آباد نبیل شاد پنجابی شاعری/غزلاں
1. سورج نال میں جد وی اکھ ملائی اے
سورج نال میں جد وی اکھ ملائی اے۔
تیرے مکھ دی لالی نظریں آئی اے۔
کنے ایں سپّ مڈھ دوآلے بیٹھے نے،
چنگی رات دی رانی ویہڑے لائی اے۔
ہتھیں جسا ونھیاں اندروں باہروں میں،
ہتھیں دل دے بوہے تھوہر اگائی اے۔
میں پنڈے 'تے درد ہنڈھائے ویلے دے،
میں پنڈے 'تے امبر ویل چڑھائی اے۔
ایس توں ودھ کے 'شاد' میں کلا کی ہندا،
اپنی لاش وی میں آپے دفنائی اے۔
2. کالی رات توں ڈردا رہناں
کالی رات توں ڈردا رہناں ۔
میں حالات توں ڈردا رہناں ۔
ہور نہ مینوں خوف کسے دا،
اپنی ذات توں ڈردا رہناں ۔
میں تے بازی جت گیا واں،
تیری مات توں ڈردا رہناں ۔
توں سجن ایں ڈاہڈھا گوڑہا،
ایسے بات توں ڈردا رہناں ۔
جی میں ! کچے گھر دا واسی،
میں برسات توں ڈردا رہناں ۔
میرا انکھی پن نہیں مویا،
تاں جذبات توں ڈردا رہناں ۔
3. لکھاں سولی چڑھنیں لکھاں مرنے نے
لکھاں سولی چڑھنیں لکھاں مرنے نے ۔
تاں کدھرے بندوقاں والے ہرنے نے ۔
کالیاں راتاں دا پرچھاواں ڈھلناں ایں،
اک دن سورج بوہے پیر آ دھرنے نے ۔
کسے نبی ہن کسے پئمبر نئیں آؤنا،
اپنے مسھلے آپ اسیں حلّ کرنے نے ۔
دکھاں دی ہن سانجھ ضروری ہو گئی اے،
میرے توں تے میں تیرے پھٹ بھرنے نے ۔
'شاد' میں اپنی رتّ نوں سانبھ کے رکھیا اے،
اوہدی مانگ 'چ سرخ ستارے بھرنے نے ۔
4. ٹھھا ٹھھا کردیاں واجاں چار چپھیرے نے
ٹھھا ٹھھا کردیاں واجاں چار چپھیرے نے ۔
لہو 'چ بھجیاں لاشاں چار چپھیرے نے ۔
راہکاں گھر تے پھکا دانے پجدے نئیں،
ہریاں بھریاں فصلاں چار چپھیرے نے ۔
تیرے گھر دی کوئی نشانی چیتے نئیں،
اوہو بوہے گلیاں چار چپھیرے نے ۔
میری ہمت اے میں ودھیا جاناں واں،
کنیاں اچیاں کندھاں چار چپھیرے نے ۔
پھیر وی خبرے اوکھا ساہ کیوں آؤندا اے،
کھلیاں 'شاد' فضاواں چار چپھیرے نے ۔
| |
