائیں دا،
ایہہ اؤسر ایہہ داؤ رے ۔1۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
آخر خاک سماؤ رے ۔2۔
ٹک بوجھ من میں کؤن ہے،
سبھ دیکھُ آواگؤن ہے ۔
من اؤر ہے تن اؤر ہے،
من کا وسیلہ پؤن ہے ۔رہاؤ۔
بندہ بنایا جاپ کو،
توں کیہا لبھانا پاپ کو،
تیں صحیح کی کیا آپ کو ۔1۔
اک شاہ حسین فقیر ہے،
تسیں ن آکھو پیر ہے،
جگ چلتا دیکھِ وہیر ہے ۔2۔
ٹک بوجھ سمجھ دل کون ہے ۔
من کا وسیلہ پون ہے ۔
بندہ بنایا جاپ کو ۔
توں کیا بھلاویں پاپ کو ۔
من اور ہے مکھ اور ہے ۔
دنیاں آواگؤن ہے ۔
شاہُ حسین فقیر ہے ۔
جگ چلتا دیکھ وہیر ہے ۔
تسیں بئی ن بھلو،
کائ جے میں بھلیاں ۔
پریم پیالہ ستگور والا،
پیوتِ ہی میں جھلیاں ۔1۔رہاؤ۔
لوک لاجِ کل کی مرجادا،
ڈالِ سجن ولِ چلیاں ۔1۔
کہےَ حسین فقیر سانئیں دا،
نامُ تیرے میں ہلیاں ۔2۔
تسیں متِ کوئی کرو گمان،
جوبن دھن ٹھگُ ہے ۔1۔رہاؤ۔
ہنساں دے بھلاوے بھلی،
جھولی لیتا بگّ ہے ۔1۔
پبن پتر اپرِ موت،
توہیں سارا جگّ ہے ۔2۔
نندیا دھروہ بخیلی چغلی،
نت کردا پھردا ٹھگّ ہے ۔3۔
کہےَ حسین سیئی جگّ آئے،
جنہاں پچھاتا ربّ ہے ۔4۔
تسیں رل ملِ دیہُ ممارکھاں،
میرا سوہنا سجن گھرِ آیا ہی ۔1۔رہاؤ۔
جس سجن نوں میں ڈھونڈھیدی وتاں،
سو سجن میں پایا ہی ۔1۔
ویہڑا تاں انننُ میرا،
بھیا سہاونا،
ماتھے نور سہایا ہی ۔2۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
مرشد دوست ملایا ہی ۔3۔
واہو بندی ہے گل،
سجن نالِ میلہ کریئے ۔
پارِ کھڑا متر رانجھن،
سارے باہلیئ نیں تریئے ۔رہاؤ۔
بھؤ ساگرُ بخڑا اتی بھاری،
سادھاں دے لیڑے چڑیئے ۔1۔
سائیں کارنِ جوگنِ ہوواں،
کریئے جو کچھ سریئ ۔2۔
لکھ ٹکا میں سرینی دیواں،
جے سہُ پیارا وریئ ۔3۔
ملیا یار ہوئی رسنائی،
دم سکرانے دا بھریئے ۔4۔
کہےَ حسین حیاتی لوڑیں،
تاں جینودیاں ہی مریئے ۔5۔
وارے وارے جانی ہاں گھولیاں(گھولی آہی) نیں ۔رہاؤ۔
جس ساجن دا دیوؤ تسیں میہنا،
تس ساجن دی میں گولی آہی نیں ۔1۔
اچاچیتی بھولِ بھلاوے،
بابل دے گھر بھولی آہی نیں ۔2۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
تدھُ باجھؤ کوئی ہور ن جانا،
خاک پیراں دی میں رولی آہی نیں ۔3۔
واری وو دیکھ نمانیاں دا حالُ،
کداوی وو مہر پوی ۔رہاؤ۔
راتیں درد دہیں درماندی،
برہُ بھچھائیڑ سینہ ۔1۔
رو رو نین بھرینی ہاں جھولی،
جیوں ساوندڑو مینہُ ۔2۔
گل وچ پلو مینڈا دست پیراں تے،
کدی تاں اساڈڑا تھیؤ ۔3۔
سر صدقے قربانی کیتی،
گھول گھماندی ہاں جیؤ ۔4۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
ہور بھروسہ نہیں کہی دا،
آن ملائڑو پیؤُ ۔5۔
وو گمانیاں، دم غنیمت جان ۔رہاؤ۔
کیا لے آیا کیا لے جاسیں،
فانی کل جہان ۔1۔
چار دہاڑے گوئل واسا،
اس جیون دا کی بھرواسا،
نہ کرِ اتنا مان ۔2۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
آخر خاک سمان ۔3۔
وو کی آکڑِ آکڑِ چلنا ۔رہاؤ۔
کھائِ خوراکاں تے پہن پشاکاں،
کی جم دا بقرا پلنا ۔2۔
ساڈھے تنّ ہتھِ ملکُ تساڈا،
کیوں جوہ پرائی ملنا ۔2۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
انت خاک وچ رلنا ۔3۔
وو یارُ جنہاں نوں عشقَ تناں کتن کیہا،
البیلی کیوں کتے ۔رہاؤ۔
لگا عشقَ چکی مسلاہت،
بسریاں پنجے ستے ۔1۔
گھائلُ مائلُ پھرے دوانی،
چرخے تند ن گھتے ۔2۔
میری تے ماہی دی پریتِ چروکی،
جاں سری آہے ن چھتے ۔3۔
کہےَ حسین فقیر نمانا،
نین سائیں نالِ رتے ۔4۔
وتّ ن آونا بھولڑی ماؤ،
ایہو واری تے ایہو داؤ ۔
بھلا کریں تاں بھجِ لے ناؤں ۔رہاؤ۔
جاں کوآری تاں چاؤ گھنا،
پت پرائے دے وسِ پواں،
کیا جانا کیہی گھلے واؤ ۔1۔
سو کھیڈنُ جنہاں بھاگُ متھورے،
کھیڈدیاں لہہ جان وسورے،
کھیڈ کھڈندڑی دا لتھا چاؤ ۔2۔
چؤپڑِ دے خانے چؤراسی،
جو پگے سے چوٹ ن خاصی،
کیا جانا کیا پؤسی داؤ ۔3۔
ساچی ساکھی کہےَ ہسینا،
جاں جیویں تاہیں سکھ چینا،
پھیر ن لہسیا پچھوتاؤ ۔4۔
وتّ ن دنیاں آون ۔
سدا ن پھلے توریا،
سدا ن لگے ساون ۔رہاؤ۔
ایہہ جوبن تیرا چار دہاڑے،
کاہے کوں جھوٹھ کماون ۔
پیوکڑے دن چار دہاڑے،
البت سہرے جاون ۔
شاہ حسین فقیر سانئیں دا،
جنگل جائ سماون ۔
ویلا سمرن دا نی،
اٹھی رامُ دھیائ ۔رہاؤ۔
ہتھ ملے مل پچھوتاسیں،
جدُ ویسیا وکھت وہائِ ۔1۔
اس تڑے توں بھر بھر گئیاں،
توں اپنی وار لنگھائ ۔2۔
اکنا بھریا اک بھر گئیاں،
اک گھرے اک راہِ ۔3۔
کہےَ حسین فقیر سائیں دا،
آتن پھیرا پائِ ۔4۔
یا دلبر یا سر کر پیارا ۔
جے توں ہیں مشتاق یگانہ ۔
سر دیون دا چھوڈ بہانہ ۔
دے دے لال لباں دے لارے ۔
سولی اپر چڑھ لے ہلارے ۔
جنہاں سچ تنھاں لب نہیں پیارے ۔
سچو سچ پھر ساچ نہارے ۔
شاہ حسین جنہاں سچ پچھاتا ۔
کامل عشقَ تنھاں دا جاتا ۔
آئِ ملیا تنھاں پیارا ۔
