Bhagat Jallan Jatt Punjabi Poetry/Bani

بھگت جلن جٹّ

بھگت جلن جی پنجویں اتے چھویں پاتشاہ جی دے سمیں ہوئے ہن۔ ایہہ گورو-گھر دے اننّ سیوک سن۔ ذمیندار گھرانے دے ایہہ کرتی سادھو ربّ نال ابھید سن۔ آپ دی یاد وچ ڈھالا نشہرا ماجھے وچ گرودوارہ صاحب سشوبھت ہن۔ ایہناں دی موٹی، ٹھلھی، جٹکی کویتا وچوں اک بے فقری، اک آزاد خیالی اتے فقیری معصومیت جھلکدی ہے۔ سرل سبھاء اتے نرچھل ہردے والے بھگت جلھن دیاں 313 ساکھیاں اتے 42 بشنپدے اتے دوہرے ملدے ہن۔ ایہناں دی رچنا توں سنسار دی ناشمانتا، ویراگ اتے پربھو سمرن دا گیان پراپت ہندا ہے۔ ٹھیٹھ پنجابی وچ ایہناں دے بچن اکھاؤتاں وانگ مشہور ہن۔ ایہہ تھوڑھی پر ٹکانے دی گلّ کردے ہن، جو سدھی دل وچ لہہ جاندی ہے۔

بھگت جلن جٹّ پنجابی کویتا/بانی

نکے ہندے ڈھگے چارے، وڈے ہو کے حل واہیا،
بڈھے ہو کے مالا پھیری، ربّ دا الانبھا لاہیا۔
وڈا ککر وڈھّ کے، جپمال بنایا۔
اچے ٹلے بہہ کے، ٹھاہ-ٹھاہ وجایا۔
لوکاں دیاں جپمالیاں، جلھن دا جپمال۔
ساری عمر جپیندیاں، اک نہ کھتھا وال۔1۔

داغ دلاں دے بیٹھا دھو، نہ جانے بیٹھا رو۔
رون دھون دا ولّ نہ آوی، اس دے جاہ جو ولّ سکھاوی۔
جے پڑھ گڑھ آکھے 'ہوں'، جلھن آکھے تیرا پھٹے منہ۔2۔

کھماں خزانہ من ہی ماہیں ۔
جپہُ نام سکھ اپجے تاہیں ۔
کرہُ نہ نندا بولہُ سچُ ۔
جلن داس اس لوک کو سہجے مچُ ۔3۔

ڈوم سو جو ڈر میں رہے ۔
مکھوں باتاں کرتے کیاں کہے ۔
کرتا دیوے نام دان اور اچانک کاہو کی ن سہے ۔
جلن داس اس ڈوم کا شبد بن اگیں دہے ۔4۔

اجان بھلاوے کرے بریائی ۔
طاقی صاحب من نہ وسائی ۔
جانے نیاؤں کرے انیاؤں ۔
تس انیائی کو ناہیں تھاؤں ۔
کہے کچھ ہور کرے کچھ ہورُ ۔
جانہُ دین دنی کا چور ۔
جو کچھ کہےَ سو کچھ کرے ۔
جلن داس آپ بھی نستارے جگت لے ترے ۔5۔

مایا مایا سبھ کو کہے مایا ثقل سریر ۔
مایا مہہ جو رام جپت ہے سو جلن کو گر پیر ۔6۔

نام کے ناون مانکھ نھاوے کدے نہ ہووے میلا ۔
انترمیل سیتل جل نھاوے جھوٹھے کرتے پھیلا ۔
جلن جانکے حق پرایا کھاوے جنم جنم کے ویلا ۔7۔

نام جپہہ تے کھاوہِ گھال ۔
رام وسہ تناں دے وال وال ۔8۔

جہ دھندھا تہ دھرم ہے بن دھندھے دھرم ن ہوئِ ۔
جلن داس دھندھے وچ رام جپہنگے تن تے بھلا نہ کوئِ ۔9۔

پتاں نوں لے گئیاں نونہاں، دھیاں نوں لے گئے ہور۔
بڈھا بڈھی ایوں بیٹھے، جیوں سنھ لا گئے چور۔10۔

ہتھیں دیئیے، ہتھیں لیئیے، ہتھیں بنھیئے پلے۔
ایسا کوئی نہ جلھنا، جو میاں نوں گھلے۔11۔

پارس پتھر لال پتھر پتھر سالگرام ۔
پتھر کیتا پیہنا جلن پائے رام ۔12۔

دانے انّ دے رام ڈھورا ہوئکے آیا ۔
اتبدھ ٹھاکر روپ اپنا درشن دکھایا ۔
تدکا جلن تھاوو رام پیہنا چھڈایا ۔13۔

جن کھوالے کل سو اج بھی تنوں کھوالے ۔
بھلکے اوہ کھوالسی دن راتی اوہو پالے ۔
جلن رام نجیک دیکھ سبھناں دے نالے ۔14۔

سو قاضی جو کوآ آکوئے ۔
جانے سو جو امت وچ ہوئے ۔
ساس ساس کرے صاحب کا بھؤ ۔
سدا رہے اک تے لو ۔
وڈھی ن لئے اک جوں ۔
سچ حلال جھوٹھ حرام
ہور ناہی کچھ حرام حلال ۔
ابھڑوایا قاضی اٹھ اٹھ بھجے
دیکھ دیکھ اگلا زوال ۔
جلن داس جو قاضی ایہہ وسب کماوے
سو قاضی بہشت جائ درحال ۔15۔

بہتی دھریں من دور کر اکت ول من رکھ ۔
جلن داس رام نام جپیئے ہردے درشن دیئی الکھ ۔16۔

کھادھے مسلمان ن ہوئی بھیکھ لیا ن ہندو ۔
مانکھ تھوں کچھ ہور ن ہووے دیہی ن پڑے دوئ جندو ۔
جلن تسے رام کو ارادھے جاکے کیئے ترک عر ہندو ۔17۔

اندر کتھرا کیا باہر مالا ۔
اندر ہووے ستھرا بھاویں باہر کالا ۔
بھیکھ کیئے بھگت ناہیں جھوٹھا دکھالا ۔
جلن داس سچ لوک ن پتیجئی دیکھہُ کلھ کا چالا ۔18۔

کتھنی کتھتے ایسی جیسی کتھ تے سر ستھارا ۔
جلن رام کا نام ایسا جیسا اؤتر گھر راجے پتر پیارا ۔19۔

براہمن کہاوے کرے ویپار ۔
دغے سوں جوڑ مایا پیاری سنجے ۔
ٹھاکر چھوڈ اوراں کو لاگا ٹھاکر آپ ہی تے ونجے ۔
جلن داس نیچ کہاوے ہرِ جپے تس براہمن تے چنڈال پوجے چنگے ۔20۔