1

وڈڑے ویلے اٹھی کے سئیاں ساز وضو بیٹھیاں گھبکاون سیں ٹھہاون ۔
تے جڑ جڑ لانون میل مخن پینڈیاں ڈولے ڈین سوغات چلاون ۔
میں جیہیاں بدکار نکمیاں یار فرید اودیاں در در نوٹ بھنواون ۔
ازلوں بھاگ تنھاں دے متھے جیہڑیاں سیج تے یار مناون ۔

2

اڈّ وے کاگا کالیا توں تاں چھڈّ اساڈی بیر ۔
توں تاں بیٹھاں کردا ہے باتیاں مینڈے انلڑے زخم ن چھیڑ ۔
تینوں کٹّ کٹّ گھتساں چوریاں توں تاں منگی دوائیں ڈھیر ۔
فریدہ اڈینا ربّ کرے چلے ونجو مدینے دی سیر ۔

3

ساون ماہ سوہیلا آیا تے ونجارے گھمے پئے ڈیون مساگ دے ہوکے ۔
اوہ مساگ خرید کرن جنہاں دے پلے رقم روکے ۔
اوہ کی ملن مساگ کرماں دیاں ماریاں جہڑیاں سیج تے ستیاں رو کے ۔
یار فریدہ چل وطن چلاہیں کیوں لائی پردیس وچّ جھوکے ۔

4

یار رجھاون سکھ وے ملاں بیاں سٹّ گھت سب دلیلاں ۔
عشقَ مزازی تے مشکل بازی کم نہیں بخیلاں ۔
سر تے بھڑکے ڈھانڈ ہجر دا او وی سمجھی ٹھنڈیاں ہیناں ۔
یار فرید جتھاں اکھیاں لگیاں اتھ حاجت نہیں وکیلاں ۔

5

مفت خرید کرے کوئی عصا کوں تے حالَ ڈیوے سجناں دا ۔
جےَ ڈہاڑے دے سجن لڈّ سدھائے ویندا زوف اندر کوں کھاندا ۔
سے ملماں پٹیاں بنھ بنھ ہٹیاں تے زخم کھڑا چچلاندا ۔
باجھوں پیر فریدن یار دے ساڈی عدن کوئی نہیں لاہندا ۔

6

عشقَ تینڈے دی نہر وگے کئی طریاں کرماں والڑیاں ۔
کئی کوجھیاں لنگھ پار گئیاں تے روون شکلاں والڑیاں ۔
شکلاں ڈیکھ ن بھلیں باہروں چٹیاں تے اندروں کالڑیاں ۔
یار فرید چا بھال بھالے عیباں والیاں دے متھے لالڑیاں ۔

7

ازلوں ڈاج ڈھیاون امڑی اکھیں نیراں نیراں ۔
زیرا پار لویرا کیتا ایہناں کوٹ مٹھن دیاں تیراں ۔
لوک آکھن ہیر رانجھن دی مے پیر فرید دی حیراں ۔
باجھوں پیر فریدن یار دے مینڈیاں کون لہم دل دھیراں ۔

8

چاچڑ وانگ مدینہ جاتم اتے کوٹ مٹھن بیت اﷲ ۔
رنگ بنا بے رنگی آیا کیتم روپ تجلا ۔
ظاہر دے وچّ مرشد ہادی باطن دے وچّ اﷲ ۔
نازک مکھڑا پیر فرید دا سانوں ڈسدا وجا اﷲ ۔

9

وقت جنازے میاں رانجھا مینڈیاں آپ پڑھائیں تکبیراں ۔
اس ویلے میں جیندی ہوساں کرکے کفن لویراں ۔
لیراں دی بہہ کفنی سیواں رلاں حالَ فقیراں ۔
حساب کتاب مینڈا رانجھا لیسی کجھ حاجت نہیں نکیراں ۔

10

خدا خدا بھی سندے ہا سے ڈیکھن دے وچّ آیا ۔
انی تے من انی بن آپ نبی فرمایا ۔
رانجھڑے راج انوکھے سانوں ماہی ہے سمجھایا ۔
نازک وی دل لٹن کارن بن پیر فرید ن آیا ۔

11

گھر گھر دے وچّ دھماں پئیاں حسن رنجھیٹے یار دیاں ۔
کئی حیراں وچّ جھنگ کرلاون جہڑیاں ہونو تن وار دیاں ۔
کئی سسیاں رلیاں وچّ تھلاں دے جہڑیاں طالب ہن دیدار دیاں ۔
کئی سوہنیاں ڈبیاں وچّ نے چنچل دے مہینوال دا ناں پکار دیاں ۔

12

روز اضل دی در دلبر دی قیمت عشقَ غلامے ۔
تانگ تنگیدی کانگ اڈیندی روواں صبح و شامے ۔
ن کوئی خط دلدار دا آیا ن قاصد پیگامے ۔
آخ فرید دل دردوں ماندی ہن مٹھڑی بیارامے ۔

13

عشقَ مزاجی نور حجازی بوس کنار دے تمیں بیا کیا کم اے ۔
دھواں لاؤں یار دے در تے گالڑاں ہڈّ تے چمیں بیا کیا کم اے ۔
دل وچّ سوز ہزار دکھاں دے مار مکایا غمیں بیا کیا کم اے ۔
آکھ فرید میں جوگن بن تے پھرساں ابھے لمیں بیا کیا کم اے ۔

14

سنجڑی قسمت ن یار آیا تے پئیاں خبراں دل دیاں ۔
اکھیاں نیر برسات ساون دی جویں نہراں چلدیاں ۔
درد فراق تے سوز ہجر دے پئی وچّ کٹھالے گلدیاں ۔
آکھ فرید ربّ خوشیاں ڈیوے اجاں منجھاں ن پئیاں ٹلدیاں ۔

15

سرخی کجلا ناز نہوڑے ساکو ول ول خون کریندے ۔
کیتا قید محبت ساکوں چا دلبر منہ لوکیندے ۔
سوزوں سوز تے درد پکاراں ن دلبر گل لیندے ۔
آکھ فرید ہن میں مٹھڑی کوں کیوں ڈیس پردیس رلیندے ۔

16

ہر ویلے تانگھ دلبر دی رو رو کاگ اڈاراں ۔
فالاں پاواں قاصد بھیجاں تھی گیا حالَ بیماراں ۔
یار باجھوں ہن جیون کوڑے اندر درد ہزاراں ۔
غلام فرید میں روواں ایویں جویں وچھڑی کونج قطاراں ۔

17

ہکّ ہکّ ناز دلبر دے ساکوں کیتا چا خریدے ۔
رخ دلبر دا ساڈے واسطے چاند مبارک عیدے ۔
دلبر کول آکھیندے وسم پھرہت مہج مزیدے ۔
باندا بردا تیں دلبر دا ہردم غلام فریدے ۔

18

کجلے سرخی مار مکایا چا دلبر دلڑی لٹی ۔
نین اویڑے جادوگر ہن پئی نازاں دی کٹھی ۔
آرام تمام گیا کائی ایجھیں برچھی عشقَ دی چھٹی ۔
یار فرید آ سمبھالے کرے ہار سنگار ول مٹھی ۔

19

اکھیں ساڈیاں قدم تساڈے
بدھی وفا دی قسم خدا دی ۔
سینہ ساڈا سیج تساڈی
لیٹ سوہنا دل آہ دی قسم خدا دی ۔
جندڑی جان حوالے کیتم
جانی جمدیں لادی قسم خدا دی ۔
آکھ فرید ول سانگے تھیون
حاصل فرحت ضیاع دی قسم خدا دی ۔

20

لکھ لکھ واری صدقے تھیواں دلبر یوسف ثانی ۔
دل دا مہرم راز اساڈا زند کراں قربانی ۔
ڈے دیدار لاچار پھراں میں لائیو ہجر دی کانی ۔
یار فرید نوں مل ہکّ واریں حیران پھراں دل جانی ۔

21

اڈّ ونج کانگا در سجناں تے اج دلڑی مونجھی ماندی ۔
فالاں پاواں نیر وہاواں کئی دل دی خبر ن آندی ۔
انتظاری بے قراری دل جدائی ن سہندی ۔
یار فرید آوم ہکّ واری وتاں کونج وانگے کیرنے کردی ۔

22

بٹھّ پیا سرمہ سرخی کجلا بٹھّ پیا ہار سنگارے ۔
سنگیاں سئیاں نت ستاون ما پیو ویرن مارے ۔
سے سے منتاں زاریاں کیتم رہندا یار بیزارے ۔
آکھ فرید یار نے رولیا ہن رونوں نال وپارے ۔

23

دلبر آوے چا گل لاوے مٹھی ہردم منگدی دوائیں ۔
قسمت بھیڑی ڈتڑے رولے نکلن دردوں آہی ۔
کہیں گھڑی آرام ن آوے روندی سنج سباہیں ۔
آکھ فرید ن کہیں دے شالہ نکھڑن یار کڈاہیں ۔

24

دلبر آوے چا گل لاوے مٹھی ہردم منگدی دوائیں ۔
قسمت بھیڑی ڈتڑے رولے نکلن دردوں آہی ۔
کہیں گھڑی آرام ن آوے روندی سنج سباہیں ۔
آکھ فرید ن کہیں دے شالہ نکھڑن یار کڈاہیں ۔

25

قسم خدا دی در دلبر دا ہرگز چھوڑ ن ویسوں ۔
انشائلا جیندیاں تائیں پوری توڑ نبھیسوں ۔
دلوں بجانو جندڑی صدقے اصلوں فرق ن پیسوں ۔
آکھ فرید ہاں خاک قدماں دی تھی غلام جلیسوں ۔

26

درداں ماری رو رو ہاری نہیں پئے آندے دوست دلیندے ۔
جویں دلبر میں نال کیتی اویں دشمن ن کریندے ۔
سنجر تھل، حبل دے وچّ کیوں ول ول رولے ڈیندے ۔
یار فریدہ منگاں دوائیں ن نکھڑن یار کہیندے ۔

27

موسم ساون روہی وٹھڑی ٹوبھا تار متاراں ۔
مال مویشی بکریاں گائیں چھڑ دیاں تھی قطاراں ۔
گھنڈ سہاون دل کوں بھاون نکلن سوز تواراں ۔
ہک یار فرید دم نال ہووے کیوں دردوں درد پکاراں ۔

28

روہی وٹھڑی تتڑی مٹھڑی ٹر پوساں پیر پیادی ۔
اچڑے ٹبڑے ہن کوہ طور تے دل کوں فرحت زیادی ۔
ونج دلبر دے قدمیں ڈھیساں تے بدھی پریت وفادی ۔
گٹھڑی ازج نیاز فریدہ پریتم جمدی لادی ۔

29

وقت تہجد کئی سوہاگنی مٹیاں بہہ گھبکاون ۔
لا الا الّ للا ڈے ضرب مکھن کوں چاون ۔
پکڑ دامن پیر مناندا کھیر دی جاگ جگاون ۔
غلام فرید پیر کامل باجھوں وچّ غفلت ڈدھّ پٹھاون ۔

30

عشقَ مجازی راز دی بازی ایہو عشقَ اعلیٰ نورِ ۔
بٹھّ پئی دنیاں دولت سوکت ساکوں عشقَ منزورے ۔
حسن پرستی مہز عبادت دل بے وسّ مجبورے ۔
غلام فریدہ سمجھن عارف دراصل حقیقت دورے ۔

31

سنجڑی روہی دل نوں موہی پھردی کملیاں وانگے ۔
یار مٹھی دا نظر ن آدا ڈیکھاں حالَ دے لانگھے ۔
نظر مہر دی دلبر بھالے روہی پندھ اڑانگے ۔
غلام فرید یار ملم ہن رب جوڑے چا سانگے ۔

32

ٹوبھے اساڈے دل کوں بھاون کھپ جھوپڑ خوش جائیں ۔
لانڑی پھوگ کرڑے کنڈا بوئیں کترن عطر ہوائیں ۔
روہی گلزار ڈسیجم دل کوں لکھ لکھ چائیں ۔
آکھ فرید دل دلبر لٹڑی ن تھیساں دور کڈاہیں ۔

33

منجھ مزید شہید ہمیشہ دلبر ڈتڑے رولے ۔
بھلّ گئی سرخی کجلا ساکوں ہجر کنوں تن کولے ۔
کپڑے میلے لیر کتیراں رل گئے بوچھن چولے ۔
اے جندڑی قربان فریدہ اجے خل ہسّ یار چا بولے ۔

34

بٹھّ پئی سرخی بٹھّ پیا کجلا بٹھّ پیا ہار سنگارے ۔
کیا دھاواں تے پھل پاواں دڑی درد پوکارے ۔
سے جتن سے حیلے کیتم ن ملم سانول یارے ۔
یار فرید کوں کہندی مرساں جگ ڈسدا دھوآں اندھارے ۔

35

ہکو علف کافی ملاں بے دی غرض ن کائی ۔
اول آخر ظاہر باطن نال علف دے لائی ۔
ن ڈے ڈر کے علف کوں پھڑکے رمز علف سمجھائی ۔
غلام فرید دل علف لٹی واہ میم کیتی رشنائی ۔

36

عشقَ مجازی راز انوکھے کیا جانڑن ملاں ملوانڑیں ۔
رمز حقیقی عارف سمجھن ناز دلبر دے بھانڑیں ۔
ہاں میں کتڑی یار دے در دی جانڑیں یار ن جانڑیں ۔
آکھ فرید میڈی لوں لوں وچّ چا کیتے عشقَ ٹکانڑیں ۔

37

جمدیں لادی عشقَ دی گٹھڑی شوق پیالے پیتے ۔
جیندی موئیں ہکّ یار دے رہسوں سچی پیت پریتے ۔
در دلبر دا چھوڑ ن ویسوں عشقَ سکھائی ریتے ۔
آکھ فرید دل دلبر لٹڑی وسرے چاچڑ صدقے کیتے ۔

38

سندھڑوں دلڑی تھئی اچاکے ڈیکھاں روہی سنجبر کوں ۔
دلبر نال اخیں دے ڈیکھاں نہیں قرار صبر کوں ۔
چاچڑ مہز ن بھاندے دل کوں رہندا سوز جگر کوں ۔
آکھ فرید ٹر پیر پیادی ہن سٹّ گھت ضرور گھر کوں ۔

39

مرویساں کرلاندی مٹھڑی اکھیں ساون برساتے ۔
سیج سولاں دی لگن کنڈڑے سوج ہجر ڈینہ راتے ۔
جہڑے طعنے شہر کھواری ڈتڑے عشقَ براتے ۔
فریدہ جمدی مر ونجاں ہا اہا جندڑی سولاں واطے ۔

40

سرخی کجلا ہار شنگار تے بٹھّ پئی سیج پھلاں دی ۔
لگن کنڈڑے ڈھے ڈھے پواں درد دی بانہہ سراندی ۔
بحر غماں وچّ لڑھدی بڈھدی سے سے غوطے کھاندی ۔
غلام فریدہ درد کوکیساں ن سل کنوں تھیئم واندی ۔

41

ناز نہوڑے عشقَ دے غمزے ڈسّ کیں استاد سکھائے ۔
بے پرواہی تریڑھی متھے کی اے جینہ سبق پڑھائے ۔
سرخی خون جگر دا پیندی چا کجلا فوج چڑھائے ۔
سمجھ فرید کوں خاک قدماں دی اہا دلڑی مہز فدا اے ۔

42

تھیواں ہار تینڈے گل دا دلبر اصلوں دور ن تھیواں ۔
یا تیڈے پیراں دی تھیواں جتی قدماں ہیٹھ منڈیواں ۔
عجز نیاز دی مڈی ساڈی نت باندی یار سدیواں ۔
آکھ فرید تیں رخ دلبر دا ہر دم ڈیکھ تے جیواں ۔

43

مینگھ ملھاراں بارس باراں روہی ربّ وسائی ۔
بوٹے بوٹے گھنڈ سہاون سبزیاں کھتگی چائی ۔
پھوگ بوٹی تے لانڑیں کھپ واہ ناز کریندی لائی ۔
یار فرید وسم پیا کولوں پھرہت روز سوائی ۔

44

یار دیاں جھوکاں قبلہ کعبہ ساڈا عشقَ امامے ۔
دل وچّ ہردم یار دے دیرے کیا صبح کیا شامے ۔
باجھ دیدار وسال دلبر دے نینا نندر ہرامے ۔
در دلبر دی باندی بردی تھیا فرید گلامے ۔

سوہنیاں دے وچّ ناز نزاکت سوہنے ناز نہوڑے ۔
عشقَ دے گمزے سرخی کجلا حسن شباب دا زورے ۔
ہار سنگار تے زیور کپڑے واہ ! واہ !! نازک ٹورے ۔
عشقَ فریدہ مار مکائم ہن یار کرم چا گورے ۔

46

میں رساں تاں کیں در وساں جے یار رٹھا مرویساں ۔
قسم خدا دی جند دلبر وچّ میں قدماں وچّ جلیساں ۔
رسن مول ن ڈیساں ہرگز پیر پے منیساں ۔
غلام فریدہ عشقَ دلبر وچّ میں پوری توڑ نبھیساں ۔

47

سوہنی لڑھ پئی بحر غماں وچّ لڑدی بڈدی ویندی ۔
سک مہینوال بےحال کیتس تے سے سے بانڑ مریدی ۔
غوطے کھاوے بانہہ الارے آخری وداع کریندی ۔
یار فرید مہینوال دا کلمہ پڑھ جندڑی پئی مکیندی ۔

48

رانجھا تخت ہزارے دا آیا خاطر ہیر سیالے ۔
جھنگ وچّ دیرے مال چرائس منجھی باغ سالے ۔
جوگی بن کے کنّ پڑوائس کیتا عشقَ کمالے ۔
ڈیکھ فردِ فقیر دی پالیس جو واہ جوگی لج پالے ۔

49

قبلہ خواجہ نور مہمد صاحب شہر مہاراں ۔
ہند سندھ پنجاب دے وچّ چا کیتو فیض ہزاراں ۔
چشت بہشت گلزار اجائب چلائیاں فیض دیاں نہراں ۔
غلام فرید ہم دوست دلیندا سر صدقہ جندڑی واراں ۔

50

قاصدا منّ نام خدا دا ونج مینڈے یار دی خدمت ۔
بے پرواہ پور ناز دلبر ہے ونج مینڈے دلدار دی خدمت ۔
عجز نیاز تے حالَ حقیقت ڈے غم دھوار دی خدمت ۔
رہاں غلام فرید دل چانہدی گل رخسار دی خدمت ۔

51

زلفاں کالیاں حسن اجائب کیتا عشقَ خریدے ۔
قاتل چشماں سرخی کجلا کیتم دید سہیدے ۔
نازک ٹورے ناز نہوڑے لٹری دل فریدے ۔
باندا بردا تیں دلبر دا تھیا غلام فریدے ۔

52

ونجاں مٹھڑی روہی وٹھڑی ٹوبھا تار متاراں ۔
ڈیکھاں ونج کر مال دے لانگھے گھنڈ گھنڈ وچّ تواراں ۔
بھیڈاں بکریاں گائیں ڈیکھاں سہجوں انگن بہاراں ۔
یار فرید متاں گل لاوم ایتھے میلے ویس اتاراں ۔

53

الست کنوں دل مست ہوئم جاں سنئم الستی کولے ۔
'کالو بلا' اقرار اساڈا با صدق صفحہ روح بولے ۔
اہدوں احمد بن کر آیا ہکّ میم کھڑا وچّ اولے ۔
غلام فرید دی دل چا لٹڑی او سوہنے عربی ڈھولے ۔

54

مرویساں ایہہ درد کوکیندی کیوں دلبر دلڑی چاتی ۔
نیر ہزاراں ٹھنڈے ساہ ہن نت ہجر دی کاتی ۔
توڑے سے سے منتاں کیتم آ پائی یار ن جھاتی ۔
یار فرید آئم ویڑے ہن ساڈی ختم حیاتی ۔

55

ونج وے قاصد یار دی خدمت ساڈا رو رو حالَ سناویں ۔
ساڈی کہیں قصورے مان بھریا آ روندی کوں گل لانویں ۔
کوجھا حالَ اساڈا تے بن چا قدم مبارک پانویں ۔
غلام فرید متاں مر ونجاں چا دیدار ڈکھاویں ۔

56

آ سجن من نام خدا دا
کھلی موسم چیتر بہاراں ۔
سنگیاں سئیاں در گل لائے
میں کھلھی کراں پکاراں ۔
سیج پھلاں دی مول ن بھاندی
نت گاندی سوز دیاں واراں ۔
یار فرید انگن پاؤں پانویں
تاں میں بھی شکر گزاراں ۔

57

کیچی ہوت پنل کوں گھن گئے ہائِ تیز رفتار اٹھاں دی ۔
تھی بے دار سسی سڈّ مارے ونجے کونج وانگ کرلاندی ۔
ڈیکھے پیرِ پوون گھیرے تتی ظالم ریت تھلاں دی ۔
آکھ فرید سسی موئی تھلاں وچّ کفن بوچھن باہ سراندی ۔

58

آکھاں کھلی ساڈے لڑے
آ رانجھن مال چرانئی ہا ۔
کٹیاں تیں بن بیٹھیاں رہندیاں
آ اپنے بھانڑ وسائی ہا ۔
لا الا ہا الّ للا دی
ونجلی آن سنائی ہا ۔
آخ فرید مہمد رسول اﷲ
ساڈی تن من جوت جگائی ہا ۔

59

رات ڈیہاں فریاد ہمیشہ ایہا دلڑی درد پکارے ۔
درد فراق ہجر کنوں ہن ہر دم سوز دے نعرے ۔
سیج سولاں دی نندر ن آندی ربّ ڈیوے سکھ دے وارے ۔
یار غلام فرید باجھوں جگ ڈسدا دھواں اندھارے ۔

60

سوہنا بیلا ساوے ٹلڑے عشقَ رانجھا جاگیرے ۔
منجھیاں کٹیاں کوں دھنوائے آ نظر تینڈی اکسیرے ۔
مٹیاں ددھ ولوڑاں کویں تیں بن ہیر زہیرے ۔
آکھ فرید دل ہجر ن سہندی ڈسّ ہیر دی کیا تکسیرے ۔

61

عرب شریف دا ملک اجائب جتھاں عربی ڈھول پیا وسدا ۔
دلڑی عربی یار پکارے جویں آواز جرس دا ۔
رہندا دلبر میم دے اولے لک چھپ بھیت ن ڈسدا ۔
یار فریدہ عرض منظور کرے چا ایں عاجز بیکسدا ۔

62

ساون مد سہاگ دی سوہنی عارف عبرت کھادے ۔
کھمن خمدی بدل گزکاراں کئی آندے تے کئی جاندے ۔
یار جنہاں دے کول پئے وسدے ہار سنگار پے ٹھاندے ۔
یار فرید آ سینے لائیے ڈسّ باقی کیا چانہدے ۔

63

سرخی کزلا ڈتم متھے کپڑے میل کچیلے ۔
کیا دھانوا کیا زیور کپڑے کیا لاؤں تیل پھلیلے ۔
یار باجھوں ہن جیون کوڑے موت مارم چا پہلے ۔
آب حیات ہے رخ دلبر دا فرید کرے ربّ میلے ۔

64

عشقَ لیلا وچّ مجنوں کامل کھڑا لیلا یاد کریندا ۔
باراں سال جنگل دے وچّ چمّ بدن کھڑا سکیندا ۔
سگ لیلا دا باہر آیا پیا مجنوں پیر چمیندا ۔
صادق عشقَ فرید جنہاں کوں جیندیں موئیں توڑ نبھیندا ۔

65

حسن پرستی رمز اجائب
حاصل عشقَ مجازی ۔
در حقیقت عشقَ حقیقی
در پردے کسرت سازی ۔
عاشق صادق واسل بلا
راز رموز دی بازی ۔
مظہر نور جمال وسال تھیا
یار فرید تے راضی ۔

66

لکھ شکرانہ پڑھاں دوگانا عربی میں گھر آیا بخت سوایا ۔
صدقے ویندی قدم چمیندی ربّ دیدار ڈکھایا بخت سوایا ۔
ڈوہیں جہان قربان کراں جےَ تاج لولاکی پایا بخت سوایا ۔
بے شک یار فرید سوہنا ہے آیا نہیں ولایا بخت سوایا ۔

67

کوٹ مٹھن ہے قبلہ کعبہ ظاہر نور عرفان آیا ۔
قطبی گوسیا خاص مدارج معرفت دا سامان آیا ۔
چشت بہشت ہے نور مہمدی عجب مظہر زیشاں آیا ۔
غلام فریدہ دل لٹن کیتے بن کر فخر جہاں آیا ۔

68

کوٹ شریف ہے نور خدائی فخر روشن جمیرے کامل پیرے ۔
قسم خدا دی مرشد ہادی نظر جیندی اکیرے کامل پیرے ۔
واقف راج رموز ربانی صاحب فیض مینرے کامل پیرے ۔
یار فرید ن لہم سنبھال تھیا صدقوں دلگیرے کامل پیرے ۔

69

فخر ن کروے ایڈا بندیا فخر کیتے کی کم آونائی ۔
تینڈے نال دے ثانی لڈّ سدھائے ادرے تو وی لڈّ سدھاونا ایں ۔
کجھ مسلم نہیں بندیا نال تینڈے وقت گزار کے پچھوتاونائیں ۔
پڑھ کلمہ تے آکھ فرید بندیا اوکھے سوکھے ویلے کم آونائی ۔

70

شرم رسول کریم سائیں نوں مینڈا بیڑا ٹانگ تے لاونائی ۔
گھمر گھیر گناہ دا پھیر پوون لائلا دا پکھ چڑھاونائی ۔
چپے بن کے نور شپھائت والے ال للا دا ونج لگاونائی ۔
میڈا پیر فرید عرض کرے ساری امت نوں پار لنگھاونائی ۔

71

میں ول اکھیاں مول ن بھالیں تینڈے نین مریندے کاتی ۔
ہک ڈینہ بھل بھلیکے لائم اتے چیر سٹیو نے چھاتی ۔
پچھاں حکیم جراہ سیانے پٹیاں بدھاں ڈینہ راتی ۔
صدقہ پیر فرید دا سائیں کڈاں رانجھن پیسی جھاتی ۔

72

باغ تیڈے دا سنگترہ ہوواں مے تا شاخوں تروڑ کے نیواں ۔
آواں ہتھ معشوقاں دے میں تاں ڈلیاں ڈلیاں تھیواں ۔
چوپن چوپ کے سٹن وچّ گلیاں میں تاں پیراں ہیٹھ منڈیواں ۔
ڈیون بہاریاں ساڑن میکوں توں سیکیں تے میں جیواں ۔

73

عشقَ تے باہِ بروبر، عشقَ دا تا تکھیرا ۔
باہِ سڑیندی ککھّ کانے نوں عشقَ سڑیندا جیئڑا ۔
باہر سامے نال پانی دے،عشقَ دا دارو کہڑا ۔
یار میڈے اتھے چاہِ نہ رکھیں، جتھے عشقَ لائندا ڈیرہ ۔