بارانماہ-سسینماہ کریم بخش
بارانماہ-سسینماہ
چیتر چت اﷲ ول کیتا، عقلوں دیوا بلیا
عشقَ اکھیرا سولی نالوں، جانے جہڑا چڑھیا
پہلاں عشقَ یسف دے سی، آن قبیلے رلیا
کریم بخش دی کہندی سسی، عشقَ چھری سر دھریا ۔1۔
وساکھ مہینے لگی سینے، سسی ہوکا بھریا
ظالم برہوں ٹکن نہ دیندا، سیک جگر نوں چڑھیا
وچ وراگ رونودی سسی، پنوں میرا کھڑیا
کریم بخش دی کہندی سسی، آن دکھاں لڑ پھڑیا ۔2۔
جیٹھ مہینے روندی سسی، ماں توں بہہ کے لاہمیں
اک وچھوڑا ماں پیو والا، لوکاں مارے طعنے
ایہہ مصیبت بھاری بن گئی، سہِ لے میریئے جانے
کریم بخش دی کہندی سسی، بھٹھّ گھتاں چوڑے جامے ۔3۔
ہاڑ مہینہ مارو چڑھیا، چڑھیا عشقَ جوانی
اک فریاد ربّ دے اگے، قبریں نکلے سامیں
لوں لوں اندر پیڑاں ہلیاں، ایسی کر گیا جانی
کریم بخش دی کہندی سسی، پنوں ٹر گیا شامی ۔4۔
چڑھدے ساون مینہہ وساون، چھمبھیں کھلے نے پانی
کت ول ڈھونڈھاں یار پنوں نوں، وختیں پئی سوانی
عشقَ لگا تن ڈاڈھا میرے، ڈگی ہو نتانی
کریم بخش دی کہندی سسی، پنوں ٹر گیا جانی ۔5۔
بھادروں بھڑکی لگی سینے، پنوں پنوں کوکاں
لوکاں بھانے عشقَ سکھیرا، لاندا اگّ مشوکاں
عشقوں گولی لگی مینوں، دارو باجھ بندوقاں
کریم بخش دی کہندی سسی، عشقَ وکھائیاں گھوکاں ۔6۔
اسو آس رکھاں میں تیری، پنوں ربّ ملائے
بازوبند بہٹے کڑیاں، روندی سبھے لاہے
ایسا دردی کہڑا ہووے، پنوں یار ملائے
کریم بخش دی کہندی سسی، ربّ تگادے پائے ۔7۔
کتے کونت نہیں گھر میرا، ہویا ربّ دا بھانا
تختوں وخت پیا اج مینوں، دلوں دلدر جانا
یاد پیا تاں جماں اوہنوں، پنوں یار انجانا
کریم بخش دی کہندی سسی، مگر بلوچاں جانا ۔8۔
مگھر مار مکایا مینوں، یاد حقیقت آئی
پہلاں ساں میں بادشاہزادی، گھتّ صندوق رڑھائی
دانہ پانی قسمت سیتی، گھر اتے دے آئی
کریم بخش دی کہندی سسی، دھوبن میری مائی ۔9۔
چڑھدے پوہ پیندیاں برفاں، روندے نین اکلے
جاں جاں سوہنا یاد آنودا، تار عشقَ دی ہلے
جس دی خاطر باغ لوایا، بوٹے دکھاں ملے
کریم بخش دی کہندی سسی، میں جیواں کہڑی غلے ۔10۔
چڑھدے ماگھ نہیں گھر ماہی، دیاں سنیہڑے راہیاں
سہنیاں مکھاں مٹی پاندی، بیلے پھلیاں کاہیاں
کت ول گیا اے پنن میرا، کیوں محبتاں لائیاں
کریم بخش دی کہندی سسی، مینوں پا گیا پھاہیاں ۔11۔
چڑھدے پھگن کندھیں لگن، یار وچھوڑا پایا
وچ کچاوے ستا جاندا، نیندر دا گھبرایا
دھوبن جات کمینن کر کے، چائ شراب پوایا
کریم بخش فقیر سسی دا، بارانماہ بنایا ۔12۔
|