بابا وجید
بابا وجید (جنم 1718 ای ؟) اک پنجابی صوفی کوی سن۔ ایہناں دے جنم سال اتے ستھان بارے وکھ وکھ ودواناں دے وکھ وکھ ودار ہن ۔بابا وجید خاں پٹھان سن۔ آپ پہلاں فوز وچّ رہے پھر سادھ سنگت وچّ آ کے تیاگی بن گئے ۔راما کرشن لاجونتی مطابق وجید جی نے بھارت آ کے سندھ دے اپنے گورو کولوں روحانی سکھیا پراپت کیتی سی۔ اس توں علاوہ آپ نے بھارت وچّ رہِ کے انیکاں یوگ سنبندھی کریاواں حاصل کیتیاں ۔ آپ نے مول روپ وچّ توحید (فنا) دا سدھانت ستھاپت کیتا جو مگروں آ کے صوفی مت دا کیندری دھرا بنیا ۔آپ سنت دادو دیال دے چیلے بنے۔بابا وجید دی رچنا پنجابی تے ہندی دوہاں بھاساواں وچّ ہی ملدی ہے۔ پیارا سنگھ پدم نے وجید دی رچنا دا ویروا اس پرکار دتا ہے: 2 شبد (راگ تلنگ کافی، راگ بلاول)، 40 سلوک، 33 توتیئے، 1 ماجھ، 1 دوہرا اتے 150 اڑلّ ۔اس توں علاوہ آپ دے رچت 14 گرنتھ وی دسے جاندے ہن جنہاں وچّ اتپتیناما، گرجناما، پریم نامہ تے گننام مالا آدی آؤندے ہن ۔
سلوک بابا وجید
1
دئِ دئِ بھار اٹھائ چلدا سبھنا دے مہُ بھر ۔
ڈھٹھا ہویا اٹھ نہ چلدا دیہُ دھر ۔
نکل گیا ای بھور نہ آیا وت گھر ۔
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
2
دیکھ تماسا عجب کانی لگی پٹھان نوں ۔
ہویا کھڑا نہنگ پکڑ گیان نوں ۔
کھڑیا کھڑیا لٹائی اپنی سبھ جر ۔
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
3
گنکا چڑھی بمان، کمائی کیا کری
اجامل کون پنیت، جو گیا سرگپری
ہریچند وکانا جائ چنڈال گھر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
4
مورکھ نوں اسواری ہاتھی گھوڑیاں
پنڈت پیر پیادے پاٹے جوڑیاں
کردے سگھڑ مجوری مورکھ دے جائ گھر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
5
کیؤسُ میرُ مدھانا، باسک ڈال کر
کھارا کیؤ سمندر، رتن نکال کر
چند کلنک لگایا، سیاہی وچ دھر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
6
اتپت سبھے پیدائس اکسے رب دی ۔
اک صاحب دئِ رچی روح سبھ دی ۔
اکنا راہ سریئت اکنا رام ہرِ ۔
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
7
گٔوآں دیندا گھاہُ ملیدا کتیاں
جاگدیاں توں کھوہُ، دیندا ستیاں
چہوں کوٹا ہے پانی، تال سر بصر
وجیدا کون صاحب نو آکھے انج نہی انج کر
8
ایتا مان نہ کریئے ڈریئے قادروں
کیتی بھر بھر گئی سمندروں ساغروں
انلڑیندے ڈھیر لڑیندے جان مر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
9
ساہ سکندر ڈھونڈے آب ہیات نوں ۔
وچِ پہاڑاں پھردا دن تے رات نوں ۔
پیتوسُ ناہں پیالا اپنے دست بھر ۔
(آئی آب ہیات نہ پیتا بک بھر ۔)
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
10
راون وڈا ہنکاری لنکا جت گھر ۔
کوٹ تیتیس دیوَ بندی جتِ گھر ۔
دتوسُ خاک رلائِ اکسے پلک بھر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
11
درجودھن وڈا ہنکاری کسےَ ن جاندا
کرسن پھرے ریباری صلح کرائدا
طاقی دیہی گرجھ ن کھائی ایوے گئی سڑ ۔
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
12
چوراں دے گھر وگ جو مانس گھائدے
کھسیاں مانن ٹھگ جو پھاہے پائدے
ایہہ قدرت ورتے تیری ربا تدھّ گھر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
13
چور جو کردے چوری لیاون لٹّ گھر
کھاندے دودھ ملائیا ملیدے کٹّ کر
جو رہندے تیری آس، سو جاندے بھکھے مر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
14
لؤبالی درگاہِ انت حساب ہے
جنِ جنِ اوڑک سادھیا تیئی خراب ہے
کیتی گئی وجائِ ن آئیو وتِ پھر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
15
نبیاں دا سردار رسول خدائ دا
سبھنا دا مقبول تھم درگاہِ دا
امت دے پتر جیون، اس دے جان مر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
16
اکنا محل اسارے ممٹ ماڑیاں
اک بنن سر تے بھار اٹھائن کھاریاں
اکنا دے ہیٹھ ترے اک پھردے دربدر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
17
گھڑی گھڑی گھڑیال کہ واجے قحط ہے
بہتی گئی وہائِ کہ تھوڑی رہت ہے
سائی بیگِ سمال کہ جم کی رار ہے
وجیدا جم کے ہاتھ غلیل پٹاکا پار ہے ۔
18
سداما کو دھن دیا بپت دکھال کر
بدھک مکت پٹھایا کھنبھ پرہار کر
گولہ بدر ادھاریا بھاجی کھائِ کر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
19
روداس بھگت ارادھیا کیول کرسن ہرِ
وا کی دمڑی لینی گنگا بھجا پسار کرِ
نائی سین دھیایا سنتا سیوَ کرِ
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
20
دھنے ٹھاکر پایا پہر ارادھ کر
گجپتِ سرگُ سدھاریا اک کھن چیت ہرِ
اٹل راج دھرو پایا جائ کیلاس پر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
21
پرہلاد بھگت کی رکھیا کینی آپ ہرِ
ہرناکھس نکھہِ بداریا نرسنگھ روپ دھر
درپتِ ستا کے کارن ن لائیو بلم ہرِ
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
22
بھگت پئی پروان سنگھاسن آیا
ہریچند سنے کٹنب سرگ سدھایا
من وچِ کیا گمان ادھواٹے رہیا اڑ
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
23
کنجریاں اتے بھنڈاں ملدے مال جر
بیل اٹھاون بھار ترے خان گھر
براہمن اتے سعید پھردے دربدر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
24
گھیؤ شکر تے ملیدا ملے بھرائیاں
کوڈی کوڈی ملے گراں گسائیاں
گنگا نیر تیاگن پوجن ہور سر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
25
داس کبیر جلاہے ارادھیا اک ہرِ
نامدیو چھیمبے دھیایا اک چت لائِ کر
بالمیک جو جمیاں جائ چنڈال گھر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
26
زکریئے آپ چرایا سر سر کلوت دھر
سلیمان ملیہُ اٹھایا، اپنے سیس پر
حضرت دا داماد، رلایا خاک پر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
27
بھج لے ہرِ کا نام سوآ تاک مے ۔
تیرا دنس چار مو رنگ ملیگا خاک مے ۔
سائی بیگ سمال کہ جم سو رار ہے ۔
وجیدا جم کے ہاتھ غلیل پٹاکا پار ہے ۔
28
نہ کر خودی گمان جوان مر جائنگا
دھنّ جوبن تھر ناہِ انت پچھتاہنگا
جیسی کچ کی چوڑی، تیسی دیہہ ہے
وجیدا تھر صاحب دا نام، ہور سبھ کھیہہ ہے
29
شاہاں دے پتّ فقیر فقیراں دے دنیدار ۔
مغل پٹھاناں رییت کھتری فوجدار ۔
کنچن کیچے وسِ لیہ سنگِ توڑیئ ۔
وجیدا قلم ربانی وگی کنے نہِ موڑیئے ۔
30
جیسی بولہُ بانی تیسی بہڑ ہو ۔
انتر وسے کپٹ کہ مہُ سے کیا کہو ۔
کہی سنائی بات جو بولہُ پیا کی ۔
وجیدا کہنے کو ایہہ بات پھلیگی جیا کی ۔
31
کیتے ہوئے پاتساہِ کیتے ہو جانگے ۔
کیتے رانے راؤ کمائی کھانگے ۔
کیتے لئیئن گڑ کوٹ لائِ کیتے جام کی ۔
وجدا تین لوک نوَ کھنڈ دہائی رام کی ۔
32
کیا سمجھائیٔے گیان اگیانی جیؤ کؤ ۔
پڑی بھرم کی چوک بھجے نہیں پیؤُ کؤ ۔
نمّ نہ میٹھی ہوئِ سنچ گڑ گھیؤ سیؤ ۔
وجیدا جیسا ہوئِ سبھاؤ جائگا جیؤ سیؤ ۔
33
دو دو دیوے بال محل مہہ سووتے ۔
پر ناری کا سنگ پلک نہیں مووتے ۔
چوآ چندن لائکے دیہی چام کی ۔
وجیدا گرد مرد ہوئِ جارُ دہائی رام کی ۔
34
کہیؤ ست سلام ہماری رام کؤ ۔
رہے نین جھر لائِ تمارے نام سیؤ ۔
تھوڑی کری ہے ٹہل بہت کرِ جانیئے ۔
وجیدا بندہ کھجمتگار نفر کر مانیئے ۔
35
گھڑی گھڑی گھڑیال پکارے قحط ہے ۔
بہتی گئی وہائِ الپ سی رہت ہے ۔
سائی بیگ سمال کہ جما سیؤ رار ہے ۔
وجیدا جم کے ہاتھ کمان پٹاکا پار ہے ۔
36
وجیدا پوت پٹھان کے دیتے دلاں کؤ موڑ ۔
اب سرنِ پرے گوپال کی سکے نہ تنکا توڑ ۔
37
سمجھ دیکھِ من موڑ دھوڑ ہوئِ جاہگا ۔
کیا لپٹاوہِ جھوٹھ انت پچھتاہگا ۔
ایہہ جگ بنسِ جائگا دیکھہُ نین سیؤ ۔
وجیدا چار دنسُ مجمان وگاڑہُ کؤن سیؤ ۔
38
اکنا دے دھن پلے شاہ سدائندے
پہرن ململ خاصہ مشک ہنڈھائندے
اکنا بھیکھ نہ پیندی پھردے در بدر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
39
اکناں نوں گھیؤ کھنڈ نہ میدا بھاوئی
بہتی بہتی مایہ چلی آوئی
اکناں نہیں ساگ الونا پیٹ بھر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہی انج کر
40
دردوند درویش مکھہُ نہیں بولدے ۔
ہک آوے پا آناج تاں روزہ کھولدے ۔
چور اچکے کھان ملیدا تربتر ۔
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر ۔
41
قابل بہتا میوہ مغلاں کھاونا
سونا تے چوتارا انگ ہنڈھاونا
بندرابن وچّ پینجھو، جتھے آپ ہرِ
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
42
گھیؤ تے سکر میدا ملدا کتیاں ۔
جنا دا پیندے ددھُ سو مردا بھکھیاں ۔
بیجن گاہن واہن مور بنّ کر ۔
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر ۔
43
پر ناری کو دیکھ چتُ نہ لائیٔے ۔
جے لگا ہووے چتُ تاں نتُ نہ جائیئ ۔
جے جانا ہووے نتُ تاں رین نہ سوئیٔے ۔
وجیدا الغرض جو ماریا جائ بہڑِ کیوں روئیٔے ۔
44
اکنا نوں ربّ دولت دتی اگلی
اک مونہوں جو آکھن سچ ہردے نہیں لگدی
اک مونہوں آکھن جھوٹھ جو مندے سچ کر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
45
اکنا دے گھر پتّ، پتاں گھر پوترے
اکناں دے گھر دھیاں، دھیاں گھر دوہترے
اکناں دے گھر اک ہی، جم کے جائے مر
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر
46
اک کردے جہد مسکت کرن مجوریاں ۔
اک گھرِ ہی بیٹھے کھان کٹ کٹ چوریاں ۔
تنا غریباں نوں لے آون بنّ کر ۔
وجیدا کون صاحب نوں آکھے انج نہیں انج کر ۔
(نوٹ: بابا وجید دی رچنا دے اتاریاں وچ پاٹھ بھید
بہت ہے ۔ انج دی تھاں ایؤں، اننج اتے صاحب دی تھاں
سائیں شبد لکھیا ملدا ہے ۔)
| |
