رسکھان دے دوہے

1

پریم پریم سب کوؤ کہت، پریم ن جانت کوئِ ۔
جو جن جانے پریم تو، مرے جگت کیوں روئِ ۔۔

2

کمل تنتُ سو چھین ارُ، کٹھن کھڑگ کی دھار ۔
اتی سودھو ٹیڑھو بہرِ، پریم پنتھ انوار ۔۔

3

کام کرودھ مد موہ بھی، لوبھ دروہ ماتسری ۔
ان سبہیں تے پریم ہے، پرے کہت منوری ۔۔

4

بن گن جوبن روپ دھن، بن سوارتھ ہت جانِ ۔
سدھّ کامنا تے رہت، پریم ثقل رسکھانِ ۔۔

5

اتی سوکشم کومل اتہِ، اتی پترو اتی دور ۔
پریم کٹھن سب تے سدا، نت اکرس بھرپور ۔۔

6

پریم اگم انپم امت، ساگر سرس بکھان ۔
جو آوت ایہِ ڈھگ بہرِ، جات ناہں رسکھان ۔۔

7

بھلے ورتھا کرِ پچِ مرو، گیان غرور بڑھای ۔
بنا پریم پھیکو سبے، کوٹن کیو اپای ۔۔

8

دمپتِ سکھ ارُ وشی رس، پوجا نشٹھا دھیان ۔
ان تے پرے بکھانیے، سدھّ پریم رسکھان ۔۔

9

پریم روپ درپن اہے، رچے اجوبو کھیل ۔
یا میں اپنو روپ کچھ، لکھ پرہے انمیل ۔۔

10

ہرِ کے سب آدھین ہے، ہری پریم آدھین ۔
یاہی تے ہرِ آپُ ہی، یاہِ بڑپن دین ۔۔