پنجابی غزلاں امین خیال
1. اوس اخیری تکنی اندر، کنا درد سی ہائے
اوس اخیری تکنی اندر، کنا درد سی ہائے !
اوہدے وچھڑن والا ویلا، کنج بھلایا جائے ۔
کالخ لپے انبروں لیکے، نیناں تیک ہنیرے،
تیرے باجھوں کہڑا میریاں، اکھیاں نوں رشنائے ۔
نہ دیہہ بھیتیا اینے لارے، لمیاں عمراں والے،
مر کے اک ہنڈھائی اے ہن، دوجی کون ہنڈھائے ۔
توں وی اپنیاں زلفاں اندر، پھلّ ٹنگنے بھلّ گئیؤں،
میں وی رنگ برنگے بانے، پھیر کدی نہ پائے ۔
انج ادھواٹیوں ٹٹی یاری، جیونکر گڈی ڈوروں،
ہن تے اپنے گھر بوہے ولّ وی، نہ پرتیا جائے ۔
اس بے سرتی جوہ دے اندر، ہویا واسا میرا،
رکھاں نالوں لمے جتھے، رکھاں دے نے سائے ۔
شعر دی دیہی اتے ملیا، روپ خیال دا وٹنا،
کیوں نہ غزلاں وچوں اڑیئے، خوشبو تیری آئے ۔
2. دل لئی جے کر وصل اوہدے دی، خبر لیاواں میں
دل لئی جے کر وصل اوہدے دی، خبر لیاواں میں ۔
ہجر ایہہ آکھے نت تیرے لئی، تاؤنی تاواں میں ۔
بجلی ورگی اکھ اے اوہدی، یا اے مکناتیسی
اکھاں ساہویں ہوئے دل نوں، کنج بچاواں میں ۔
کلے دل نوں وس وچّ کر لاں، سوچاں نوں کی آکھاں،
وہڑھا ہویا اے کملا کیہنوں، ہن سمجھاواں میں ۔
توں آئیوں آیا اے سجناں، کیڑی گھرے نرین،
تیرے آون اتے لکھاں، شکر بجاواں میں ۔
شعراں دے لفظاں دے اندر، گجھا درد بھراں،
غزل دے پردیاں وچّ 'خیالا'، حالَ سناواں میں ۔
3. ربا رہندی دنیاں تیکر، وسدے رہن پئے اوہ
ربا رہندی دنیاں تیکر، وسدے رہن پئے اوہ ۔
جہڑے ساڈے ادریویں دا، کدے نہیں کردے گہہ ۔
میرے لیکھاں اندر تیرا کدے نہیں ہونا میل،
پھر وی تیرے باجھوں میرا، بھردا ناہیں چھہُ ۔
یار مرے دیئے یادے رسّ کے، انج چھڈا نہ چنڈ،
کدی کدارے آئییں اڑیئے، جھٹّ دو جھٹّ تے بہو ۔
ڈیرہ تیرا میرے دل وچّ، توں شاہ رگ دے کول،
توں انگ انگ وچّ ایویں جیویں، گنے دے وچّ رہُ ۔
دیکھ لوانگے تینوں چل خاں، چلنا ایں کتھوں تکّ،
میں 'تے اوکھیاں راہواں دے نال، ٹریا کرن دھروہ ۔
رہندا سی جو تیرے دل وچّ، اوہ تے نہیں 'خیال'
پا خاں زور عقل تے سجناں، کر خاں کوئی تھہو ۔
4. غزلاں لکھیئے، نظماں لکھیئے، راگ رنگ سرتال
غزلاں لکھیئے، نظماں لکھیئے، راگ رنگ سرتال ۔
جیہنوں اپنا یار بنائیے، کریئے مالو مال ۔
چن تے لوکو نچّ نچّ اپنا، کر لیا مندا حالَ،
رات مکالی تائیں پھر وی، پیندا نہیں جے حالَ ۔
چیتر رتّ جد باغاں اندر، پائی آن دھمال،
نچدی نچدی کلی وی ہوئی، پھر تالوں بے تال ۔
اڈّ گیا تے ہتھ نہیں آؤندا، اوہ مٹی دا ڈھیر،
لا کوئی منتر چارہ سازا، ایہنوں لے سنبھال ۔
کل اجے سی تیری میری، بدنامی دا شور،
انج لگدا اے اوہنوں جیویں، بیتے صدیاں سال ۔
انگ نکھیڑیا لحن نہ قدرے، پچھلا کرے دھیان،
ملی جے کدھرے نہیں 'خیالا'، لگیاں تائیں پال ۔
5. باتاں پاؤندے باتاں سندے، پینڈے کٹدے جاندے
باتاں پاؤندے باتاں سندے، پینڈے کٹدے جاندے ۔
کالی رات دے پاندھی کیویں، چن نوں کول بلاندے ۔
جہڑا جہڑا سڑدا اپنی، اگّ اندر ہی سڑدا،
ایویں مرنے لوکی دوجی، اگّ نوں تہمت لاندے ۔
جلوے وی نے اندر ڈبے، گمیں وچّ رضا دے،
آپے رسدے اپنے نال تے، اپنا آپ مناندے ۔
ہووے نہ بے آسا کوئی، پھیر دوانگے ہوکا،
ملنا چاہوے جے کوئی جوگی، اج وی یار ملاندے ۔
سورج، چن تے تارے دل دی، کالخ دھو نہ سکے
دیکھیئے اتھروآں دے چھٹے، کہڑا چن چڑھاندے ۔
رشماں ٹہکن، لوآں مہکن، چن بدلی 'چوں نکلے،
کڈھ 'خیال' توں وی ہن جہڑے، شعر؎ نے لکھ کے آندے ۔
| |
